محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845998380
بازی خطرناک امریکا / تحولات سوریه به روزهای سرنوشت سازی رسیده
واضح آرشیو وب فارسی:زمان نیوز: تحولات سوریه به روزهای سرنوشت سازی رسیده است و برای نخستین بار در هفته های اخیر تمام بازیگران ذی نفع در اجلاس وین یک و دو گرد هم آمدند تا درباره بحران سوریه گفتگو و تصمیم سازی کنندبه نظر می رسد باوجود حضور نظامی روسیه و ایران در سوریه، غرب به همکاری تمایل بیشتری داشته باشد تا آغاز یک عملیات تازه در قالب ناتو.آخرین تحول در سیاست خارجی دولت ایالات متحده در قبال بحران سوریه به اقدام اوباما در اعزام حدود 50 نیروی متخصص عملیاتی یا به عبارت بهتر مستشار نظامی به این کشور برمی گردد. این نیروها قرار است در مناطق کردی سوریه مستقر شوند و هدف از فرستادن آن ها به شمال شرقی سوریه کمک به گروه های نظامی کردی در نبرد علیه نیروهای داعش اعلام شده است. حرکت جدید آمریکا در شرایطی رخ می دهد که از تشکیل ائتلاف جهانی مبارزه با تروریسم از سوی واشنگتن بیش از یک سال می گذرد و کماکان حملات هوایی جنگنده های اعضای ائتلاف ادامه دارد. حملاتی که نتیجه ملموسی در صحنه عملیاتی مبارزه با تروریسم نداشته است. اعزام نیروهای مستشاری توسط کاخ سفید به مناطق کردی در راستای سیاست دولت اوباما در ارتباط گیری و حمایت ازآنچه توسط آمریکایی ها گروه های معتدل خوانده می شود انجام می پذیرد. سیاستی که واشنگتن پس از فشار افکار عمومی جهانیان از اقدامات خشن تروریست های تکفیری در سوریه همچون قفس های مرگ، به دندان کشیدن جگر سرباز سوری توسط یک تروریست و تجاوز به ایزدی ها در پیش گرفت و برای اینکه انتقادات از تسلیح، آموزش و کمک مالی به گروه های تکفیری را از خود دور سازد، دست به تفکیک گروه های تروریستی در قالب معتدل و رادیکال زد و سیاست خود را حمایت از گروه های معتدل مخالف نظام سیاسی سوریه عنوان کرد، اقدامی که پیش ازاین نیز غربی ها با عناوینی همچون «طالبان بد طالبان خوب» اتخاذ کرده بودند و این بار در سوریه تکرار شد. در آن مقطع آمریکا که از سوی افکار عمومی به بی عملی و بی مسئولیتی در قبال صلح و ثبات جهانی متهم شده بود در اقدامی ائتلاف جهانی مبارزه با تروریسم را دنبال کرد و در چارچوب آن با همراهی کشورهای اروپایی و متحدان منطقه ای غرب در خاورمیانه روی به حملات هوایی به مواضع داعش آوردند که هیچ نتیجه ملموسی در صحنه عملیات و مبارزه با تروریسم از خود بر جای نگذاشت. اقدام اخیر آمریکا در شرایطی صورت می پذیرد که از 15 ماه پیش واشنگتن حدود 3500 نیرو به عراق اعزام و بیش از 6000 حمله هوایی علیه مواضع گروه های تروریستی انجام داده است. پنتاگون اعزام مستشار نظامی به سوریه را یک مأموریت باز قلمداد نموده است (1). تحلیل اهداف کاخ سفید فرضیه های مختلفی را در قبال سیاست جدید آمریکا در خصوص اعزام حدود پنجاه مستشار نظامی این کشور به سوریه می توان مطرح کرد. یکی از فرضیه های محتمل به مصرف داخلی دموکرات ها برابر جمهوری خواهان در مبارزات انتخاباتی آمریکا برمی گردد؛ چراکه ظرف سال های اخیر جمهوری خواهان انتقاداتی نسبت به عدم