تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1849952207
چگونه شادتر شویم؟ / آیا آینده ترسناک است؟
واضح آرشیو وب فارسی:یزد فردا: پایگاه خبری یزدفردا " آیا آینده ترسناک است؟/ "ما در برهه ای هستیم که می توان آن را با زمانی که موجودات تک سلولی در حال تکامل به موجودات چند سلولی بودند، مقایسه کرد. ما آمیب ها هستیم و اصلاً اینکه چه داریم می سازیم در مخیلۀمان نمی گنجد." به گزارش فرارو به نقل از The Week، کامپیوترها و ابررایانه ها ممکن است در قرن حاضر به درجۀ ابرهوشمندی برسند. آیا این موضوع تهدیدی برای انسان خواهد بود؟ هوش کامپیوترهای امروزی چقدر است؟ کامپیوترها در حال حاضر می توانند وظایف پیچیده را، با هوشمندی ای تقریباً مشابه با انسان انجام دهند. مایکروسافت کنسول بازی اکس باکسی را طراحی کرده که می تواند روحیۀ فرد بازیکن را با ارزیابی حالات چهره اش تحلیل کند. در سال 2011 هم، ابررایانۀ شرکت آی بی ام به نام واتسون توانست در مسابقۀ "جپردی" (Jeopardy)، مسابقۀ پرسش و پاسخی که شرکت کنندۀ آن برای برنده شدن باید قادر به درک بازی طنزآلود با واژگان باشد، برنده شود. این پیشرفتها ما را به هدف غایی علوم رایانه ای نزدیکتر کرده اند؛ یعنی هوش مصنوعی، یا ماشینی که به جای تنها مطیع دستورات بودن، به خودی خود توانایی فکر کردن داشته باشد. اما اگر کامپیوترها به سطح "ابرهوشمندی"، یعنی سطحی از هوش که به آنها امکان عملکردی بسیار بهتر از انسان را نه تنها در حوزه های علم و ریاضی بلکه در خلاقیت هنری و حتی مهارتهای اجتماعی بدهد، برسند چه خواهد شد؟ نیک بوستروم، مدیر موسسۀ آیندۀ بشریت در دانشگاه آکسفورد، بر این باور است که ما ممکن است بی آنکه بدانیم در حال قدم گذاشتن به آینده ای باشیم که در آن کامپیوترها دیگر ابزارهای مطیع نیستند بلکه جایگاه گونۀ برتری را دارند که بقای نوع بشر نیز برایشان اهمیتی ندارد. بوستروم هشدار می دهد که: "زمانی که یک ابرهوشمند ناایمن ساخته شود، مثل غولیست که دیگر نمی توان آن را به چراغ بازگرداند." هوش مصنوعی چه زمانی به حقیقت می پیوندد؟ بنا بر نظرسنجی ای که از متخصصان هوش مصنوعی صورت گرفته است، پنجاه درصد احتمال دارد که بتوانیم تا سال 2050، کامپیوتری با هوش در حد انسان بسازیم. این احتمال برای سال 2075، نود درصد است. کلید دستیابی به هوش مصنوعی می تواند مغز انسان باشد: اگر ماشینی بتواند شبکه های عصبی مغز انسان را شبیه سازی کند، احتمالاً قادر به داشتن قوۀ تفکر خاص خود خواهد بود. با در نظر داشتن این موضوع، غول های تکنولوژی همچون گوگل به دنبال ایجاد "مغز" برای خود هستند: مجموعه ای از سرورهای هماهنگ که یک نرم افزار فوق پیشرفته را اجرا می کنند. همزمان، مارک زاکربرگ، موسس فیسبوک، سرمایه گذاری زیادی در شرکت "ویکاریوس" انجام داده است. ویکاریوس شرکتی واقع در سان فرانسیسکو است که به دنبال شبیه سازی نئوکورنکس، بخشی از مغز که ادارۀ بخشهای بینایی، زبان و انجام عملیات ریاضی را بر عهده دارد، است. اسکات فینیکس، موسس ویکاریوس، معتقد است که اگر نئوکورتکس را در قالب کدهای برنامه نویسی بریزیم "کامپیوتری خواهیم داشت که همچون یک انسان فکر می کند." چرا این مسئله یک تهدید است؟ هیچ کس نمی داند زمانی که هوشِ کامپیوترها از سازندگانشان پیشی بگیرد چه خواهد شد. از سال 1956 به بعد، هر هیجده ماه قدرت کامپیوترها دو برابر شده است. برخی متخصصان هوش مصنوعی معتقدند که کامپیوترهای قرن آینده به اندازۀ کافی هوشمند خواهند بود که بتوانند طراحی خود را درک کنند و خود طراحیشان را بهبود بخشند. بوستروم معتقد است که شکاف هوشی که میان ماشین ها و انسان ها که در پی این تحول، پدید خواهد آمد چیزی مشابه شکافی است که در حال حاضر میان هوش حشرات با انسانها وجود دارد. کامپیوتر ابرهوشمند می تواند نقطۀ عطفی برای نوع بشر باشد و برای مثال کلید درمان بیماری هایی چون سرطان و ایدز را در اختیارمان بگذارد، یا مشکلاتی که راه حلشان به ذهن انسان قد نمی دهد را حل کند، و یا به انجام کارهایی بپردازد که برای بشر تولید ثروت کرده و اوقات فراغت بیشتری را در اختیارش بگذارد. اما در عین حال می تواند به نفرینی برای نوع بشر بدل شود. کجای کار ممکن است از دستمان دربرود؟ کامپیوترها به شکلی طراحی شده اند تا بهینه ترین راه حل ممکن را برای مسئله ها پیدا کنند. مشکل از آنجایی آغاز می شود که بخواهند انسان های ناقص را وارد معادلاتشان کنند. بوستروم مثالی می زند. هوش مصنوعی ای را تصور کنید که تنها هدفش ساخت پونز به بیشترین تعداد ممکن است. ماشین متفکر ممکن است به شکلی کاملاً عقلانی به این نتیجه برسد که از بین بردن نوع بشر در رسیدن به این هدف به او کمک خواهد کرد؛ چرا که انسانها تنها کسانی هستند که می توانند ماشین را خاموش کنند و در نتیجه ماموریت او را در ساختن پونز به خطر بیاندازند. در دنیایی که به شکلی ورای تصور شبکه وار به هم متصل است، کامپیوترهای ابرهوشمند راههای بسیاری برای کشتن انسانها دارند. آنها می توانند شبکۀ برق را قطع کنند، منابع آب را مسموم کنند، در نیروگاههای هسته ای خرابکاری کنند یا کنترل پهپادهایی که از راه دور کنترل می شوند یا موشکهای هسته ای را در اختیار بگیرند. الون ماسک، مخترع، اخیراً هشدار داده است که "باید در مورد هوش مصنوعی به شدت حواسمان را جمع کنیم" و آن را "بالقوه خطرناکتر از سلاح های هسته ای" دانسته است. آیا آیندۀ وحشتناک، ناگزیر است؟ بسیاری از دانشمندان کامپیوتر این طور فکر نمی کنند و اساساً این مسئله که رسیدن به هوش مصنوعی ممکن باشد را زیر سوال می برد. ما هنوز با درک فرآیندهای مغز شدیداً پیچیدۀ خود، از جمله درک خودآگاهی، فاصلۀ بسیاری داریم، چه برسد به اینکه بتوانیم دانشمان از مغز را برای ساخت ماشین دارای احساس و خودآگاه به کار ببریم. اگرچه امروزه قویترین کامپیوترها می توانند با استفاده از الگوریتمهای پیچیده در مسابقات شطرنج و پرسش وپاسخ برنده شوند، اما همچنان با ساخت ماشین هایی که مجموعۀ کاملی از مهارتهای انسانی را در اختیار داشته باشند فاصلۀ زیادی داریم؛ ماشینهایی که به قول رامز نام، استاد دانشگاه، بتوانند "شعر بگویند و درکی از درست و غلط داشته باشند." با این همه، فناوری با سرعت شگفت آوری در حال پیشرفت است و همین الان هم برخی از ماشین ها ارتقای خود را به شکلی معنادار و خودانگیخته انجام می دهند. آیا سوپاپ اطمینانی وجود دارد؟ در این مورد باید گفت که تا الان تضمین های چندانی وجود ندارند. برای مثال، گوگل هیئتی برای بررسی اخلاق هوش مصنوعی تشکیل داده که قرار است هدف از آن اطمینان یافتن از پیشرفت تکنولوژی های نو به شکلی ایمن باشد. برخی از دانشمندان کامپیوتر خواهان آنند تا یک دستورالعمل اخلاقی از پیش در ماشین ها برنامه ریزی شوند. خودِ همین کار هم این پرسش فلسفی را پیش روی سازندگان قرار می دهد که چه رفتاری "اخلاقی" است و چه رفتاری "غیراخلاقی". از نظر دنی هیلیس، یک طراح پیشتاز در زمینۀ طراحی ابررایانه ها، مشکل اساسی این است که شرکت های فناوری بنیان روز به روز کامپیوترهای هوشمندتری می سازند بی آنکه درک کنند یا حتی به این موضوع فکر کنند که پیامد اختراعاتشان چه خواهد بود. او