تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
کدام رنگ کاغذ دیواری مناسب فضای شماست؟
چه چیزهایی دیگر در دکوراسیون مد نیست؟!
بررسی قیمت تیرچه + قیمت تیرچه کرومیت + قیمت یونولیت
خرید و قیمت ورق در مشاوران آهن + [مشاوره رایگان]
تی‌وی وال: ایده‌ای نوین برای دکوراسیون داخلی
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1812816400
16آذر؛ روز شنیدن صدای مردم از زبان دانشگاه
واضح آرشیو وب فارسی:گفت و گو: شانزدهم آذر پس از پیروزی انقلاب اسلامی همواره یادآور روحیه استبداد ستیزی، عدالت طلبی ، آرمان خواهی ، مطالبه گری ، هوشیاری ، تلاش و کوشش و جانفشانی دانشجویان برای سربلندی و عزت ایران اسلامی در عرصه های مختلف است . دانشجویان نماد ایستادگی و شجاعت در برابر زیاده خواهی و اجحاف در حق ملت هستند و هر زمان کوتاهی مسئولان در قبال تعهداتشان به جامعه نمایان شد دانشجویان به عنوان قشری نخبه در برابر این رفتار اعتراض کردند و تا به نتیجه رسیدن آن ایستادگی کردند. جنبش دانشجویی خود را به عنوان نماد مبارزه معرفی نموده و در ایفای نقش خویش و در راه دستیابی به آرمان خود، با فراز و نشیب های بیشماری مواجه شده است. باید گفت که در این فراز و نشیب جنبش دانشجویی تحت تاثیر ادبیات پلیسی و سرکوب شاه که با خشونت تمام هرگونه فعالیت و اقدام مخالفین را سرکوب می کرد، به سرعت رادیکالیزه شده و ساختار آن صرفاً براساس براندازی رژیم و نه اصلاح آن تجدید سازماندهی شد و در سال های ۵۷-۴۲ پرچم مبارزه به دست این گروه می افتد و روحانیت نیز تلاش دارد تا در معادلات خویش جایگاه و اهمیت حرکت های دانشجویی را نادیده نگیرند. همگرایی روحانیت و دانشگاه شرایط را برای شکل گیری یک انقلاب فراگیر فراهم کرد و ارتباط افرادی چون مطهری، بهشتی، مفتح و طالقانی با بدنه دانشجویی سبب شد تا همبستگی ملی برای مبارزه ایجاد شود و بستر انقلاب فراهم گردد. با سقوط رژیم پهلوی و روی کار آمدن نظام جمهوری اسلامی جنبش دانشجویی با همان مشی رادیکال به حرکت ادامه داد و در سال ۵۸ با حمله به سفارت آمریکا اسناد جاسوسی این کشور علیه ایران را افشا کردند. عملی که با هدایت موسوی خوئینی ها انجام شد که بعد با تایید امام خمینی نیز مواجه گردید. تولد جمهوری اسلامی اوج خواسته های دانشجویان بود. حضور انجمن های اسلامی دانشجویان به عنوان نماد جنبش دانشجویی مستقل ایران در عرصه های مختلف سیاسی، فرهنگی و اجتماعی با روی کار آمدن نظام جدید رنگ تازه ای به خود گرفت که در سال ۵۹ و با شروع جنگ تحمیلی جنبش دانشجویی که با رهبری دانشجویان پیرو خط امام به حرکت ادامه می داد مشی جدیدی را پی گرفت و علاوه بر حضور موثر در معادلات سیاسی نقش پررنگی نیز در سالهای دفاع مقدس ایفا می کرد. یکی از مهمترین سرمایه های سیاسی تشکیلاتی گفتمان چپ سنتی، دفتر تحکیم وحدت و انجمن های اسلامی دانشجویان است که به ویژه با تسخیر سفارت آمریکا در تهران از جایگاه خاصی در تشکیلات سیاسی جمهوری اسلامی برخودار شدند. انجمن های اسلامی از سال ۱۳۵۹ تا آغاز دهه ۱۳۷۰ مهمترین نیروی بی بدیل در میدان دانشگاهی بودند و با اعمال محدودیتهای شدیدی بر دانشجویان و اساتید