محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1831313921
فاجعه خصوصی سازی رد دیون بود
واضح آرشیو وب فارسی:روزنامه تعادل: گروه بورس علی رمضانیان از سال 1380 کوچک سازی دولت و واگذاری شرکت های دولتی به بخش خصوصی با تغییر سازمان مالی گسترش مالکیت به سازمان خصوصی سازی شکلی تازه به خود گرفت و جدیت یافت. در همان سال بخشی از سهام 11 شرکت بزرگ دولتی شامل ایران خودرو، ایران خودرو دیزل، گروه بهمن، توسعه صنایع بهشهر، سیمان فارس و خوزستان، پتروشیمی فارابی، سرمایه گذاری رنا، سیمان تهران، آبسال، آزمایش، پارس الکتریک شامل 44 میلیون سهم به ارزش تقریبی 206میلیارد ریال به صورت تدریجی و ترجیحی به اشخاص حقیقی و حقوقی واگذار شد و برای اجرای صحیح خصوصی سازی، از سال 1385 قانون اجرای سیاست های کلی اصل 44قانون اساسی مصوب شد در طول این دوران 14ساله حدود یک میلیون و ششصدهزارمیلیارد واگذاری صورت گرفته است اما باوجوداین واگذاری ها، طبق برنامه پنجم مقررشده بود که تا پایان سال 1393 کل پروژه واگذاری ها توسط سازمان خصوصی سازی به اتمام برسد اما این در مدت تعیین شده این طرح به پایان نرسید و دولت تصویب کرد که این طرح تا پایان سال 1394 تمدید شود اما باوجوداینکه در سال 1394 تعداد واگذاری ها بسیار ناچیز بوده تا پایان سال 94 نیز واگذاری ها به سرانجام نمی رسد. (جدول شماره یک و 2) از طرف دیگر، سازمان خصوصی سازی از میزان تحقق اهداف بودجه یی واگذاری ها برای سال94 نیز عقب مانده است. دلیل عمده آن از سوی مسوولان سازمان، شرایط بد اقتصادی عنوان شده است درآمد پیش بینی شده در بودجه سال94 از سوی واگذاری ها 170هزار میلیارد تومان بوده که 58هزارو525ریال از آن واریزشده است. بر اساس قانون بودجه سال93 کل کشور تکلیف واریز به خزانه از محل واگذاری ها در سال گذشته، 77هزارمیلیارد ریال برای سازمان خصوصی سازی تعیین بود که تقریباً 10درصد آن محقق شد. علاوه بر این سازمان خصوصی سازی، با توجه به دولتی بودن اقتصاد کشور و گستردگی حجم شرکت های قابل واگذاری، در طول این 14سال همواره با انتقاداتی روبرو شده است. واگذاری شرکت های دولتی به شبه دولتی، خرید سهام واگذارشده توسط نهادهای دولتی در بورس و نگرانی از شکل گیری نهادهای شبه دولتی جدید و همچنین واگذاری برخی از شرکت ها و کارخانه های دولتی به اشخاص ذی نفوذ دولتی باقیمت های بسیار پایین از چالش ها و پرسش های جدید از نحوه عملکرد خصوصی سازی بود و منتقدین می گویند که درواقع خصوصی سازی به معنی درست در کشور انجام نشده است و بیشتر اختصاصی سازی صورت گرفته است تا خصوصی سازی. در همین رابطه رییس سازمان خصوصی سازی چندی پیش اعلام کرده بود که از کل واگذاری های 12سال قبل، یعنی 530هزارمیلیارد ریال، از دولت یازدهم تنها 54درصد آن خصوصی سازی واقعی بوده و مابقی واگذاری ها به نحو نادرستی انجام شده است. در ارتباط با عملکرد سازمان خصوصی سازی، و انتقادات مطرح شده به سازمان خصوصی سازی، گفت وگویی با سید جعفر سبحانی، مشاور میرعلی اشرف پوری حسینی، رییس سازمان خصوصی سازی، انجام شد. که در ادامه می خوانید: مقرر شده بود که طبق برنامه های پنجم و ششم تا پایان سال93 خصوصی سازی شرکت های قابل واگذاری به اتمام برسد اما این پروژه در سال 93 به پایان نرسید و یک سال دیگر تمدید شد دلیل این شکست در واگذاری شرکت ها چه بود؟ درست است که طبق قانون برنامه، بایستی خصوصی سازی تا سال93 پایان می پذیرفت که این امر محقق نشد و این به معنی عقب ماندن خصوصی سازی از برنامه خودش نیست بلکه سازمان خصوصی سازی باید بنگاه ها و شرکت ها را در معرض فروش قرار داده و واگذار کند شرایط واگذاری را فراهم کند. در سال93 تقریباً 350هزارمیلیارد ریال سهم در بازار عرضه کردیم که حدود 30هزارمیلیارد ریال آن به فروش رفت بنابراین اگر بگوییم که سازمان خصوصی سازی به وظایف خود عمل نکرده است برداشت درستی نیست و سازمان نسبت به برنامه های خود جلوست و اگر شرکتی به فروش نرفته به عوامل گوناگونی چون بازار سرمایه، مسائل اقتصادی و سیاسی کشور مربوط است و به دلیل شرایط نامناسب پروژه خصوصی سازی در سال93 به اتمام نرسید و تا پایان سال94 تمدید شد. آیا در سال94 به اتمام می رسد؟ خیر! در سال94 نیز به اتمام نمی رسد. چرا به اتمام نمی رسد؟ به چند دلیل متفاوت. نخست وجود شرکت های نیروگاهی و گازی در لیست واگذاری ها قرار دارد و این شرکت ها هنوز شرایط ورود به این عرضه ها را پیدا نکردند و دولت همچنان در بخش نیرو و گاز یارانه پرداخت می کند و تا وقتی که شرکتی یارانه می گیرد نمی تواند واگذار شود و شرایط تا پایان سال برای عرضه آنها مهیا نخواهد شد. تکلیف ردیف بودجه 17هزارمیلیاردی سازمان چه می شود؟ در بودجه سال94 مصوب شد که 17هزارمیلیارد تومان به حساب خزانه واریز کنید که ظاهراً نتوانستید آن میزان را واریز کنید! بله ! به خاطر عدم واگذاری های ذکرشده، این اتفاق افتاده است و به همین دلایل عایدی سازمان کم شده است و حدود 4هزارمیلیارد تا الان واریزشده است و امیدواریم تا پایان سال، واریزی بیشتری داشته باشیم. چه شرکت های دیگری در صف واگذاری هستند که تا پایان سال عرضه می شوند؟ شرکت های خوبی آماده عرضه هستند ازجمله نیروگاه منجیل، نیروگاه شهید بهشتی و شرکت های گاز منطقه یی و استانی که بیش از 30 شرکت هستند. البته برای همه شرکت ها ابتدا باید شرایط یارانه یی و دیگر مسائل آنها در سطح کلان حل شود و اگر در این شرایط واگذار شود نکات منفی بوده که موجب مشکلات زیادی در آینده می شود و واگذاری آنها ناقص خواهد بود همچنین در حال حاضر در حال آگهی کردن واگذاری های جدید در روزنامه ها هستیم و برای واگذاری شرکتی چون جایگاه سوخت برنامه های خوبی را در دست اجرا داریم وزیر اقتصاد و دارایی طی سخنانی گفته که 17 درصد واگذاری ها به بخش خصوصی واگذارشده است و بقیه شرکت ها بین شرکت های دولتی ردوبدل می شود. چرا؟ از میانگین واگذاری های 14سال گذشته تقریباً 17درصد واگذاری ها بین دولتی ها و شبه دولتی ها جابه جا شده است اما در دولت یازدهم سعی بر این بوده که این اتفاق نیفتد در سال93 تقریباً 85درصد واگذاری ها به بخش خصوصی واگذارشده است و بخش دولتی و شبه دولتی در این بخش بسیار کم شده است در سال94 با توجه به اینکه واگذاری ها بالا نبوده اما 100درصد واگذاری ها خصوصی سازی واقعی بود. بخش زیادی از واگذاری های دولت برای رد دیون بوده و به همین دلیل بین دولتی ها ردوبدل شده است درواقع خصوصی سازی سالم و شفافی صورت نگرفته است، چرا؟ ما هم به این نحو واگذاری ها انتقاد داریم و دولت یازدهم یک ریال واگذاری برای رد دیون مصوب نکرده است عموماً رد دیون ها مربوط به دولت نهم و دهم بود البته باید توجه داشت که بدهی دولت به صندوق های اجتماعی، شبه دولتی ها و همچنین بخش خصوصی در همه دولت ها وجود دارد و بدهی دولت محل اشکال نیست بلکه اشکال اینجاست که بابت بدهی از طریق واگذاری رد دیون انجام دهیم. ما معتقدیم که رد دیون خصوصی سازی نیست زیرا زمانی که شرکتی را بابت رد دیون به طلبکار خود می دهید راه ورود بخش خصوصی به یک مجموعه را می بندید یعنی وقتی که دولت بدهی فلان شرکتی را بابت رددیون به شرکت های دولتی واگذار می کند شرکت های خصوصی در رقابت ها حضور ندارند از طرف دیگر با این کار این شرکت ها به