واضح آرشیو وب فارسی:هدانا: محمد حسین رجبی دوانی، محقق و پژوهشگر تاریخ اسلام در گفتگو با خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان با اشاره به پیشینه تاریخی شهر مشهد گفت: قریه سناباد از توابع شهر بزرگ طوس در زمان حیات امام رضا(ع) بود که به برکت وجود مقدس آن حضرت از زمانی که بدن مطهر ایشان در این روستا دفن شد، مورد توجه قرار گرفت. وی افزود: مردم به مجاورت امام رضا(ع) در این روستا ساکن شده و با گذشت زمان به تدریج بر عظمت مشهدالرضا(ع) در سناباد اضافه و در مقابل از رونق طوس کاسته می شد و اگرچه این شهر مهم تاریخی هنوز دارای اهمیت بود اما با حمله مغول ها به ایران به طور کامل از رونق افتاد. این پژوهشگر و محقق تاریخ اسلام با اشاره به خیل جمعیت زوار حضرت علی بن موسی الرضا(ع) گفت: در طول تاریخ این منطقه به عنوان مشهدالرضا به معنای محل شهادت و مدفن آن حضرت مورد توجه فوق العاده قرار گرفت به طوری که امروزه یکی از برجسته ترین شهرهای ایران محسوب می شود. وی در خصوص جریان هجرت امام رضا(ع) از مدینه به شهر مرو بیان داشت: در این باره دو نظر وجود دارد، عده ای معتقدند آن حضرت از مدینه به بصره، کوفه، بغداد و سپس به مرز ایران امروزی از استان جبال و در ادامه به سمت قم، ری، شهر خار(گرمسار امروزی)، خراسان، نیشابور، سرخس و در نهایت به مرو عزیمت کردند اما عده ای دیگر معتقدند از آنجا که قم و کوفه دو مرکز مهم تجمع شیعیان بوده است مأمون از ترس قیام امام رضا(ع) دستور داده بود که ایشان را از این دو شهر عبور ندهند. رجبی دوانی گفت: این عده از محققان تاریخی معتقدند امام رضا(ع) از بصره و از مرز شلمچه وارد ایران شده و پس از گذشت از شهرهای اهواز، بهبهان، یزد، طبس، نیشابور، سرخس به مرو رسیدند که این نظریه بیشتر مورد قبول است. وی بیان کرد: امام رضا(ع) به عنوان نواده رسول اکرم(ص) به هر شهری که وارد می شدند مورد استقبال مردم قرار می گرفتند و در شهر نیشابور که مرکز فقه و حدیث اهل سنت بود، 24 هزار راوی برادران اهل سنت حدیث «سلسلة الذهب» را نقل کرده و به این ترتیب حضور آن حضرت در نیشابور قطعی و جاودانه شد، به طوری که اگر در خصوص هر یک از شهرهای دیگر مسیر هجرت آن حضرت شک و شبهه ای وجود داشته باشد، حضور ایشان در نیشابور قطعی است. این پژوهشگر و محقق تاریخ اسلام با اشاره به ماجرای دفن امام رضا(ع) در مجاورت قبر پدر مأمون توضیح داد: مأمون که با نیرنگ و دورویی آن حضرت را به شهادت رسانده بود برای آنکه خود را دوست دار امام رضا(ع) نشان دهد و وانمود کند که حتی بعد از شهادت برای بدن ایشان احترام بسیاری قائل است، تصمیم گرفت آن امام بزرگوار را در کنار پدر خود دفن کند. رجبی دوانی بیان داشت: هنگامی که خواستند زمین کنار قبر هارون را بکنند زمین بسیار سفت و محکم شده بود و موفق به انجام این کار نشدند، بنابراین طرف دیگر قبر را امتحان کردند و تنها قسمتی که امکان حفر قبر وجود داشت ، قسمت بالای سر قبر هارون بود و به این ترتیب نقشه مأمون نقش بر آب شد و نتوانست شأن امام رضا(ع) را با پدر خود یکسان نشان دهد. برای آگاهی از آخرین اخبار و پیوستن به کانال تلگرامی باشگاه خبرنگاران جوان اینجا کلیک کنید
شنبه ، ۲۱آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هدانا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 126]