محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846613396
پناهیان: جوان انقلابی بهتر از همه می تواند مصلحت ها را بفهمد
واضح آرشیو وب فارسی:کوگانا: حجت الاسلام پناهیان گفت: این تقسیم که جوانان انقلابی باشند و مسئولان مصلحت اندیش، تقسیم کار غلطی است و جامعه را به قهقرا می برد. اساساً این تصور غلطی است که بعضی ها انقلابی گری را با رفتار خلاف عقلانیت و غیرقابل کنترل، یکی می دانند. یک انقلابی به دلیل آرمان خواهی، بیش از همه واقع بین است و بهتر از همه می تواند مصلحت ها را بفهمد.به گزارش "کوگانا"، نسبت بین آرمان گرایی و واقع بینی از جمله موضوعات مهمی است که رهبر انقلاب در سا ل های اخیر به آن اشاره کرده اند. به عنوان مثال ایشان در دیدار با دانشجویان در تیرماه امسال (سال ۹۴) چنین فرمودند: «اوّلین فریضه ی دانشجویی عبارت است از آرمان خواهی. یک عدّه ای تبلیغ می کنند و وانمود می کنند که آرمان خواهی مخالف واقع گرایی است؛ نه آقا، آرمان خواهی مخالف محافظه کاری است، نه مخالف واقع گرایی. محافظه کاری یعنی شما تسلیم هر واقعیّتی -هرچه تلخ، هرچه بد- باشید و هیچ حرکتی از خودتان نشان ندهید؛ این محافظه کاری است. معنای آرمان گرایی این است که نگاه کنید به واقعیّت ها و آنها را درست بشناسید؛ از واقعیّت های مثبت استفاده کنید، با واقعیّت های سلبی و منفی مقابله کنید و مبارزه کنید. این معنای آرمان گرایی است. چشمتان به آرمان ها باشد. این اوّلین فریضه ی دانشجو است.» در این باره سؤالاتی را با حجت الاسلام والمسلمین علیرضا پناهیان ، استاد حوزه و دانشگاه در میان گذاشتیم که ایشان به صورت مکتوب به آنها پاسخ دادند. نسبت میان آرمان گرایی و واقع گرایی را مقداری شرح دهید و این نکته را هم توضیح دهید که آرمان گرایی چه زمانی به خیال پردازی منجر می شود؟ ممکن است بعضی ها آرمان هایی داشته باشند که با واقعیت هستی در تنافی باشد و واقعیت ها با آرمان خواهی آنان همخوانی نداشته باشد؛ همچنان که ممکن است بعضی ها واقعیت ها را درست تشخیص ندهند. هم واقع گرایی در افراد ممکن است آن چنان که باید واقع نشود و هم آرمان گرایی. ولی ذاتاً هیچ گونه تنافی بین واقع گرایی و آرمان خواهی وجود ندارد، بلکه همیشه آرمان های فراگیر و باثبات که برآمده از یک واقع گرایی صحیح هستند، توانسته اند به تحقق در عرصه ی واقعیت ها بینجامند. به طور مشخص در انقلاب ما و اساساً در مکتب ما، آرمان گرایی عین واقع بینی است. وقتی یک مسلمان می بیند واقعیت این است که به او ظلم می کنند و او را از نعمات خدادادی و حقوقش محروم می کنند و می بیند واقعیت این است که می تواند حق خود را بگیرد و دشمنان او برتری نسبت به او ندارند و واقعیت این است که او قدرت دارد که جهانی پر از عدل و داد ایجاد نماید، دین می آید او را در این واقع بینی و عقلانیت کمک و تقویت می کند و حتی به او تکلیف می کند که تو باید توان واقعی خود را به کار بگیری و خدا هم تو را یاری خواهد کرد. در نتیجه، او آرمانی برای نجات از ظلم پیدا می کند. یک آرمان گرای مسلمان که ما به او اصطلاحاً انقلابی می گوییم، از واقعیت شروع می کند و این واقع گرایی اوست که مبنای آرمان گرایی اش می شود. مگر دین خیال پردازانه ما را به نصرت حق وعده داده است؟ مگر نصرت حق یک واقعیت نیست؟ مگر قدرت برتر جوامع بشری نسبت به قدرت طواغیت، یک واقعیت نیست؟ مگر عدم استمرار حاکمیت ستم و شکست پذیری ظالمان یک واقعیت نیست؟ همین واقعیت هاست که آرمان تحقق آزادی بشر از ستم را شکل می دهد. وقتی آرمان هایی در کسی ایجاد شود که عقل آن ها را تأیید نمی کند و واقعیت با آن ها همراه نیست، او دیگر آرمان خواه نیست و در واقع خیال پردازی می کند. مانند اینکه برخی آرمان خود را این قرار داده اند که دموکراسی را محقق کنند و با آن بشر را به سعادت برسانند. این خیال پردازی است. انسان ها با دموکراسی به آنچه اهداف دموکراسی برشمرده شده نمی توانند برسند. این ساده لوحی، واقع نگری نیست. در واقع آرمان خواهی ما ناشی از اوج واقع نگری ماست. یک آرمان خواه مسلمان در مکتب امام رحمة الله علیه تمام واقعیت ها را می بیند، نه بخشی از واقعیت ها را. او همچنین می تواند بین واقعیت های مهم تر و بزرگ تر با واقعیت های کوچک تر و کم اهمیت تر فرق بگذارد. منظور از واقع گرایی چیست و تفاوت واقع گرایی با محافظه کاری در چیست؟ چرا آرمان گرایی از سویی ملازم با واقع گرایی محسوب می شود و از سوی دیگر متضاد با محافظه کاری معنا پیدا می کند؟ احتیاط شرط عقل است، اما محافظه کاری احتیاط از سر عقل نیست، بلکه احتیاط از سر ترس است. ترس احساسی خلاف واقعیت است. ترس و طمع و صفاتی از این دست که خیلی ها را محافظه کار می کند، ناشی از دیدن تنها بخشی از واقعیت هاست؛ آن هم واقعیت های قابل اغماض و بی ارزش. اگر یک انسان عاقل همه ی واقعیت ها را در نظر بگیرد و بتواند بین واقعیت ها اهم و مهم را تشخیص دهد تا بتواند به اهداف بلندتر و مهم تر و پایدارتر دست پیدا کند، هیچ گاه دچار محافظه کاری های نابجا نمی شود. باید گفت ما در جهانی زندگی می کنیم که واقعیت هایی ما را احاطه کرده اند که اگر بر آن ها اشراف داشته باشیم، هیچ گاه محافظه کارانه منافع مان را از دست نخواهیم داد و به آرمانی دست خواهیم یافت که ما را با قدرت در عین عقلانیت به اهدافمان برساند. رهبر انقلاب معتقدند که یک اصل تاریخی وجود دارد و آن این است که واقعیات به سوی آرمان ها تغییر می کند و از واقعیات مثبت باید برای تغییر در واقعیات منفی کمک گرفت. نظر جنابعالی در این رابطه به چه شکل است؟ رهبر انقلاب در این نگاه به سنت های خدا اشاره می فرمایند. مهم ترین واقعیت هایی که ما را احاطه کرده اند، سنن الهی هستند؛ سنت های همان خدایی که دستورات دینی ما را هم کاملاً واقع بینانه صادر فرموده است. این نگاه حضرت آقاست که اگر واقع بین باشی و همین واقعیت ها تو را به آرمان تغییر جهان و امکان رسیدن به اهداف بلند رسانده باشند، آن گاه قدرتی در بصیرت و توان تو ایجاد می شود که می توانی واقعیت های منفی را تغییر دهی و آن گاه امکانات واقعیِ فراوانی را که در اطرافت هست، می توانی ببینی و آن ها را به کار بگیری. ما همیشه در میان واقعیت های بی شماری که به نفع ما هستند، زندگی می کنیم و البته برخی از واقعیت ها هم همیشه علیه ما و منافع ما هستند. هنر آرمان خواهی این است که می تواند به ما بصیرتی بدهد که واقعیت های مثبت را ببینیم و به کار بگیریم. آن گاه آرمان خواهی واقعاً ما را به اوج واقع بینی می رساند؛ همچنان که خود از واقع بینی برآمده است. برخی معتقدند وظیفه ی جوانان، انقلابی گری است و وظیفه ی مسئولین، مصلحت اندیشی و از جمع این دو با یکدیگر حرکت صحیحی شکل می گیرد. نظر شما در مورد این تقسیم وظایف چیست؟ انقلابی گری با مصلحت اندیشی چه تعارضی دارد که جوانان نباید مصلحت را بشناسند و یا مسئولین بخواهند تنها به مصلحت اندیشی رو بیاورند و از انقلابی گری فاصله بگیرند؟ این گونه حرف ها عوام زدگی و سطحی نگری است. مصلحت اگر صحیح و بجا باشد، تمام جوانان انقلابی باید آن را بشناسند و پاس بدارند، انقلابی گری هم اگر به مصلحت است که هست، تمام مسئولین باید انقلابی باشند، و الا در دام ضد انقلاب می افتند. این تقسیم که جوانان انقلابی باشند و مسئولان مصلحت اندیش، تقسیم کار غلطی است و جامعه را به قهقرا می برد. امام که الگو و درس آموز جوانان در انقلابی گری بود، مگر از مسئولین نبود؟ امام در اوج انقلابی بودن، مصلحت های لازم را هم تماماً رعایت می فرمودند. جالب این است که جوانان انقلابی هم آن را می فهمیدند و همراهی می کردند. اساساً این تصور غلطی است که بعضی ها انقلابی گری را با رفتار خلاف عقلانیت و غیرقابل کنترل، یکی می دانند. یک انقلابی به دلیل آرمان خواهی، بیش از همه واقع بین است و بهتر از همه می تواند مصلحت ها را بفهمد. به نظر شما، چرا یکی از اهداف مهم دشمن، بی اعتنا کردن مردم مخصوصاً جوان ها نسبت به آرمان های انقلاب است؟ جوان وقتی آرمان گرا نباشد و روحیه ی انقلابی نداشته باشد، انرژی هایش به هدر خواهد رفت و نه تنها به عقلانیت نخواهد رسید، بلکه در معرض هرزگی قرار می گیرد. تربیت صحیح معنوی و تلاش منطقی علمی تنها در سایه ی روحیه ی انقلابی برای جوانان ممکن است. در دوران دفاع مقدس دیدیم که چگونه روحیه ی انقلابی در جوانان مایه ی رشد آنان شد و توانستند با لیاقت های رزمی خود، یک کشور را از مرز هلاکت نجات دهند. اگر این مطلب را قبول داشته باشیم، آن گاه به سهولت درمی یابیم چرا دشمنان ما علاقه مندند جوانان ما انقلابی نباشند. با انواع ترفندها می خواهند انرژی جوانان ما صرف لاطائلات شود و از هیچ گونه تهاجم فکری و فرهنگی فروگذار نمی کنند، برای اینکه بتوانند روحیه ی بی اعتنایی و احساس وابستگی را در میان جوانان رواج دهند. اما محال است جوانان ما فریب دشمنان را بخورند. جوانان جامعه ی ما از قدرت تحلیل بالایی برخوردارند و نمی توان آن ها را به سهولت اغوا کرد. به همین دلیل، قاطبه ی جوانان ما انقلابی اند و اگر بزرگ ترهای جامعه ی ما و پیشکسوتان انقلابی گری از آرمان خواهی و عقلانیت فاصله بگیرند، جوانان به سرعت جای آن ها را خواهند گرفت؛ جوانانی که از جهت کمّی و کیفی از جوانان ابتدای انقلاب جلوترند. برخی معتقدند انقلابی بودن دارای شاخص هایی است و هرکس انقلابی تر است، خلقیاتی نظیر پرخاشگری دارد. به نظر شما، انحرافاتی که فضای انقلابی گری را تهدید می کند، چه چیزهایی است؟ اولاً تجربه ی دهه ی اخیر در کشور ما نشان داده انقلابی ها صبور و عاقلانه رفتار می کنند و بالعکس، طرفداران لیبرالیسم که طبیعتاً گرایش های غیرانقلابی دارند، غالباً خیلی پرخاشگرانه، بی ادبانه و غیرعاقلانه رفتار می کنند. جالب این است که این گونه جریان ها همیشه دم از عقلانیت و واقع گرایی هم می زنند. ثانیاً در قاموس مکتب حضرت امام رحمة الله علیه ، که همان اسلام ناب است، یک فرد انقلابی چون ولایت مدار است، هیچ گاه به یک نیروی غیرقابل کنترل تبدیل نمی شود. او حاضر است بیشترین مظلومیت را تحمل کند و در زمانی که مصلحت سکوت است، فریاد نزند. اساساً این ویژگی های انقلابیون است که جمع اضدادند و با اقتدا به مولایشان علی علیه السلام ، آداب مظلومیت را هم می توانند رعایت کنند. البته ممکن است شاهد باشیم که یک نیروی انقلابی دچار انحراف شود و به سوی افراط یا تفریط برود. آن گاه یا محافظه کار خواهد شد یا شورشی. او دیگر یک انقلابی نیست. مانند یک نظامی که اگر خودسرانه از اسلحه استفاده کند، دیگر یک نظامی نیست، یک تروریست است. جالب این است که برخی از محافظه کاران امروزی که غرب گرا هم شده اند، روزی خودشان را در مسیر مبارزه با غرب، انقلابی تر از امام و رهبری می دانستند. جوانان باید به تاریخ بسیار پر درس و عبرت سه دهه ی اخیر انقلاب مراجعه کنند. این تاریخ قابل کتمان نیست. همان هایی که روزی می خواستند با صدام علیه آمریکا متحد شوند، امروز می خواهند از همه جلوتر با آمریکا دست دوستی بدهند. پس فرد انقلابی که منحرف بشود هم داریم، ولی او دیگر انقلابی نیست، چون انقلابی با توجه به عنصر ولایت مداری، یک فرد منضبط است و با توجه به عشقی که به آرمانش دارد، بسیار بصیر و واقع بین است. منبع: Khamenei.ir
دوشنبه ، ۱۶آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: کوگانا]
[مشاهده در: www.koogana.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 6]
-
گوناگون
پربازدیدترینها