تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815595522
«تشکل های دانشجویی» پادوی احزاب سیاسی نباشند
واضح آرشیو وب فارسی:قدس آنلاین: گروه سیاسی- علی سعد: ۶۰ سال پیش، اعتراض های دانشجویی به سفر «ریچارد نیکسون» معاون رئیس جمهور وقت ایالات متحده آمریکا و نیز از سرگیری روابط ایران با بریتانیا، ...باعث شد تا دانشجویان فعال حوزه سیاست به سخنرانی در کلاسهای دانشگاه بپردازند و نهایتا نا آرامی تمام دانشگاه را در برگیرد. حضور نیروهای ویژه ارتش و امنیتی در محیط دانشگاه نتیجه این اعتراضات بود که به مرگ سه دانشجوی دانشکده فنی به نامهای احمد قندچی، مهدی شریعت رضوی و مصطفی بزرگ نیا ختم شد. واقعه 16 آذر 32 سرآغازی بر فعالیتهای دانشجویی شد و پس از آن این روز معیاری برای سنجش میزان نفرت از حکومت شاهنشاهی دربین دانشجویان و طیف روشنفکر قرار داده شد. اهمیت تاریخی روز دانشجو، در جریانات سیاسی پس از سال 1332 تا پیروزی انقلاب اسلامی بیش از پیش روشن شد. محمدصادق کوشکی، استاد دانشگاه تهران به مناسبت روز دانشجو به پرسش های خبرنگار قدس درباره جنبش های سیاسی دانشجویی ایران پاسخ گفته است. به عنوان اولین پرسش، تحلیلی کلان در خصوص سیر تشکل های دانشجویی در 37 سال از عمر انقلاب بفرمایید. در 37 سال گذشته و پس از پیروزی انقلاب اسلامی، تشکل های دانشجویی دارای فراز و فرود متعددی بودند و حتی می توان گفت برخی تشکل ها به صورت زیگزاگی طی مسیر کرده اند. برخی تشکل های دانشجویی ابتدای انقلاب با اهداف و آرمان های والا تأسیس شدند و در ابتدا نیز در مسیر انقلاب حرکت می کردند و اقدامات ارزنده ای انجام دادند، ولی به دلایلی که بعداً به آن می پردازم دچار انحراف و استحاله از مسیر مستقیم انقلاب و نظام شدند. شاید یکی از شاخص ترین این تشکل ها تشکیلات دفتر تحکیم وحدت باشد که برخلاف اهداف اولیه آرمانی خود دچار تحول و تغییر در مسیر حرکت خود شد. این تشکیلات در طول عمر خود مدتی در مسیر انقلاب بود و بعد از مدتی از مسیر اصلی خود منحرف گشت و به عنوان بازوی احزاب سیاسی مورد سوء استفاده قرار گرفت که این موجب شد، اثر گذاری مطلوب دفتر تحکیم وحدت در دانشگاه ها از بین برود و در نتیجه همه این موارد باعث کاهش شأن این تشکل به عنوان نیروی اجرایی و پادویی برخی احزاب سیاسی در دانشگاه ها و ایجاد خدشه بر نام دفتر تحکیم وحدت انجمن های اسلامی شود. بحث را روی همین دفتر تحکیم وحدت متمرکز می کنیم، ریشه های انحراف این تشکل از آرمان های اولیه اش را در چه مسأله ای ارزیابی می کنید؟ ابتدا این را بگویم که به لطف خدا دفتر تحکیم وحدت در 8 سال گذشته توانسته مسیر حرکت خود را اصلاح کند و برخلاف مسیری که در دهه 70 و 80 طی کرده و باعث شده بود که کاملاً از ریل آرمان های انقلاب خارج شود، خود را بازیابی کرده و به تصحیح اشتباهات خود و طرد افراد سوء استفاده گر از نام این تشکیلات بپردازد؛ البته این به معنای تأیید کامل عملکرد دفتر تحکیم وحدت در دوره اخیر نیست، اما از نظر جهت گیری کلی، این تشکل توانست انحراف بزرگی را که در مسیر حرکتش ایجاد شده بود، اصلاح کند و عملکردش را با آرمان ها و ارزش ها تطبیق دهد. حالا اگر بخواهم به ریشه های انحراف این تشکل در مقطع دهه 70 بپردازم، این ریشه ها و علل را می توان در سه دسته تقسیم بندی کرد: اول استحاله افراد مؤثر در دفتر تحکیم وحدت پس از ارتحال حضرت امام(ره)، دوم درگیر جنگ قدرت شدن سران این تشکل در دوران سازندگی و اصلاحات، سوم نداشتن درک عمیق از انقلاب و آرمان های آن و شکل گیری باور های صرفاً احساسی به نظام. حال اجازه بدهید هر کدام از سه مورد را شرح دهم تا نمایی بهتر از آنچه در مقطعی بر سر این تشکل آمد، ترسیم شود. استحاله افراد مؤثر این تشکل دانشجویی به عنوان اولین عامل انحراف این تشکل به دلیل سیاسی کاری برخی از احزاب سیاسی رخ داد. پس از ارتحال حضرت امام(ره) برخی جریان های سیاسی خاص که در تلاش برای کسب قدرت به هر قیمتی بودند، از سران و افراد مؤثر دفتر تحکیم وحدت به عنوان بازوی اجرایی خود و پادوهای خود در دانشگاه ها استفاده کردند تا بتوانند از این طریق منافع و اهداف خود را تأمین کنند. این افراد برای اعضای فعال این تشکل، صاحب وجهه و دارای اعتبار بودند و بر اساس همین اعتماد بود که توانستند دفتر تحکیم وحدت را به پادویی سیاسی خود مجاب کنند که در نهایت این اقدام موجب خروج دفتر تحکیم وحدت از رسالت اصلی خود و پیگیری مطالبات سیاسی احزاب و افراد مذکور توسط این تشکل دانشجویی شد. دومین علت انحراف دفتر تحکیم وحدت، درگیر شدن سران این تشکل در جنگ قدرت بود. پس از سوء استفاده ای که از این تشکل دانشجویی خوش سابقه توسط احزاب و جریان های سیاسی شد، به مرور سران این تشکل، خود نیز وارد جنگ برای کسب قدرت و رسیدن به کرسی ها و مقامات اجرایی در کشور شدند. آن ها کم کم وارد مناسباتی شده بودند که عملاً برای رسیدن به قدرت بود. بمرور این پادویی سیاسی رنگ آگاهانه و سهم خواهانه توسط فعالان این تشکل دانشجویی گرفت که این مرحله را می توان عبور آگاهانه از خط ارزش ها و آرمان های دفتر تحکیم وحدت نامید. این نکته که در ابتدای مسیر انحراف تشکل تحکیم وحدت، آن ها شاید به طور ناخواسته با داشتن هدف و نیت صحیح از مسیر اصلی بازگشته بودند، ولی در مرحله دوم این تشکیلات عامدانه و دانسته به اهداف اصلی خود پشت کرده بود و صرفاً از نام دفتر تحکیم وحدت برای رسیدن به اهداف خود سوء استفاده می کرد، برای درک صحیح تر از منحرف شدن این تشکل دانشجویی بسیار مهم است. اما سومین دلیل نبود درک عمیق از انقلاب و آرمان های آن و شکل گیری باور های احساسی به نظام بود. شواهد و قراین حاکی از این است که دفتر تحکیم وحدت برخلاف عملکرد مثبتی که از ابتدا در مسیر انقلاب داشتند، باور های مستحکم و مستدلی برای اثبات مسیر انقلاب نداشتند و بیشتر به صورت احساسی و عاطفی با انقلاب و ولی فقیه زمان رابطه برقرار کرده بودند که این پاشنه آشیل آن ها در شکل گیری انحرافات