محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1831263153
مدیریت براندازی در ایران از اتاق ۱۰۵۸ توسط جان کری +تصاویر
واضح آرشیو وب فارسی:پیک هشترود: بعد از پیروزی دموکرات ها در انتخابات سال ۲۰۰۸ آمریکا، تصور می شد براندازی در ایران، از دولت خارج شود و به رهبری «جان مک کین» از طریق کنگره، ادامه پیدا کند، اما اطلاعات موجود نشان می دهد ساکنین اتاق ۱۰۵۸ در ساختمان وزارت خارجه آمریکا، نه تنها از کار بی کار نشده اند، بلکه تحت نظر معاون جان کری به فعالیت های خود ادامه می دهند.به گزارش پیک هشترود به نقل از مشرق، بعد از خروج «الیزابت چنی» معاون دستیار وزیر خارجه در امور خاور نزدیک از وزارت خارجه آمریکا و استعفای «دیوید دنهی» مؤسس «دفتر امور ایرانیان» اولین گام ها برای قدرت گرفتن اندیشکده ها و موسسات برانداز در حوزه ایران بود. صحبت های «لورن کرینر» رئیس مؤسسه بین المللی جمهوری خواهان که گفته بود کل برنامه حمایت از دموکراسی در خاورمیانه باید به علت بی میلی اعضای وزارت خارجه، از این وزارت خانه به جای دیگری منتقل شود موید این گفته است. به نظر می رسد که اختلافات جدی در وزارت خارجه «کاندولیزا رایس» در خصوص ایران باعث تغییر و تحولات جدی در این وزارت خارجه بوده است. با این حال، دفتر امور ایرانیان ( اطلاعات بیش تر ) کار خود را به صورت گسترده و با تأسیس دفاتری در لندن، دوبی، استانبول، باکو و فرانکفورت با هدف مشخص براندازی و سپس تحت فشار قرار دادن دولت ایران برای «تغییر رفتار» که اوج آن را در انتخابات سال ۱۳۸۸ شاهد بودیم، کار خود را ادامه داد. اما آیا این تلاش ها با روی کار آمدن دولت جدید در آمریکا و شکست فتنه در سال ۸۸ متوقف شد؟ «کاندولیزا رایس» وزیر خارجه پیش از «جان کری» هم مسئولیت پروژه براندازی در ایران را به عهده داشت بعد از پیروزی دموکرات ها در انتخابات سال ۲۰۰۸ آمریکا، تصور می شد همان طور که کرینر گفته بود، تمرکز جمهوری خواهان برای مقابله با ایران، از دولت خارج شود و به رهبری «جان مک کین» از طریق کنگره، ادامه پیدا کند. اما اطلاعات موجود نشان می دهد ساکنین اتاق ۱۰۵۸ در ساختمان وزارت خارجه آمریکا، نه تنها از کار بی کار نشده اند، بلکه مدیریت سیاست های براندازی نرم در قبال ایران را این بار تحت نظر دموکرات ها و به طور خاص «آن پاترسون» معاون جان کری در امور خاور نزدیک به دست گرفته اند. نقشه هوایی وزارت خارجه آمریکا که دفتر امور ایرانیان در این ساختمان قرار دارد سردار «محمدرضا نقدی» رئیس سازمان بسیج مستضعفین به عنوان سخنران پیش از خطبه های نماز جمعه شهر ری در تاریخ ۶ آذر ۹۴ از عملیات جاسوسی و براندازی توسط آمریکایی ها پرده برداشت که به گفته او توسط شخص جان کری وزیر خارجه آمریکا هدایت می شود. وی در سخنان خود این عملیات را این گونه توصیف می کند: «آمریکا آن قدر وقیح است که مقامات سیاسی و مسئولینش شخصاً هدایت فعالیت های براندازی نظام اسلامی را برعهده دارند.» وی با اشاره به اطلاعات حاصله از اعترافات مهم جاسوسان دست گیر شده در فعالیت های اطلاعاتی اخیر افشا نمود: «آمریکا بیش از دو میلیارد دلار بودجه سِری برای براندازی جمهوری اسلامی اختصاص داده که ۲۰۰ میلیون دلار آن صرفاً تحت مدیریت شخص جان کری (وزیر امور خارجه آمریکا) هزینه می شود.» رئیس سازمان بسیج به استناد اطلاعات به دست آمده از طریق دست گیری های اخیر اعلام کرد: «جاسوسان دست گیر شده از جنس جاسوس های خبرچین نبوده اند، بلکه جاسوسانی آموزش دیده برای عملیات بوده اند.» نکته جالب این سخنان که به تیتر یک برخی از رسانه ها نیز تبدیل شد، هدایت یک تیم براندازی توسط شخص جان کری است. ممکن است انتساب طرح مستقیم براندازی در ایران به وزیر خارجه حال حاضر آمریکا، ادعای بزرگی به نظر برسد، اما مراجعه ای مختصر به اسناد وزارت خارجه آمریکا نشان می دهد جان کری اولین مقام دولتی و حتی اولین وزیر خارجه ای نیست که رهبری سیاست تغییر حکومت در ایران را به عهده گرفته است. یکی از افرادی که در دولت آمریکا به شدت به دنبال براندازی در ایران بوده و احتمالاً هست، الیزابت چنی دختر «دیک چنی» مشاور «جورج بوش» رئیس جمهور سابق آمریکاست. وی پس از مدتی فعالیت در این زمینه، به تیم «کاندولیزا رایس» وزیر خارجه سابق آمریکا هم پیوست. سال ۲۰۰۲، الیزابت چنی به سِمت معاون دستیار وزیر خارجه در امور خاور نزدیک منصوب شد. این سِمت که دستور کاری اقتصادی مبتنی بر ترویج سرمایه گذاری در منطقه داشت، قبلاً ایجاد شده بود، اما تا آن زمان کسی این سمت را به عهده نگرفته بود. پس از انتصاب چنی، گزارش هایی منتشر شد [۱] (از جمله سرمقاله ای در نیویورک تایمز به قلم «پل کروگمن» برنده جایزه یادبود نوبل در زمینه علوم اقتصادی) مبنی بر این که سِمت جدید الیزابت چنی، به طور خاص برای شخص او ایجاد شده است [۲] . «ریچارد باوچر» سخن گوی وقت وزارت امور خارجه در واکنش به این گزارش ها گفت که توصیه انتصاب الیزابت چنی، از سوی «کالین پاول» وزیر خارجه وقت آمریکا صورت گرفته است. «الیزابت چنی» معاون دستیار وزیر خارجه در امور خاور نزدیک، بعدها رئیس «گروه سیاست و عملیات های ایران سوریه» شد تایمز لندن نیز گزارش داد که انتصاب الیزابت چنی «جذاب ترین نشانه از جدیت آمریکا در مورد اصلاحات در خاورمیانه» و «مقیاسی برای اندازه گیری جدیت دولت در پیگیری برنامه های سوادآموزی، آموزش و پرورش، و اصلاحات در خاورمیانه» است [۳] . این انتصاب منجر به بروز اختلافات (و کشیده شدن پای آن ها به رسانه ها) میان دفتر معاونت رئیس جمهور و وزارت خارجه در مورد سیاست های خاورمیانه شد. الیزابت چنی در چنین شرایطی ابتکار عمل را برای مدیریت «طرح مشارکت خاورمیانه» به دست گرفت، طرحی که هدف آن «حمایت از پیش رفت های جدید در مورد دموکراسی و پیش رفت اقتصادی در منطقه ای بحرانی» بود. این طرح ۲۹ میلیون دلار در سال ۲۰۰۲ هزینه داشت و این هزینه تنها یک سال بعد، به ۱۲۹ میلیون دلار افزایش یافت. وظیفه الیزابت چنی کانالیزه کردن این بودجه ها به سوی گروه های از قبل تعیین شده ای بود که نام برخی از آن ها به خاطر ترس از اعمال تلافی جویانه از سوی دولت هایی که هدف براندازی آن گروه ها بودند، علناً افشا نشده است. الیزابت چنی و طرح تحت