دانشگاهی، انقلاب فرهنگی را به راه انداختند. این دوره از فعالیت دفتر تحکیم و انجمن های اسلامی را دوران انحصارطلبی، تک صدایی، برخوردهای حذفی و طرح شعارهای آرمانی نام نهاده اند. در این دوران دانشجویان پیرو خط امام که به دفتر تحکیم وحدت تغییر نام داده بودند تحقق آرمانهای انقلاب را تحت این نام پی گرفتند تا بتوانند اصالت حرکت دانشجویی را حفظ کنند. جنب و جوش دانشجویان به واسطه پیروزی انقلاب اسلامی ادامه داشت و دانشجویان گام به گام همراه با حاکمیت در مسیر پی گیری اهداف انقلاب حرکت می کردند اما حوادث دهه شصت منجر به دگرگونی در جنبش دانشجویی شد و این جنب و جوش تحت شرایط خاصی که با آن مواجه گردید به افول گرایید. نمود این کاهش تحرک و اخذ رویکرد انفعالی از سوی دفتر تحکیم وحدت با رحلت امام خمینی آشکار گردید و عملا با آغاز دهه دوم نظام جمهوری اسلامی فعالیتهای این مجموعه قدرتمند دانشجویی به افول گرایید. در این روزها میدان سیاسی جمهوری اسلامی ایران محل منازعات گفتمانها و نیروها و گروههای سیاسی برآمده از آنها بوده است. لذا فهم دقیق تر این گفتمانها و میزان سرمایه های انباشتی ایشان به ما این امکان را می دهد تا دلایل رفتارهای سیاسی بعدی آنها در میدان سیاسی و نیز میدان را دریابیم. دانشجویان نیز متاثر از این فعل و انفعالات درون سیستمی دچار تغییر در گفتمان شدند و از رویکردی متفاوت پیدا کرد. دفتر تحکیم وحدت و انجمن های اسلامی دانشجویان یکی از مهمترین سرمایه های سیاسی تشکیلاتی گفتمان چپ سنتی بود که به ویژه با تسخیر سفارت آمریکا در تهران از جایگاه خاصی در تشکیلات سیاسی جمهوری اسلامی برخودار شد. انجمن های اسلامی از سال ۱۳۵۹ تا آغاز دهه ۱۳۷۰ مهمترین نیروی بی بدیل در میدان دانشگاهی بودند اما در سالهای اغازین دهه ۷۰ با اعمال محدودیتهای شدیدی بر دانشجویان و اساتید دانشگاهی این دوره را دوران انحصارطلبی، تک صدایی، برخوردهای حذفی نام نهاده اند. سکوت و انفعال جریان چپ سنتی نیز که دفتر تحکیم بیشترین همگرایی را با این مجموعه داشتند به انفعال دانشجویان انجامید. باید گفت با شکل گیری نظام جمهوری اسلامی شرایط سیاسی کشور و دیدگاههای مختلف در میان انقلابیون نیز این جنبش را با گفتمانهای متفاوت مواجه کرد. برخی از فقه سنتی دفاع کردند و بر این امر اصرار داشتند که نیازی به احکام ثانوی و حکومتی نیست، در مقابل برخی دیگر بر فقه پویا تاکید کردند و بر این باور بودند که ولایت فقیه نه تنها می تواند احکام ثانوی و حکومتی را اعلام بلکه حتی قادر به تعطیلی احکام اولیه نیز هست. تقابل این دو دیدگاه را می توان منازعه بر سر دو نوع سرمایه کلامی تلقی کرد. فقیهان سنتی با اتکا به سرمایه انباشت شده تاریخی خود در تقابل با گروه دوم از فقها قرار گرفتند که تلاش می کردند در برخی از گزاره های این سرمایه کلامی انباشت شده تاریخی تجدید نظر کنند. از این رو گروه نخست با اتخاذ موضع ارتدوکسی و استراتژی حفظ به گروههای راست معروف شدند و گروه دوم با اتخاذ موضع دگراندیشانه و استراتژی جانشینی به گروههای چپ مشهور شدند. دفتر تحکیم در این برهه از زمان پیرو چپ سنتی محسوب می شد و این رویکرد البته مایه های