محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829994939
نیازی نبود استقلالی یا پرسپولیسی شوم/جو پیکان مافیایی است
واضح آرشیو وب فارسی:کاپ: «نه زیاده خواهم و نه مربی ارزان. مثل بعضی ها نیستم که فصلی یک میلیارد بگیرند و فصلی دیگر سیصد میلیون. برای خودم شأن و شخصیت قایلم. اگر مدتی است که بیرون ماندم و با تیمی قرارداد نبسته ام دلیل اش این است وگرنه پیشنهاد هایی بوده. همین فصل، تیمی بود که من را می خواست. رفتم مذاکره کردم و کار تقریبا تمام شده بود اما یکی از همکارانم که نمی خواهم اسمش را بیاورم رفت و با مبلغی خیلی پایین تر قرارداد بست. برایم عجیب است که آن آقای مربی چطور حاضر می شود با این مبالغ کار کند.» به گزارش کاپ و به نقل از ایران ورزشی،این پاسخ علی اصغر مدیرروستا، مهاجم سابق تیم ملی ایران و یکی از مربیان نسل جدید فوتبال ایران به این سوال بود: « چرا دیگر مربیگری نمی کنید.» پرسشی که کافی بود تا سفره دل او باز شود و این گفت وگو را به درازا بکشاند. علی اصغر مدیرروستا که روزگاری در تیم ملی ایران می درخشید و در تیم های بهمن، پاس و پیکان بازیکنی بود ارزشمند و فراموش نشدنی حالا انتظار می کشد تا دوباره شاید دروازه های جدیدی را پیش روی خود ببیند. شاید اگر مدیرروستا برنمی خورد با برخی جریان های مافیایی مخفی در فوتبال ایران، اکنون مانند یحیی گل محمدی، علیرضا منصوریان و مهدی تارتار در لیگ برتر صاحب تیم بود... فوتبال است دیگر. گاهی بالا و پایین دارد. ... دقیقا. فوتبال بالا و پایین دارد اما وقتی به عقب نگاه می کنم افسوس می خورم. یادم می آید با تیم پیکان که از لحاظ هزینه در زمان مربیگری من حتی نسبت به سال های قبل پول کمتری خرج کرده بود، تا آستانه کسب سهمیه لیگ قهرمانان آسیا هم پیش رفتم. به این فکر می کنم که چرا یک مربی موفق الان نباید تیمی داشته باشد. البته ناراحت نیستم چون پای یکسری اصول ایستادم و نمی خواهم مثل بعضی ها در هر شرایطی کار کنم. هیچ وقت مربی فرمایشی و بله قربان گو نبودم. آن دو فصلی که با پیکان در لیگ برتر حضور داشتم دوران بسیار خوبی برای من بود و اگر روزی برگردم دوست دارم در فضایی باشد که آن روزها حاکم بود. نمی خواهم تحت هر شرایطی سرمربی باشم. آن پیکان به زعم شما هزینه های کمی داشت؛ حتی کمتر از فصول قبلش اما برای مثال همین پیکانی که فصل پیش به لیگ یک افتاد هزینه های زیادی کرد اما در نهایت به هیچ دستاوردی نرسید. چرا این همه تفاوت وجود دارد میان آن تیمی که در اختیار شما بود و این تیمی که فصل پیش افتاد؟ ماجرا برمی گردد به یکسری مدیران کارنابلد که فقط هزینه می کنند؛ مدیرانی که کاری به برنامه ریزی بلندمدت ندارند و فقط خرج می تراشند. مشکلی که در پیکان به وجود آمده در خیلی از تیم های دیگر هم هست. یک مدیری می رود و مدیر دیگری با تفکرات خودش می آید آخرش هم می شود همینی که دیدیم. 