کنترل او برای سال ۲۰۰۴، بودجه ای ۱۴۵ میلیون دلاری را از دولت طلب کردند [۴] [۵] . دختر دیک چنی در ادامه فعالیت هایش در پرونده براندازی در ایران، رئیس «گروه سیاست و عملیات های ایران سوریه» ( ISOG ) هم شد، گروهی که مارس سال ۲۰۰۶ و در قالب واحدی درون اداره امور خاور نزدیک وزارت خارجه آمریکا تأسیس شد. آوریل همان سال، نیویورک تایمز مقاله ای در انتقاد از اقدامات الیزابت چنی به خصوص درباره ایران منتشر کرد. آن چه در این مقاله به طور خاص روی آن تمرکز شده بود، برنامه ای مبتنی بر اهدای کمک هزینه بود که واحد تحت امر چنی با هم کاری بنیاد «مؤسسه بین المللی جمهوری خواهان» آن را اجرا می کرد [۶] . تایمز در این باره نوشت این گروه نهایتاً جنجال آفرین شد و پس از آن که منتقدان گفتند به دنبال اقدامات مخفیانه ای است که ممکن است منجر به جنگ با ایران و سوریه شود، ماه می سال ۲۰۰۶ (حدود دو ماه پس از تأسیس) منحل شد. اندکی پیش از آن که گروه سیاست و عملیات های ایران سوریه منحل شود، «کاندولیزا رایس» وزیر خارجه وقت آمریکا برنامه ای بزرگ را برای هم کاری با ایران و سوریه با هدف ایجاد ثبات در عراق کلید زد [۷] . این در حالی بود که آوریل سال ۲۰۰۹ (سه سال پس از انحلال ظاهری برنامه تحت امر الیزابت چنی)، مقامات ایران در تحقیقات خود درباره «جرائم سایبری» آمریکا، به طور خاص به برنامه دموکراسی الیزابت چنی به عنوان تلاشی به موازات اقدامات در هلند برای یک «انقلاب مخملی» در ایران اشاره کردند. روزنامه «ایران» در این باره نوشته بود که این انقلاب مخملی با کمپین های رسانه ای همراه شده تا فضای داخلی ایران را دچار شکاف کند، «بر خلاف قرارداد ۱۹۸۱ الجزایر که بعد از تسخیر سفارت آمریکا در تهران میان آمریکا و ایران امضا شده بود [۸] .» «رامین عسگرد» مدیر یکی از شعبات دفتر امور ایرانیان در دوبی بود الیزابت چنی در میان دست یاران خود، افراد برجسته ای مانند دیوید دنهی را هم پرورانده است، افرادی که بعد از خروج الیزابت چنی از دولت آمریکا به بهانه مرخصی زایمان (که وی هیچ گاه از آن مرخصی برنگشت)، به نوعی یتیم شدند. ۲۶ اکتبر سال ۲۰۰۷، «دیوید دنهی» یکی از آخرین بازماندگان از میان دست یاران الیزابت چنی، وزارت خارجه آمریکا را ترک کرد [۹] . مؤسس دفتر امور ایرانیان در سال ۲۰۰۶ که مشاور ارشد در امور ترویج «دموکراسی» در ایران هم بود، ۲۳ اکتبر، طی ایمیلی به دوستان و همکاران خود می نویسد: دوستان، ۲۶ اکتبر ۲۰۰۷، آخرین روز من در وزارت امور خارجه آمریکا خواهد بود؛ بخشی از علت تصمیم من برای ترک دولت این باور من است که از خارج از دولت بهتر قادر خواهمبود تا به اهداف «برنامه آزادی» [ Freedom Agenda ] رئیس جمهور [جورج بوش] خدمت کنم. در حالی که چالش های بزرگی بر سر راه اقداماتی وجود داشته که ما با هم انجام داده ایم، اما پاداش این اقدامات هم به همان اندازه بزرگ بوده است. من در حالی وزارت خارجه را ترک می کنم که مفتخر هستم قادر بوده ام با شما برای حمایت از کسانی هم کاری کنم که به دنبال گسترش آزادی های شخصی و دموکراسی در ایران هستند. از شما می