حضور نظامی مستقیم آمریکا در بحران سوریه و سپس عراق داشتند که این رویکردها به واسطه گرم شدن تنور مبارزات و نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری 2016 در آمریکا می تواند هزینه داخلی زیادی برای حزب دموکرات داشته باشد. ازاین رو دولت اوباما در رویکردی بینابینی به سمت اعزام نیروهای مستشاری در سوریه حرکت کرده تا از این رهگذر همزمان انتقادات جمهوری خواهان و بهره برداری های سیاسی آن ها از بی عملی آمریکا در صحنه های عملیاتی را خنثی کند و از سوی دیگر با عدم ورود مستقیم به جنگ، مخالفان جنگ در آمریکا را که همچنان فاجعه 2003 عراق را در خاطر دارند راضی نگه دارد. بر اساس آخرین نظرسنجی ها 53 درصد از مردم ایالات متحده مخالف حضور نظامی مستقیم کشورشان در خاورمیانه می باشند (2). فرضیه دیگری که در این خصوص مطرح است به حضور جدی روسیه به عنوان رقیب بین المللی واشنگتن در صحنه سوریه برمی گردد. برخلاف دیدگاه مسلط در رسانه ها و اندیشکده ها، حضور روسیه در سوریه تأثیرات متضاد و متفاوتی روی سیاست خارجی آمریکا در قبال سوریه داشته است. دیدگاه مسلط بدین صورت است که حضور روسیه منجر به واکنش آمریکا در اعزام نیروی مستشاری در سوریه گردیده است. فرضیه سوم به سیاست کلان آمریکا در قبال سوریه به طور عام و اعزام مستشار به مناطق کردی به طور خاص به سوابق آمریکا در بحران های مشابه قبلی برمی گردد. تجربه تلخ و شکست خورده جرج بوش در لشکرکشی به منطقه شرایط را به گونه ای برای سیاستمداران و افکار عمومی ایالات متحده رقم زده است که از یک سو نه آمادگی حضور نظامی مستقیم وجود دارد و نه افکار عمومی چنین اجازه ای را می دهد و از سوی دیگر تجربه آمریکا در مشارکت در ماجرای لیبی که به صورت حملات هوایی و مناطق به اصطلاح ممنوعه پروازی وجود دارد که به نوعی تجربه ای کارآمد و کم هزینه است. ازاین رو می توان اعزام مستشار نظامی به سوریه را نیز در این چارچوب تحلیل کرد که کاخ سفید با توجه به تجربه پرهزینه و شکست خورده عراق و افغانستان مجدداً حاضر به درگیر شدن مستقیم در منطقه نیست و بر اساس تجربه نسبتاً موفق در لیبی از الگوی حملات هوایی و روش های غیرمستقیم همچون آموزش، تجهیز، کمک مالی و اعزام مستشار استفاده می کند. با توجه به سه فرضیه مذکور می توان فرضیه چهارم را به نمادین بودن چنین اقدامی از سوی دولت آمریکا قلمداد کرد. بدین صورت که با توجه به شرایط بغرنج و حساس تحولات سوریه و همین طور اقتضائات سیاست داخلی، اوباما در قالب چنین رویکردی به دنبال استفاده سمبلیک و نمادین از اعزام مستشار به سوریه بوده است. فرید استاد دانشگاه ایالتی کلرادو اعزام مقداری ناچیز در حدود 50 مستشار نظامی به سوریه را اقدامی نمادین از سوی اوباما می داند (3). کما اینکه کوین مک کارتی رهبر اکثریت در مجلس نمایندگان آمریکا این اقدام را حرکت تاکتیکی دیگری از سوی دولت اوباما در پرتو فقدان یک راهبرد جامع در خصوص سوریه، عراق و کل منطقه خاورمیانه می داند که چیزی بیش از یک اقدام ظاهری نیست (4). نگارنده به شخصه معتقد است که اقدام اخیر دولت آمریکا به واسطه دو امر صورت می گیرد: یکی تلاش برای