تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835357259
دو تحقیق علمی در دانشگاههای معتبر دنیا هوشیاری پس از مرگ هم ادامه می یابد / پس از مرگ هوشیاری از بین نمی رود! /پس از مرگ چه بر سر ذهن می آید؟
واضح آرشیو وب فارسی:یزد فردا: پایگاه خبری یزدفردا " پس از مرگ هوشیاری از بین نمی رود!/ پژوهشگران دانشگاه ساوت همپتون پس از چهار سال تحقیق بر روی بیش از ۲۰۶۰ نفر به این نتیجه رسیده اند که حتی بعد از مرگ بالینی هوشیاری، دست کم به طور موقت، ادامه پیدا می کند. این وسیعترین تحقیق پزشکی است که در مورد تجربه لحظات مرگ انجام شده است. افراد مورد بررسی کسانی بودند که در پانزده بیمارستان در بریتانیا، آمریکا و اتریش دچار ایست قلبی شده، اما بعد با احیا به زندگی برگشته بودند. از بین این ۲۰۶۰ نفر ۳۳۰ نفر زنده ماندند و تقریبا چهل درصد آنها، یعنی ۱۴۰ نفر درجاتی از "هوشیاری" را در زمانی که تلاش برای بازگردان آنها به زندگی در جریان بوده گزارش کردند. دکتر سم پارنیا، پژوهشگری که این تحقیق زیر نظر او انجام شده می گوید: "مرگ در یک لحظه خاص اتفاق نمی افتد، بلکه روندی است که با توقف ضربان قلب آغاز می شود، بعد ریه از کار می افتد و سپس کار مغز متوقف می شود، شرایطی که در پزشکی به آن ایست قلبی می گوییم، که از نقطه نظر زیستی معادل مرگ است." به گفته او، "شواهد نشان می دهد که در چند دقیقه اول بعد از مرگ هوشیاری از بین نمی رود." "ما هنوز نمی دانیم که آیا هوشیاری بعدا زایل می شود یا نه، اما می دانیم که بلافاصله بعد از مرگ محو نمی شود." با اینکه برخی از این افراد از تجربه لحظات اولیه پس از ایست قلبی به مورد خاصی اشاره نمی کردند با این حال در توصیفات آنها شباهت هایی دیده می شد. بیست درصد آنها احساس آرامشی غریب را توصیف کردند و یک سوم آنها احساس کند یا تند شدن زمان را داشتند. برخی دیدن نوری شدید را به یاد می آورند: برقی طلایی رنگ یا تابش آفتاب را. برخی دیگر احساس ترس از خفگی یا کشیده شدن به زیر آب را داشتند. ۱۳ درصد احساس جدا شدن از بدن را داشتند و ۱۳ درصد دیگر احساس کرده بودند حواسشان تیزتز شده است. اما یک مرد ۵۷ ساله، آنچه را پرستارها و پزشکان برای درمان ایست قلبی او انجام داده بودند با جزئیات به یاد می آورد و حتی می توانست صدای دستگاه و تجهیزات پزشکی را توصیف کند. دکتر پارنیا می گوید: "ما می دانیم وقتی قلب از کار می افتد مغز هم دیگر کار نمی کند." "اما در مورد این فرد، به نظر می رسد هوشیاری تا سه دقیقه بعد از توقف ضربان قلب ادامه داشته، در حالی که معمولا مغز بیست تا سی ثانیه بعد از توقف قلب از کار می افتد." "او هر چه را در اتاق اتفاق افتاده بود توصیف کرد، اما از همه مهمتر اینکه، او صدای دو بوق یک دستگاه را شنیده بود که هر سه دقیقه یکبار این صدا را تولید می کند. از روی همین ما فهمیدیم این تجربه چقدر طول کشیده است." "حرف های او قابل اعتماد بود و هر چه گفت که برایش اتفاق افتاده، واقعا اتفاق افتاده بود." پیش از این محققان دیگر گفته بودند ده تا بیست درصد