خواهم که بدون توجه به بحث های شدیدی که درباره کار ما وجود دارد، هم چنان به حمایت از کسانی ادامه دهید که در ایران نمی توانند به نمایندگی از خود، صحبت کنند. من می دانم که این آخرین باری نخواهد بود که با هم ملاقات خواهیم کرد و برای همه شما آرزوی بهترین ها را در آینده دارم؛ ارسال ۲۶ اکتبر ۲۰۰۷، اگر می خواهید با من مکاتبه کنید، لطفاً از طریق [—–] با من تماس بگیرید. لطفاً در صورت داشتن هرگونه سؤال یا نگرانی درباره فعالیت های برنامه دموکراسی در ایران، با [—-] تماس بگیرید. باز هم از دوستی و حمایت شما تشکر می کنم. با آرزوی بهترین ها، دیوید دنهی تصمیم دنهی به ترک وزارت خارجه تنها چند هفته پس از آن صورت گرفت که «جی. اسکات کارپنتر» هم کار وی از وزارت خارجه خارج شد و به مؤسسه سیاست خاور نزدیک واشنگتن پیوست. نکته ای که شاید دلیل تصمیم دنهی را هم روشن تر کند، این جاست که اوایل همان ماه اکتبر، «لورن کرینر» رئیس مؤسسه بین المللی جمهوری خواهان در انجمنی با حضور کارپنتر و کارشناسان دیگر حامی دموکراسی، گفته بود متأسفانه به این نتیجه رسیده است که کل برنامه حمایت از دموکراسی در خاورمیانه باید به خارج از وزارت خارجه منتقل شود، چون در این وزارت خانه طرف داری ندارد. شاید این برنامه بهتر بود به مؤسسه ای جدید با مدل «موقوفه ملی دموکراسی» انتقال می یافت. اتفاقاً یکی از نقاط اشتراک دنهی و کارپنتر نیز این بود که هر دو در مؤسسه بین المللی جمهوری خواهان کار کرده بودند. «جی. اسکات کارپنتر» عضو سابق تیم «الیزابت چنی» و مؤسسه بین المللی جمهوری خواهان سال ۲۰۰۶ یکی از پرمشغله ترین سال ها برای وزارت خارجه آمریکا بود که تمام تلاش خود را می کرد تا طرح براندازی در ایران را به سرانجام برساند. در این سال، دولت جورج دبلیو بوش روی کرد جدیدش در سیاست خارجی را با عنوان «دیپلماسی تحولآفرین» ( Transformational Diplomacy ) معرفی کرد. دیپلماسی تحولآفرین، یا مطابق آن چه برخی کارشناسان علوم سیاسی می گویند «دیپلماسی زور [۱۰] »، مجموعه اقداماتی بود که دولت وقت آمریکا با هدف تغییر نظام سیاسی در برخی از کشورهایی آغاز کرد که اولویت سیاست خارجی واشنگتن تعیین شده بودند. ایران یکی از این کشورها بود. کاندولیزا رایس که نگاهی به سوابق فکری و تحصیلیاش نشان می دهد تمرکز ویژه ای بر مسائل فرهنگی کشورها و تلفیق فرهنگ و سیاست داشته است، در این سال با بیان این که «آمریکا با هیچ چالشی بزرگ تر از ایران مواجه نیست [۱۱] »، تاکتیکی تهاجمی را برای تغییر نظام در ایران آغاز کرد. از جمله مهم ترین اقدامات رایس در چارچوب «دیپلماسی تحولآفرین» تأسیس دفتری به نام «دفتر امور ایرانیان» در سال ۲۰۰۶ (به دست دیوید دنهی) بود که به استناد شواهد مختلفی از جمله اظهارات مقامات آمریکایی، اسناد وزارت خارجه و هم چنین گزارش رسانه های این کشور، هدف از آن پیگیری پروژه براندازی نظام ایران با تکیه بر رویکردهای فرهنگی و دیپلماسی عمومی بوده است. زمانی که دفتر امور ایرانیان ایجاد شد بسیاری از رسانه های آمریکایی از قول منابعی آگاه در وزارت خارجه آمریکا آن را روی کرد