یارگیری داخلی در میان مخالفان نظام سوریه و به تبع آن تأثیرگذاری در فرایند سیاسی انتقالی آن و دوم حمله زمینی مستقیم به داعش با کارت اکراد. تحولات سوریه به روزهای سرنوشت سازی رسیده است و برای نخستین بار در هفته های اخیر تمام بازیگران ذی نفع در اجلاس وین یک و دو گرد هم آمدند تا درباره بحران سوریه گفتگو و تصمیم سازی کنند. ازاین رو آمریکا در این دوران حساس به دنبال افزایش گزینه های خود و تأثیرگذاری بر روند مذاکرات وین است. ازآنجاکه ایالات متحده از مخالفان دولت بشار اسد است گزینه های خود را تنها در میان مخالفان دنبال می کند و ازآنجاکه در میان مخالفان هم بازیگرانی همچون ترکیه و عربستان ارتباطات قوی تر و نزدیک تری با آن ها داشته و دارند، آمریکا از اهرم چندان قدرتمند و انحصاری برای نقش آفرینی و اعمال تأثیر بر فرایندهای سیاسی احتمالی انتقالی در سوریه برخوردار نیست و ازاین رو به دنبال جلب حمایت اکراد شمال سوریه است، چراکه اکراد سوریه حامی منطقه ای و بین المللی قابل اتکایی ندارند (حکومت اقلیم کردستان عراق نیز وزن چندانی در معادلات منطقه ای و بین المللی ندارد) و منویات سیاسی شان در تضاد با منافع همه بازیگران سیاسی منطقه ای ازجمله ترکیه، اعراب و ایران و در حوزه بین المللی روسیه و چین است. ترکیه به واسطه مسئله کردی ایجاد یک حکومت خودمختار یا مستقل کردی را در مرزهای جنوبی خود به هیچ وجه برنمی تابد، ایران و روسیه نیز تمامیت ارضی سوریه را خط قرمز می دانند و نسبت به تجزیه سوریه حساس هستند، در مقابل اعراب نیز از تجزیه کشور عربی سوریه استقبال نمی کنند و کیک سوریه را کامل می خواهند. در این میان آمریکا به دنبال آن است با حمایت از کردهای سوریه از کارت کردها در مذاکرات و چینش آینده سوریه نقش ایفا کند. این در حالی است که رابرت فورد سفیر سابق آمریکا در سوریه 2014-2010 نسبت به همکاری دولت آمریکا با این گروه به خاطر نقض حقوق بشر توسط این گروه در مناطق تحت نفوذ و اعمال خشونت علیه اعراب سنی در آن مناطق هشدار داده است (4) این سیاست آمریکا به بهترین وجه در راستای تأمین منافع رژیم صهیونیستی نیز می باشد که ازیک طرف به دنبال سوریه ضعیف شده است و از طرف دیگر خود را متحد کردهای منطقه می داند. پیامدها یکی از پیامدهای احتمالی سیاست جدید آمریکا، افزایش شکاف در جبهه مخالفان نظام سوریه است، بدین صورت که سیاست حمایت از اکراد توسط واشنگتن منجر به نگرانی و بی اعتمادی ترکیه ازیک طرف و اعراب از طرف دیگر خواهد شد. ترکیه از افزایش نقش و جایگاه اکراد در سوریه هراسان است و اعراب هم نقش آفرینی اکراد را در یک کشور عربی همچون سوریه چندان برنمی تابند. برآیند این سیاست می تواند موجب افزایش نگرانی و اختلاف بین آمریکا و متحدان منطقه ای خود است. پیامد دیگر این اقدام بهره برداری واشنگتن از آن به عنوان اقدامی در چارچوب مبارزه با تروریسم به خصوص در فضای پس از اتفاقات 15 نوامبر پاریس است. کما اینکه اجلاس وین 2 درباره سوریه در حالی با حضور قدرت های جهانی و بازیگران منطقه ای برگزار شد که حملات کور تروریستی در پاریس بر فضای این نشست سایه افکنده بود. این بمب گذاری