محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830580886
خودشیفتگی تاریخی ایرانیان
واضح آرشیو وب فارسی:امین نیوز: خودشیفتگی تاریخی ایرانیان مقاله دریافتی(به تلخیص)- عبدالرضا نواصری؛ خلقیات ما ایرانیان از دیر باز و بخصوص در یک صدساله اخیر برای اندیشمندانی که در علل عقب ماندگی جامعه ایرانی تحقیق نموده اند موضوع بحث و توجه قرار گرفته است. بخشی از این خلقیات مانند سازگاری و صبوری و مهربانی و دین داری و قدرت انطباق و ابتکار و میل به پیشرفت و… رمز ماندگاری ایرانی در طول تاریخ علیرغم فراز و نشیب های حوادث جاری بر این سرزمین بوده است. و ایرانی توانسته در این پهنه سخت اقلیمی تمدن خود را حفظ کند و در این جهان سهمگین هنوز زنده و پایدار باشد. به طوری که وجود همین عناصر مثبت اخلاقی باعث گردید که ملت ایران در این یک صد ساله اخیر با ایجاد سه انقلاب و نهضت بزرگ خواست و اشتیاق خود را در کسب ازادی و استقلال و پیشرفت نشان دهند. و یا در جنگ هشت ساله با عراق با نشان دادن جلوه هایی از ایثار و از خود گذشتگی و فرهنگ شهادت از تمامیت ارضی سرزمین ایران دفاع کنند. از سویی دیگر وجود خلقیاتی از قبیل دروغ و تلون مزاج و نفاق و دورویی و بازی با زبان و غرور و خود شیفتگی و گذشته گرایی همراه با وهم و خیال و غلو و… که ناشی از نا امنی و استبداد زدگی و شرایط سیاسی و اقتصادی و اجتماعی جامعه ایرانی در طول تاریخ می باشد باعث گردیده که جامعه ایران علیرغم شوق و تلاش به پیشرفت و توسعه هنوز در مدار توسعه نیافتگی گرفتار باشد. از میان این اسیب دیدگی اخلاقی خصلت خودبینی و خودشیفتگی و گذشته گرایی همراه با وهم و خیال و غلو در حوادث تاریخ شاید یکی از اساسی ترین دردهای مزمن و عمیق جامعه ایرانی است که باعث گردیده «درهای امنیت و سلامت و آقائی و سعادت به رویمان بسته بماند.» خودبینی و خودشیفتگی هم می تواند فردی باشد و هم جمعی که در حالت فردی شخص خود را از دیگران بر تر و شایسته تحسین و ستایش دانسته و دیگران را تحقیر و کوچک می پندارد. در کتاب «راهنمای تشخیصی و اماری اختلال های روانی» – ویراست چهارم شخصیت انسان خود شیفته چنین توصیف شده است شخصی که دچار این اختلال است دست کم پنج تا از این ظوابط تشخیصی زیر را دارد: *خود را بسیار با اهمیت می داند. *مدام در خیال موفقیت و قدرت و ذکاوت یا زیبایی بی حد و حصر است. *خود را استثنایی و ویژه می داند. *نیاز به تمجید و تحسین بی اندازه دارد. *حق به جانب است. *میل به استثمار دیگران دارد. *قادر به هم دردی با دیگران نیست. *اغلب به دیگران حسادت می کند یا گمان می کند که دیگران به وی حسادت می کنند. *رفتار و برخورد متکبرانه دارد. در حالت جمعی خود شیفتگی و خودبینی که متاسفانه بخش بزرگی از جامعه ما دچار آن هستند در قالب توهین به ملت های دیگر و تحقیر انان به نمایش گذاشته می شود. مانند حملات نژاد پرستانه به اعراب به بهانه حوادثی مانند حادثه فرودگاه جده و یا حادثه منا و یا اختلاف سیاسی دولت ایران با یک دولت