می گوید: "ما در برهه ای هستیم که می توان آن را با زمانی که موجودات تک سلولی در حال تکامل به موجودات چند سلولی بودند، مقایسه کرد. ما آمیب ها هستیم و اصلاً اینکه چه داریم می سازیم در مخیلۀمان نمی گنجد." زمانی که رباتها دروغ گفتن را یاد بگیرند در سال 2009، محققان سویسی آزمایشی رباتیک انجام دادند که نتایج شگفت آوری به دنبال داشت. صدها ربات در میدان های مسابقه قرار داده شدند، و طوری برنامه ریزی شدند که به دنبال "منبع غذا" (که در اینجا یک حلقه با رنگ روشن بود) بگردند. رباتها قابلیت برقراری ارتباط با یکدیگر را داشتند و به آنها دستورالعملی داده شده بود تا با انتشار نور آبی رباتهای دیگر را به منبع غذایی راهنمایی کنند. اما با جلو رفتن آزمایش ماشین ها تکامل یافتند و پنهانکارتر و فریبکارتر شدند: زمانی که غذا را می یافتند، چراغهای خود را خاموش می کردند و در عوض شروع به جمع آوری منابع برای خودشان می کردند؛ با وجود اینکه در برنامه ریزی اصلیشان دستوری مبنی بر این کار وجود نداشت. لوییس دل مونته، نویسندۀ کتاب "انقلاب هوش مصنوعی"، می گوید: "نتیجه ای که می توان گرفت این است که رباتها "منفعت طلبی" را یاد گرفتند. اینکه آنها خودآگاهند یا نه، محل بحث است." چگونه شادتر شویم؟/ بسیاری از مطالعات آماری نشان داده است که افراد شاد زندگی سالمتر و عمر طولانی تری دارند. دانمارک در میان کشورهای دنیا شادترین کشور جهان شناخته شده و به گفته کارشناسان سلامت، الگوی زندگی برای شاد زیستن بسیار موثر است. در واقع تغییر نگرش و مثبت گرایی خطر بیماری های قلبی را کاهش می دهد. بسیاری از مردم در جستجوی شادی هستند و در واقع حق دارند شاد زندگی کنند چراکه شادی از شاخصه های رفاه اجتماعی است اما در حقیقت به دست آوردن شادی آسانتر از آن چیزی است که ما فکر می کنیم. به گزارش شبکه خبری سی ان ان، ما همواره در طول زندگی با احساسات شدیدی به دنبال ترفیع کاری، ازدواج، دنیا آمدن کودکمان و بسیاری از رویدادهای تاثیرگذار دیگر روبرو هستیم اما این لحظات در زندگی تنها احساس سر فرازی به ما می دهند و متخصصان معتقدند که این احساسات به تنهایی برای شادی واقعی کافی نیستند. شادی در واقع تنها یک وضعیت احساسی نیست و سال ها تحقیق نشان می دهد که شادی بسیار فراتر و عمیق تر از شرایط احساسی و هیجانی است. افراد شاد زندگی طولانی تر و سالمتری دارند. نکته مهمتر این است که احساس خوشایند در زندگی چیزی است که بدون تاثیر جامعه و ژنتیک نیز به دست می آید. هفت راه رضایت از زندگی به این شرح است: نگرشتان را تغییر دهید: تحقیقات دانشگاه هاروارد نشان می دهد افراد خوش بین و مثبت گرا نه تنها شادتر از دیگران هستند بلکه احتمال ابتلای آنها به بیماری ها و حملات قلبی 50 درصد کمتر است. بنابراین داشتن نگاه مثبت از ما در مقابل بیماری های قلبی محافظت می کند. این در حالیست که این مزیت برای افراد بدبین صادق نیست. تحقیقات نشان می دهد افراد بدبین در مقایسه با خوش بین ها شادی کمتری دارند و در مقابل نیز احتمال ابتلا به بیماری در آن ها سه برابر بیشتر است. از افراد شاد الگوبرداری کنید: دانمارک نخستین رتبه را در کمیسیون اروپا در زمینه رفاه و شادی از سال 1973 میلادی تاکنون دارد و زمانی که سازمان ملل در صدد رتبه بندی کشورها به لحاظ شادی برآمد، دانمارک رتبه نخست را گرفت. چه چیز موجب این انتخاب شد؟ به گزارش سازمان ملل امید به زندگی، تولید ناخالص داخلی و آمار پایین فساد در این کشور به این موضوع کمک کرده اما بالا بودن سطح کلی شادی در دانمارک به خدمات اجتماعی مردم این کشور مانند بخشندگی و سیستم های قدرتمند حمایت اجتماعی مربوط می شود. کپنهاگ پایتخت دانمارک شادترین شهر دنیا است. برای کار کردن حد تعادل بگذارید: دانمارکی ها در انجام فعالیت های شغلی تعادلی را برقرار می کنند که موجب افزایش شادی آن ها می شود. به طور ساده می توان گفت آنها در انجام کار افراط نمی کنند. میانگین ساعت کاری هفتگی در دانمارک 33 ساعت است و تنها دو درصد دانمارکی ها بیش از 40 ساعت در هفته کار می کنند. حدود 80 درصد از مادران دانمارکی پس از بچه دار شدن به سر شغل خود بازمی گردند اما وقت آزاد خود را در بین خانواده، دوستان و برنامه های دیگر تقسیم می کنند. بر تجاربتان متمرکز شوید: دانمارکی ها توجه خود را بیش از چیزهای کوچک بر ساختن خاطرات خوب متمرکز می کنند. تحقیقات نشان می دهد کسانی که به تجارب و خاطرات خوب گذشته خود توجه می کنند رضایت بیشتری از زندگی دارند. محققان معتقدند زمانی که افراد بر تجارب مثبت خود متمرکز می شوند احساس زندگی و قدرت بیشتری می کنند. این موضوع همچنین شما را به لحاظ روانی به اطرافیانتان نزدیک می کند و شادی را در شما افزایش می دهد. روابط اجتماعی را افزایش دهید: اجتماعی بودن روند پیری را کند می کند. تحقیقات نشان می دهد پشتوانه اجتماعی قوی دنباله های کروموزومی موسوم به تلومرها را بلندتر می کند که از عوامل مهم افزایش طول عمر است. همچنین تحقیقات نشان می دهد تنها بودن منجر به افزایش افسردگی، مشکلات سلامت روان و استرس می شود. برای کمک به دیگران داوطلب شوید: بر اساس تحقیقات متعدد کسانی که داوطلب کمک به دیگرانند افراد شادتری هستند. سازمان ملل داوطلب بودن را یکی از گزینه های شاد بودن جامعه دانمارک ذکر کرده است. 43 درصد از دانمارکی ها در مقابل 25 درصد از آمریکایی ها این خصوصیت را دارند. در واقع لذت کمک به دیگران از سنین پایین در افراد شکل می گیرد. یک تحقیقات انجام شده در سال 2012 نشان می دهد که کودکان بیشتر علاقه مند کمک کردن به دیگران هستند تا اینکه از آنها کمک بگیرند. حتی کمک مالی در حد پنج دلار به دیگران احساس خوبی را در فرد بوجود می آورد. متخصصان می گویند تمام انسان ها فطرتا مهربان هستند و انجام کارهایی مثل کمک به دیگران و محبت کردن با ایجاد یک احساس اجتماعی، هدفمندی و اعتماد به نفس، شادی را در فرد افزایش می دهد. بخندید: متخصصان می گویند که خندیدن، تنها نشانه شادی نیست بلکه شاد بودن موجب ایجاد خنده می شود. زمانی که ما می خندیم هورمون های استرس در بدن ما کاهش می یابد و اندروفین افزایش می یابد. اندروفین در واقع یک ماده شیمیایی است که در طول انجام فعالیت های بدنی نیز ترشح می شود. با خندیدن مداوم می توانید 100 سال زندگی کنید. خندیدن همچنین برای قلب شما مفید است. تحقیقات نشان می دهد از میان کسانی که بیماری قلبی داشتند، تنها هشت درصد که عادت به خندیدن داشتند حمله قلبی دوم را در طول یک سال تجربه کردند اما این رقم در ارتباط با افرادی که نمی خندیدند 42 درصد بود. علاوه بر این، مطالعات دیگر نشان می دهد مغز ما قادر به تمایز میان خنده واقعی و غیرواقعی نیست و بنابراین با تظاهر به خندیدن نیز می توانید از مزایای آن بهره مند شوید چون وقتی تظاهر به خندیدن می کنید به زودی این خنده مصنوعی تبدیل به خنده واقعی می شود و نفع آن به بدنتان خواهد رسید. منبع: خبرگزاری ایسنا پایان خبر "
جمعه ، ۱۳آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: یزد فردا]
[مشاهده در: www.yazdfarda.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]
-
گوناگون
پربازدیدترینها