روشنفکری نیز به خود گرفته بود. همچنین اختلاف بر سر نقش دولت نیز در میان نخبگان مطرح بود. برخی خواهان کاهش دخالت دولت در اقتصاد و آزادی بیشتر بازار و تقویت بخش خصوصی بودند، در حالی که برخی دیگر از اقتصاد دولتی و نگرش سوسیالیستی تر دفاع می کردند. این تقابل نیز باعث اتخاذ دو موضع گیری متفاوت ارتدوکسی و دگراندیشانه و نیز دو استراتژی حفظ و جانشینی شد. با بروز چنین اختلافاتی در عمل انقلابیون به دو پاره چپ و راست تقسیم شدند. بعد از این تاریخ نه تنها در عمل این اختلافها عمیق تر شدند بلکه از حیث گفتمانی و نظری نیز هر کدام از این گروهها تلاش کردند تا مبانی و دیدگاههای خود را به صورت گفتمانی مطرح کنند و به دفاع نظری از آنها بپردازند. به این ترتیب میدان سیاسی جمهوری اسلامی ایران به فضای منازعه بین دو گفتمان چپ و راست تقسیم شد. دانشجویان فعال در صحنه سیاست نیز دو دسته شدند اما کماکان وجه غالب و چهره غالب دانشگاه، چهره چپ اسلامی بود. بیان این نکته مهم است که بعد از جنگ و شروع دورانی که به سازندگی معروف شده است، ابتدا در درون گفتمان راست اختلافاتی بروز کرد و در عمل برخی از اصول گفتمانی راست از سوی برخی گروهها و افراد نقض شدند و در عوض مفصل بندی جدیدی از راست شکل گرفت که بر آن نام راست مدرن گذاشته شده است. بررسی تحولاتی که در میدان سیاسی جمهوری اسلامی ایران رخ داده اند نشان می دهد که جنبش دانشجویی جایگاه ویژه ای داشته است. این بررسی نیازمند شناخت نیروها و گفتمانهایی بود که در این میدان سیاسی وارد نبرد شده اند. از میان گفتمانهای جاری در میدان سیاست ایران به نظر می رسد که همه گفتمانها با سرمایه هایی که دارند همچنان امکان حضور در این میدان را داشته اند و هر کدام در میدان قدرت با توجه به میزان سرمایه اندوخته شده خود حصه ای از قدرت را به ارث برده اند. با توجه به میزان سرمایه ها می توان گفت که رقابت اصلی میان گفتمان راست سنتی ( که اصول گرایی نیز نامیده می شود) و گفتمان چپ مدرن ( که اصلاح طلبی هم نامیده می شود) در جریان است و گفتمانهایی مانند راست مدرن و راست رادیکال بعضا از شکاف میان این دو برای رسیدن به اهداف خود سود جسته اند. سرمایه کلامی چپ مدرن هر چند از حیث گفتمانی دارای تناقضاتی ذاتی است که کل روشنفکری دینی با آن دست و پنجه نرم می کند ولی از قابلیت دسترسی بیشتری برخوردار است و در عمل با مطالبات و خواستهای عمومی سازگاری بیشتری دارد. سرمایه کلامی راست سنتی در عین حال در هماهنگی کامل با سنت قرار دارد و به همین میزان به نظر می رسد که قابلیت دسترسی خاص خود را دارد و از حیث درونی به دلیل دوری از تلاش برای سازگار کردن عناصر متناقض چندان تناقض ذاتی ندارد. جنبش دانشجویی که با توجه به نوع و ماهیت جنبش، برخاسته و متشکل از جوانان و تحصیلکردگان وابسته به طبقات و اقشار مختلف جامعه است – به طوری که می توان این تنوع و تکثر را به وضوح مشاهده کرد برای پیشبرد هر چه بهتر آرمان های خویش و همچنین ترویج و تبیین این آرمان ها قاعدتاً می تواند با این اقشار علی الخصوص گروه های مدنی جامعه از قبیل احزاب، تشکل ها و نهادهای غیردولتی، تعاملاتی سازنده (البته با