محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1847182016
آیت الله مصباح یزدی: پس از شاه خطر فرهنگی مهم ترین تهدید است
واضح آرشیو وب فارسی:خرداد: آیت الله مصباح یزدی در دیدار با جمعی از دانشجویان دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) قزوین اشاره داشت که بعد از شاه، خطر فرهنگی که زیربنای همه اینهاست، همچنان باقی است؛ یعنی این فکر که آمریکا کدخداست و باید از او اطاعت کرد و نمی توان برای همیشه با او جنگید، همچنان وجود دارد.سایت رجانیوز با اشاره به تاکید آیت الله مصباح یزدی بر وجود خطر فرهنگی می نویسد:" مشروح این سخنرانی بدین شرح است: فرض کنید کسی که پزشک است بگوید به من ارتباطی ندارد که چه کسی و چگونه کشور را اداره می کند یا با دشمنان خارجی و دوستان خود چگونه رفتار می کند؛ اما گاهی شرایطی پیش می آید که به دلیل خیانت مسئولان ـ مانند رژیم گذشته که همه سرمایه های ما در دست دشمنان قرار داشت ـ همه هستی انسان بر باد می رود؛ دنیا و آخرت او نابود می شود. برای مثال، همه، مرکز اسلام را مکه و مدینه می دانند؛ بیشترین منابع نفتی و ثروت بادآورده در این منطقه قرار دارد؛ بگونه ای که حتی حساب آن نیز در دستشان نیست؛ اگر آنها می توانستند این ثروت خدادادی را خودشان استخراج و مدیریت کنند، اول کشور خودشان را آباد و بعد هم سایرعالم اسلام را مدیریت می کردند. این، هم افتخاری برای خودشان بود و هم سعادت مردم تأمین می شد و با این ثروت هنگفت مسلمانان نیز ارباب می شدند و عزت پیدا می کردند. اما الان وضعیت چگونه است؛ دشمن این ثروت را با عنوان خرید، استخراج می کند و وقتی می خواهد پولش را بدهد، می گوید چون شما را خیلی دوست داریم، در عوض پول آن، به شما اسلحه می فروشیم و با این کار بازار اسلحه سازی خودشان را رونق می دهند. بعد از دادن اسلحه به آنها می گوید البته باید زیر نظر من از این اسلحه استفاده کنید و کارشناس آموزش آن را من به شما می دهم؛ یعنی رمز آن را فقط در اختیار خودشان نگه می دارند و بعد می گویند مسلمان های همسایه تان را بکشید. یعنی چه؟ یعنی با سرمایه خودتان برادران دینی، هم سنخ و همسایه تان را با ثروت خودتان بکشید. آیا رسوایی از این بیشتر در عالم می شود؟ حماقتی بیشتر از این وجود دارد؟ امکان دارد که انسان ثروتش را به کسی بدهد و اسلحه بخرد تا دوست، همسایه، هم قوم و همزاد خود را بکشد؟! نمونه ای از وابستگی به دلیل بی توجهی به مسیر درست انسانی اگر بنا باشد در عالم دو کشور وجود داشته باشد که از نظر نژاد، فرهنگ و اقلیم نزدیکترین روابط را با هم دارند، این دو کشور حجاز و یمن است. اصل عرب این کشورها هستند؛ شاید از یک نظر، یمنی ها در عربیت اصیل تر از حجازی ها هم باشند؛ آنگاه دشمن، سرمایه اینها را می گیرد و بعد هم منت بر سر آنها می گذارد که من در مقابل این دلارها، به شما سلاح می دهم و بعد هم می گوید برادرهایتان را بکشید! آنها هم قبول می کنند؛ چون به آنها می گویند اگر این کار را نکنید، فردا حکومتتان را ساقط می کنیم و پسرعموهای دیگر شما شاه می شوند و شما باید نوکری کنید؛ بدبختی از این بالاتر می شود؟ فساد بالاتر از این، آن است که افرادی دیگر که با اسلام سروکار دارند می گویند مسلمان ها عجب ملت احمقی هستند؛ اینجا که مرکز اسلام است، چه بلایی بر سر ثروت های خدادادی شان می آورند؛ اگر اینها عقل، فرهنگ و دین درستی داشتند، خودشان را اداره می کردند؛ اینها چطور می خواهند دنیا را اداره کنند؟! چرا؟ برای اینکه نفهمیدند برای چه آفریده شدند و دین برای چه آمده است؛ به خیالشان همه اینها آمده است تا آنها به هر شکلی اطفای شهوت و هوسرانی کنند و بعد هم هر چه می خواهد بشود. اگر از ابتدا درست می فهمیدند، برای چه آفریده شده اند و این جامعه، امکانات، ثروت ها و معادن برای چه در اختیارشان است، آنگاه عاقلانه تر برخورد می کردند و این همه زحمت هم برای مسلمانان دنیا درست نمی کردند. اینها را نمی توان تقسیم کرد؛ نمی توان گفت من معدن نفت را استخراج می کنم، ولی کاری ندارم که پولش را چه کسانی می گیرند و با چه معامله می کنند و یا اگر به جای آن اسلحه دادند، چه کسی می خواهد این اسلحه ها را آموزش دهد و اینکه چرا رموزش را به ما یاد نمی دهند؛ مهم نیست که هر اسلحه یا هواپیمایی را برای تعمیر به آمریکا بفرستند؛ فعلا پولی بگیریم و چند روزی خوش باشیم و بعد هم هر چه می خواهد بشود، مهم نیست. همه باید این را بدانند که برای چه آفریده شده اند، به کجا می روند و راه خوشبختی ابدی شان چیست؛ این همان اصول دین، یعنی توحید، نبوت و معاد است. ما برای کسانی که منکر دین هستند یا در اثر عوامل مختلفی دچار دین های انحرافی می شوند، ناراحت می شویم؛ اما بخشی از آن هم تقصیر خودشان است که همت نکردند. شاه؛ ژاندارم منطقه حدود چند قرن است که ما کمابیش به غرب وابستگی پیدا کرده ایم؛ از وقتی که اسلحه آتشین در اروپا ساخته شد، کشورهای اسلامی کمابیش وابسته شدند؛ چون اینها خودشان این تجهیزات را نداشتند و از آنها یاد گرفتند؛ بتدریج پیشرفت های صنعتی دیگر نیز به آن ضمیمه شد. این حرکت در کشور ما، بویژه از اوائل دوره قاجار و اندکی قبل از آن شروع شد. در بین کشورهای اسلامی، اولین کشوری که با اروپایی ها ارتباط پیدا کرد -به خاطر استفاده از توپ های آتشین- کشور ترکیه بود. آنها اسلحه های آتشین را از اروپایی ها دریافت کردند و با ایران جنگیدند. بتدریج، ما در همه چیز احساس ضعف کردیم و کارمان در این اواخر به اینجا رسید که در همه چیز وابسته شدیم؛ یعنی عینا نقشی را که امروز سلطان عربستان ایفا می کند، سال ها پیش شاه ایران این کار را انجام می داد؛ نفت ایران را می خریدند و به جای آن اسلحه می دادند و می گفتند با خلق ظفار در عمان بجنگید! شاه می باید سلاح هایی را که در مقابل پول نفت ایران گرفته بود، به همراه سربازهای ایرانی به عمان می برد و با عده ای طرفدار کمونیسم و مخالف غرب می جنگید و ثروت و نیروهای خود را هدر می داد، چون آمریکا گفته بود. به تعبیر خودشان، آن روزها شاه ژاندارم آنها در منطقه بود؛ وقتی انقلاب اسلامی رخ داد، این معادلات را بر هم زد. آنها می پنداشتند بزودی می توان این انقلاب را کنترل کرد؛ بر این اساس می گفتند در طی شش ماه یا یک سال فاتحه انقلاب اسلامی را می خوانیم؛ وقتی نتوانستند این کار را انجام دهند، گفتند تا دو سال آن را تمدید می کنیم. بعد هم دیدند این تو بمیری، غیر از آن تو بمیری هاست؛ بالاخره جنگ عراق را به وجود آوردند و هشت سال ما را درگیر جنگ کردند؛اما ملت انقلابی ایران، به برکت راهنمایی های امام، روح اسلام، تشیع و آموزه هایی که از مکتب امام حسین فراگرفته بود، باز هم تسلیم نشد. خطر فرهنگی؛ زیربنای همه خطرهای دیگر بتدریج جایگاه شاه به دو کشور ترکیه و عربستان داده شد؛ ولی خطر فرهنگی که زیربنای همه اینهاست، همچنان باقی است. یعنی این فکر که بالاخره آمریکا کدخداست و باید از او اطاعت کرد و نمی توان برای همیشه با او جنگید، همچنان وجود دارد. وقتی از آنها می پرسید پس دین برای چیست، می گویند دین برای روابط انسان با خداست، اعتکاف کنید، در ماه رمضان روزه و احیا بگیرید، اینها برای دین است؛ اما مسائل سیاسی و روابط بین الملل و این نوع امور به شما ارتباطی ندارد و به تخصص خاص خودش نیاز دارد؛ کسانی که سی سال در آمریکا زندگی کردند و تربیت شدند، آنها بهتر این نوع مسائل را می دانند و باید این کارها را به آنها واگذار کنید. متأسفانه این نوع مسائل هنوز در فرهنگ ما هست و امکان دارد به نسل بعد نیز انتقال داده شود. بخش اول هم که جزء ضروری ترین امور است، آنها نیز روز به روز در حال کمرنگ شدن است و به جای آن، مسائل اقتصادی و مادی و پیشرفت های صنعتی خیلی پررنگ می شوند و مسائل معنوی رنگ می بازد.
سه شنبه ، ۱۷آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خرداد]
[مشاهده در: www.khordadnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها