تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستورانها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833660341
بهترین رستوران های تهران برای مهمان های خارجی +عکس
واضح آرشیو وب فارسی:زمان نیوز: پاتوق هایی که راست کار مهمان داری است، آن هم از نوع خارجی مهمون خارجی داشتید به این رستوران ها ببرید. مهمان هایی که حالا آنقدر زیاد شده اند که خیلی های مان میان فامیل و دوست و آشنا و در و همسایه می شناسیم و هرچند وقت یک بار میزبان شان می شویم. مهمان هایی که تکمیل ساخت ساختمان نیمه کاره ای را که چندین سال به حال خودش رها شده بود، از نظرشان پنهان نمی ماند، در پایتخت می گردانیم و هزار و یک رنگ شهر را نشان شان می دهیم.به گزارش زمان برو و بیای مهمان های خارجی میان دیپلمات ها و دولتمردان و سرمایه گذاران بهانه شد تا برویم سراغ پیشنهادهایی برای مهمان های خارجی خودمان. آنها که تابعیت کشور مبدا را در شناسنامه دارند یا مهمان هایی که اینجا خودشان صاحبخانه اند. مهمان هایی که حالا آنقدر زیاد شده اند که خیلی های مان میان فامیل و دوست و آشنا و در و همسایه می شناسیم و هرچند وقت یک بار میزبان شان می شویم. مهمان هایی که تکمیل ساخت ساختمان نیمه کاره ای را که چندین سال به حال خودش رها شده بود، از نظرشان پنهان نمی ماند، در پایتخت می گردانیم و هزار و یک رنگ شهر را نشان شان می دهیم. روی پل طبیعت عکس می گیریم، یک فیلم ایرانی توی سینما می بینیم، سراغ تئاترهای روی صحنه را می گیریم، برای دید و بازدیدها برنامه ریزی می کنیم و به فامیل و آشنا نوبت می دهیم. در کنار همه این برنامه ها باید به فکر این سوال حیاتی هم بود که «حالا چی بخوریم؟». برای همین باید نبض خورد و خوراک تهران دست مان باشد تا بتوانیم هم خاطره های گذشته را یادآوری کنیم و هم خاطره های جدید بسازیم. برای اینکه بتوانیم سلیقه همه جور مهمان را دریابیم رفته ایم سراغ چند دسته خوراکی و اینکه بهترین هر کدام از این خوراکی ها را باید کجا سراغ بگیریم. اگر با اغماض به قیمت ها نگاه کنید، نتیجه راضی تان می کند. اگر هم مهمان خارجی ندارید باز هم با تجربه ما شریک شوید، خدا را چه دیدید؟ کباب، فاتح مرزها فرقی نمی کند مهمان تان ایرانی از فرنگ برگشته باشد یا خارجی در هر صورت کباب را بگذارید اول لیست. مگر اینکه دور و برتان کسی را بشناسید که کباب دوست ندارد. اگر کلاس مهمان تان خیلی بالاست و می خواهید همه چیز رسمی برگزار شود بروید سراغ شعبه های نایب. این طوری هم کباب برگ و کوبیده درجه یک را امتحان کرده اید و هم مهمانی خیلی رسمی برگزار شده است. اگر خیلی هم دنبال مهمانی رسمی نیستید و می خواهید کمی هم قیمت مناسب تر باشد بروید سراغ پیشنهادهای دیگر. مثلا کبابی ریحون در خیابان کاج آبادی واقع در خیابان آفریقا. هرچند منوی اینجا شیشلیک و انواع کباب و جوجه دارد، اما به کوبیده هایش معروف است، هم برای قیمت و هم برای کیفیت. در ضمن اینجا تا غذا آماده شود با نان داغ، سبزی ریحون و پنیر از شما پذیرایی می کنند آخر کار روی فاکتور غذا حساب می کنند. اگر نیت کرده اید در همین خیابان آفریقا چیزی بخورید و ریحون جزو انتخاب های تان نیست سراغ بلوار صبا را بگیرید. رستوران شاندیز مشهد یک شعبه در تهران دارد، آن هم بلوار صبا در خیابان آفریقا که حالا شده نلسون ماندلا. منوی اینجا محدود و تخصصی است: شیشلیک، گوشت سرخ شده، ماهیچه، جوجه و کباب که صد البته انتخاب اول و آخرتان باید شیشلیک باشد که با برنج ایرانی سرو می شود. نان و کره قبل از غذا هم جزو جاذبه های توریستی اینجاست. اگر اینجا چشم تان به جمال جناب برانکو ایوانکوویچ روشن شد تعجب نکنید، هر چند قوت غالبش میوه و سبزیجات است، اما زیاد سر و کله اش در شاندیز پیدا می شود. غیر از اینها یک انتخاب اصیل دیگر هم درباره کباب ها دارید: مجموعه کبابی های گلپایگانی که استفاده از گوشت تازه و درست کردن کباب جلوی خودتان آنها را یک سر و گردن از بقیه