30 میلیارد تومان بودجه دود می شود می رود روی هوا. درباره آن هزینه ها بحث های زیادی در فوتبال ایران شد اما مدیران باشگاه پیکان اصلا پاسخگو نبودند. همینطور است. یک نفر نیامد بگوید آن همه پول چه شد؟! دلیلش هم این است که آقایان پشت شان پر است اما انتظار این بود که یک مرجعی پیدا شود و اتفاقات باشگاه پیکان را واکاوی کند. باید بابت آن همه هزینه ای که سرانجام به جایی نرسید از مدیران باشگاه پیکان توضیح می خواستند. آقایان اما به جای آنکه بازخواست شوند قوی تر شدند و الان می بینید که همچنان مدیر هستند و هیچ کس هم جلودارشان نیست. سوال من این است که چرا مدیری مثل یکه زارع 30 میلیارد تومان هزینه می کند و یک نفر پیدا نمی شود که از او بپرسد این پول ها چه شد. متاسفانه جو پیکان خیلی مافیفایی شده است و آقایان با به راه انداختن ماجرای تبانی و این داستان ها در پایان فصل اذهان عمومی را منحرف کردند تا کسی از آنها نپرسد که پول ها صرف چه اموری شد. پول هایی که قطعا جزو سرمایه های این مملکت محسوب می شود و باید در راه درستی خرج شود. دقیقا. هجم زیادی از سرمایه ها از بین رفته است؛ آن هم برای تیمی که به لیگ یک سقوط کرد. البته آقایان خودشان هم متوجه شدند که چقدر نتایج پیکان غم انگیز بوده است که حالا وقتی تیم به لیگ یک رفته دیگر آن اشتباه ها را تکرار نکرده اند و بازیکنان جوانی گرفته اند. کاش از اول همینطوری تیم را می بستند تا 30 میلیارد تومان از سرمایه های باشگاه پیکان که حاصل دسترنج کارگران کارخانه است و در واقع پول بیت المال محسوب می شود، از بین نرود. خیلی غصه پیکان را می خورید آقای مدیرروستا. غصه هم دارد. ارتباط من با پیکان برمی گردد به سال ها قبل. قبل از اینکه پیکانی به وجود بیاید یک تیم بود به نام بهمن که در فوتبال ایران می درخشید. بعد ها آن تیم جمع شد و امتیازش را به باشگاه پیکان دادند. ریشه پیکان همان تیم بهمن رویایی است که بازیکنان بزرگی در اختیار داشت. یادش به خیر، عجب تیمی بود بهمن. حیف که آن تیم از بین رفت. گرچه همین تیم پیکان هم شکل گرفته از آن تیم است اما بهمن هم تیم بسیار خوبی بود. من به پیکان عرق خاصی داشته و دارم چون خودم را متعلق به این سازمان می دانم. نمی شود که راحت از کنار اشتباه های بزرگی که رخ می دهد رد شوم. در زمینه بازیکن سازی هم این دو باشگاه فعالیت خوبی داشته اند که حالا متوقف شد. بله، چه آن زمان که تیم بهمن وجود داشت بازیکنانی مانند فرهاد مجیدی، علی لطیفی، عباس آقایی و محمدرضا مهدوی به فوتبال ایران معرفی شدند و چه بعدها که تیم را به عنوان پیکان ساختند بازیکنانی مانند علی سلمانی، مجید خدابنده لو، آرمان قاسمی و... به فوتبال ایران معرفی شدند که بازیکنان بسیارخوبی بودند. گرچه الان در تیم های پایه هزینه های آنچنانی نمی شود اما سازماندهی خوبی بود که حالا وجود ندارد و شما نمی بینید که چرخه بازیکن سازی به خوبی انجام شود. ابتدای حرف های تان گفتید که وقتی سرمربی پیکان شدید مدیریت هزینه کردید؛ چرا همین رویه در پیکان دنبال نشد و کار به اینجا رسید که تیمی با هزینه 30 میلیاردی سقوط کرد؟! بله، من وقتی سرمربی پیکان شدم قرار بود که بودجه باشگاه مانند هر فصل 20 درصد افزایش یابد. نه تنها بودجه را افزایش ندادیم بلکه 30 درصد از بودجه فصل قبل هم کمتر هزینه کردیم. نتیجه آن تیم صدرنشینی در نیم فصل اول و در نهایت ششمی یا هفتمی بود که با جرات می گویم اگرحمایت مالی در همان حد هم وجود داشت تیم من سهمیه آسیا می گرفت. آن وقت الان پیکان را با 30 میلیارد تومان بودجه می اندازند لیگ یک، نه مدیری عوض می شود و نه از کسی توضیح می خواهند و آن وقت آقایان قوی تر می شوند! اینها درد ورزش کشور است که نهادهای مرتبط باید به آن رسیدگی کنند. در حالی که گفته می شد یکه زارع با