نوین واشنگتن در قبال ایران عنوان کرده و به تشریح اهداف آن پرداختند. در گزارش رسانه های آمریکایی در آن زمان حتی یک مورد نمی توان یافت که هدف از ایجاد این دفتر را پیگیری پروژهای غیر از براندازی نرم عنوان کرده باشد. اولین اخبار درباره امکان تخصیص بودجه برای حمایت از مخالفان داخلی در ایران را روزنامه نیویورک تایمز در ۲۹ مه ۲۰۰۵ منتشر کرد. در این سال، «نیکلاس برنز» که در آن زمان معاون سیاسی وزارت خارجه بود هدف دولت از تقویت رسانه هایی مانند «صدای آمریکا» و افزایش ساعات پخش آن را مشابه طرح های واشنگتن برای راه اندازی انقلاب های رنگی در اوکراین و گرجستان دانسته بود. وی درباره امکان ارسال پول به مخالفان دولت ایران گفته بود: «ما هنوز به آن جا نرسیده ایم، چون هنوز پایگاهی برای انجام این اقدام نداریم و ایران هم هنوز به اندازه کافی کشور آزادی نیست که ما بتوانیم این کار را انجام دهیم. دولت ایران نسبت به اوکراین زمانی که انقلاب نارنجی اتفاق افتاد، سرکوبگرتر است [۱۲] .» با این حال، یک سال بعد وزارت خارجه آمریکا پایگاه مدنظر برنز را ایجاد کرد. «دفتر امور ایرانیان» همان پایگاهی بود که کاندولیزا رایس برای آن درخواست بودجه ای معادل ۷۵ میلیون دلار کرد. رسانه های آمریکایی و یک سند مهم وزارت خارجه به مرور نشان دادند این دفتر برای پیگیری براندازی نرم در ایران طراحی شده است. «آدام ارلی» سخن گوی آن زمان وزارت خارجه آمریکا اعلام کرد که این دفتر بر نحوه هزینه کردن بودجه ۷۵ میلیون دلاری نظارت خواهد داشت و شعبه هایی در دوبی، استانبول، باکو، فرانکفورت و لندن خواهد داشت. ارلی از تصمیم وزارت خارجه آمریکا به تربیت کادری از کارمندان سرویس خارجی خبر داد که بتوانند فارسی صحبت کنند و درک صحیحی از ایران و منطقه ای که ایران در آن جا نفوذ دارد داشته باشند [۱۳] . «لورن کرینر» رئیس مؤسسه بین المللی جمهوری خواهان در نظر داشت براندازی در خاورمیانه را از خارج از وزارت خارجه پیگیری کند روزنامه «کریستین ساینس مانیتور» در گزارشی مورخ ۱۷ آوریل ۲۰۰۶ هدف از این پروژه را تکرار مدل حمایت زیرزمینی آمریکا از «جنبش هم بستگی لهستان» ( Poland Solidarity Movement ) در دهه ۱۹۸۰ عنوان کرد [۱۴] که در خلال آن آمریکا توانست با اقداماتی در لفافه فعالیت های فرهنگی، زمینه های انتقال تجهیزات به مخالفان این کشور و براندازی دولت آن را فراهم آورد. بین سال های ۱۹۸۲ تا ۱۹۸۹ دولت «رونالد ریگان» رئیس جمهوری وقت آمریکا در راستای سیاست واشنگتن قصد داشت از جنبش معارض لهستان حمایت کند. دولت آمریکا در آن زمان با چند مشکل روبه رو بود: نداشتن اطلاعات کافی از داخل لهستان، عدم تماس یا اعضای جنبش هم بستگی و مشکل لجستیکی انتقال تجهیزات و پول به داخل لهستان. با این حال، چنان که محققی به نام «کارل برنشتاین» طی مقاله ای در ۲۴ فوریه ۱۹۹۲ در مجله تایم شرح داد، دولت ریگان موفق شد با شبکه ای متشکل از کشیش ها و جاسوس های آمریکایی «چندین تُن تجهیزات شامل ماشین فکس، دستگاه های چاپ، دستگاه های فرستنده، تلفن، دوربین های فیلم برداری، دستگاه کپی، دستگاه های