ها می تواند دو اثر داشته باشد؛ بدین صورت که ازیک طرف با برجسته سازی تهدید تروریسم باعث تقویت رویکرد «مبارزه با تروریسم» با همراهی ایران و روسیه شود که در این چارچوب آمریکا تلاش خواهد کرد این حرکت خود را امری در راستای مبارزه با تروریسم معرفی نماید و از طرف دیگر در صورت به بن بست رسیدن مذاکرات، گزینه مداخله ناتو در دستور کار غرب قرار بگیرد. پس از ماجراهای پاریس فشار به ایالات متحده برای لشکرکشی به سوریه ذیل ناتو گزینه ای است که از سوی اروپایی ها مخصوصاً فرانسه و انگلیس قابل طرح بود اما به نظر می رسد باوجود حضور نظامی روسیه و ایران در سوریه، غرب به همکاری تمایل بیشتری داشته باشد تا آغاز یک عملیات تازه در قالب ناتو. به نظر می رسد پیامد اقدام دولت آمریکا در اعزام نیروهای مستشاری به مناطق کردی در روزهای پس از حوادث تروریستی پاریس می تواند افزایش احتمال همکاری بین ایالات متحده و مسکو در خصوص مبارزه با داعش باشد، اگرچه در شرایط کنونی احتمال تسری دامنه گروه های تروریستی با توجه به متشنج شدن دوباره فضا توسط ترکیه در ماجرای حمله به جنگنده روسی وجود ندارد؛ اما فضای مناسبی برای افزایش همکاری های بین المللی در مبارزه با تروریسم در روزهای پس از حملات تروریستی به فرانسه ایجاد گردید و برخی از بازیگران منطقه ای متحد غرب و حامی گروه های تکفیری از این موضوع احساس ناخوشایندی داشتند. شاید بتوان گفت یکی از دلایل اقدام اخیر آنکارا علیه جنگنده روس ها تنش زایی بین آمریکا و روسیه و افزایش التهاب در محیط استراتژیک شامات برای ممانعت از روندی بود که پس از حوادث پاریس در حال رخ دادن بین محور روسیه و غرب بود. ..................................... 1- Stephen Zunes, Obama's Escalation in Syria, 11/12/2015, Available at: http://www.huffingtonpost.com/stephen-zunes/obamas-escalation-in-syri_b_8491260.html 2- In U.S., 53% Oppose Sending Ground Troops to Fight Militants, 12 November 2015, available at: http://finchannel.com/index.php/world/item/51976-in-u-s-53-oppose-sending-ground-troops-to-fight-militants 3- Paul Hazelton, CSU community reacts to U.S. troops in Syria , NOV 12, 2015, Available at: http://www.collegian.com/2015/11/as-the-u-s-sends-troops-to-syria-csu-students-react/143623/ 4- ADAM ENTOUS, GORDON LUBOLD and CAROL E. LEE, U.S. to Send Special Forces to Syria,Deployment of up to 50 commandos would be first sustained U.S. ground presence in Syria, Oct. 30, 2015, Available at: http://www.wsj.com/articles/u-s-to-send-special-forces-to-syria-1446216062 5- Obama orders US special forces to 'assist' fight against Isis in Syria, 30 October 2015 http://www.theguardian.com/world/2015/oct/30/syria-us-deployment-troops-obama-special-operations
سه شنبه ، ۱۷آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: زمان نیوز]
[مشاهده در: www.zamannews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]
-
گوناگون
پربازدیدترینها