بعدی شد. برای توضیح بیشتر باید بگویم که با ارتحال حضرت امام(ره) و سرد شدن تب و حال و هوای اول انقلاب، شور انقلابی برخی از اعضای اصلی این تشکل سرد شد و همان طور که به صورت حسی به انقلاب و نظام مرتبط شده بودند، به همان صورت حسی و عاطفی نیز از انقلاب جدا شدند و به دلیل اینکه باورهایشان به صورت منطقی شکل نگرفته بود، نتوانستند در مسیر انقلاب ثابت قدم بمانند. اگر بخواهیم به باید ها و نبایدها و ویژگی های جنبش دانشجویی تراز انقلاب اسلامی بپردازیم، این الزامات را چه مواردی می دانید؟ این الزامات را هم می توان در یک دسته بندی سه گانه مطرح کرد: اول باور عمیق ناشی از شناخت صحیح به اسلام و انقلاب، دوم عدم فاصله گیری از مردم و جامعه و سوم عملگرا بودن. اگر بخواهم این سه ویژگی را هم بیشتر شرح دهم، باید بگویم اولین ویژگی یعنی باور عمیق به انقلاب و اسلام را باید شرط لازم و زیربنای سایر ویژگی های جنبش دانشجویی تراز انقلاب دانست. باور عمیق به انقلاب و اسلام در صورتی به طور واقعی شکل می گیرد که از شناخت صحیح و مطالعه دقیق در این حوزه نشأت گرفته باشد و کسی می تواند به این باور عمیق برسد که انقلاب را از بیان و کلام بنیانگذار آن و ولی فقیه زمان شناخته باشد. باور عمیق به انقلاب و اسلام به عنوان یک شرط لازم مطرح می شود و در صورتی که شروط دیگر برای رسیدن به جنبش دانشجویی تراز انقلاب محقق گردد، ولی این شرط محقق نشده باشد، هیچ تضمینی برای حرکت در مسیر صحیح نیست زیرا جنبش های دانشجویی خیلی از کشور های دنیا نیز می توانند دارای شروط دیگر باشند، ولی با آنچه مورد نظر انقلاب اسلامی بوده متفاوت باشند. شرط و ویژگی دوم هم عدم فاصله گیری جنبش دانشجویی از توده و متن مردم است. جنبش دانشجویی می تواند به عنوان جنبش دانشجویی با دغدغه و در خدمت آرمان های انقلاب باشد که فاصله خود را با متن و توده مردم از بین ببرد. همان گونه که پیش از این عرض کردم یکی از ریشه های انحراف تشکیلات دفتر تحکیم وحدت اسلامی، همین فاصله گیری از متن مردم و جایگزینی دغدغه های حزبی و شخصی با دغدغه های اصیل مردم بود. این ویژگی از این جهت برای هر جنبش دانشجویی بسیار مهم است که عامل تأثیر گذاری جنبش دانشجویی محسوب می شود. یک جنبش دانشجویی در صورتی می تواند مؤثر و کارا و اثرگذار باشد که افق هایی را که دنبال می کند مورد پذیرش عموم جامعه باشد در غیر این صورت شاهد یک خلأ و حایل بین مردم به عنوان یکی از اهداف اصلی جنبش دانشجویی برای تأثیر گذاری خواهیم بود که این خود نقض غرض خواهد بود. سومین ویژگی جنبش دانشجویی تراز انقلاب، عملگرا بودن آن جنبش است. جنبش دانشجویی باید در حد توانش عملگرا باشد و در هر حوزه ای که تشخیص می دهد به صورت عملیاتی وارد شود؛ البته توجه کنید که منظور من از عملگرا بودن به معنای رایج در مباحث علوم انسانی که به افرادی گفته می شود که فقط برایشان رسیدن به هدف مهم است، نیست بلکه منظور من از عملگرا بودن این است که علاوه