واضح آرشیو وب فارسی:فارس: «زن قهرمان افغانستان» در گفتوگو با فارس:
200 هزار افغانی از «اشرفغنی» طلبکارم؛ 3 بار هدف حمله انتحاری قرار گرفتم
زن قهرمان افغانستان با بیان اینکه تاکنون 3 بار هدف حمله انتحاری قرار گرفته خود را عامل 90 درصد پیشرفت زابلیها دانست و گفت: اشرفغنی 200 هزار افغانی به من بدهکار است.
«فوزیه یونس کاکر» زن قهرمان افغانستان در گفتوگو با خبرنگار سایت افغانستان خبرگزاری فارس، با بیان اینکه تاکنون 3 بار به شدت زخمی شده است، خود را عامل 90 درصد پیشرفت زابلیها دانسته و گفت: اشرفغنی 200 هزار افغانی به من بدهکار است. فوزیه یونس کاکر شهروند کابل بوده و تا آخرین سال زمامداری طالبان پایتختنشین بود. کاکر با استفاده از تحصیلات خود مطب احداث کرده و به کارهای مامایی مشغول شد، پس از آن، با حمایت بیماران خود به شورای ولایتی زابل راه یافت و همزمان با آن به انجام کارهای لازم برای پیشرفت جامعه زابل پرداخت تا اینکه به نام «زن قهرمان افغانستان» شهرت یافت. خبرنگار سایت افغانستان خبرگزاری فارس، با فوزیه یونس کاکر که اکنون معاون شورای ولایتی زابل است، به گفتوگو نشسته است. ***متن کامل مصاحبه قرار ذیل است*** فارس: در کجا به دنیا آمدید و خانواده شما چند عضو داشت؟ کاکر: در کابل به دنیا آمده و از مدرسه «آمنه فدایی» کابل دیپلم گرفته و وارد دانشکده «تعلیم و تربیه» دانشگاه کابل شدم. پس از اینکه درسهای دانشگاهم تمام شد، با یک مرد زابلی ازدواج کردم که وی و خانواده وی روشنفکر بودند. در خانواده پدریام 2 برادر و 6 خواهر داشتم و اکنون برادرانم در خارج از کشور هستند و خواهرانم همه استادان مدارس کابل هستند. فارس: چه زمانی به ولایت زابل رفتید و دلیل آن چه بود؟ کاکر: در آخرین سال زمامداری طالبان که تعصبات قومی در کابل اوج گرفته بود، به دلیل اینکه شوهرم «پشتون» بود ما مجبور شدیم از «مکروریان» کابل به ولایت زابل برویم. فارس: نخستین اقدامات شما در ولایت زابل چه بود؟ کاکر: زمانی که در کابل زندگی میکردیم، یک دوره آموزش مامایی دیده بودم، این آموزش در زابل کارکرد خوبی داشت. به همین دلیل من یک مغازه در شهر «قلات» کرایه کرده و فعالیتهای بهداشتی خود را آغاز کردم. در مدت کوتاهی که میان 1381 تا 1382 بود صدها زن بیمار را درمان کردم. فارس: چه شد به سیاست روی آورید، دلیل پیروزی شما در انتخابات شوراهای ولایتی چه بود؟ کاکر: پیش از اینکه به عنوان نامزد انتخابات شورای ولایتی زابل وارد عرصه شوم، در «لویه جرگه اضطراری» و «لویه جرگه قانون اساسی» زابل شرکت کرده بودم. پس از اینکه دوباره به ولایت زابل رفتم تمام بیمارانم که درمان شده بودند از من خواستند تا در این انتخابات شرکت کنم. من هم بر حسب تقاضای آنان با اینکه هیچ امیدی به پیروزی نداشتم، بازهم شرکت کردم. یکی دیگر از انگیزههای شرکتم در این انتخابات نابسامانیهای آن زمان و انزوای زنان زابلی از جامعه و سیاست بود. فارس: مهمترین مشکلات زابل که بیشتر توجه شما را جلب کرد، چه بود؟ کاکر: در آن زمان مشکلات زیادی در جامعه زابل حکمفرما بود، مدارس دخترانه و دانشجوی دختر بسیار اندک بود، زنان اجازه کار و فعالیت را نداشتند، اکثر مدارس بسته بودند و طالبان و گروههای تروریستی مردم را تهدید میکردند. فارس: نخستین مبارزه شما در برابر این نابسامانیهای زابل چه بود، آیا با موفقیت انجام شد؟ کاکر: برای اینکه بتوانیم این مشکلات را از فرا روی زابلیها بردارم یک شورا که حدود 300 زن در آن حضور داشتند را ساختم. از طریق این شورا تلاش کردیم تا تمام پسران و دختران زابلی به مدارس بروند. در کنار این مورد نشستهایی را در 15 منطقه زابل برگزار کردم که تمام مشکلات مرکز و فرمانداریها با این اقدام ما روشن و شناسایی شد. در این زمان چندین دوره آموزش سوادآموزی را برگزار کردیم که در این دورهها صدها زن توانستند آموزشهای ابتدائی را فرا گیرند. پس از آن با چندین مؤسسه خارجی ارتباط برقرار کردم تا پروژههای کوتاه مدتی را از آنان بگیرم که بالاخره برگزاری دورههای آموزش خیاطی و تمیز کردن بادام برای زنان زابل نتیجه این ارتباطات بود. این اقداماتم سبب شد تا زنان زابل از خانه بیرون آمده و وارد اجتماع شوند، آنان با این زمینهسازیها پیشرفت زیاد کرده و نتایج کار خود را در بازار به فروش میرسانند، در کنار این اکنون در بازار زابل زنان بیشتر از مردان حضور دارند. فارس: مهمترین فعالیت حقوق بشری شما در زابل چه بود؟ کاکر: در سال 1381 و 1382 نشستهای متعددی با زنان زابل داشتم و در مورد حقوق اساسی آنان صحبت کردیم. این زنان به این درک رسیدند که آموزش و پیشرفت جامعه وظیفه آنان است به همین دلیل پسران و دختران خود را راهی مدارس کردند. در سال 1381 از زابل یک نفر هم آزمون کنکور نداده بود، اما
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]