VPN Virtual private network چيست ؟

واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: View Full Version : *** - Virtual private network چيست ؟ habit5th March 2010, 04:25 PMبخش (اول) *** ، نظري و عملي برقرار كردن امنيت براي يك شبكه درون يك ساختمان كار ساده اي است . اما هنگامي كه بخواهيم از نقاط دور رو ي داده هاي مشترك كار كنيم ايمني به مشكل بزرگي تبديل مي شود . در اين بخش به اصول و ساختمان يك *** براي سرويس گيرنده هاي ويندوز و لينوكس مي پردازيم . اصول *** فرستادن حجم زيادي از داده از يك كامپيوتر به كامپيوتر ديگر مثلا” در به هنگام رساني بانك اطلاعاتي يك مشكل شناخته شده و قديمي است . انجام اين كار از طريق Email به دليل محدوديت گنجايش سرويس دهنده Mail نشدني است . استفاده از FTP هم به سرويس دهنده مربوطه و همچنين ذخيره سازي موقت روي فضاي اينترنت نياز دارد كه اصلا” قابل اطمينان نيست . يكي از راه حل هاي اتصال مستقيم به كامپيوتر مقصد به كمك مودم است كه در اينجا هم علاوه بر مودم ، پيكر بندي كامپيوتر به عنوان سرويس دهنده RAS لازم خواهد بود . از اين گذشته ، هزينه ارتباط تلفني راه دور براي مودم هم قابل تامل است . اما اگر دو كامپيوتر در دو جاي مختلف به اينترنت متصل باشند مي توان از طريق سرويس به اشتراك گذاري فايل در ويندوز بسادگي فايل ها را رد و بدل كرد . در اين حالت ، كاربران مي توانند به سخت ديسك كامپيوترهاي ديگر همچون سخت ديسك كامپيوتر خود دسترسي داشته باشند . به اين ترتيب بسياري از راه هاي خرابكاري براي نفوذ كنندگان بسته مي شود . شبكه هاي شخصي مجاري يا *** ( Virtual private Network ) ها اينگونه مشكلات را حل مي كند . *** به كمك رمز گذاري روي داده ها ، درون يك شبكه كوچك مي سازد و تنها كسي كه آدرس هاي لازم و رمز عبور را در اختيار داشته باشد مي تواند به اين شبكه وارد شود . مديران شبكه اي كه بيش از اندازه وسواس داشته و محتاط هستند مي توانند *** را حتي روي شبكه محلي هم پياده كنند . اگر چه نفوذ كنندگان مي توانند به كمك برنامه هاي Packet sniffer جريان داده ها را دنبال كنند اما بدون داشتن كليد رمز نمي توانند آنها را بخوانند . -4.1.1 *** چيست ؟ *** دو كامپيوتر يا دو شبكه را به كمك يك شبكه ديگر كه به عنوان مسير انتقال به كار مي گيرد به هم متصل مي كند . براي نمونه مي توان ب دو كامپيوتر يكي در تهران و ديگري در مشهد كه در فضاي اينترنت به يك شبكه وصل شده اند اشاره كرد . *** از نگاه كاربر كاملا” مانند يك شبكه محلي به نظر مي رسد . براي پياده سازي چنين چيزي ، *** به هر كاربر يك ارتباط IP مجازي مي دهد . داده هايي كه روي اين ارتباط آمد و شد دارند را سرويس گيرنده نخست به رمز در آورده و در قالب بسته ها بسته بندي كرده و به سوي سرويس دهنده *** مي فرستد . اگر بستر اين انتقال اينترنت باشد بسته ها همان بسته هاي IP خواهند بود . سرويس گيرنده *** بسته ها را پس از دريافت رمز گشايي كرده و پردازش لازم را روي آن انجام مي دهد . در آدرس کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند***ani.gif شكل بسيار جالبي وجود دارد كه چگونگي اين كار را نشان مي دهد . روشي كه شرح داده شد را اغلب Tunneling يا تونل زني مي نامند چون داده ها براي رسيدن به كامپيوتر مقصد از چيزي مانند تونل مي گذرند . براي پياده سازي *** راه هاي گوناگوني وجود دارد كه پر كاربرد ترين آنها عبارتند از Point to point Tunneling protocol يا PPTP كه