عربی (که ربطی به ملت ها ندارد) و یا باخت یک تیم ورزشی ایرانی به یک تیم ورزشی عربی علیرغم اینکه پنج درصد از هموطنان ما عرب می باشند. و در جنگ تحمیلی دوازده هزار شهید در دفاع از میهن تقدیم نموده اند. یا ترک ستیزی رایج در دوران پهلوی اول و دوم و یا حملات گاه و بیگاه به مهاجرین افغانی که با ما اشتراک زبانی و دینی و تاریخی دارند و این توهین های نژادی در جامعه ما چنان به راحتی اظهار می گردد که در جوامع توسعه یافته مظهر نژاد پرستی و راسیسم تلقی گردیده و گوینده ان طبق قانون مجرم شناخته می شود. بطور مثال در کشور امارات متحده عربی که قریب ۱۰۰ نژاد و قومیت کنار هم با صلح و مدارا و تسامح زندگی و فعالیت اقتصادی دارند هر گونه توهین به ادیان و نژاد ها و باورهای افراد محکومیتی معادل پنج سال زندان و جریمه ای معادل ۲۵۰ هزار درهم دارد. آن چه که باعث تاسف می گردد بیان این اظهارات توهین امیز توسط بخشی از سیاسیون و نخبگان جامعه می باشد. مانند کاکا سیاه خواندن اوباما رئیس جمهور امریکا توسط دکتر جواد لاریجانی در نشست اعضای جامعه اسلامی مهندسین و سوسمار خور خواندن عرب ها توسط دکتر دینانی در مصاحبه با خبر انلاین و همچنین تکرار همین توهین به عرب ها … و یا این ادعا که ما همواره بهترین بوده و هستیم و خواهیم بود و تمدن های دیگر تاریخ بقای گذشته و کنونی خود را مدیون و نبوغ ایرانی هستند! و هیچ تمدنی بالا تر از ما نبوده و ایرانی در مرکز عالم قرار داشته است!. متاسفانه این خصلت نکوهیده خودشیفتگی و خودبینی همراه با گذشته گرایی با وهم و خیال در سالهای اخیر توسط گفتمان هویتی ناسیونالیسم باستان گرایانه که در یک دهه اخیر خود را بازتولید نموده است در سطح جامعه تبلیغ و تزریق می گردد. امتزاج و ترکیب این خصلت خودشیفتگی همراه با گذشته گرایی غلو امیز از طریق این گفتمان هویتی با توجه به ترکیب قومی ملت ایران و جغرافیای سیاسی ناارام منطقه که پذیرای جنگ های نژادی و فرقه ای است می تواند برای تمامیت ارضی و وحدت ملی میهنمان خطرناک باشد. گفتمان مصیبت خیزی که در تاریخ خود جز کینه و دشمنی و جنگ و اوارگی محصولی برای ملت ها نداشته است. ونمونه عینی ان را می توان در سوریه و عراق و یمن و لیبی و یوگسلاوی سابق و رواندا و … مشاهده نمود. با توجه به اینکه اغراق و غلو وخودشیفتگی همراه با گذشته گرایی با وهم و خیال اساس گفتمان ناسیونالیسم نژادی است ضروریست که این ناهنجاری اجتماعی و فرهنگی مورد نقد و بررسی قرار گیرد. *نمود های عینی خود شیفتگی در جامعه خود شیفتگی و خود بزرگ بینی در جامعه ما ریشه در تاریخ دارد به طوری که با مراجعه به متون تاریخی و کتب ادبیات وسخنان و نوشته های بعضی از سیاسیون و روشنفکران و فضای مجازی این ناهنجاری اجتماعی و فرهنگی را می توان مشاهده نمود. ۱-دکترمصطفی ملکیان در ماهنامه مهرنامه شماره ۴۲ نمود های خود شیفتگی تاریخی را چنین توضیح می دهد: «خود شیفتگی همیشه فردی نیست و بعضی اوقات می تواند جمعی و فکری باشد فردوسی که می گفت» هنر