محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829562526
در استقلال هفتاد درصد از زندگی ام عقب افتادم / کاش به اروپا می رفتم / فوتبال ما آلوده ترین فوتبال در دنیاست
واضح آرشیو وب فارسی:پیک خبر: مدافع صبای قم گفت: «سال 2006 که از جام جهانی برگشتم پیشنهاد خوبی از اف سی زوریخ سوییس داشتم که زندگی ام خیلی تغییر می کرد ولی به عشق استقلال ماندم.»پایگاه خبری پیک خبر: امیرحسین صادقی برای هواداران باشگاه استقلال نام آشنایی دارد. او که حالا ۳۴ سال سن دارد، در سال ۱۳۸۰ و هنگامی که تنها ۲۰ سال داشت برای استقلال تهران به زمین رفت. امیرحسین در سال های بعد تبدیل به یکی از ستون های خط دفاعی این تیم شد و البته دوبار از این باشگاه رفت و دوباره به جمع آبی های پایتخت برگشت. ملی پوش سابق ایران که دوبار هم به جام جهانی رفته است، حالا چند ماهی است که دوباره از استقلال جدا شده و این روزها در صبای تهران و زیرنظر علی دایی توپ می زند. صحبت های صادقی را از دست ندهید: * امیرحسین داستان جدایی ات از استقلال چه بود؟ نه خودت دوست داشتی بری و نه هواداران استقلال اما درآخر از این باشگاه جدا شدی... - یک تراژدی بود. اینکه برای سومین بار از تیم محبوبم جدا شدم. من در مصاحبه هایم گفته بودم که باشگاه و بازیکن و مربی و مدیرعامل باید یک تعامل خاصی با هم داشته باشند ولی متاسفانه امسال اینگونه نبود. فقط من دوست داشتم در باشگاه بمانم. باشگاه اول فصل یک نامه به من داد و اعلام کرد که امسال یک مقدار همکاری مشکل خواهد بود. من هم با روی باز استقبال کردم. من 2 سال قرارداد داشتم که 1 سال از قراردادم مانده بود. 300، 400 میلیون به باشگاه دادم و رضایتنامه گرفتم. من در استقلال 70% از زندگی ام عقب افتادم. هم از لحاظ مادی و معنوی و هم از لحاظ ورزشی. من سال 2006 که از جام جهانی برگشتم پیشنهاد خوبی از اف سی زوریخ سوییس داشتم که زندگی ام خیلی تغییر می کرد ولی با صحبت هایی که آن سال با من شد و گفتند قرار است اتفاقاتی بیفتد نرفتم. هیچ کدام از آن اتفاق ها نیفتاد و من ماندم استقلال. با 150 میلیون که 70 میلیون گرفتم و پارسال هم که از جام جهانی 2014 برزیل برگشتیم یک پیشنهاد خیلی خوب 4 میلیاردی از باشگاه قطر داشتم و آقایان همه می دانستند. باشگاهم را دوست دارم هر ضرری کردم عشق و علاقه ای بود که خودم داشتم. مشکل خاصی هم برام پیش نیامده. حالا عقب افتادم ولی چون تک تک هواداران را دوست داشتم پایش می مانم. به هر حال در این چندسال سوختم و ساختم. * تو 2 تا جام جهانی در کارنامه ات داری. کم نیست... - در فوتبال ایران فکر می کنم 9 نفر باشند که 2 تا جام جهانی رفته باشند. این افتخار شامل حال ما هم شد. البته یکی را بازی نکردم و روی نیمکت بودم. در دومی 3 تا بازی کردم و خدا را شکر ثمره تلاش های چند ساله ام را در این ۲ جام جهانی گرفتم و البته با جام هایی که با تیم های مختلف بالای سر بردم. * هنوز امیدواری که کی روش دعوتت کند؟ - هیچ وقت ناامید نمی شوم. برای جام جهانی 37 ساله می شوم. من دوست دارم فوتبال که بازی می کنم در هر لحظه چیز جدیدی یاد بگیرم و چیز جدیدی یاد بدهم. اگر بتوانم فردا بهتر از امروز باشم، در فکر جام جهانی هم هستم. تلاش می کنم اول برای تیمم موفق باشم و اگر قسمت شد و آقای کی روش نظرش نسبت به من جلب شد، در تیم ملی هم بازی کنم. * در این فصل استقلال را هم رصد می کنی؟ - مگر می شود رصد نکنم؟ من مثل بعضی بازیکن ها نیستم که بگویم نه. من در این تیم بزرگ شدم. هر کی من را می بیند به اسم استقلال می شناسد و من صبح تا شب پیگیر استقلال هستم. * جدایی این فصلت با فصل های دیگر تفاوت دارد؟ رنگ وبوی خاصی دارد؟ - دیگر مردم باید تشخیص بدهند. من نمی توانم حرف بزنم. من 2 باری هم که از استقلال رفتم یک بار رفتم مس کرمان که اتفاقات خاصی آن جا افتاد و همه می دانند. تراکتور هم رفتم یک اتفاقاتی قرار بود بیفتد که من دامن زن این اتفاقات نبودم. دوست نداشتم برای تیمم مشکل درست شود. این سری هم که رفتم اول فصل با روی باز استقبال کردم و هیچ مشکلی نداشتم. الان هم 4 ماه از اولین چکی که به من باید می دادند گذشته است. چک که هیچی جواب تلفن من را هم ندادند ولی تیمم را دوست دارم و باید ضررش را بدهم. * شنیده ایم در فوتبال ایران برخی افراد که به باشگاهی می روند با خودشان بازیکن می برند. به عنوان یک فوتبالیست این مساله را تایید می کنی؟ - بستگی به مدیریت باشگاه دارد. بعضی باشگاه ها مدیریت شان قوی است و نمی گذارند چنین اتفاقی بیفتد. مثلا جایگاه کاپیتان در تیم مشخص است. جایگاه مربی در تیم مشخص است. ولی یک سری آدم ها که با هم وارد می شوند خیلی چیزها تغییر می کند. مثلا یک بازیکن از بیرون می آید و کاپیتان می شود. * به آخر فوتبالت فکر کردی؟ - تا لحظه ای که باید بجنگم، می جنگم. چون ذهن من از اول زندگی ام فوتبال بازی کردن بوده. الان ذهنیتی برای مربیگری ندارم و دوست دارم بعد از فوتبال چند وقت آرامش ذهنی داشته باشم. چون فشارهایی که در این چند سال در فوتبال به من آمده زیاد است. هم به خانواده ام نتوانستم رسیدگی کنم و هم خودم از خودم عقب افتادم. * قبول داری دید مردم نسبت به نسل جدید فوتبال تغییر کرده؟ - عقل مردم به چشم شان است.چیزی را می بینند و بعد تصمیم می گیرند. شکل فوتبال ما شکل خوبی نیست. من بارها گفتم فوتبال ما آلوده ترین فوتبال در دنیاست. * اگه به 10 سال پیش برگردی اف سی زوریخ را انتخاب می کنی؟ - شک نکن که می رفتم. چون پایه فوتبال من شکل می گرفت. شاید چند سال بعدش برمی گشتم استقلال. می دانم 2، 3 سالی که استقلال بودم با امیرحسین صادقی که رفت جام جهانی فرق داشت، یعنی یک افت شدید کردم. می توانستم 10 پله برم بالا ولی با پای خودم دور شدم. پارسال که با استقلال قرارداد بستم چیزی برای از دست دادن نداشتم و دوست داشتم تجربیاتم را در اختیار بازیکن های دیگر بگذارم. * برای سوال آخر؛ امیرحسین صادقی دین خودش را به استقلال و فوتبال ایران ادا کرده، فوتبال هم با تو خوب تا کرد در این سال ها؟ - من ناشکر نیستم. اعتقاد دارم هر اتفاق بدی که برای من افتاده مقصرش خودم بودم. هر اتفاق خوبی هم افتاده اول دعای پدر و مادرم بوده و بعد تلاش هایی که کردم. از فوتبال هم هرچیزی که به من رسیده یا نرسیده شاکر بودم. شاید می توانستم خیلی بیشتر از این ها باشم. دوست داشتم هم سطح بازیکن های بزرگی که در تاریخ فوتبال هستند باشم. ولی عشق به استقلال و عشق به مردم باعث شد در این تیم بمانم. 12، 13 سال از زندگی ام را برای استقلال هزینه کردم. منتی هم ندارم. هر چه هم دارم از باشگاه استقلال بوده و در آینده هم امیدوارم برای این باشگاه چه در سمت بازیکن و چه هر سمت دیگری حتی هوادار خدمت کنم. متافوتبال
پنجشنبه ، ۱۲آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پیک خبر]
[مشاهده در: www.peykekhabar.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]
-
گوناگون
پربازدیدترینها