شبه دولتی یا به تامین اجتماعی و صندوق های بازنشستگی و غیره واگذار شود که از حوزه کاری شرکت واگذاری شده تخصصی ندارند و شرکت را تضعیف خواهند کرد و شرکت به وضعیت نامطلوبی دچار می شود به همین روی ما هم اعتقاد داریم که روش رد دیون روش خصوصی سازی نیست. و خوشبختانه این نقیصه در دولت یازدهم مرتفع شده و دولت به دنبال این کار نیست. و در سال93 و 94 یک ریال هم مصوبه رد دیون نداشتیم اگر در سال92 واگذاری رد دیون داشتیم به دلیل مصوبه دولت قبلی بود که لاجرم بایستی انجام می دادیم. برای مصوبه های دولت نهم و دهم چه اقدامی انجام دادید. در خصوص مصوبه دولت های قبلی باید گفت که آنهایی که به اختیار ما بوده را لغو کردیم. در دولت نهم و دهم 160هزارمیلیارد تومان واگذاری را مصوب کردند که 30هزارمیلیارد آن محقق شد و دولت جدید مابقی آن را لغو کرد. چون به صورت قرارداد درنیامده و با طلبکاران قراردادی نبسته بودند و دولت نمی تواست تمام این رقم 160هزارمیلیارد را لغو کند. درواقع از کل واگذاری 14سال گذشته بیشتر آن رد دیون بود و این یک فاجعه است به همین دلیل دولت جدید به واگذاری از طریق رد دیون را یک معضل نگاه می داند و اینگونه واگذاری را بر ضد خصوصی سازی می داند و بی اعتمادی در بخش خصوصی به وجود می آورد در ضمن آنها را از رقابت سالم نیز دور می کند بنابراین راهکار شما برای پرداخت بدهی های کلان دولت چیست؟ اگر دولت بدهی دارد شرکت ها را به بخش خصوصی بفروشد و از محل رقم فروش بدهی های خودش را پرداخت کند و این راه اصولی است که لطمه یی به بخش های خصوصی نمی زند در ضمن متخصصین هر حوزه یی اقدام به خرید شرکت ها می کنند. در دولت یازدهم میزان واگذاری چه اندازه بود. در چهارده سال گذشته حدود 137هزارو500میلیارد تومان واگذاری صورت گرفت. از ابتدای سال80 که سال تاسیس سازمان خصوصی سازی بود. تقریبا 77هزارمیلیارد تومان مربوط به خصوصی سازی و 30هزارمیلیارد تومان بابت رد دیون بود و 30هزارمیلیارد تومان نیز بابت سهام عدالت بود. از رقم 77هزارمیلیارد بخش خصوصی نیز حدود 21هزارمیلیارد تومان در این دو سال انجام شد در دو سال دولت یازدهم 27درصد واگذاری های کل واگذاری های 14سال گذشته است که یک چهارم واگذاری 14ساله در دو سال دولت یازدهم انجام شد. و این گویای رشد خصوصی سازی در این دو سال دارد. هرچند که سال94 سال خوبی نبود که به دلیل فصل مجامع در تیر مرداد برگزار می شود و تا شهریور منتظر ارائه صورت های مالی آنها بودیم زیرا تا این مجامع برگزار نشود نمی توانیم سود و زیان و قیمت گذاری را انجام بدهیم بعدازآن درگیر مذاکرات و برجام و غیره که همه کشور را تحت تاثیر قرار داده بود اندکی از برنامه ها عقب هستیم و در حال حاضر با توجه به نتیجه دادن مذاکرات و گفت وگو با ایرانیان مقیم خارج و سرمایه گذاران خارجی و بسته های تشویقی برای ورود این سرمایه گذاران به داخل امیدواریم ماه های پیش رو را ماه خوب برای خصوصی سازی ببینیم. یکی از انتقادها به خصوصی سازی این است که اغلب واگذاری ها برای شرکت های زیانده بودند آیا این انتقاد وارد است؟ سازمان خصوصی سازی کلیه شرکت های مشمول واگذاری بر اساس بند ج اصل 44قانون اساسی و ابلاغیه رهبری را که تقریباً 1100شرکت بودند بدون تفکیک انجام می دهد و هر شرکتی که شرایط واگذاری را داشته باشد انجام می شود از ابتدای آغاز اصل 44 در سال85 تقریباً 120شرکت باقیمانده هنوز واگذار نشده است و از 950شرکت واگذارشده تقریباً 550شرکت واگذاری کامل صورت گرفته اما تعدادی نیز مشکلاتی داشتند مثلاً منحل شدند یا تغییر ساختار دادند البته این شرکت ها نیز تعیین و تکلیف شدند اما 120شرکت باقیمانده اقدامی برای واگذاری صورت نگرفته است حال آنکه برخلاف انتقادات وارده، برخی از فعالان این حوزه اعتقاددارند که شرکت های خوب واگذار شدند و شرکت های که زیانده هستند باقی مانده اند البته این یک وضعیت طبیعی هر نوع معامله است این را در نظر بگیرید که ما از 1100شرکت مشمول واگذاری داشتیم شرکت های پربازده را مشتریان سریع تر انتخاب کردند و شرکت های باکیفیت کمتر باقی بمانند و مشتریان شرکت های دوره آخر کمتر از ابتدای دوره خواهند بود اما سازمان خصوصی سازی هیچ شرکتی را منها نکرده و هیچ تفکیکی هم برای شرکت خوب یا شرکت بد انجام نداده است، زیرا ما بخش دولتی هستیم و برای واگذاری همه شرکت ها باید شرایط مناسب را مهیا کنیم نه اینکه شرایط ویژه برای برخی ایجاد کنیم شرکت های باقی مانده، چه شرکت هایی بوده و دارای چه وضعیتی ازنظر سوددهی هستند؟ شرکت هایی که در لیست واگذاری قرار دارند دارای وضعیت خوبی هستند این شرکت ها عبارتند از شرکت ملی حفاری، شرکت پتروشیمی دماوند، شرکت پتروشیمی رشت، شرکت توسعه نیشکر، شرکت هفت تپه، شرکت اسفراین، شرکت هما ازجمله شرکت های خوب این لیست هستند زیرا ارزش ریالی و سوددهی خوبی دارند درمجموع این شرکت ها 20هزار میلیارد هستند که در صف واگذاری قرار دارند. یکی دیگر از واگذاری های خوب در حال حاضر واگذاری جایگاه سوخت است در کشور حدود 200جایگاه سوخت دولتی داریم که حدود 2هزار میلیارد تومان ارزش دارند که به موجب قانون باید واگذار شوند که به صورت بسته استان به استان در حال واگذاری آن هستیم چرا به صورت استانی و تفکیکی واگذار می کنید؟ به دو دلیل یکی اینکه رقم واگذاری بالابود دوم اینکه پراکندگی آنها در سطح کشور زیاد است و در 10روز گذشته آگهی های واگذاری40جایگاه در 12استان انجام شده است اینها از شرکت های سودده هستند که وضعیت خوبی دارند و موردتقاضا نیز هستند. در ابتدای سخنان خود گفتید که بازار سرمایه برای واگذاری ها مناسب نیست. ارتباط واگذاری ها با بازار سرمایه چیست؟ به دلیل شرایط رکود در بازار سرمایه و عدم رونق آن، واگذاری شرکت ها در این بازار به کندی و بااحتیاط انجام می گیرد بنابراین منظورم این بود که به دلیل فضای بازار سرمایه، شرایط به گونه یی است که ورود سرمایه گذاری جدید و عرضه های گوناگون در این بازار صورت بگیرد. همواره ادعا کردید که برای واگذاری ها از بیرون از سازمان فشارهای زیادی را تحمل می کنید علی الخصوص در مورد واگذاری سرخابی ها و آلومینیوم المهدی این سخنان زیاد از طرف مسوولان سازمان شنیده شد این فشارها از کجاست؟ برای واگذاری های شرکت های دولتی، فشارهای زیادی به سازمان خصوصی سازی وارد می شود این فشارها ممکن است از بخش میانی دولت باشد. زمانی که شرکتی دولتی در حال واگذاری است مدیر آن شرکت به هر دلیلی تمایلی به واگذاری شرکت خودش ندارد لذا ممکن است که مقاومت کند بخشی از سوی شبه دولتی ها صورت می گیرد و اما ممکن است بخش مهمی از فشارها نیز از سوی برخی از نمایندگان محترم صورت گیرد البته برای سرخابی و المهدی نمونه یی از فشارها را بازگو کردیم برای المهدی که به بخش 100درصد خصوصی واگذار شد زیاد تحت فشار بودیم ولی سازمان مقاومت زیادی نشان داد و کار را به درستی انجام داد دراین بین منظور شخص خاص یا وزیر یا وکیل خاصی مدنظر نیست بلکه از فشارهای همه جانبه به سازمان خصوصی سازی مطرح شده است و به نوعی گله گذاری بود.
شنبه ، ۱۴آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روزنامه تعادل]
[مشاهده در: www.taadolnewspaper.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 6]
-
گوناگون
پربازدیدترینها