کسانی که تجربه مرگ بالینی را داشته اند افکاری منظم، روشن، مستدل و یا خاطراتی را گزارش می کنند. حتی بعضی از آنها با جزئیات آنچه را بعد از ایست قلبی برایشان اتفاق افتاده به یاد می آورند. با این حال شواهد علمی در این باره در بهترین حالت مبهم بوده است. دکتر پارنیا می گوید: "بسیاری از مردم تجربه لحظات نزدیک به مرگ را دارند، اما به علت داروهایی که در زمان احیا تزریق می شوند یا آسیب مغزی نمی توانند بعدا آنها را به یاد بیاورند." تعداد بیشتری نیز که تجربه مشابهی داشته اند، آن را به توهم یا خطای حواس ارتباط داده اند؛ با این حال به نظر می رسد به اتفاقات واقعی ربط داشته اند. دکتر پارنیا می گوید که این تحقیق نشان می دهد یادآوری تجربه افرادی که لحظاتی از نظر بالینی مرده بودند باید بدون پیش داوری مورد بررسی های بیشتری قرار گیرد. به گفته دکتر جری نولان، سردبیر نشریه "احیا" که این تحقیق در آن منتشر شده، این پژوهش، دریچه ای را به روی تحقیقات وسیع درباره آنچه که در زمان مرگ برای ما اتفاق می افتد باز کرده است. هوشیاری پس از مرگ هم ادامه می یابد/ دانشمند ایرانی دانشگاه بروک نیویورک و همکارانش پس از چهار سال مطالعه بر روی 2060 مورد ایست قلبی در 15 بیمارستان توانستند درک تقریبا روشنی از تجربه مرگ ارائه کنند. به گزارش ایسنا، دکتر «سام پرنیا» و همکارانش پس از بررسی مواردی از ایست قلبی متوجه شدند که تصور خاطرات و حس بینایی در حالتی از تجربه خروج از بدن، همزمان باعث تداعی رویدادها به صورت واقعی می شود. در اغلب موارد، افراد خاطرات و تجربیات زندگی را به صورت واضح درک می کنند. تجربه زنده خاطرات در هنگام مرگ که اغلب توهم مرگ یا هذیان گفتن در حین مرگ نامیده می شود، پدیده ای بسیار پیچیده و غیر قابل توصیف است؛ هر چند که مطالعات علمی در این تحقیقات به علت خاص بودن شرایط مرگ محدود است. دکتر پرنیا، استاد دانشگاه بروک نیویورک اظهار کرد: بر خلاف تصور موجود مرگ در یک لحظه اتفاق نمی افتد بلکه فرآیندی برگشت پذیر است؛ هنگامی که بدن دچار سانحه شده و یا قلب از حرکت می ایستد در صورت ناموفق بودن شرایط احیای قلبی، فرآیند مرگ آغاز می شود. هدف ما از این مطالعه درک بهتری از حالات احساسی و تجربه حقیقی مرگ است. وی در ادامه افزود: بیش از 39 درصد از کسانی که از عارضه ایست قلبی نجات پیدا می کنند، اغلب اظهار می کنند که هنگام ایست قلبی حالتی از هوشیاری را داشته اند، اما تمام تجربه های آن زمان را به خاطر مصرف داروهای آرام بخش یا آسیب مغزی به خاطر نمی آورند . در میان کسانی که خاطرات لحظه مرگ را به خاطر می آورند، 46 درصد از تجربه بازیابی خاطراتی ترسناک و وهم انگیز منتهی به مرگ سخن گفتند و تنها حدود 11 درصد از بیماران نجات یافته از مرگ تجربه کامل شنیداری و دیداری داشتند. بر اساس این مطالعه مشخص شد که بین یک تا سه دقیقه بعد از توقف قلب، توهم و وهم مرگ آغاز می شود به طوری که بعد از 20 تا 30 ثانیه از توقف قلب مغز از کار می ایستد و این روند تا احیا مجدد قلب که حداکثر 3 دقیقه زمان می برد مغز دوباره به کار می افتد. دکتر جری نولان، محقق و رئیس بخش احیا قلب بیمارستان نیویورک گفت: کار محققان و پژوهشگران باید مورد تقدیر قرار گیرد زیرا مطالعات شگفت انگیز آنها باعث روشن تر شدن یکی از ترسناک ترین رویدادهای در انتظار انسان است. جزئیات بیشتر این مطالعه در نشریه Resuscitation منتشر شده است. پس از مرگ چه بر سر ذهن می آید؟