واضح آرشیو وب فارسی:شهدای ایران: به گزارش شهدای ایران ، به رغم آنکه وضعیت آب در کشورمان بحرانی است و آمار و ارقام حکایت از مصرف بی رویه منابع آبی کشور در کشاورزی دارند، عملکرد مسئولان متولی این امر به گونه ای است که سؤالات پرشماری پدید می آورد. به گزارش «تابناک»، پس از آنکه در روزهای گذشته خبر رسید ۱۷۰۰ تن سیب زمینی مازاد در استان فارس خریداری و برای تنظیم بازار دفن شده، واکنش هایی شکل گرفت (برای نمونه به اینجا بروید) که ابعاد مختلف این رویداد عجیب را نقد می کرد، ولی کمتر کسی تصور می کرد، این رویه به قدری در کشورمان رایج باشد که یکی دو هزار تن محصول دفن شده در استان فارس، تنها گوشه ای از آن را نشان دهد. این در حالی است که اخبار رسیده، حکایت از آن دارد، دفن محصولات کشاورزی مازاد، آن هم در شرایطی که برای تهیه این محصولات مقادیر زیادی از منابع آبی و دیگر تسهیلات (مثل کودهای شیمیایی و آفت کش هایی که با یارانه توزیع می شوند) صرف می شوند و به همین دلیل هم که شده، باید مورد مراقبت بیشتری قرار گیرند، متأسفانه امری مرسوم به حساب می آید. این را می شود از خبری دریافت که از فریدن اصفهان مخابره شده یا خبر دفن ۲۰۰۰ تن سیب زمینی در دهگلان (استان کردستان) و یا اخبار مشابه دیگر؛ اخباری که کمترین فایده قرار گرفتنشان در کنار هم، اثبات این نکته مهم است که دفن محصولات کشاورزی مازاد بر تقاضای بازار، امری رایج و پذیرفته است. آن هم در شرایطی که می شود این محصولات را میان نیازمندان توزیع کرد و اندکی از رنجشان کاست. سوای این اشکال اخلاقی، نکته عجیبی که در دفن ۱۷۰۰ تن سیب زمینی استحصال شده در استان فارس به چشم می خورد، خرید این محصولات از کشاورزان بود که ظاهرا در امری استثنایی به شمار می آید، زیرا اخبار روایت شده درباره سیب زمینی های دفن شده در اصفهان و کردستان، حکایت از آن دارد که خبری از خرید این محصولات نبوده است. با این حساب، می توان به سلیقه ای بودن این امر پی برد و نتیجه گرفت که یا مسئولان استان فارس در دفن پول مهارت زیادی داشته و دارند و یا مسئولان کردستان و اصفهان در حق کشاورزان این مناطق اجحافی بزرگ روا می دارند، که در هر دو حالت، یک بام و دوهوای مسئولان در این امر مهم را ثابت می کند. اما اشکال بزرگتر آنجاست که می دانیم همه این اتفاقات در حالی رخ می دهند که کشاورزی در کشورمان آنقدر مهم و حیاتی به حساب آمده که وزارت خانه ای عریض و طویل متصدی پیگیری امور مرتبط با آن شده است؛ وزارت خانه ای که ظاهرا به قدر تنظیم بازار محصولات کشاورزی پیش از کشت هم توان ندارد که اگر داشت، لازم نبود چند هزار تن چند هزار تن محصول کشاورزان را در شهرهای مختلف چال کنیم! بر این اساس جا دارد، از مسئولان این وزارت خانه بپرسیم، چگونه چنین اتفاقات غیر قابل توجیهی در حوزه عملکردشان رخ می دهد و آنقدر تکرار می شود که به رویه تبدیل می شود؟ آیا قابل قبول است که با وجود وزارت کشاورزی در بالاترین سطح اجرایی کشور، این همه سرمایه هدر رفته و حتی تبدیل به فرصتی برای خدمت به مردم نشود؟ آیا این روند را تأیید می کنند یا خیر؟ اگر تأیید می کنند، چرا استدلالاتشان در دفاع از این رویه را با مردم در میان نمی گذارند تا شائبه ها پایان بپذیرند؟ اگر تأیید نمی کنند چه؟ آیا برای رفع این مشکل راهکاری اندیشیده و به کار بسته اند تا مانع از تکرار چنین افتضاحی در آینده شوند؟ براستی اگر قرار است با وجود وزارت خانه ای، تا این اندازه اوضاع کشاورزی بی برنامه باشد که کاشت، داشت و برداشت باری به هر جهت پیش برود، چه امیدی به اصلاح دیگر مشکلات این حوزه می توان داشت؟!
جمعه ، ۱۳آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شهدای ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 47]