واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۱۳ آذر ۱۳۹۴ (۱۳:۱۶ب.ظ)
يک گام تا زوال افسانه PMD؛ گروه 1+5 برجام را انتخاب مي کند موج - گروه اقتصاد سياسي
از هفته گذشته و زماني که مدير کل آژانس بين الملي انرژي اتمي اعلام کرده بود نمي تواند در گزارش خود نتيجه قطعي را در خصوص مسائل باقي مانده فعاليت هسته اي گذشته ايران موسوم به PMD ارائه کند؛ اين موضوع در صدر توجه مقامات ايران قرار گرفت. قريب به اتفاق مقامات سياسي ايران نيز با صراحت اعلام کرده بودند که چنانچه اين پرونده بسته نشود ايران هرگز به تعهدات مندرج در برجام عمل نخواهد کرد. حرکت بينابين غرب و آمريکا ميان PMD و برجام براي مقامات ايران قابل قبول نبود و خواهان انتخاب يکي از اين دو بودند.
با اين وجود انتشار گزارش نهايي آمانو تا حد قابل توجهي توانست از نگراني ها در اين خصوص بکاهد. بعد از انتشار اين گزارش بود که عباس عراقچي، معاون وزير خارجه کشورمان رويکرد کلي آن را مثبت ارزيابي کرد. نکته قابل تامل گزارش آمانو شامل آن قسمتي مي شد که وي اشاره مي کرد: «طيفي از فعاليت هاي مرتبط با توسعه يک وسيله انفجاري هسته اي در ايران قبل از پايان سال 2003 ميلادي به عنوان تلاشي هماهنگ انجام شده، و برخي فعاليت ها بعد از سال 2003 ميلادي اتفاق افتاده است.»
در ارتباط با همين بند بود که خبرگزاري آسوشتيدپرس بخش وسيعي از گزارش جهت دار خود را به آن اختصاص داد و تلاش کرد تا نشان دهد که اتهامات آمريکا و غرب موجه بوده است. اين رسانه آمريکايي نوشت: «بيشتر اقدامات "هماهنگ شده»" ايران در مسير ساخت تسليحات، پيش از سال 2003 صورت گرفته بود و برخي فعاليت ها نيز تا سال 2009 ادامه داشت.»
فرانس پرس نيز با متمرکز شدن بر اين بند از گزارش آمانو نوشت: «آژانس بين المللي انرژي اتمي پس از تحقيقي چند ساله در باره برنامه هسته اي ايران اعلام کرد ايران در گذشته کارهاي قابل توجهي براي دستيابي به سلاح هسته اي انجام داده است، اما؛ هيچ نشانه معتبري وجود ندارد که القا کند ادامه چنين فعاليت هايي پس از سال 2009 وجود داشته است.»
علي رغم آنکه چنين ادعايي هيچ گاه به اثبات نرسيد، بايد گفت هدف آمانو از آوردن چنين بندي اين بود که مخالفان و منتقدان برنامه هسته اي ايران را تاحدودي اقناع کند. حسن بهشتي پور کارشناس ارشد مسائل هسته اي در ارتباط با چنين اتهامي به خبرنگار خبرگزاري موج گفت: « PMD ادعاي بي پايه اي بود که دشمنان ايران از سال 2007 آن را مطرح کردند. اين موضوع در گزارش محمد البرادعي مدير کل وقت آژانس اتمي، تحت عنوان مطالعات ادعايي آمد و اعلام کردند که ايران در فواصل بين 2001 تا 2003 در حال انجام اقداماتي بود که به بمب هسته اي منجر مي شد. اين اتهامات کاملا بي اساس بود و هيچ مستنداتي هم نداشت.»
وي در ادامه گفت: «PMD به دليل طرح اتهامات غير مستند ماهيت کاملا سياسي داشت و فقط بايد از همين راه (سياسي) حل مي شد.»
اگرچه آمانو با مطرح کردن مسائل پيش از سال 2003 تلاش کرد تا راه فراري براي غرب و آمريکا در گزارش نهايي خود ترسيم کند، اما؛ متذکر شدن اين نکته مهم که «آژانس نشانه هاي معتبري از انحراف مواد هسته اي در ارتباط با ابعاد احتمالي نظامي برنامه هسته اي ايران نيافته است» به واقع تير خلاصي به پرونده PMD بود که بسته شدن آن را به راي شوراي حکام آژانس بين المللي اتمي مي سپرد.
اظهارات مارک تونر سخنگوي وزارت خارجه آمريکا پس از انتشار گزارش آمانو مبني بر پذيرش پايان پرونده PMD و اينکه «به اجراي توافقنامه مربوط به برنامه هسته اي ايران ادامه خواهيم داد» نشان دهنده آن بود که آمريکا برجام را انتخاب کرده و در انتظار عملياتي شدن تعهدات ايران است. باقي ماندن بخش وسيعي از تعهدات شامل برچيدن سانتريفيوژهاي فعال، انتقال اورانيوم مازاد غني شده و بازطراحي راکتور اراک، گزينش اجباري برجام را به 1+5 و بويژه آمريکا تحميل مي کرد.
هم اکنون مقامات ايران در انتظار 15 دسامبر (24 آذر) و راي شوراي حکام آژانس بين المللي انرژي اتمي هستند. اگرچه توسل به رويکردهاي تازه و مبتکرانه در توافق هسته اي 14 ژوئيه و مصداق بارز آن قطعنامه منحصر به فرد 2231 شوراي امنيت موجب مي شود که نتوان از ختم قاطعانه پرونده PMD سخني گفت، اما؛ مصمم بودن ايران به بسته شدن کامل آن از يک سو و تعهد 1+5 بر طبق بند 14 برجام مبني بر ارائه قطعنامهاي به شوراي حکام براي ختم موضوع PMD موجب مي شود که مسير پيش رو را مطابق با خواست طرف ايراني بدانيم.
محمد قربانپور شيخاني
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]