تلکس و رایانه را برای پیش برد فعالیت های تبلیغاتی را به داخل لهستان قاچاق کند.» منابع مالی مربوط به این اقدام را مطابق مستندات سازمان سیا، سازمان «موقوفه ملی دموکراسی» و حساب های مخفی ایجاد شده در واتیکان فراهم آوردند [۱۵] . گزارش روزنامه کریستین ساینس مانیتور که در بحبوحه اخبار مربوط به ایجاد دفتر امور ایرانیان در وزارت خارجه آمریکا منتشر شده مدعی است واشنگتن قصد پیاده سازی همین مدل را در ایران داشته است. در بخش دیگری از این گزارش از قول یک مقام وزارت خارجه آمریکا تصریح شده دیدگاه حاکم در دولت جورج دبلیو بوش در آن زمان این بوده است که با توجه به ناکارآمدی دیپلماسی و توسل به گزینه نظامی در قبال ایران، پروژه براندازی، مناسبترین گزینه در قبال ایران بوده است. سایر رسانه های آمریکایی نیز در آن زمان در گزارش هایی که از قول منابع آگاه در وزارت خارجه منتشر می کردند تحلیل های مشابهی درباره هدف واشنگتن از پروژه راه اندازی دفتر امور ایرانیان منتشر می نمودند. نیکلاس برنز که یک سال قبلتر به روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز گفته بود آمریکا یک پایگاه منطقه ای برای ارسال کمک به مخالفان ایرانی ندارد، در ۲۰ اکتبر ۲۰۰۶ بار دیگر با همین روزنامه گفتوگو کرده و اهداف دفتر امور ایرانیان را به صراحت بیان کرد. برنز در این مصاحبه گفت که آمریکا با ایجاد دفتری به نام «دفتر حضور منطقه ای» در دوبی به دنبال تکرار مدل «پایگاه ریگا»، این بار در ایران است [۱۶] . موضوعی که در یک سند رسمی وزارت خارجه که بعداً منتشر شد هم به صراحت به آن اشاره شده بود [۱۷] . [۱] In Appointments, Administration Leaves No Family Behind Link [۲] State Department Post for Cheney Daughter Link [۳] Cheney family try a new peace tack: daughter Elizabeth Link [۴] Cheney Is Fulcrum of Foreign Policy Link [۵] Mideast Mix: New Promise of Democracy and Threat of Instability Link [۶] U.S. Program Is Directed at Altering Iran’s Politics Link [۷] US unit created to pressure Iran, Syria disbanded Link [۸] Iran ‘uncovers cyber plot to topple gov’t’ Link [۹] Freedom Agenda Proponents Depart State Department Link [۱۰] Link به عنوان مثال ببینید: اسپازیتو و غروی، ۲۰۱۱ [۱۱] Rice: U.S. faces ‘no greater challenge’ than Iran Link [۱۲] U.S. Expands Aid to Iran’s Democracy Advocates Abroad Link [۱۳] لینک دفتر ویژه ای در دوبی برای نظارت بر ایران [۱۴] A bid to foment democracy in Iran Link [۱۵] Solidarity – 1980-1989 Link [۱۶] U.S. keeps finger on pulse of Iran from Dubai – Africa & Middle East Link [۱۷] Recruiting the next generation of Iran Experts: New Opportunities in Washington, Dubai and Europe Link پسندیدن ( 0 ) نپسندیدن ( 0 )
شنبه ، ۱۴آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پیک هشترود]
[مشاهده در: www.peykehashtrood.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]
-
گوناگون
پربازدیدترینها