/ مرگ همیشه برای انسان پر از رمز و راز بوده است. به عقیده ی ادیان الهی پس از مرگ جسم انسان از بین رفته ولی روح آن سالم می ماند. دانشمندان نیز بر این عقیده اند که پس از مرگ نیز روح انسان همچنان فعالیت خود را ادامه خواهد داد. یکی از راه های اثبات این مسئله ، مطالعات انجام شده بر روی بیماران قلبی است. مطالعات انجام شده بر روی بیماران قلبی حاکی است که هوشیاری و آگاهی پس از آنکه مغز از کار خود ایستاده باشد و از نظر پزشکی شخص مرده قلمداد شود، به کار خود ادامه می دهد. دکتر سام پارینا(۱)، که مطالعاتی در زمینه تجارب نزدیک به مرگ(۲)(NDE) داشته، می گوید: ما با بیمارانی سر و کار داشتیم که هیچ گونه فعالیت مغزی نداشتند اما در چنین حالتی به صورت شفاف و واضحی تصاویر و افکاری داشته اند و این نشان دهنده عملکرد حافظه شان بوده است. در واقع مغز آنها کار نمی کرد ولی ذهن شان هم چنان فعال بود. ما می خواستیم بدانیم آیا در صورت ایست قلبی و یا عدم تنفس شخص ذهن هم چنان به فعالیت خود ادامه می دهد یا خیر؟ در مطالعات اولیه، با ۶۳ بیمار حمله قلبی که از نظر پزشکی مرده اما مجدداً به زندگی بازگشته بودند، مصاحبه شد. ۵۶ نفر از بیماران هیچ چیزی از زمان بی هوشی خود به یاد نمی آوردند ولی ۷ نفر از آنها مطالبی در خاطرشان بود. ۴ نفر از این افراد تجارب نزدیک به مرگ داشتند. آنها در زمانی که گفته می شد مغزشان کار نمی کند، مواردی از هوشیاری و حافظه فکری، حرکت کردن، ارتباط برقرار کردن با پزشکان را به یاد می آورند. از میان همه چیزهایی که بیماران به یاد می آوردند، می توان به احساساتی مانند صلح و دوستی، لذت و هماهنگی اشاره کرد. سرعت زمان برای برخی از آنها بالا رفته و گویی احساسات شان قوی شده بود اما هیچ هوشیاری و آگاهی نسبت به جسم فیزیکی خود نداشتند. بیماران از مشاهده یک نور روشن و ورود به یک سرزمین دیگر و ارتباط با خویشاوندان مرده شان سخن می گفتند. یکی از آنها که از کاتولیک های به انحراف کشیده و شخص کافری بود اظهار می کرد که برخوردی نزدیک با مسایل باطنی داشته و با وقایعی سّری مواجه شده است. باید گفت که تجارب نزدیک به مرگ از قرن ها پیش وجود داشته و تجربه می شده است ولی مطالعات گروه پزشکی پارینا مطالب تازه ای در این موردارائه داده اند. شکاکان افراطی (نسبت به وجود جهان ها و پدیده های مافوق طبیعی) اعتقاد دارند که بیماران در طول بی هوشی حافظه خود را از دست می دهند و درست در لحظه بازگشت هوشیاری، مسایل را به یاد می آورند. ولی پارینا اعتقاد دارد مغزی که دچار حملات ناگهانی شده باشد، عموماً در لحظات قبل و بعد از دست دادن هوشیاری، چیزی را به خاطر نمی آورد. معمولاً