تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1819414767
سفارش امام حسن مجتبی (ع)در مورد امام حسین (ع)
واضح آرشیو وب فارسی:وارث: امام حسن مجتبی (ع) در مورد لیاقت برادرش حسین (ع) برای امامت ودیگر چیزها در آخر عمر شریفشان سفارش هایی به محمدحنفیه کردند که در ادامه آن را می خوانید...وارث: امام صادق (ع)می فرماید: امام حسن بن علی (ع)هنگام فرارسیدن وفات خود، به قنبر فرمود: ای قنبر! ببین پشت در، مؤمنی از غیر آل محمد (ع)هست؟ قنبر عرض کرد: خدای تعالی و پیامبر و پسر پیامبرش بهتر می دانند. امام (ع)فرمود: محمد بن علی (محمد حنفیه) را نزد من آور! قنبر می گوید: من رفتم و سفارش امام (ع)را به محمد گفتم، وی اظهار داشت مگر خبر تازه ای پیش آمده؟! قنبر گفت: ابا محمد را اجابت کن که تو را می خواند، محمد بن حنفیه باعجله هر چه بیشتری خود را خدمت حضرت امام حسن (ع)رسانید، چون مقابل امام (ع)رسید سلام کرد. حضرت حسن بن علی (ع)به او فرمود: بنشین که مانند تو شخصی نباید از شنیدن سخنی که سبب زنده شدن مردگان و مردن زنده ها می شود، غایب باشد (آن سخن وصیت پایان عمر من است که دل های مرده را زنده می کند و هر زنده ای که آن را نپذیرد، در شمار مردگان آید). وجود خود را همچون ظرفی قرار دهید که علم و دانش در آن جای گیرد و مانند شعله های فروزان شب های تاریک و ظلمانی را روشن کنید؛ بااین حال، موج های تابان روز روشن باهم تفاوت دارند و بعضی از بعضی روشن تر و تابنده ترند، (پس اگرچه تو هم برادر من و حسین(ع)هستی، اما بدان که من و او نور تابنده تر خورشید وجود پدر هستیم، اگرچه همه بشر از یک اصل اند، ولی تو به واسطه انتساب به امام علی (ع)باید علم و کمالت از مردم دیگر تابنده تر باشد) مگر نمی دانی که خدا فرزندان ابراهیم(س)را امام قرار داد ولی بعضی را بر بعض دیگر فضیلت بخشید و به داوود (ع)زبور را داد، درصورتی که می دانی محمد (ص)را به چه امتیازی برگزید (قرآن را به او فرستاد و او را بر خُلق عظیم ستود). [۱] ای محمد بن علی! من از حسد بر تو نگرانم؛ زیرا خدا حسد را صفت کفار دانسته و فرموده است: «(بسیاری از اهل کتاب می خواهند) باوجود این که حق بر آن ها روشن شده به سبب حسدی که در دل خود دارند، شمارا به کفر برگردانند» [۲] مبادا خدای خدای عز و جل شیطان را بر تو مسلط کند. حسین بن علی (ع)بعد از وفات من و بعد از جدایی روحم از پیکرم، امام پس از من است و نزد خداوند نام او به امامت در کتاب (لوح محفوظ ) ثبت است و وارث پیامبر(ص)است ای محمد بن علی! نمی خواهی آنچه را از پدرت (امام علی(ع)) درباره تو شنیده ام به تو بگویم؟ گفت: چرا، فرمود: شنیدم پدرت (ع)روز جنگ بصره (جنگ جمل) می فرمود: کسی که می خواهد در دنیا و آخرت به من نیکی کند، باید به پسرم محمد نیکی کند ... ای محمد بن علی! نمی دانی که حسین بن علی (ع)بعد از وفات من و بعد از جدایی روحم از پیکرم، امام پس از من است و نزد خداوند نام او به امامت در کتاب (لوح محفوظ یا قرآن) ثبت است و وارث پیامبر(ص)است و این ارث از پدر و مادرش به او داده شده است، خدا می داند که شما بهترین مردم هستید، لذا محمد (ص)را از میان شما به رسالت برگزید و محمد(ص)علی (ع)را انتخاب کرد و علی (ع)مرا به امامت برگزید و من حسین (ع)را برگزیدم. محمد بن علی عرض کرد: تو امام و واسطه میان من و محمد (ص)هستی، به خدا من دوست داشتم که پیش از آن که این سخن را از تو بشنوم مرده باشم، همانا در سرم سخنی است که دلوها نتوانند همه آن را بکشند (آن قدر از فضیلت شما در خاطر دارم که به وصف درنیاید) و ترانه و آهنگ بادها دگرگونش نسازد (یاوه گویی های دشمنان عقیده مرا نسبت به شما سست نمی کند) آن ها مانند نوشته نقطه داری در برگ کاغذ مزیّنی نقش بسته است، می خواهم اظهارش کنم ولی دریافتم که قرآن و کتاب های دیگری که پیامبران آورده اند، بر من پیشی گرفته اند و آن سخنی است که زبان هر گوینده و دست هر نویسنده از ادای آن عاجز است تا آنجا که قلم ها تمام شود و کاغذها سیاه شود و بازهم فضیلت شما پایانی ندارد، خدا نیکوکاران را چنین جزا می دهد و هیچ نیرویی جز از خدا نیست. حسین(ع)از همه ما داناتر و ازلحاظ خویشتن داری بردبارتر و از جهت خویشاوندی به رسول خدا (ص)نزدیک تر است، او پیش از خلقتش فقیه بوده (یعنی خدا روحش را پیش از تعلق به بدن، عالم ساخت) و پیش از آن که زبان باز کند وحی خدا را خوانده است و اگر خدا در شخص دیگری خیری می دانست، محمد (ص)را برنمی گزید، پس چون خدا محمد (ص)را برگزید؛ و محمد(ص)علی (ع)را انتخاب کرد و علی (ع)شمارا به امامت برگزید و شما حسین(ع)را، ما تسلیم شدیم و راضی هستیم، کیست که به غیر آن راضی باشد؟ و کیست جز او که در کارهای مشکل خویش تسلیمش شویم»؟! [۳] پی نوشت: [۱] ۱. قلم، ۴. [۲] بقره، ۱۰۹. [۳] کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، محقق و مصحح: غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج ۱، ص ۳۰۰ – ۳۰۲، دار الکتب الإسلامیه، تهران، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ ق؛ طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری بأعلام الهدی، ج ۱، ص ۴۲۲ – ۴۲۳ (با اندک تفاوتی در برخی از فقرات)، مؤسسه آل البیت (ع)، قم، چاپ اول، ۱۴۱۷ ق. منبع: اسلام کوئیست /1102001307
پنجشنبه ، ۱۹آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: وارث]
[مشاهده در: www.vareth.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]
-
گوناگون
پربازدیدترینها