محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846018258
احساس می کنم پدربزرگ بقیه هستم!
واضح آرشیو وب فارسی:حزب الله نیوز: حزب الله : فوق ستاره تیم بسکتبال لس آنجلس لیکرز در آستانه بازنشستگی از زوایای مختلف به بررسی این موضوع پرداخت.به گزارش شبکه خبری تحلیلی حزب الله به نقل از تسنیم،کوبی برایانت، فوق ستاره پا به سن گذاشته تیم لیکرز سرانجام تصمیمش را گرفت و اعلام کرد که فصل جاری لیگ بسکتبال حرفه ای آمریکا، آخرین فصل بازی او در NBA است و پس از آن بازنشسته خواهد شد. مصاحبه مفصل او را با یکی از سایت های آمریکایی می خوانید: * چه زمانی تصمیم به بازنشستگی گرفتی؟ به تازگی. من قبلاً هم گفتم اگر شرایط تغییر کند، تصمیم من هم تغییر خواهد کرد. مشکل من این بود که تغییر شرایط چه معنایی دارد. شما نمی توانید چنین تصمیمی را تنها بر مبنای عوامل بیرونی بگیرید بلکه باید به اطمینان درونی برسید. من سرانجام به این نتیجه رسیدم که دیگر نمی خواهم بسکتبال بازی کنم و با آن کنار آمدم. من این تصمیم را گرفتم و حالا زمانی است تا آن را به اطلاع همه برسانم. با این کار، بار سنگینی از دوش من برداشته شد. به نظرم کار درستی انجام دادم. * آیا انگیزه هایت را از دست داده ای؟ نه. بازنشستگی من دلایل دیگری دارد ولی باید صادقانه بگویم که احساس خوبی دارم و آرامش خاصی را درون خود حس می کنم. نسبت به آینده هم بسیار هیجان زده هستم. * سخت ترین قسمت بازنشستگی چیست؟ نمی دانم. در واقع خیلی سخت است که بگویم. من فکر می کنم سال آینده وقتی اردوهای پیش فصل شروع شود و من در کنار تیم نباشم، جواب دادن به این سوال آسان تر خواهد بود. در حال حاضر، آرام هستم، به سختی تمرین می کنم و فعلاً به این کار ادامه خواهم داد تا بد بازی نکنم. در حال حاضر هر کاری از دستم بر بیاید برای تیمم انجام خواهم داد. * آیا ادامه فصل برای تو مثل یک تور تفریحی و یک مراسم خداحافظی نخواهد بود؟ نه، لیگ برای من خیلی سخت و دشوار است. مردم احترام زیادی برای من قائل هستند و من از آنها سپاسگزارم. من فکر می کنم این احترام مقابل برای من کافی باشد، ضمن اینکه من هرگز نمی توانم به اندازه کافی از هواداران تیم تشکر کنم. آنها به من انگیزه می دهند و مشکلات را برای من آسان می کنند. * آیا با این فکر لیگ امسال را شروع کردی که آخرین فصل بازی تو خواهد بود؟ شما بهتر می توانید به این سوال جواب دهید. من در فکر بازنشستگی بودم اما باید می دیدم چه اتفاقاتی پیش می آید. من باید به درونم نگاه می کردم که آیا هنوز اشتیاق بازی کردن دارم یا خیر ولی نباید دو دل می شدم و می بایست تصمیم قطعی می گرفتم. * چطور متوجه شدی که این فصل، پایان بسکتبال تو است؟ نمی خواهم قضیه را ماورایی نشان دهم ولی این تصمیم زمانی گرفته شد که مشغول تفکر عمیقی بودم. جهت ذهنی من همواره بسکتبالی بوده است و این بار ذهن من، شرایط را اینطور به من نشان داد که بیش از این نمی توانم روی بازی بسکتبال تمرکز داشته باشم و به آن فکر کنم. * آیا تصمیم نگرفتی که ناگهان بازی را کنار بگذاری؟ نه چون زیبایی های زیادی در درد کنار گذاشتن آن وجود دارد. شاید عجیب باشد ولی من به این اوقات و این روزهای بزرگ احترام می گذارم و قدر آن را می دانم. قرار گرفتن در این مسیر بسیار مهم است زیرا شما می توانید خودتان را بهتر بشناسید. چیزی لذت بخش تر از بازی در تمام دیدارهای این فصل و سپری کردن این زمان های سخت برای من وجود ندارد. * عکس العمل خانواده ات وقتی به آنها گفتی تصمیم به بازنشستگی داری چه بود؟ آنها کاملا به هم ریختند. از طرفی خانواده من می دانند که من از 3 سالگی با بسکتبال بوده ام و تمام عمرم را در کنار بسکتبال گذرانده ام. حالا انگیزه هایم را تا حدی از دست داده ام و قادر نیستم برای همیشه بسکتبال بازی کنم. آنها می دانند که من از ابتدای فصل آینده بیشتر در کنارشان خواهم بود. * چیزی شبیه شعر هم برای خداحافظی از بسکتبال حرفه ای سرودی که در سایت های مختلف منتشر شد. خیلی سریع آن متن را نوشتم. داشتم به این قضیه فکر می کردم که چطور و توسط چه کسی، خبر بازنشستگی خودم را اعلام کنم که ناگهان راه حلی بسیار ساده به ذهنم رسید که حرف هایم را به «بسکتبال» بزنم ولی من تاکنون چنین کاری انجام نداده ام. سرانجام از دید یک بسکتبالیست با ورزش مورد علاقه ام صحبت کردم و همه آن متن در عرض چند دقیقه به ذهن من آمد و نوشته شد. * آیا از اینکه برای همیشه بازی را کنار می گذاری، ناراحت نیستی؟ نه. زیبایی هایی هم در این کار وجود دارد. چرخه رشد و به بلوغ رسیدن، یک چرخه طبیعی است که در مورد من هم اتفاق افتاد. بنابراین نباید از آن ناراحت بود. من دوران طولانی و خوبی داشتم. من زیبایی بسکتبال را حتی وقتی نتوانستم مدافعان حریف را پشت سر بگذارم و وقتی صبح ها با درد از خواب بیدار می شدم، حس کردم. من ناراحت نیستم و قدر موقعیتی را که دارم، می دانم. * نامه ای هم به تمام تماشاچیان حاضر در سالن دادی. در مورد آن هم صحبت کن. آنها باید می دانستند چقدر برای من مهم هستند. شاید خیلی از آنها ندانند که چرا من تمام دوران بازیگریم را در لیکرز گذراندم و با وجود پیشنهادهای زیادی که داشتم، جایی نرفتم. لیکرز خانه من است و هواداران این تیم برای من اهمیت زیادی دارند. بنابراین صادقانه می گویم که حق آنها خیلی بیشتر از یک نامه بود. * آیا با بازیکنانی که پیش از این بازنشسته شده بودند نیز حرف زدی؟ با چند بازیکن صحبت کردم و در واقع به قدری خوش شانس بودم که توانستم تلفن را بردارم و با بسیاری از حرفه ای های سابق گفت وگو کنم و نقطه نظرات آنها را جویا شوم. با این حال این تصمیمی بود که باید خودم می گرفتم که چه احساسی دارم و آیا تمایل دارم که باز هم بازی کنم یا نه؟ پرسیدن این سوال های ساده در آینه از خودم کار بسیار سختی بود. جواب من این بود که نه، نمی خواهم! * زندگی بعد از بسکتبال ترسناک است یا معمولی؟ هر دو ولی جالب خواهد بود. * آیا در مراسم خداحافظی ممکن است گریه کنی؟ چنین اتفاقی در زمین نمی افتد (می خندد) ولی اگر بگویم که کمی احساساتی نمی شوم، دروغ گفته ام. روزی که برای همیشه بازی را کنار بگذارم در واقع مرحله ای از پایان است. برای من جالب ترین چیز، پیغام هایی است که از سایر بازیکنان دریافت می کنم. آنها می گویند که به خاطر درس هایی که از من یاد گرفته اند و به خاطر انگیزه هایی که به آنها داده ام از من ممنون هستند. این پیغام ها، تمام چیزی است که برای من باقی می ماند. چیزی در دنیا باارزش تر از احترام همبازیان و دوستان وجود ندارد. * علاقه به مسائل غیر بسکتبالی چقدر به تو کمک کرد تا با بازنشستگی ات راحت تر کنار بیایی؟ این علایق کمک زیادی کرد تا تصمیمم را راحت تر و در کمال آرامش بگیرم. من برده علایقم نیستم. اگر بخواهم صادق باشم باید بگویم از 15 سال پیش در فکر این بودم که بعد از دوران حرفه ای بسکتبال، چه کاری انجام خواهم داد؟ فکر می کنم این دغدغه خیلی از ورزشکاران باشد و من خیلی خوش شانس بودم که از سن 21 سالگی درگیر این موضوع هستم. من 15 سال به این مسئله فکر کردم و باید بگویم واقعاً سخت بود چون هر سال این سوالات اشتباه به ذهن من خطور می کرد که چگونه می توانم بیشترین درآمد را داشته باشم و به گران ترین بازیکن لیگ تبدیل شوم. * چرا کاری که بعد از بازنشستگی انجام خواهی داد، این قدر زود وارد ذهن تو شد؟ من کنجکاوی های زیادی داشتم. من 21 سالم بود که در میلان با «جورجو آرمانی» طراح مد معروف ایتالیایی دیدار کردم و از او پرسیدم که چطور این تجارت بزرگ را راه انداخته است؟ او به من گفت که کارش را از 40 سالگی شروع کرده و من به خودم گفتم تازه 21 ساله هستم. تا حدود 35 یا 36 سالگی بازی می کنم. پس از آن چه خواهم کرد؟ از آن لحظه، کارهای مختلفی را آزمایش کردم ولی هیچ کدام به راحتی بسکتبال نبود چون من برای بازی بسکتبال به دنیا آمده بودم. شرایط بسیار، بسیار سختی بود. * شغل آینده تو بعد از بسکتبال چه خواهد بود؟ من یک قصه گو و داستان سرا و عاشق داستان سرایی هستم. من عاشق آموزش سازنده هستم و به ساختن پازل علاقه خاصی دارم. * آیا بازی در المپیک 2016 همچنان یکی از اهداف توست؟ نه، بلکه باعث افتخار من است که در تیم ملی آمریکا باشم. برای من خارق العاده است تا در آخرین سفر ورزشی خود را بین بازیکنان تیم ملی آمریکا بگذرانم ولی اگر به المپیک نرفتم هم حسرت نمی خورم. * بهترین قسمت دوران بازی تو چیست؟ قهرمانی ها، تلاش ها و شکست هایی که برای کسب عنوان قهرمانی متحمل شدیم. اگر شما فقط قهرمان شوید دیگر هیچ رقیب و فراز و نشیبی نخواهید داشت و این یک لحظه تلخ برای پایان یک فیلم زیباست. * آیا قبل از تصمیم به بازنشستگی با فیل جکسون (سرمربی پیشین تیم های لس آنجلس لیکرز و شیکاگو بولز) هم صحبت کردی؟ ما همدیگر را بسیار خوب درک می کنیم. او به من گفت: فصل را به چند قسمت تقسیم کن و قسمت به قسمت پیش برو. * تصمیم قطعی برای بازنشستگی چه تأثیری در روند بازی تو در لیگ گذاشت؟ من از زمانی که وارد اردوهای پیش فصل شدم از خودم می پرسیدم که آیا می توانم بازی کنم؟ من اگر توانایی 30 دقیقه بازی کردن را داشته باشم، 30 دقیقه بازی می کنم و اگر بتوانم 15 دقیقه در زمین باشم، قطعاً بهترین عملکردم را ارائه خواهم داد. * لحظه مورد علاقه تو در بسکتبال چه زمانی بود؟ وقتی درفت شدم (توسط یکی از تیم های NBA پذیرفته شدم). هیچ لحظه ای در لیگ به این اندازه برای من شاخص نیست. شما رویای درفت شدن را دارید و این شروع همه چیز است. * دوست داری بعدها چطور از تو یاد کنند؟ این موضوعی است که در مورد آن با مجیک جانسون و کریم عبدالجبار (اسطوره های NBA و تیم لیکرز) نیز حرف زدم. من می خواهم همانطور که بودم از من یاد کنند و نه بیشتر. من یک «لیکر» جان سخت هستم و این برای من به اندازه کافی خوب است. من خیلی خوشبخت بودم. چند کودک در دنیا وجود دارد که می تواند به یک حرفه ای تبدیل شود و تمام طول دوران بازیگریش را در تیم مورد علاقه اش بگذراند؟! این برای هر کسی یک رویاست. * چطور به بازیکنان جوان تیم کمک می کنی؟ این یک موضوع قدیمی است. من به سختی تمرین می کنم و تلاش می کنم تا از بازی قبل بهتر باشم. به این ترتیب هم خودم پیشرفت می کنم و هم به جوان ها درس جدیدی می آموزم. من دیوانه وار به دنبال بهتر شدن هستم. * مایکل جردن توصیه ای به تو در مورد بازنشستگی نکرد؟ او یکی از نخستین کسانی بود با او مشورت کردم. ما به صورت مرتب با هم در تماس هستیم. از او پرسیدم که به آخر خط رسیده ام، تو چطور فهمیدی که دوران بازیت تمام شده است؟ ما در این مورد خیلی خندیدیم ولی نکته مهم حرف های او این بود که فقط از آن لذت ببرم و فکر نکنم که چه پیش خواهد آمد. مایکل به من گفت که اجازه ندهم کسی این لذت را از من بگیرد و چه خوب و چه بد از آن لذت ببرم. * موافقی که بدنت دیگر جوابگوی تو و فشار لیگ نیست؟ جالب است که نمی توانید مقابل این مسئله مقاومت کنید و خودتان باید به ارزیابی مناسبی از شرایط خود برسید. من وقتی کودک و جوان بودم به سختی تلاش و تمرین کردم و به همین خاطر اعتماد به نفس لازم را دارم. من مشکلی با این قضیه ندارم. * از اینکه مسن ترین بازیکن حاضر در رختکن هستی چه حسی داری؟ احساس می کنم پدربزرگ بقیه هستم. البته الآن لبران (جیمز) و تعداد دیگری از بازیکنان، مسن ترین های تیم ملی هستند و من یک کهنه سرباز به حساب می آیم. یادم می آید در بازی مقابل پورتلند، کودکی از روی صندلیش بلند شد و به من گفت که ما را امشب شکست خواهند داد. من به او نگاه کردم و گفتم: من یک قانون دارم، وقتی من بازی را شروع کردم تو هنوز به دنیا نیامده بودی پس نمی توانی کری بخوانی. او فقط نگاه کرد و بدون هیچ بحثی فقط گفت: بله آقا.
شنبه ، ۱۴آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: حزب الله نیوز]
[مشاهده در: www.hezbollahnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9]
-
گوناگون
پربازدیدترینها