واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین:
قلمروخواهی شهرداری تهران، و فراتر رفتن از حدود وبلاگ > محمدی، عباس - مدیریت قالیباف در شهرداری تهران، گاه مرا به یاد شیوههای کشورگشایی حکمرانان قدیم میاندازد؛ او پیوسته در تلاش است که قلمرو حاکمیت خود را گسترش دهد. شهردار تهران این "کشورگشایی" را هم در پهنهی زمین با فرا رفتن از محدودههایی که در دهههای پیش برای گسترش افقی شهر پیشبینی شده بود، و هم در پهنهی اختیارها با ورود به زمینههای کاری گوناگون و گذر از مرز اختیارها، به انجام رسانده و همچنان در حال پرداختن به آنها است.
در مورد فرا رفتن از مرزهای شهر، همین بس که چند سال است بوستان (پارک)های جنگلی چیتگر و لویزان در باختر و خاور تهران که تعیینکنندهی مرزهای شهر بوده اند و در اصل برای جلوگیری از توسعهی سطحی تهران ساخته شده بودند، به شکلی خزنده بدل به بوستانهای شهری شده اند و علاوه بر انواع تاسیسات مانند رستوران و وسایل بازی و خیابان که در آنها شکل گرفته، در دور و بر و حتی در دل آنها ساختمانسازیهای گستردهای انجام گرفته است. همچنین در دامنههای کوهستانی شمال شهر، اقدامهای گستردهای با عنوان توسعهی فضای سبز صورت گرفته که در واقع، دخالت نابجا در زیستبوم کوهستان، و اقدام به "شهریسازی" این محیطها است. در مورد دست زدن به کارهای نو و فرا رفتن از حدود اختیارها، فقط به عنوان یک مثال از میان دهها نمونه، به برنامهی اعلام شدهی ساخت بیمارستان هستهای در بوستان ولایت اشاره میکنم. در اوایل آبان گذشته، در خبرها آمد که شهرداری تهران با وزارت بهداشت و سازمان انرژی اتمی تفاهمنامهای برای احداث «نخستین بیمارستان هستهای کشور»(1) در عرصهای که برای احداث و توسعهی بوستان ولایت در نظر گرفته شده، امضا کرده است. اندکی بعد، ابوالفضل قناعتی منشی اول هیات رییسهی شورای شهر تهران گفت که «ما [شورای شهر] دو ساعت مانده به امضای تفاهمنامه» از تلویزیون شنیدیم که قالیباف چه میخواهد کند، و اقدام قالیباف «مصداق بارز بیقانونی است».حافظی رییس کمیسیون سلامت، محیط زیست، و خدمات شهری شورا هم گفت که شهرداری مجوز لازم برای ساخت بیمارستان هستهای در بوستان ولایت را نگرفته و اقدام شهرداری «تصرف در مال غیر محسوب میشود»(2). در بند 6 مادهی 55 قانون شهرداری آمده که تاسیس موسسات فرهنگی و بیمارستان و... از سوی شهرداری باید «در حدود اعتبارات مصوب... و با تصویب انجمن شهر» صورت گیرد. حال آن که می بینیم انجمن شهر [شورای شهرکنونی] از ماجرا بیخبر بوده است. به علاوه، شهرداری که هزاران میلیارد تومان بدهی دارد(3) چگونه به خود اجازه میدهد وارد چنین طرحهایی شود؟ جالب توجه و فاجعهبار این که شهرداری بیشترین درآمد خود را از محل تراکمفروشی و واگذاری زمین دارد، و مطالبههای بزرگ خود (مثلا از دولت) را نیز به صورت زمین دریافت میکند. چنین است که تهران به شکلی بس ناپایدار به جولانگه بساز و بفروشها، و به محل جذب سرمایههایی که منطقا باید در تولید و خدمات مفید دیگر به کار روند، بدل شده است. امانی، معاون برنامهریزی و توسعهی شهری شهرداری تهران در پاسخ به انتقادها گفته است که استعلامهای لازم برای ساخت بیمارستان هستهای در بوستان ولایت انجام و مجوزهای ضروری نیز گرفته خواهد شد. این سخن، آدمی را به یاد مجوزهای ارزیابی زیستمحیطی پروژههایی ماننند سدسازی میاندازد که آقایان ابتدا کلنگ کار را میزنند و حتی گاه کار را تا نزدیک به انتها پیش میبرند و سپس ارزیابی زیستمحیطی را به پروژه پیوست میکنند. در آنچه که از سوی شهرداری تهران و سخنگوهایش دربارهی بیمارستان هستهای گفته شده، گونهای "بلندپروازی جهان سومی" هم به چشم میخورد؛ عشق به بلندپروازیهایی که در حد و اندازهی شخص نیست یا اصلا ارزشی ندارد، و ذوقزدگی برای ثبت یک "ترین" در کارنامهی خود، از نشانگان این گونه بلندپروازی است. در خبری که روزنامهی شهرداری تهران(1) دربارهی امضای تفاهمنامهی یادشده آورده، نه تنها از «نخستین بیمارستان هستهای کشور» گفته شده (که این، با وجود بیمارستان هستهای مشهد، بخشهای هستهای در بیمارستانهای طالقانی، خاتم، شهدای تجریش و درمانگاههای پرتودرمانی دیگر در کشور، گفته ی دقیقی نیست) بلکه همچنین آمده که قرار است «قطب علمی سلامت دنیا» در بوستان ولایت ایجاد شود! در پایان یادآور می شود که قربانی شدن فضای بوستانها و دیگر فضاهای سبز برای ساخت یا توسعهی بیمارستانها، منحصر به همین طرح نیست. در چند سال گذشته، درختان قدیمی بیمارستانهای شهدای تجریش، امام خمینی، و چند بیمارستان قدیمی دیگر در سطحی گسترده، قلع و قمع شده اند تا به جای آنها ساختمانهای بیمارستانی بنا شود. این در حالی است که اولا وجود فضای سبز در بافتهای متراکم شهری، موجب آسایش روان و پیشگیری از پارهای بیماریها می شود، و دیگر این که پژوهشها نشان داده که بیمارانی که در بیمارستانهای دارای فضای سبز بستری بوده اند، دچار استرس کمتر میشوند و زودتر از بیمارانی که پنجرهی اتاق شان به ساختمان و خیابان باز می شود، درمان میشوند(4). پینوشت 1) همشهری، 5/8/1394 2) روزنامهی ایران 6/8/1394 3) قدرتالله گودرزی، معاون شهردار تهران گفته است که شهرداری تهران در ابتدای امسال، 4200 میلیارد تومان به پیمانکاران بدهکار بوده که تا آبان ماه، 515 میلیارد آن را پرداخت کرده است (خبرگزاری فارس، 12/8/1394). 4) در این زمینه، پزوهشهای بسیاری صورت گرفته است؛ برای نمونه نگاه کنید به: محمد هادیان پور؛ میلاد لشنی و پوریا فارسی، ۱۳۹۳، بررسی تأثیرات باغ ها و فضاهای سبز بر بهبود درمان بیماران روحی - جسمی (Horticulture therapy)، دومین همایش ملی پژوهش های کاربردی در عمران، معماری و مدیریت شهری، تهران، دانشگاه جامع علمی کاربردی، http://www.civilica.com/Paper-CEUCONF02-CEUCONF02_571.html
شنبه 14 آذر 1394 - 08:28:32
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 7]