واضح آرشیو وب فارسی:فرصت امروز: آب مجازی از جمله مواردی است که در مدیریت منابع آب ایران کمتر به آن توجه شده اما قویا اعتقاد دارم که باید فعالیت های جدی در این رابطه آغاز شود. به همین دلیل در جلسه ای که میزبان معاون اول رئیس جمهور در اتاق بازرگانی بودیم، مراتب اعتراض خود را به افزایش عوارض واردات گندم اعلام کردم، زیرا معتقدم این عوارض، عوارضی بر احیای آب زیرزمینی و واردات آب مجازی در کشور است. البته به نظر می رسید دکتر جهانگیری نیز سخنان من را تایید و دستورات مقتضی را برای اصلاح این عوارض صادر کرد. اعتقاد دارم کشاورزی ایران باید فکر خودکفایی را از سر به در کرده و به خوداتکایی اکتفا کند. برای واردات محصولات کشاورزی آب بر، باید از تعرفه واردات صرفنظر کنیم زیرا با چنین سیاستی به احیای منابع آب کشور کمک کرده ایم. در ایران پتانسیل هایی در مناطق مختلف وجود دارد. اما در مجموع کشاورزی کشور به صورت سنتی مدیریت می شود و مکانیزه و علمی نیست. غالبا کشاورزان به صورت سنتی و موروثی نوع کشت خود را انتخاب می کنند. اگرچه در حوزه صیفی جات به عنوان محصولات آب بر، اقداماتی برای تولید و صادرات انجام می شود اما تولید این محصولات در مقایسه با سایر محصولات آب بر استراتژیک، آن قدر زیاد نیست که مصرف آب در این بخش نگران کننده باشد. در شرایطی که انتظار داریم تولید 8میلیون تن گندم برای رفع نیازهای جامعه به 12میلیون تن برسد، حجم آبی که برای دستیابی به این هدف مصرف می شود، بسیار نگران کننده است. در شرایطی که 110میلیون متر مکعب آب اضافه تر از میزان آب های احیاپذیر کشور برداشت کرده ایم، افزایش تولید گندم غیر منطقی است. در مدیریت آب مجازی باید به فکر اصلاح میزان تولید محصولات اساسی و استراتژیک بخش کشاورزی باشیم. در برخی مناطق کویری شاهد تولید هندوانه و صدور آن به حاشیه خلیج فارس هستیم. این مسئله به منابع آب ضربه وارد می کند، اما سطح آن به قدری وسیع نیست که نگران کننده باشد. اما در مقابل حجم تولید محصولاتی نظیر برنج، گندم، ذرت و جو در ایران که تولید آن بسیار بالاست، حتما باید کنترل شود. برنامه ریزی برای افزایش تولید منجر به خودکفایی می شود اما مسکّن لحظه ای است و ظرف چهار تا پنج سال آینده که سفره های آب زیرزمینی تخریب شد، امکان تولید همین میزان فعلی که 50درصد نیازهای کشور را تامین می کند، فراهم نخواهد بود. بنابراین لازم است مدیریتی در استفاده و برداشت از سفره های آب زیرزمینی انجام شود. اعتقاد دارم ایجاد تعرفه برای واردات محصولات کشاورزی می تواند سبب شود که میزان بیشتری از سفره ها برداشت کنیم. واردات دانه های آب بر و غلات آب بر با نگاه احیای منابع آب و سفره های آب زیرزمینی باید با استقبال مواجه شود. برای تامین محصول استراتژیکی نظیر برنج که بازارهای محدودی دارد به دلیل آنکه با دو کشور هندوستان و پاکستان ارتباطات تجاری مناسبی داریم، هیچ نگرانی وجود ندارد و باید به پتانسیل این کشورها تکیه کنیم. البته خوشبختانه کشت برنج در ایران هم به جز در دو استان شمالی ممنوع اعلام شده است. اگر امروز به مدیریت آب مجازی در کشور توجه نکنیم، در سالیان آتی با شرایط برداشت هایی که از منابع آب کشور داریم، میزان تولید غلات در ایران به شدت کاهش خواهد یافت. برآوردهای ما نشان می دهد حداکثر تا پنج سال آینده به دلیل برنامه ریزی های انجام شده با افزایش تولید غلات مواجه هستیم اما بعد از آن به دلیل از دست رفتن منابع آب و نبود آب کافی، به واردکننده بزرگ محصولات کشاورزی تبدیل خواهیم شد. * رئیس کمیسیون کشاورزی اتاق بازرگانی تهران
یکشنبه ، ۱۵آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فرصت امروز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]