نزد ایرانیان است و بس «و یا نظامی گنجوی که می گفت» همه عالم تن است و ایران جان «خود شیفتگی گروهی داشتند. خود شیفتگان به دور خود دیوار می کشند و امکان گفت و گو را از بین می برند.» ایشان همچنین در شماره ۳۳۴۷ روزنامه اعتماد معتقد است این سخنان ظاهرشان خیلی فریبنده است ولی باطنشان باعث ایجاد مرز بین انسان ها می شود و هر چیزی که بین انسان ها مرز بگذارد یک جنایت بالقوه در حق انسان هاست. ۲-اکثریت هم وطنان ما بر این باورند که ملت ایران با هوش ترین ملت دنیا است. در صورتیکه طبق تحقیق دکتر محسن رنانی درکتاب اقتصاد سیاسی و مناقشه اتمی (ص ۹)، ملت ایران در ردیف ملت های با هوش زیر متوسط رتبه بندی می شود. و این در حالی است که بخشی از جامعه زرنگی را با باهوشی یکسان تلقی می کنند. «عجیب است مردمی که متوسط بهره هوشیشان ۸۴ است (در مقایسه با دامنه نرمال ۹۰ تا ۱۰۹) و در طبقه ملت های دارای «هوش زیر متوسط» قرار می گیرند خود را «با هوش ترین» ملت دنیا می دانند و از تکرار این باور فریب لذت می برند و غره می شوند و با همین خود فریبی پی در پی فرصت های تاریخی را به ملت های رقیب واگذار می کنند.» ۳-شاید یکی از نادر ترین ملت های دنیا هستیم که اکثر سیاست مداران آن در هنگام اظهار نظر در خصوص مسائل سیاسی و اقتصادی و اجتماعی نسخه های شفابخش جهت دنیا تجویز می کنند. بطور مثال شاه ایران در دهه پنجاه شمسی با بالارفتن قیمت نفت در مصاحبه با روزنامه نگاران خارجی از سر خود شیفتگی ضمن سخن از قدرت خدایی خود درس دموکراسی به کشورهای غربی می دهد. همچنین در فاصله سالهای ۸۴ لغایت ۹۱ با بالا رفتن قیمت نفت و کسب ۷۰۰ میلیارد دلار درامد ارزی در دولت نهم و دهم رئیس محترم دولت وقت سودای تغییر و مدیریت جهان را به جهانیان اعلام نمود.: «ماموریت تغییر مدیریت جهان بر عهده ملت ایران گذاشته شده است.» (فرارو۲۹ /۲/۹۲) «بیش از ۱۰۰ سیاست مدار دنیا در گفتگو با من این توقع یعنی مدیریت جهان را بیان کردند و ان ها می گویند ایران پتانسیل مدیریت جهان را دارد.» (خراسان رضوی۲۴ /۱ ۸۷) این ادعا ها در حالی بیان می شد که رئیس محترم دولت نهم ودهم در پایان دوره خود و در نتیجه مدیریت ایشان نرخ تورم به ۴۲ درصد و رشد اقتصادی منفی ۶ درصد و نرخ بیکاری بالای ۲۴ درصد به اقتصاد کشور تحمیل گردید. براستی چرا صدر اعظم المان خانم مرکل با ۳۹۱۱ میلیارد دلار تولید ناخالص داخلی و درامد سرانه ۴۸۰۰۰دلار و صادرات ۱۵۰۰ میلیارد دلار سودای تغییر جهان و مدیریت جهان را ندارد.؟ ۴-یکی دیگر از نمودهای خود شیفتگی جمعی ما این است که تمام اختراعات بشری را به ایرانیان بخصوص ایران دوره باستان ربط می دهیم.! واساسا از نظر ما همه چیز ریشه ایرانی دارد. اصولا پدیده ای در جهان نیست که یا اصل ان را و یا ریشهٔ ان را ما کشف نکرده باشیم. اخرین مورد کشف شده هم کراوات می باشد که خبر مسرت بخش ان! توسط سید صادق خرازی سفیر پیشین ایران در فرانسه در روزنامه شرق شماره ۲۴۱۸ اعلام گردید.: «کراوات از بخش صحرایی و کویری