براي انتقال NetBEUI روي يك شبكه بر پايه IP مناسب است . Layer 2 Tunneling protocol يا L2TP كه براي انتقال IP ، IPX يا NetBEUI روي هر رسانه دلخواه كه توان انتقال Datagram هاي نقطه به نقطه ( Point to point ) را داشته باشد مناسب است . براي نمونه مي توان به IP ، X.25 ، Frame Relay يا ATM اشاره كرد . IP Security protocol يا Ipsec كه براي انتقال داده هاي IP روي يك شبكه بر پايه IP مناسب است . -4.1.2 پروتكل هاي درون تونل Tunneling را مي توان روي دو لايه از لايه هاي OSI پياده كرد . PPTP و L2TP از لايه 2 يعني پيوند داده استفاده كرده و داده ها را در قالب Frame هاي پروتكل نقطه به نقطه ( PPP ) بسته بندي مي كنند . در اين حالت مي توان از ويژگي هاي PPP همچون تعيين اعتبار كاربر ، تخصيص آدرس پويا ( مانند DHCP ) ، فشرده سازي داده ها يا رمز گذاري داده ها بهره برد. با توجه به اهميت ايمني انتقال داده ها در*** ، دراين ميان تعيين اعتبار كاربر نقش بسيار مهمي دارد . براي اين كار معمولا” از CHAP استفاده مي شود كه مشخصات كاربر را در اين حالت رمز گذاري شده جابه جا ميكند . Call back هم دسترسي به سطح بعدي ايمني را ممكن مي سازد . در اين روش پس از تعيين اعتبار موفقيت آميز ، ارتباط قطع مي شود . سپس سرويس دهنده براي برقرار كردن ارتباط جهت انتقال داده ها شماره گيري مي كند . هنگام انتقال داده ها ، Packet هاي IP ، IP X يا NetBEUI در قالب Frame هاي PPP بسته بندي شده و فرستاده مي شوند . PPTP هم Frame هاي PPP را پيش از ارسال روي شبكه بر پايه IP به سوي كامپيوتر مقصد ، در قالب Packet هاي IP بسته بندي مي كند . اين پروتكل در سال 1996 از سوي شركت هايي چون مايكرو سافت ، Ascend ، 3 com و Robotics US پايه گذاري شد . محدوديت PPTP در كار تنها روي شبكه هاي IP باعث ظهور ايده اي در سال 1998 شد .L2TP روي X.25 ،Frame Relay يا ATM هم كار مي كند . برتري L2TP در برابر PPTP اين است كه به طور مستقيم روي رسانه هاي گوناگون WAN قابل انتقال است . 4.1.3 - ***-Ipsec فقط براي اينترنت Ipsec برخلافPPTP و L2TP روي لايه شبكه يعني لايه سوم كار مي كند . اين پروتكل داده هايي كه بايد فرستاده شود را همراه با همه اطلاعات جانبي مانند گيرنده و پيغام هاي وضعيت رمز گذاري كرده و به آن يك IP Header معمولي اضافه كرده و به آن سوي تونل مي فرستد . كامپيوتري كه در آن سو قرار دارد IP Header را جدا كرده ، داده ها را رمز گشايي كرده و آن را به كامپيوتر مقصد مي فرستد .Ipsec را مي توان با دو شيوه Tunneling پيكر بندي كرد . در اين شيوه انتخاب اختياري تونل ، سرويس گيرنده نخست يك ارتباط معمولي با اينترنت برقرار مي كند و سپس از اين مسير براي ايجاد اتصال مجازي به كامپيوتر مقصد استفاده مي كند . براي اين منظور ، بايد روي كامپيوتر سرويس گيرنده پروتكل تونل نصب شده باشد . معمولا” كاربر اينترنت است كه به اينترنت وصل مي شود . اما كامپيوترهاي درون LAN هم مي توانند يك ارتباط *** برقرا كنند . از آنجا كه ارتباط IP از پيش موجود است تنها برقرار كردن ارتباط *** كافي است . در شيوه تونل اجباري ، سرويس گيرنده نبايد تونل را ايجاد كند بلكه اين كار ار به عهده فراهم ساز (Service provider ) است . سرويس گيرنده تنها بايد به ISP وصل شود . تونل به طور خودكار از فراهم ساز تا ايستگاه مقصد وجود دارد . البته براي اين كار بايد همانگي هاي لازم با ISP انجام بگيرد .