محیط ورزش و فوتبال آشنایی دارد و حتی خودش هم استقلالی است این مشکلات در باشگاه پیکان بسیار عجیب و دور از ذهن است. حرف من هم همین است. آقای یکه زارع شاید با محیط ورزش و فوتبال آشنا باشد که من هم تایید می کنم اما هرگز مدیر خوبی نبود و در پیکان عملکرد ضعیفی داشت. صرف اینکه شخصی ورزشی است که نمی تواند مدیر خوبی هم باشد. مدیریت تخصص های خاص خودش را می خواهد. من هم ورزشی ام. من هم سال ها در بهمن، پاس و پیکان بازی کردم. بازیکن تیم ملی بودم و نزدیک به 50 بازی ملی داشته ام اما آیا من می توانم مدیر موفقی باشم؟ قطعا اینطور نیست و باید در حوزه ای کار کنم که تخصص دارم. این درست نیست که چون پیکان پول دارد هر طور که می خواهند یارگیری کنند. اشاره کردید به دوران بازی تان. یادمان می افتد که در سال های اوج همیشه از استقلال و پرسپولیس پیشنهاد داشتید. اصغر مدیرروستا بازیکن مهمی در فوتبال ایران بود اما هرگز به تیم های استقلال و پرسپولیس نرفت... دست روی دلم نگذارید! شاید یکی از دلایلی که الان برای من مشکل ایجاد کرده همین باشد. شاید اگر به استقلال و پرسپولیس می رفتم الان سرنوشت دیگری داشتم اما حقیقتش این است که آن زمان من به حدی خوب بودم که نیازی نمی دیدم به این تیم ها بروم. چه بازه زمانی بود که از این دو تیم پیشنهاد داشتید؟ به جرات می گویم ازحوالی سال 66 تا سال 79 من از هر دو تیم پیشنهاد داشتم. هر بار برای من اتفاقی می افتاد که باعث می شد به این دو تیم نروم. عواملی مثل مخالفت باشگاه یا پیشنهاد های خوبی که از دیگر تیم های آن دوران داشتم. البته به لحاظ فوتبالی ضرر نکردم. من با اینکه هیچ وقت بازیکن استقلال و پرسپولیس نبودم اما 50 بازی ملی انجام دادم که در آن دورانـی که تیم ملــــی در ید سرخابی ها بود تعداد بازی های چشمگیـــری محســــوب می شود. 20 گـل هم برای تیــــم ملی زدم. آماری هست که نشان می دهد من به لحاظ دقایق بازی و تعداد گل یکی از بهترین مهاجمان تاریخ فوتبال ایران هستم. خط حمله تیم ملی را اکنون چطور ارزیابی می کنید. دورنمای تیم ملی با این بازیکنان روشن است؟ مهاجمان کم تجربه اما آینده داری در ترکیب تیم ملی هستند. بازی های ملی را مثل هر ایرانی خوب رصد می کنم. طارمی و سردار آزمون مهاجمان بسیار خوبی هستند که اگر تعداد بازی های ملی شان بیشتر شود، می توانند تا سال های سال در خط حمله تیم ملی بدرخشند. یک نکته مهم هست که این جوان ها باید رعایت کنند، اینکه هیچ وقت وارد حاشیه نشوند و همیشه سعی کنند در راه درست قدم بردارند. کی روش انتظارها را برآورده کرده؟ به جز صعود به جام جهانی که با اقتدار انجام شد ما در جام ملت های آسیا که در استرالیا انجام شد نتوانستیم انتظارها را برآورده کنیم. از کی روش انتظار می رود که با این اطلاعات و تجربه کارهای بزرگتری در فوتبال ما انجام دهد. کی روش باید تیم ملی را به جام جهانی ببرد و علاوه بر آن از گروه هم صعود کنیم. اگر تا جام ملت های آسیای دوره بعد هم در تیم ملی بود باید تیم ملی را قهرمان آسیا کند. ما هنوز ظرفیت های مربیگری کی روش در تیم ملی را ندیده ایم. لینک کوتاه: cup.ir/u/88747
جمعه ، ۲۰آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: کاپ]
[مشاهده در: www.cup.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]
-
گوناگون
پربازدیدترینها