حفظ شأن و جایگاه جنبش دانشجویی) داشته باشد. یکی از شرایط اولیه موفقیت جنبش های اجتماعی و از جمله جنبش دانشجویی، وجود گفتمان واحد و غالب در میان اعضای آن جنبش است. جنبش دانشجویی ایران در دوره اصلاحات از این حیث فاقد وحدانیت و یکسانی گفتمانی بوده است تا جایی که در میان تشکل های دانشجویی عضو دفتر تحکیم وحدت بعضاً گفتمان هایی شکل گرفته و می گیرد که در مواردی کاملاً در تضاد با یکدیگر هستند. دوره های مختلف حضور جنبش دانشجویی در میدان سیاست ورزی سی و چهار ساله جمهوری اسلامی نشان دهنده تاثیر پذیری آن از معادلات حاکمیت بوده است. در هر دوره ای به دلایل مختلف رویکرهای متفاوتی از جنبش دانشجویی را شاهد بودیم. عمده این فعالیتها در دهه شصت و هفتاد آرمان محور بوده است اما در دهه هشتاد و سالهای اخیر جنبش دانشجویی رویکردی واقع گرا داشته است و جریانی که در دوره ای برای پیگیری مطالبات دست به تحریم انتخابات زده بود در سالهای اخیر حضوری فعال در صحنه داشته است. چه در سال ۸۸ و در سال ۹۲ دانشجویان بازیگران اصلی میدان رقابت انتخاباتی بودند. خرداد ۹۲ و خلق حماسه سیاسی مرهون تلاش و حضور دانشجویان بوده است که اگر این حضور کمرنگ و یا وجود نداشت شاهد چنین حماسه ای نبودیم. واقعیت امر این است که جنبش دانشجویی هر چند دیگر به معنای جنبش حضور ویژه ای ندارد اما هر گاه خیز بلندی برای تغییر در معادلات سیاسی برداشت موفق بود. چه در سال ۷۶ که دفتر تحکیم وحدت موج حمایت از خاتمی را در کشور به راه انداخت و چه در سال ۹۲ فعالیتهای دانشجویان که بیشتر در شبکه های اجتماعی نمود داشت منجر به انتخاب حسن روحانی به عنوان رییس جمهور شد. ایفای نقش در صحنه سیاست ایران اگر با هوشمندی و سعه صدر همراه نباشد آسیب جدی به افراد وارد خواهد کرد چرا که همیشه در میدان سیاست، هستند گروه ها و جریانهایی که میل به تخریب فضا دارند و اساسا حیات آنها در بحران و ممات آنها در اعتدال و آرامش سیاسی است و هر گاه دانشجویان خود را در مواجهه با این گروهها قرار دادند آسیب جدی دیدند. به نظر می رسد در این برهه از زمان جنبش دانشجویی می بایست یک بار دیگر با باز تعریف منطقی و عقلانی خویش و همچنین اتخاذ رویکرد و استراتژی های مناسب وضعیت جاری کشور، با سازماندهی منسجم تر و برنامه ریزی شده تر از گذشته، محکم و استوار در مسیر خویش گام بردارد. جوانان و دانشجویان موتور محرکه ی کشور هستند که با تدبیر و امیدبخشی به سطح لازمی از تجربه و شایستگی دست یابند که در صورت تحقق و از این رهگذار توسعه کشور با روندی غیر قابل بازگشت بحرکت درآورده خواهد شد. رسالت جنبش دانشجویی در واقع همصدایی با ملت است و هرگاه صدای مردم از زبان دانشگاه شنیده شد نشان داد که مردم نیز تا تحقق مطالبات خود سکوت نکردند و این همدلی و هم آوایی باید ادامه یابد که اگر عکس این شود و صدای دانشگاه، صدای حاکمیت باشد مردم نیز از همراهی و همصدایی با دانشگاه خودداری خواهد کرد.
دوشنبه ، ۱۶آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: گفت و گو]
[مشاهده در: www.goftogoonews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9]
-
گوناگون
پربازدیدترینها