ٍ ويژگي هاي امنيتي در IPsec Ipsec از طريق Authentication Header ( AH ) مطمئن مي شود كه Packet هاي دريافتي از سوي فرستنده واقعي ( و نه از سوي يك نفوذ كننده كه قصد رخنه دارد ) رسيده و محتويات شان تغيير نكرده . AH اطلاعات مربوط به تعيين اعتبار و يك شماره توالي (Seguence Number ) در خود دارد تا از حملات Replay جلوگيري كند . اما AH رمز گذاري نمي شود . رمز گذاري از طريق Encapsulation Security Header يا ESH انجام مي گيرد . در اين شيوه داده هاي اصلي رمز گذاري شده و *** اطلاعاتي را از طريق ESH ارسال مي كند . ESH همچنين كاركرد هايي براي تعيين اعتبار و خطايابي دارد . به اين ترتيب ديگر به AH نيازي نيست . براي رمز گذاري و تعيين اعتبار روش مشخص و ثابتي وجود ندارد اما با اين همه ، IETF براي حفظ سازگاري ميان محصولات مختلف ، الگوريتم هاي اجباري براي پياده سازي Ipsec تدارك ديده . براي نمونه مي توان به MD 5 ، DES يا Secure Hash Algorithm اشاره كرد . مهمترين استانداردها و روش هايي كه در Ipsec به كار مي روند عبارتند از : • Diffie-Hellman براي مبادله كليد ها ميان ايستگاه هاي دو سر ارتباط . • رمز گذاري Public Key براي ثبت و اطمينان از كليدهاي مبادله شده و همچنين اطمينان از هويت ايستگاه هاي سهيم در ارتباط . • الگوريتم هاي رمز گذاري مانند DES براي اطمينان از درستي داده هاي انتقالي . • الگوريتم هاي درهم ريزي ( Hash ) براي تعيين اعتبار تك تك Packet ها . • امضاهاي ديجيتال براي تعيين اعتبارهاي ديجيتالي . 4.1.5 - Ipsec بدون تونل Ipsec در مقايسه با ديگر روش ها يك برتري ديگر هم دارد و آن اينست كه مي تواند همچون يك پروتكل انتقال معمولي به كار برود . در اين حالت برخلاف حالت Tunneling همه IP packet رمز گذاري و دوباره بسته بندي نمي شود . بجاي آن ، تنها داده هاي اصلي رمزگذاري مي شوند و Header همراه با آدرس هاي فرستنده و گيرنده باقي مي ماند . اين باعث مي شود كه داده هاي سرباز ( Overhead ) كمتري جابجا شوند و بخشي از پهناي باند آزاد شود . اما روشن است كه در اين وضعيت ، خرابكاران مي توانند به مبدا و مقصد داده ها پي ببرند . از آنجا كه در مدل OSI داده ها از لايه 3 به بالا رمز گذاري مي شوند خرابكاران متوجه نمي شوند كه اين داده ها به ارتباط با سرويس دهنده Mail مربوط مي شود يا به چيز ديگر . 4.1.6 – جريان يك ارتباط Ipsec بيش از آن كه دو كامپيوتر بتوانند از طريق Ipsec داده ها را ميان خود جابجا كنند بايد يكسري كارها انجام شود . • نخست بايد ايمني برقرار شود . براي اين منظور ، كامپيوترها براي يكديگر مشخص مي كنند كه آيا رمز گذاري ، تعيين اعتبار و تشخيص خطا يا هر سه آنها بايد انجام بگيرد يا نه . • سپس الگوريتم را مشخص مي كنند ، مثلا” DEC براي رمزگذاري و MD 5 براي خطايابي. • در گام بعدي ، كليدها را ميان خود مبادله مي كنند . Ipsec براي حفظ ايمني ارتباط از Security Association (SA ) استفاده مي كند . SA چگونگي ارتباط ميان دو يا چند ايستگاه و سرويس هاي ايمني را مشخص مي كند . SA ها از سوي SPI ( Security parameter Index ) شناسايي مي شوند . SPI از يك عدد تصادفي و آدرس مقصد تشكيل مي شود . اين به آن معني است كه همواره ميان دو كامپيوتر دو SPI وجود دارد : يكي براي ارتباط A و B و يكي براي ارتباط B به A . اگر يكي از كامپيوترها بخواهد در حالت محافظت شده داده ها را منتقل كند نخست شيوه رمز گذاري مورد توافق با كامپيوتر ديگر را بررسي كرده و آن شيوه را روي داده ها اعمال مي كند . سپس SPI را در Header نوشته و Packet را به سوي مقصد مي فرستد . 