واضح آرشیو وب فارسی:بولتن نیوز: پژوهشگران با بررسی ساختار بدن کرم ها و دستکاری ژن های خاصی توانسته اند طول عمر آن ها را افزایش دهند. برخی از این ژن ها در بدن انسان هم هستند و پژوهشگران بر این باورند که دستکاری این ژن ها سبب افزایش طول عمر خواهد شد.به گزارش بولتن نیوز به نقل از زومیت، در این هفته اداره ی غذا و داروی امریکا (FDA) سال ۲۰۱۶ را به عنوان سالی برای یافتن درمان های دارویی برای مبارزه با پیری و سالخوردگی در نظر گرفت و برای اولین بار به جای پرداختن به یک بیماری خاص، بررسی فرایند پیری و سالخوردگی و مبارزه با آن را در دستور کار خود قرار داد. همزمان با این اتفاق دانشمندان در سوییس از میان ۴۰٫۰۰۰ ژن از سه گونه ارگانیزم زنده ی مختلف توانستند ژن های عامل پیری فیزیکی را شناسایی کنند. گروهی از انستیتوی ETH زوریخ همچنین پی برده اند که با دستکاری این ژن ها طول عمر تندرستی جانوران آزمایشگاهی می تواند افزایش یابد که این دستاورد امکان دستیابی به چنین سازوکاری در بدن انسان را هم افزایش می دهد. در گام نخست پژوهشگران کار خود را با گزینش ۴۰٫۰۰۰ ژن مشترک در در میان کرم نخسانه (نوعی کرم انگلی)، کرم الگانس ، گورخرماهی و موش آغار کردند. برای پی بردن به اینکه کدام یک از این ژن ها به طور مستقیم بر فرایند پیری فیزیکی بدن تاثیر دارد، آنها میزان پویایی و فعالیت بدن آنها را در سه بازه ی جوانی، بزرگسالی و پیری مقایسه کردند. با ارائه این اطلاعات به یک مدل آماری، آنها ۳۰ ژن از ۴۰ هزار ژن اولیه را شناسایی کردند که در فرآیند پیری این سه گونه ی مختلف به طور مستقیم تاثیر داشتند. آنها همچنین پی برده اند که این ژن ها ارتاساخت (Orthologous) هستند یعنی اینکه بسیار به هم وابسته بوده و همگی از یک ژن واحد ریشه می گیرند که این ژن در آخرین نیای مشترک کرم الگانس، گورخرماهی و موش وجود دارد. از سویی انسان ها هم همین سی ژن گفته شده را دارند و بنابراین با این جانوران مشترک هستند. مایکل ریستو (Michael Ristow) سرپرست گروه پژوهشی می گوید: ما تنها به دنبال ژن هایی گشته ایم که در فرایند فرگشت همواره پابرجا بوده اند و بنابراین در همه ی این ارگانیزم ها حضور دارند که انسان هم یکی از این ارگانیزم ها است. برای آزمایش تاثیر این ژن ها، پژوهشگران RNA ی پیام رسان را دستکاری کردند که این RNA کار رمزگذاری ژن ها را انجام داده و توانایی از کار انداختن ژن ها به صورت گزینشی را دارد. در نیمی از این ژن ها، عمل از کار انداختن ژن ها به صورت گزینشی منجر به افزایش طول عمر پنج درصدی در سه گونه ی جانوری شد و از سویی هیچ گونه اثر قابل مشاهده ای در میزان تندرستی این موجودات دیده نشد. اما در این میان یک ژن ویژه موسوم به bcat-1 به طور شگفت انگیزی در تعیین طول عمر موجود زنده تاثیرگذار بود. ریستو در این مورد گفت: هنگامی که ما این ژن را از کار انداختیم، طول عمر کرم نخسانه به اندازه ی قابل ملاحظه ای تا ۲۵ درصد افزایش یافت. ریستو و همکارانش با انتشار مقاله ای در Nature Communications گفتند که ژن bcat-1 دارای آنزیم هایی است که به طور فعال آمینواسیدهای شاخه دار را می شکنند که این آمینواسیدها در بر دارنده ی سه گونه آمینواسید به نام های لوسین، ایزولوسین و والین هستند. این سه امینواسید در واقع در دسته ی ۹ امینواسید بنیادی برای زندگی بدن انسان قرار گرفته اند و می توان گفت که این امینواسیدها برای نگه داری و رشد ماهیچه ها و روی هم رفته برای تندرستی بدن انسان مورد نیاز هستند. این امینواسیدها به طور گسترده در درمان آسیب های کبد به کار می روند و شاید شما نام آنها را در لیست های فراورده های مکمل ورزشی هم دیده باشید. هنگامی که ژن bcat-1 در بدن کرم نخسانه از کار انداخته شد، این امینواسیدهای شاخه دار آزادانه می توانستند در بافت های خود انباشته شوند که این همان پدیده ای است که پژوهشگران باور دارند در افزایش طول عمر دیده شده در آزمایش ها موثر بوده است. با افزایش ۲۵ درصدی طول عمر، کرم ها در دوره ی پیری هم همانند دوره ی قبل از پیری به حرکت و تولیدمثل ادامه می دادند. افزایش طول عمر سالم کرم های نخسانه به خوبی و با موفقیت انجام شده است و البته ما تا هنگامی که در مورد چگونگی تاثیر این ژن ها بر بدن انسان مطمین نشده ایم درباره ی این پدیده نمی توانیم نظر قطعی دهیم. ریستو و گروهش در مرحله ی بعدی از پژوهش خود می خواهند در این باره بررسی های بیشتری انجام دهند. هدف نهایی ما پیدا کردن روش درمانی برای افزایش طول عمر نیست و آن ها می خواهند راه های افزایش تندرستی جسمانی و مدت زمان آن را بررسی کنند و این چیزی است که همه ی ما را خشنود می کند. منبع: زومیت
جمعه ، ۱۳آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بولتن نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]