جهان یعنی فلات ایران به اروپا رفته است مردم دستمالی را به عنوان کراوات می بستند تا هنگام بادهای موسمی جلوی بینی بگیرند. مردم ایران مبدع کراوات بودهاند کراوات مال ایرانی ها بوده است.» شاه هم در مصاحبه با اوریانا فالاچی در اکتبر ۱۹۷۳ همه دستاوردهای غرب را ناشی از ایرا ن باستان می داند.: «فراموش نکنید تمام ان چیزهایی که شما (غرب) امروز دارید ما سه هزار سال پیش به شما یاد داده ایم.» همچنین تمام مفاخر ادبی و هنری و سیاسی و دینی سایر ملت ها را جزو ذخایر فرهنگی خود قلمداد می کنیم. و انگاه که ملل همسایه بزرگان ایران زمین را به خاطر زبان و یا مذهب از خود می دانند اشفته می شویم. ۵-از عواملی که باعث عدم همکاری ما با همسایگان و دیگر کشورهای منطقه می شود گفتمان خود شیفته ای است که تاریخ ان ها را جعلی و حقیرشمرده و از موضع خود بزرگ بینی ضمن کوچک شمردن دیگران خود را مرکز عالم می پندارد: «ما در دهه های اخیر در منطقه ای قرار گرفتیم با کشورهایی که تازه ایجاد شده اند و این کشور ها نه کشورهایی به معنای دقیق کلمه هستند بلکه جعل های تاریخی هستند و تاریخ ندارند و از همه مهم تر تاریخ ملی ندارند. هر کدام از کشورهای اطراف ما چه در شمال و بخشی هم در شرق و غرب ما اگر بخواهند تاریخ خودشان را بنویسند جز اینکه این تاریخ را در ذیل تاریخ ایران بفهمند چاره ای ندارند.» (سید جواد طباطبایی در مراسم رو نمایی از تاریخ جامع ایران) دکتر ناصر فکوهی در کتاب صد ویک پرسش از فرهنگ (ص ۲۶۲) برخورد از موضع خود شیفتگی با ملت ها و فرهنگ های مختلف را چنین نقد می کند.: «بسیار بسختی می توان پذیرفت که بسیاری از فرهنگ ها وملت هایی که ما ان ها را بسیار از خود عقب تر می شماریم بسیار از ماجلوترند ولی چاره ای جز این نیست و بهای نپذیرفتن این موضوع در جازدنی است که می تواند ده ها سال ادامه یابد. گفتمان خود شیفته ای که به جای تمرکز بر حال خود را غرق رویاهای شکوه مند و افتخار امیز گذشته واینده می کند به سادگی می تواند به گفتمانی خود دست کاری کننده ودر نهایت خود ویرانگر بدل شود.» ابراهیم رها در کتاب طنز گونه چه قدر خوبیم ما! در خصوص این روحیه تفاخر و کوچک شمردن همسایگان از طرف ما ایرانیان چنین می نویسد.: «ما کلا یک تفاخر بی ربط به همسایگانمان داریم که نه به بنیهٔ اقتصادی و توان صنعتیمان می خورد نه به اطلاعات و اگاهیمان از گذشته و مفاخرمان و نه به هیچ چیز دیگر. فقط خوشمان می اید بگوییم از ان ها بهترییم. نه تنها بهترییم که ان ها خلبان خاک برخاسته از بند کفشمان هم نیستند. چرا؟ چون کوروش…» *زمینه های تاریخی بروز و رشد خودشیفتگی در رفتار سیاسی جامعه ایرانی مهندس مهدی بازرگان در کتاب سازگاری ایرانی شرایط تاریخی زیست و معیشت و جدا زیستی ایرانی را عامل رشد این خصلت اخلاقی می داند.: «کمی پراکندگی منابع اب و کمی زمین های دارای اب کافی منتهی به استفاده یا اختراع سیستم ابیاری خاصی بنام قنات گردید. قنات ایران در دشت های پهناور ولم یزرع و غیر مسکون نقاط مجزای خرم و ابادی همچون ستارگان اسمان بوجود اورد که نامش «ده» است. واحد ده یک کشورک تمام عیاری است که در وسط بیابان جدای از نقاط دیگر جهان برای خود استغنا و نیمه استقلالی دارد. اتکای به خود ونزدیکان وبی نیازی از غیر در زارع ده نشین ایرانی از یک طرف ایجاد روح استقلال و بی اعتنائی به مردم کرده است. واز طرف دیگر عدم احتیاج، عدم ارتباط وعدم اتحاد را اورده است… اگر زراعت ایران در محدوده های مجزا و مستقل «ده» که متکی به «قنات» ومحصور در قلعه است و حالت گسترده متصل و مرتبط دشت های اروپا را می داشت چنین وضع و اثر خاص کمتر پیش می امد و ایرانی اصالتا خودبین و انفرادی الطبع یا تکزی نمی شد. خودبینی و خودخواه بودن واخلاق اجتماعی نداشتن به مقدار زیادی ناشی از ده نشینی و جدا زیستی است. (ص ۳۶ و ۳۷). » جلال ال احمد در اثر خود بنام غرب زدگی بروز اخلاق بزرگ پنداری در جامعه را نتیجه القاءات مستشرقین و حکومت ها با هدف غفلت و خواب کردن مردم می داند.: «بدبختانه ما هنوز هم گوشمان به این به به گویی های مغرضانه ماموران وزارت خارجه بیگانه اخت است که هر به چند سال یک بار مستشرقی یا سفیری یا مستشاری به این سو می ایند. و در اخر کار طومار وهن اوری درست می کنند که بله شما سرتان سرشیر و دمتان دم فیل، یعنی ما که از دوره خسرو انوشیروان مالیخولیای بزرگ نمایی داشته ایم و به تعارف دلباخته بوده ایم… (ص ۳۴ چاپ اول). » همچنین علی رضا قلی نویسنده کتاب جامعه شناسی خودکامگی ساختارهای اقتصادی وسیاسی از جمله نظام اقتصادی معیشتی و غارتی و قبیلگی نهادی شده در تاریخ گذشته ایران را که منجر به تداوم نظام استبدادی وناامنی گردیده عامل بروز این فرهنگ می داند. ایشان در مصاحبه ای در ۲۱ / ۱۰ /۹۲ در خصوص خود بیزاری و خود شیفتگی در بخشی از جامعه چنین می گوید.: «این ویزگی در مااست که به تاریخ گذشته ببالیم که از جهاتی شاید به ان بتوان بالید ولی در مجموع ودر کل از بسیاری جهات مخصوصا از لحاظ روند سیاسی جای بالیدن ندارد… از همه کلیتر اینکه هزار سال حکومت ایلات و عشایر بر ارکان اجتماع چه جای بالیدن دارد؟ وادامه جنگ وجدال وغارت دائمی تا کار را به وابستگی تمام سیاسی رساند وحاکمیت را جبار وقانون ناپذیر کرد و امنیت سیاسی، اقتصادی و اجتماعی که حداقل توقع تشکیل اجتماع است، غیرقابل دسترس شد و بالطبع بهره وری منابع ونیروی انسانی به حداقل ممکن رسید وراه پیشرفت بسته شد. این تنها چیزی است که به طور کلی از این گذشته بجا مانده است. بخش های زیادی از تاریخ ایران بسیار تلخ و پرداختن عمیق به ان فوق العاده ازار دهنده است.» *نتیجه گیری خود شیفتگی و خودبزرگ بینی و غلو در تاریخ گذشته که در بخشی از فرهنگ عمومی جریان دارد باعث گردیده که جامعه ایرانی نتواند با جامعه جهانی و حداقل منطقه پیرامونی خود همکاری، تفاهم و پیوند داشته باشد و در جذب مدرنیته و توسعه پایدار که نیازمند فرهنگ خاصی از قبیل نگاه انسانی به دیگران، عدم کوچک شمردن ان ها، تعقل و علم گرایی، تواضع، نظم و برنامه