بر اینکه ارزش ها و اصول و قواعد دینی و اسلامی را رعایت کنند به صورت عملیاتی وارد کارها شوند و صرفاً در حوزه تئوریک و کلامی باقی نمانند. به نظر من آفت تئوری پردازی صرف که بعضی از تشکل های دانشجویی دچار آن شده اند، موجب جدا شدن از بطن مردم است. در صورتی که جنبش دانشجویی، یک جنبش دانشجویی غیر عملگرا و صرفاً حوزه فعالیت خود را در مسایل تئوریک تعریف کند، مانند انجمن های روشنفکری می شوند که از توده مردم فاصله گرفته اند و درگیر دغدغه هایی شده اند که فقط برای خود و اطرافیانشان مهم است. آنچه در عملگرا بودن جنبش دانشجویی مهم است نه وسعت حوزه فعالیت بلکه ورود عملیاتی به کار است، یعنی ممکن است یک تشکل دانشجویی برنامه ای مقطعی برای خود تعریف کند که شاید از نظر عده ای جزیی باشد، ولی به نظر من مهم ورود به عرصه میدانی و اثر گذاری عینی در فعالیت های جنبش دانشجویی است و البته ممکن است هر جمعی بر اساس نوع تفکرات و تجربیاتی که داشته اند به مسایل خاصی اولویت بدهند. با توجه به معیارها و ارزش هایی که مطرح کردید، وضعیت جنبش دانشجویی فعلی را چگونه ارزیابی می کنید؟ به نظر من هنوز با آنچه جنبش دانشجویی تراز انقلاب باید باشد فاصله داریم، هر چند در برخی حوزه ها پیشرفت های مهمی کرده ایم و ورود جنبش دانشجویی به برخی از مسایل حیاتی کشور و اثر گذاری عینی در آن ها پدیده مبارکی است، ولی باید بیشتر فعالیت کرد. به نظر من یکی از علل مهم فاصله داشتن جنبش دانشجویی با آرمان های انقلاب این است که رسیدن به جنبش خالص انقلابی کار بسیار مشکلی است. متأسفانه دیده می شود که هنوز برخی تشکل های دانشجویی تحت تأثیر و نفوذ برخی گروه های سیاسی اند و این به عنوان یکی از اصلی ترین موانع بر سر راه رسیدن به جنبش دانشجویی تراز انقلاب محسوب می شود. اما در سال های اخیر بحمدلله شاهد حرکت های خوبی هم بوده ایم که نمونه آن را در اردوهای جهادی می بینیم که از نظر من تمام ویژگی های جنبش دانشجویی تراز انقلاب در این اردو ها قابل مشاهده است. یکی دیگر از تجربیات موفق جمع های دانشجویی را می توان در حرکت های فرهنگی که گاهی در برخی دانشگاه ها دیده می شود، ذکر کرد که به نظر من آن ها نیز واجد شرایط آرمانی جنبش دانشجویی انقلاب است؛ البته مشخص است که منظور من در خصوص حرکت های فرهنگی با محتوای ضد استکباری و مقابله با ترویج فرهنگ غربی و صیانت و حفاظت از فرهنگ بومی و اسلامی کشورمان است وگرنه صرف نامگذاری کاری به عنوان کار فرهنگی الزاماً سبب تأیید آن کار نمی شود. چه بسا فعالیت هایی در دانشگاه ها انجام می شود که نامگذاری و هدفگذاری آن ها بر اساس اسامی و القاب انقلابی و ارزشی انتخاب شده است، ولی در عرصه عمل تفاوتی با جنبش های دانشجویی سکولار در سایر کشور های دنیا ندارد.
یکشنبه ، ۱۵آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس آنلاین]
[مشاهده در: www.qudsonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]
-
گوناگون
پربازدیدترینها