این افراد دچار مشکل به یادآورن ساعت هایی از حادثه می شوند مثلاً می گویند: «یادم می آید که ماشینی را دیدم و بعد در بیمارستان بودم». پارینا می گوید: «در مورد حملات قلبی، این توهین بزرگی به مغز است که بگوییم مغز کاملاً متوقف می شود، زیرا در این صورت شخص باید قبل و بعد از حادثه به شکل گسترده ای حافظه اش را از دست داده باشد». پارینا و همکارانش موفق به اثبات نظریه خود شدند. آنها در آزمایشات اولیه قریب به ۳۵۰۰ نفر را یافتند که دقیقاً در ساعت هایی که از نظر پزشکی مرده به حساب می آمدند مسایلی را به خاطر می آوردند. اما برخی از بیماران از ترس اینکه دیوانه قلمداد شوند از بیان تجارب خود، خودداری می کردند. یکی از بیماران، پسربچه ای ۵/۲ ساله ای بود که دچار حمله ناگهانی و ایست قلبی شده بود. والدینش با پارینا تماس گرفتند چون پسرک پس از بازگشت تصویری از خود کشیده بود که از بدنش خارج شده و از بالا به خودش نگاه می کرده است. در تصویر پسرک بالنی را کشیده بود که گویی با بندی به او چسبیده باشد. وقتی از پسرک در مورد بالن سئوال شد وی گفت: «زمانی که ما می میریم نور سفید رنگی می بینیم که با ریسمانی به آن متصل هستیم». جالب این بود که سن او کمتر از ۳ سال بود. والدین پسرک می گفتند که ۶ ماه پس از حادثه و مرخص شدن از بیمارستان او هنوز همان منظره را می کشید. پارینا می گوید که با توجه به عملکرد مغز و آنچه که این بیماران در زمان عدم هوشیاری یافته اند، می توان به این حقیقت پی برد که هیچ کس به طور کامل نفهمیده است که سیستم مغز چیست و چگونه فکر تولید می کند. آچه مسلم است مغز نیز شبیه سایر ارگان های بدن از سلول تشکیل شده است و در واقع قادر نیست پدیده های درونی ذهن را ایجاد نماید. پارینا می گوید که هوشیاری و آگاهی بشر مستقل از مغز وی فعال است و سلول های خاکستری مغز به صورت مکانیزمی برای آشکارسازی ذهن عمل می کنند، درست مانند یک تلویزیون که امواج دریافتی را به صوت و تصویر تبدیل می نماید. پارینا اعتقاد دارد: «زمانی که کسی از نظر مغزی صدمه می بیند یا برخی از جنبه های ذهنی و شخصیتی را از دست می دهد، این مسئله لزوماً به معنای این نیست که او ذهن خود را از دست داده است بلکه تنها نشان می دهد که سیستم عصبی مغز صدمه ای دیده، زیرا مغز بوجود آورنده ذهن نیست و ذهن جدا از سیستم مغز و پس از مرگ آن نیز به کار خود ادامه می دهد». افرادی که تجارب NDE داشته اند می گویند که عموماً احساس درد شدیدی در قفسه سینه داشته و ناگهان تشخیص داده اند که در گوشه ای از اتاق بوده و حالتی آرام و احساسی شاد داشته اند. در آن حالت آنها بدن شان را مشاهده می کردند و تلاش پزشکان را در هنگام مداوای خود می دیدند. جالب است که هیچ کدام از این افراد نمی گویند: «دردی را احساس کردم و فهمیدم روحم مرا ترک کرده است». منبع: بی بی سی
جمعه ، ۱۳آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: یزد فردا]
[مشاهده در: www.yazdfarda.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]
-
گوناگون
پربازدیدترینها