ریزی، عبور از فرهنگ معیشتی ورانتی، شایسته سالاری، خود انتقادی و… است تاکنون ناموفق باشیم و تا زمانی که در خلقیات و شخصیت فرد ایرانی تحول صورت نگیرد امکان رسیدن به توسعه پایدار متصور نیست. با تغییر ساختارهایی که منتهی به چنین خلقیاتی شده اند و همچنین با نقد ان بخش از فرهنگ خود که دارای عناصر منفی است می توان در مسیر پیشرفت و توسعه و ساختن فرهنگ انسانی گام گذاشت. همان گونه که دردهه ۵۰ میلادی المان و ژاپن با برخواستن از خرابی ها وخاکستر جنگی که رهبران ان ها بادمیدن روح خودشیفتگی، خود بزرگ بینی و برتری نژادی در ملت های خود ان را اغاز کرده بودند توانستند با درس گیری از گذشته خود و عزم ملی و طرد گفتمان ناسیونالیسم نژادی به پیشرفت و توسعه و دمکراسی دست یابند و پس از ان ها در دهه ۸۰ و ۹۰ میلادی کشورهایی مانند چین، هند، کره جنوبی، مالزی، برزیل، ترکیه و… این مسیر را طی نمودند. جامعه ایرانی هم می تواند با نیروی جوان و تحصیل کرده، تفاهم و توافق ملی و عقلانیت این مسیر را طی نماید. رسیدن به توسعه پایدار یکی از درمان های عمده معایب ملی ماست. پرداختن به گذشته و خاطره تاریخی شاید از جهتی جهت ساختن مفهوم ملت و هویت بخشیدن به موجودیت ان بخصوص در مقابل سایر ملت ها ضروری باشد، اما با گفتمان هویتی ناسیونالیسم باستان گرایانه نژادی که خصلت موزائیک گونه و فرهنگ چند لایه جامعه ایرانی را به همراه بخش بزرگی از تاریخ انرا نادیده می گیرد نمی توان هویت ملی ایرانی را تعریف نمود. زیرا دراین گفتمان هویتی بخشی از جامعه ایران خارج از دایره تعریف هویتی ان ها قرار می گیرند. که طبیعتا این امر جهت وحدت سرزمینی و ملی میهنمان خطرناک می باشد. هویت ایرانی شالوده واحدی ندارد و عوامل مختلفی از تاریخ وفرهنگ ایرانی، مذهب اسلام وتمدن اسلامی، فرهنگ و تمدن مدرن و فرایندهای جهانی شدن در شکل گیری ان موثر می باشند. دکتر تورج دریایی استاد تاریخ ایران باستان درخصوص تغییر مفهوم ایرانشهری در طول زمان در ماهنامه مهر نامه شماره ۶ چنین می گوید.: «به اعتقاد من مفهوم ایده ایرانشهری در طول زمان تغییر یافته است. ما باید بر این نکته توجه داشته باشیم که ایران یک ایده است و همیشه در حال تحول و تغییر بوده است. ایران ایده ای است که همواره مردم با زبان های مختلف، ادیان و روحیات متفاوت در ان زندگی کرده اند. جذابیت ایده ایران در همین انعطاف پذیری ان و ادغام شدن و پیش رفتن ان با زبان ها و فرهنگ های مختلف و تازه است. نمی توان امروزه دیدگاه اوستا در باره ایرانشهر را مد نظر قرار داد و منش ایرانشهری دوره ساسانی را جاری وساری کرد…. خطا انجاست که مثلا در دوره پهلوی ایرانی را مترادف اریایی می دانستند که این دید امروز پذیزفتنی نیست… در طول زمان و با مستقر شدن اسلام و بعد رفت وامد اقوام مختلف در فلات ایران ایرانی بودن وجوه مختلفی را می پذیرد… ایده ایران ایده تمام اقوامی است که در طول زمان وارد فلات ایران شده اند و با یکدیگر ادغام شده و هویت تازه و ایرانشهر جدیدی