واضح آرشیو وب فارسی:آخرین نیوز: جوان: اگر امام زنده بود با موسوي چگونه رفتار ميکرد؟
« اگر امام زنده بود با موسوي چگونه رفتار ميکرد؟ » عنوان يادداشت روز در روزنامه جوان به قلم دکتر يدالله جواني است که ميتوانيد آن را در ادامه بخوانيد:
مراسم 16آذر امسال در تعدادي از دانشگاههاي کشور، به نام دانشجو بود و به کام امريکا، براي تصديق اين گزاره، کافي است به اين سؤال پاسخ بدهيم که آيا از چنين مراسمهايي، امريکاييها به خشم ميآيند يا خوشحال ميگردند؟ براي پاسخ به اين سؤال بايد آرمان جنبش دانشجويي در ايران را مورد توجه قرار داد. به راستي در 16 آذر سال 1332، اعتراض دانشجويان که با سرکوب مواجه شد و رنگ خون به خود گرفت، متوجه چه چيزي بود؟ آيا نوک حمله اعتراضات در آن زمان، متوجه مداخله اجانب و خصوصاً امريکاييها و انگليسيها نبود؟ آيا جنبش دانشجويي در ايران، ماهيت استقلالخواهي، عزتطلبي، آزاديخواهي و بيگانهستيزي نداشت. آيا دانشجويان در ايران بيشترين اعتراضات را نسبت به امريکاي مداخلهگر در امور ايران، خصوصاً با انجام کودتاي 28 مرداد 32 نداشتند؟ بسيار روشن است که امريکاستيزي يکي از ارکان اصلي آن حرکتي است که 16 آذر را پديد آورد و به عنوان روز دانشجو در دفتر مبارزات ملت ايران به ثبت رساند. حال که پس از 62 سال از آن روز، امريکاييها جناياتشان در حق ملت ايران و ديگر ملتهاي مسلمان و مظلوم در منطقه و جهان بيشتر شده، اگر در دانشگاهي مراسمي به پا گردد براي گراميداشت 16آذر و روز دانشجو، اين مراسم چه مختصاتي بايد داشته باشد؟ فضاي حاکم بر اين مراسم بايد چگونه باشد؟ گفتمان غالب سخنرانان اين مراسم بايد چه باشد؟ شعارهاي اصلي اين مراسم بايد داراي چه سمت و سويي باشد؟ آيا بايد فضاي مراسم و گفتمان سخنرانان و شعارهاي اصلي در اين مراسم،عليه امريکا باشد يا عليه نظامي که تمامقد در برابر امريکا ايستاده است؟ با اين ملاک و معيار، ميتوان گفت در 16 آذر امسال، در کدام دانشگاه و در کدام يک از مراسمها، نشستها حقيقي بود و در امتداد 16آذر 32 و بر مبناي آرمان واقعي جنبش دانشجويي در ايران برگزار گرديد. با اين مقدمه، يکي از شعارهاي سرداده شده در مراسم 16آذر دانشگاه شهيد بهشتي مورد بررسي قرار ميگيرد. در مراسم روز دانشجوي اين دانشگاه که افرادي چون محمدرضا خاتمي و علي مطهري به عنوان سخنران حضور پيدا کرده بودند، اين شعار سر داده شد: «اگر امام زنده بود موسوي تنها نبود!» البته در کنار اين شعار، شعارهاي ساختارشکنانه هم سر داده شد. در بعضي از مراسمهاي امسال روز دانشجو نيز، عکسهاي سران فتنه از سوي يک جريان خاص هم بين دانشجويان توزيع شد. بديهي است که از چنين مراسمهايي با عنوان روز دانشجو درايران، امريکاييها و ديگر مستکبران، نه تنها به خشم نميآيند بلکه ضمن خوشحال شدن، نسبت به آينده تحولات در ايران، بعضاً اميدوار هم ميشوند، اما در خصوص اين شعار گفتنيهاي فراواني وجود دارد و از آن جمله است: 1 ـ کساني اين شعار را سر ميدهند که: الف ـ در سال 88 و در جريان فتنه عميق، عکس حضرت امام (ره) را پاره کرده و آتش زدند. ب ـ در سال 88 و در جريان فتنه عميق، شعار مرگ بر اصل ولايت فقيه سر دادند. ج ـ در سال 88 و در جريان فتنه عميق، شعار نه غزه نه لبنان سر دادند. د ـ در سال 88 و در جريان فتنه عميق، شعار جمهوري ايراني سر دادند. آيا اين افراد که امروز اين شعار را ميدهند، به امام اعتقاد دارند؟ به کدام امام؟ امام حقيقي يا امام تحريف شده؟ 2 ـ کساني که اين شعار را سر ميدهند، در شناسنامه خود و پيشينه خود، ادعاي اصلاحطلبي دارند و همان مدعيان اصلاحات که پس از دوم خرداد سال 1376، با تشکيل جبهه اصلاحات با صراحت دوران امام خميني (ره) را پايان يافته تلقي کردند و معتقد بودند از اين پس بايد خميني را در تاريخ مطالعه کرد. آيا اينان که ميگويند اگر امام زنده بود، منظورشان همان امامي است که ميخواستند روانه موزه تاريخ کنند، يا منظورشان امامي است که با تحريف مکتب، شخصيت و خطوط فکري امام اصلي به عنوان يک امام بدلي و قلابي در حال ساختن او هستند. 3 ـ واقعاً اگر امام (ره) زنده بود، با موسوي چگونه رفتار ميکرد؟ با اين مختصات از امام واقعي و اصيل، ميتوان حدس زد که اگر امام (ره) زنده بود با موسوي چگونه رفتار ميکرد: الف ـ حضرت امام (ره) حفظ جمهوري اسلامي را اوجب واجبات ميدانست و بر همين اساس با هيچ کس تعارف نداشت و عقد اخوت دائمي نبسته بود. حضرت امام (ره) بر اين مبنا با نوه خودش سيد حسين خميني که از صراط مستقيم منحرف شده بود برخورد جدي و حتي دستور حبس خانگي او را صادر کرد. امام (ره) با همين مبنا با مرحوم منتظري که به تعبير خود آن عزيز سفر کرده حاصل عمرشان به حساب ميآمد، آن برخورد صريح و قاطع را نمود و وي را از قائم مقام رهبري عزل کرد. حال که در سال 1388 آقاي موسوي در مقابل نظام جمهوري اسلامي ايستاد، اگر امام زنده بود، با وي چگونه رفتار ميکرد؟ ب ـ حضرت امام (ره)، ميفرمود، پشتيبان ولايت فقيه باشيد تا به کشورتان آسيب نرسد. حضرت امام خميني (ره)، ولايت فقيه و ولايتش را همان ولايت رسول الله (ص) و در امتداد ولايت الهي دانسته، اطاعت از ولي فقيه را بر هر مسلمان واجب ميدانستند. حال که موسوي در سال 1388، برخلاف ادعاي قبل از انتخاباتش که بر ولايتمداري تأکيد داشت، رو در روي ولايت ايستاد و کشور را با اين ايستادگي در برابر ولايت با چالش و بحران روبه رو ساخت، اگر امام زنده بود با وي چگونه رفتار ميکرد؟ ج ـ حضرت امام خميني (ره) بارها بر اين نکته تأکيد داشتند که ملاک حال فعلي افراد است. بر اين اساس حضرت امام خميني (ره)، يک ملاک اساسي را هم به همگان براي سنجش اين حال ارائه فرمودند که به درد امروز ما ميخورد. ايشان ميفرمودند، اگر روزي دشمن از شما تعريف کرد، به خودتان شک بکنيد. ببينيد چه کاري کردهايد که به خاطر آن کار دشمن دارد از شما تعريف ميکند. از سال 1388 به اين طرف، رفتار آقاي موسوي، تعريف و تمجيدهاي دشمنان را در پي داشته، يا آنان را به خشم و غضب درآورده است؟ پاسخ خيلي روشن است. با وضوح در اين پاسخ، اگر امام (ره) زنده بود، با موسوي چگونه رفتار ميکرد؟ آيا اين دلايل مختصر، ما را به اين وادي جهت نميدهد که اگر امام (ره) زنده بود، موسوي حتي عمرش به پايان سال 1388 هم نميرسيد؟ با کانال تلگرامي آخرين نیوز همراه شويد https://telegram.me/Akharinnews_com
چهارشنبه, 18 آذر 1394 ساعت 08:03
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آخرین نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 31]