4.1.7 - مديريت كليدهاي رمز در Ipsec اگر چه Ipsec فرض را بر اين مي گذارد كه توافقي براي ايمني داده ها وجود دارد اما خودش براي ايجاد اين توافق نمي تواند كاري انجام بدهد . Ipsec در اين كار به IKE ( Internet Key Exchange ) تكيه مي كند كه كاركردي همچون IKMP ( Key Management Protocol ) دارد. براي ايجاد SA هر دو كامپيوتر بايد نخست تعيين اعتبار شوند . در حال حاضر براي اين كار از راه هاي زير استفاده مي شود : • Pre shared keys : روي هر دو كامپيوتر يك كليد نصب مي شود كه IKE از روي آن يك عدد Hash ساخته و آن را به سوي كامپيوتر مقصد مي فرستد . اگر هر دو كامپيوتر بتوانند اين عدد را بسازند پس هر دو اين كليد دارند و به اين ترتيب تعيين هويت انجام مي گيرد . • رمز گذاري Public Key : هر كامپيوتر يك عدد تصادفي ساخته و پس از رمز گذاري آن با كليد عمومي كامپيوتر مقابل ، آن را به كامپيوتر مقابل مي فرستد .اگر كامپيوتر مقابل بتواند با كليد شخصي خود اين عدد را رمز گشايي كرده و باز پس بفرستد برا ي ارتباط مجاز است . در حال حاضر تنها از روش RSA براي اين كار پيشنهاد مي شود . • امضاء ديجيتال : در اين شيوه ، هر كامپيوتر يك رشته داده را علامت گذاري ( امضاء ) كرده و به كامپيوتر مقصد مي فرستد . در حال حاضر براي اين كار از روش هاي RSA و DSS ( Digital Singature Standard ) استفاده مي شود . براي امنيت بخشيدن به تبادل داده ها بايد هر دو سر ارتبا طنخست بر سر يك يك كليد به توافق مي رسند كه براي تبادل داده ها به كار مي رود . برا ي اين منظور مي توان همان كليد به دست آمده از طريق Diffie Hellman را به كاربرد كه سريع تر است يا يك كليد ديگر ساخت كه مطمئن تر است . خلاصه تبادل داده ها روي اينرنت چندان ايمن نيست . تقريبا” هر كسي كه در جاي مناسب قرار داشته باشد مي تواند جريان داده ها را زير نظر گرفته و از آنها سوء استفاده كند . شبكه هاي شخصي مجازي يا *** ها كار نفوذ را برا ي خرابكاران خيلي سخت مي كند . :p :cool: habit5th March 2010, 04:29 PM*** با ويندوز استفاده از اينترنت به عنوان بستر انتقال داده ها هر روزگسترش بيشتري پيدا مي كند . باعث مي شود تا مراجعه به سرويس دهندگان وب و سرويس هاي Email هر روز بيشتر شود . با كمي كار مي توان حتي دو كامپيوتر را كه در دو قاره مختلف قرار دارند به هم مرتبط كرد . پس از برقراري اين ارتباط ،‌هر كامپيوتر،كامپيوتر ديگر را طوري مي بيند كه گويا در شبكه محلي خودش قرار دارد. از اين رهگذر ديگر نيازي به ارسال داده ها از طريق سرويس هايي مانند Email نخواهند بود. تنها اشكال اين كار اين است كه در صورت عدم استفاده از كاركردهاي امنيتي مناسب،‌كامپيوترها كاملا در اختيار خرابكارن قرار مي گيرند. *** ها مجموعه اي از سرويس هاي امنيتي ردر برابراين عمليات رافراهم مي كنند. در بخش قبلي با چگونگي كار *** ها آشنا شديد و در اينجا به شما نشان مي دهيم كه چگونه مي توان در ويندوز يك *** شخصي راه انداخت. براي اين كار به نرم افزار خاصي نياز نيست چون مايكروسافت همه چيزهاي لازم را در سيستم عامل گنجانده يا در پايگاه اينترنتي خود به رايگان در اختيار همه گذاشته. پيش نيازها براي اينكه دو كامپيوتر بر پايه ويندوز بتواند از طريق *** به هم مرتبط شوند دست كم يكي از آنها بايد به ويندوز NT يا 2000 كار كند تا نقش سرويس دهنده *** را به عهده بگيرد. ويندوز هاي 9x يا Me تنها مي توانند سرويس گيرنده *** باشند. سرويس دهنده *** بايد يك IP ثابت داشته باشد. روشن است كه هر دو كامپيوتر بايد به اينترنت متصل باشند. فرقي نمي كند كه اين اتصال از طريق خط تلفن و مودم باشد يا شبكه محلي. IP در سرويس دهنده *** بايد مجاز (Valid) باشد تا سرويس گيرنده بتواند يك مستقيما آن را ببيند. در شبكه هاي محلي كه اغلب از IP هاي شخصي (192.168.x.x) استفاده مي شود *** را بايد روي شبكه ايجاد كرد تا ايمني ارتباط بين ميان كامپيوترها تامين شود. اگر سرويس گيرنده *** با ويندوز 95 كار مي كند نخست بايد Dial up Networking Upgrade 1.3 را از سايت مايكروسافت برداشت كرده و نصب كنيد. اين مجموعه برنامه راه اندازهاي لازم براي *** را در خود دارد . البته مايكروسافت پس از Upgrade 1.3 Networking Dial up نگارش هاي تازه تري نيز عرضه كرده كه بنا بر گفته خودش ايمني و سرعت ارتباط *** را بهبود بخشيده است . نصب سرويس دهنده *** روي كامپيوتر بر پايه ويندوز NT نخست بايد در بخش تنظيمات شبكه، راه انداز Point to Point Tunneling را نصب كنيد. هنگام اين كار، شمار ارتباط هاي همزمان *** پرسيده مي شود. در سرويس دهنده هاي NT اين عدد مي تواند حداكثر 256 باشد. در ايستگاه كاري NT،‌ اين عدد بايد 1 باشد چون اين سيستم عامل تنها اجازه يك ارتباط RAS را مي دهد. از آنجا كه ارتباط *** در قالب Remote Access برقرار مي شود ويندوز NT به طور خودكار پنجره پيكر بندي RAS را باز مي كند. اگر RAS هنوز نصب نشده باشد ويندوز NT آن را نصب مي كند. هنگام پيكربندي بايد *** Adapter را به پورت هاي شماره گيري اضافه كنيد. اگر مي خواهيد كه چند ارتباط *** داشته باشيد بايد اين كار را براي هر يك از *** Adapter ها انجام دهيد . پيكربندي سرويس دهنده RAS اكنون بايد *** Adapterرا به گونه اي پيكربندي كنيد كه ارتباطات به سمت درون (incoming) اجازه بدهد. نخست بايد پروتكل هاي مجاز براي اين ارتباط را مشخص كنيد . همچنين بايد شيوه رمز گذاري را تعيين كرده و بگوييد كه آياسرويس دهنده تنها اجازه دسترسي به كامپيوترهاي موجود در شبكه كامپيوتر ويندوز NT، در اين وضيعت، سرويس دهنده *** مي تواند كار مسير يابي را هم انجام دهد. براي بالاتر بردن ايمني ارتباط، مي توانيد NetBEUI را فعال كرده و از طريق آن به كامپيوترهاي دور اجازدسترسي به شبكه خود را بدهيد. سرويس گيرنده، شبكه و سرويس هاي اينترنتي مربوط به سرويس دهنده *** را نمي بينيد . براي راه انداختن TCP/IP همراه با *** چند تنظيم ديگر لازم است. اگر سرويس دهنده DHCP نداريد بايد به طور دستي يك فضاي آدرس(Adress Pool ) IP را مشخص كنيد. به خاطر داشته باشيد كه تنها بايد از IP هاي شخصي (Private) استفاده كنيد. اين فضاي آدرس بايد دست كم 2 آدرس داشته باشد ،‌يكي براي سرويس دهنده *** و ديگري براي سرويس گيرنده *** . هر كار بر بايد براي دسترسي به سرويس دهنده از طريق *** مجوز داشته باشد. براي اين منظور بايد در User Manager در بخش Dialing اجازه دسترسي از دور را بدهيد . به عنوان آخرين كار،Remote Access Server را اجرا كنيد تا ارتباط *** بتواند ايجاد شود. سرويس گيرنده *** روي ويندوز NT نصب سرويس گيرنده *** روي ويندوز NT شبيه راه اندازي سرويس دهنده *** است بنابراين نخست بايد 4 مرحله گفته شده براي راه اندازي سرويس دهنده *** را انجام بدهيد،‌ يعني: . نصب PPTP . تعيين شمار ارتباط ها . اضافه كردن *** به عنوان دستگاه شماره گيري . پيكر بندي *** Adapter در RAS، تنها تفاوت در پيكر بندي *** Adapter آن است كه بايد به جاي ارتباط هاي به سمت درون به ارتباط هاي به سمت بيرون (out going) اجاز ه بدهيد . . سپس تنظيمات را ذخيره كرده و كامپيوتر را بوت كنيد. در گام بعدي، در بخش Networking يك ارتباط(Connection) تلفني بسازيد . به عنوان دستگاه شماره گير يا همان مودم بايد *** Adapter را انتخاب كرده و بجاي شماره تلفن تماس، IP مربوط به سرويس دهنده *** را وارد كنيد. در اينجا پيكر بندي سرويس گيرنده *** روي ويندوز NT به پايان مي رسد و شبكه هاي شخصي مجازي ساخته مي شود. سرويس گيرنده *** روي ويندوز 2000 راه اندازي سرويس گيرنده *** ساده تر و كم زحمت تر از سرويس دهنده آن است. در ويندوز 2000 به بخش مربوط به تنظيمات شبكه رفته يك Connection تازه بسازيد. گام نخست : Assistant در ويندوز 2000 پيكر بندي *** را بسيار ساده كرده. به طور معمول بايد آدرس IP مربوط به سرويس دهنده *** ر اداشته باشد. در اينجا بايد همان IP معمولي را وارد كنيد و نه IP مربوط به شبكه ***را، با اين كار ، *** پيكر بندي شده و ارتباط بر قرار مي شود. براي تعيين صلاحيت، بايد نام كاربري و رمز عبور را وارد كنيد كه اجازه دسترسي از طريق Remote Access را داشته باشيد. ويندوز 2000 بي درنگ ارتباط برقرار كرده و شبكه مجازي كامل مي شود. گام دوم: كافي است آدرس IP مربوط به سرويس دهنده *** را وارد كنيد. گام سوم: در پايان فقط كافي است خود را معرفي كنيد. سرويس گيرنده *** روي ويندوز 9x نصب سرويس گيرنده *** روي ويندوز هاي 95، 98 و SE 98 مانند هم است . نخست بايد پشتيباني از *** فعال شود. در اينجا بر خلاف ويندوز NT به جاي اضافه كردن پروتكل بايد يك كارت شبكه نصب كنيد. ويندوز x 9 همه عناصر لازم را نصب مي كند. به اين ترتيب كار نصب راه اندازاها را هم كامل مي گردد. در قدم بعدي بايد Dialup adapter يك Connection بسازيد. به عنوان دستگاه شمار گير بايد *** adapter را معرفي كنيد. گام نخست: نصب *** adapter گام دوم: يك Connection تازه روي *** dapter در ويندوز x9، سيستم عامل IP مربوط به سرويس 90 دهنده *** را در خواست مي كند. گام سوم: آدرس IP مربوط به سرويس دهنده *** را وارد كنيد. پيكر بندي سرويس گيرنده *** در اينجا پايان يافته و ارتباط مي تواند برقرار شود. تنها كافي است كه نام كاربري و رمز عبور را وارد كنيد. اكنون ويندوز به اينترنت وصل شده و تونل را مي سازد و داده هاي خصوصي مي تواند حركت خود را آغاز كنند. برنامه هاي كمكي اگر بخواهيد براي نمونه از دفتر كار( سرويس گيرنده ***) به كامپيوتر خود در خانه ( سرويس گيرنده ***) وصل بشويد با دو مشكل روبرو خواهيد شد. نخست اينكه كامپيوتري كه در خانه داريد پيوسته به اينترنت متصل نيست و ديگري اينكه سرويس گيرنده *** به يك آدرس IP نياز دارد. اين IP را هنگامي كه از يك شركت فراهم ساز (ISP) سرويس مي گيريد از پيش نمي دانيد چون به صورت پويا(dynamic) به شما تخصيص داده مي شود. Online Jack برنامه اي است كه براي هر دو مشكل راه حل دارد. Online Jack يك برنامه كوچك است كه بايد روي كامپيوتر خانه نصب شود. از دفتر كار خود مي توانيد از طريق سايت Online Jack و با نام كاربري و رمز عبور به كامپيوتر خود در خانه متصل شويد. با اين كار، IP كه شركت فراهم ساز به شما تخصيص داده مشخص مي شود كه از روي آن، سرويس گيرنده *** پيكر بندي شده و كار خود را آغاز مي كند. از اين دست برنامه هاي كمكي موارد زيادي وجود دارد كه با جستجو در اينترنت مي توانيد آنها را بيابيد. خلاصه دامنه كاربردي *** گسترده و گوناگون است. *** را مي توان براي متصل كردن كاربران بيروني به شبكه محلي،‌ارتباط دو كامپيوتر يا دو شبكه در دو شهر مختلف يا دسترسي از دفتر كار به كامپيوتر منزل بكار برد. *** نه تنها داده ها را با ايمني بيشتر منتقل مي كند بلكه وقتي از آن براي مرتبط كردن دو كامپيوتر دور از هم استفاده مي كنيم هزينه ها بسيار كاهش مي يابد. آخرين نكته اينكه راه اندازي *** ساده و رايگان است. :p :cool: habit5th March 2010, 04:31 PM*** با لينوكس (1) يكي از توانايي هاي *** امكان كاربران دور از شبكه(Remote) در دسترسي به آ ن است . IPsec در اين ميان نقش مهمي در فراهم كردن ايمني لازم براي داده ها دارد . يكي از مناسب ترين و به صرفه ترين وسيله ها در پياده سازي اين امكانات لينوكس و Free S/WAN كه در اين بخش به آن مي پردازيم . IPsec و Free S/WAN اگر چه لينوكس هم به دليل توانايي هاي خوبFirewall بستر بسيار مناسبي براي يك دروازه امنيتي(Security Gateway) برپايه IPsec است مال خودش به طور پيش فرض بخش هاي لازم براي IPsec را به همراه ندارد. اين برنامه ها را مي توانيد در مجموعه Free S/WAN بيابيد. Free S/WAN (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند) در اصل مجمعي متشكل از برنامه نويسان زبده و تامين كنندگان مالي است كه برنامه هاي ويژه لينوكس را فراهم مي كنند. برنامه Free S/WAN از دو بخش اصلي تشكيل شده يكي KLIPS(Kernel IPsec ) است كه پروتكل هاي لازم را به Kernel اضافه مي كند و ديگري Daemon كه وظيفهبرقراري ارتباط و رمز گذاري را بر عهده دارد. در اين بخش مي بينيد كه IPsec چگونه كار مي كند و چگونه بايد آن را به كمك Free S/WAN در لينوكس براي *** پيكر بندي كرد. در ادامه خواهيم گفت كه با X.509 چطور زير ساخت هاي لازم براي يك شركت پياده سازي مي شود. نگاهي به IPsec IPsec در اصل مجموعه اي از پروتكل ها و روش هايي است كه به كمك آنها مي توان روي اينترنت يك ارتباط مطمئن و ايمن ايجاد كرد. جزييات IPsec يا Internet Protocol Security در RFC هاي شماره 2401 تا 2410 آمده. IPsec براي اطمينان بخشيدن به ارتباط هاي اينترنتي از شيوه هاي تعيين اعتبار و رمز گذاري داده ها استفاده مي كند. براي اين منظور در لايه شبكه دو حالت انتقال و دو لايه ايمني فراهم مي كند. Transport در مقايسه با Tunnel در حالت Transport دو ميزبان به طور مستقيم روي اينترنت با هم گفتگو مي كنند. در اين حالت مي توان IPsec را براي تعيين اعتبار و همچنين يكپارچگي و درستي داده ها به كار برد. به كمك IPsec نه تنها مي توان از هويت طرف گفتگو مطمئن شدبلكه مي توان نسبت به درستي و دست نخوردگي داده هاهم اطمينان حاصل كرد . به كمك عملكرد رمز گذاري مي توان افزون بر آن خوانده شدن داده ها از سوي افراد غير مجاز جلوگيري كرد. اما از آنجا كه در اين شيوه،‌ دو كامپيوتر به طور مستقيم داده ها را مبادله ميكنند نمي توان مبدا و مقصد داده ها را پنهان كرد. از حالت Tunnel هنگامي كه استفاده مي شود كه دست كم يكي از كامپيوترها به عنوان Security Gateway به كار برود. در اين وضعيت حداقل يكي از كامپيوترهايي كه در گفتگو شركت مي كند در پشت Gateway قراردارد و در نتيجه ناشناس مي ماند. حتي اگر دو شبكه از از طريق Security Gateway هاي خود با هم داده مبادله كنند نمي ت سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت ریسک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 674]