را به وجود اورده اند. اشتباه است اگر بخواهیم به گذشته بازگردیم و تلاش کنیم تا ایده های موجود در گذشته را استوار کنیم. مسئله این است که ایده های گذشته باستانی اصلا با جامعه امروز ما همخوانی ندارد. جامعه قرن بیست و یکم ایران به رغم شبا هت هایی با جامعه قرن ششم ساسانی اما تفاوت هایی بزرگ با ان دارد وب هتر است که این تفاوت ها مد نظر قرار گیرند.» دکتر ناصر فکوهی تداوم تاریخی ایران رابیش از همه مدیون تداوم یک موقعیت سیاسی می داند و معتقد است:«ایران پیش از هر چیز و به ویژه درادبیات وزبان پیش مدرن ما یک ایده سیاسی است و نه یک زبان و یک فرهنگ به مفهوم نوعی یکپارچگی فرهنگی یا اجتماعی، در فرهنگ باستانی «ایرانیت» مفهومی بیشتر اسطوره ای است و نه مفهومی برپایه یک قرارداد اجتماعی که طبعا جز در دورانی مدرن و بر اساس انقلاب های اجتماعی و دولت های ملی نمی توانسته است وجود خارجی داشته باشد. این نکته است که متاسفانه هنوز برای بسیاری از کسانی که به فرهنگ ایرانی و باستانی این کشور می نگرند روشن نشده است و ان ها را دچار نوعی زمان پریشی یعنی انتقال شیوه هایاندیشه و مفاهیم و ساختارهای شناختی امروزی به گذشته های دور می کند. امری که نه تنها از نظر علمی غیرقابل دفاع است، بلکه زیان بار نیز هست، زیرا ممکن است سبب تشدید توهم ها و شکل گیری ایدئولوژی هایی گاه خطرناک در قالب بیگانه ترسی ها وحتی خودمحوربینی های نژاد پرستانه و شوینیستی شود و در چرخه های پیچیده هویتی و فرهنگی کشوری همچون کشور ما منشا تنش هایی شود که نه نیازی به ان ها هست و نه گرهی را از هیچ یک از مشکلات ما می گشایند و درست برعکس موقعیت کنونی و اتیمان رابه شدت تهدید ودر معرض خطرات بی فایده قرار می دهند. »(صد ویک پرسش ازفرهنگ ص ۳۳۰). جامعه امروز ما نیازمند پرداختن به وضعیت حال و درد های اکنون خویش است، جامعه ای که اقتصاد ان با یک عطسه در قیمت های نفت دچار سرما خوردگی و عوارض ناشی از ان از قبیل تورمدورقمی، رکود، بیکاری، نرخ پایین سرمایه گذاری، فساد ورانت می شود ایا فرصتی دارد که خود را به خواب ها و رویاهای گذشته مشغول کند و حال واینده خود را فراموش کند.؟ منابع: ۱- بازرگان، مهدی، سازگاری ایرانی، سهامی انتشار ۲-حاج سید جوادی، سید کمال، انگاره های گزافه، انتشارات کویر، ۹۳ ۳-سریع القلم، محمود، اقتدار گرایی ایرانی درعهد قاجار، نشر فرزان ۹۰ ۴-فکوهی، ناصر، صدو یک پرسش از فرهنگ، انتشارات تیسا، ۹۴ ۵-کاتوزیان، محمد علی، ایرانیان، نشر مرکز، ۹۱ ۶-مقالات دکتر مهرزاد بروجردی، تورج دریایی و تورج اتابکی در ماهنامه مهرنامه، شماره ۶ ۷- مقالات علی رضا قلی ۸- مقالات دکتر سریع القلم ۹- ارغنده پور، کریم، در جست و جوی جامعه بلند مدت، نشر نی، ۹۳ ۱۰- ر ها، ابراهیم، چه قدر خوبیم ما!، انتشارات مروارید ۹۴
شنبه ، ۲۱آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: امین نیوز]
[مشاهده در: www.aminnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 78]
-
گوناگون
پربازدیدترینها