کبابی های مشابه جلو انداخته. کبابی گلپایگانی در خیابان طالقانی یا شعبه دوم همین کبابی در ضلع جنوب شرقی میدان سرو سابق و چهارراه کنونی سرو جایی است که باید بروید. دوغ و ماست محلی گلپایگان و جوجه با استخوان که می گویند یک جوجه واقعی بدون هورمون است ارزش افزوده کباب تان را چند برابر می کند. رستوران گلپایگانی ایران از شمال غذای ایرانی که همه اش قورمه و قیمه و فسنجان نیست. بر همگان واضح و مبرهن است! که غذاهای گیلانی برای خودشان دسته بندی جدایی در غذاهایی ایرانی دارند و اتفاقا همه جور ذائقه ای را هم جواب می دهند بس که متنوع اند. از آنجا که قبلا رستوران های گیلکی را معرفی کرده ایم، فهرستی معرفی شان می کنیم. مثل کبابی ها با کلاس ترین این رستوران ها گیلک است. یک رستوران با منوی غذاهای گیلکی اما لوکس و مجلل. گیلک چند فرق اساسی با بقیه رستوران های گیلکی دارد. اول اینکه برنج را برای تان سر میز و از دیس می کشند و اگر بخواهید برای بار دوم هم این کار را تکرار می کنند. لیوان بزرگ دوغ گیلک را می توانید با دلال (مخلوطی از سبزی های معطربا نمک)میل کنید. همان ترکیب سحرآمیز شمالی ها که با دوغ و گوجه سبز و خیار همراه می کنند تا طبع سرد آنها را خنثی کنند. سوم، بعد از اینکه غذای تان را میل کردید می توانید دست تان را همان جا سر میز بشویید، البته اگر بخواهید. تازه بعد از غذا چای نبات هم به راه است. در گیلک برنجی که با همه غذاها سرو می شود، دودی است و خودش ارزش افزوده هر خورش و کبابی به حساب می آید. این نکته سنجی در دیگر اجزای سفره هم رعایت شده و هر کدام از آنها را به عناصر مستقلی تبدیل کرده. در گیلک می توانید غذاهایی را پیدا کنید که در کمتر رستوران باکلاس گیلکی دیگری سر و کله شان پیدا می شود. نمونه اش واویشکا که فقط گیلانی های اصیل با آن آشنا هستند. اگر رستوران های گیلکی را روی یک طیف ردیف کنیم، سر دیگر طیف خوشبین قرار می گیرد. ممکن است چندبار خیابان سعدی را بالا و پایین کنید و از جلوی رستوران خوشبین رد شوید، اما آن را نبینید. رستورانی که قدیمی ها آن را با اسم «حسن رشتی» می شناسند. خوشبین حال و هوای تهران قدیم را هم برای مهمان تان زنده می کند. گیلانه، گیلکی، بنه و ماهی سفید هم بقیه رستوران هایی هستند که غذای گیلانی دارند. فقط یادتان باشد ماهی سفید سیدخندان و ماهی سفید شهرک غرب هیچ ربطی به هم ندارند و این فقط یک تشابه اسمی است! گیلانه و گیلکی هم حسابی روی فضای سنتی رستوران کار کرده اند. دستپخت کودکی نمی شود آدم مهمان از خارج آمده داشته باشد و سراغ غذاهای ایرانی نرود. آن هم غذای ایرانی حسابی! درست کردن غذاهای ایرانی حسابی البته کار هر کسی نیست، اگر آدمش را دارید که خوش به سعادت تان، اگر نه غم به دل تان راه ندهید که اصلا فلسفه وجودی ما رفع اینجور نگرانی هاست. کافی است دست مهمان تان را بگیرید و بروید خیابان شهیدبهشتی (عباس آباد)، بعد از قائم مقام فراهانی، نرسیده به خیابان خالد اسلامبولی (وزرا) و دنبال تابلوی «رستوران و سلف سرویس هانی پارسه» بگردید. نه می شود اسمش را گذاشت سلف سرویس نه چیز دیگر. در هانی دیگر خبری از گارسن های دست به سینه و منوی عریض و طویل و سفارش گرفتن های بعد از آن نیست. حتی فرصت ته بندی با ماست و سالاد را هم ندارید. برای اینکه خودت غذایت را دستت می گیری و می آوری سر میز. البته نه به شکل سلف سرویس که به روشی عجیب. روش ریلی! غذا را می بینی و یک پرس از آن سفارش می دهی و می روی سراغ غذای بعد. اگر می خواهید از منوی هانی پارسه بدانید باید برای یک لحظه چشم های تان را ببندید و یاد هر چه غذای خوشمزه است، بیفتید. هر چند کیفیت غذای هانی که در همه این سال ها ثابت مانده شرط کافی برای انتخاب است، اما مشوق های دیگری هم در کار است. اینجا می توانید مهمان تان را با انتخاب حلوا، شله زرد کشکول و سمنو به عنوان دسر غافلگیر کنید یا مثلا یک بسته نساء شیرین پلو یا زرشک پلو را به ساک سوغاتی هایش اضافه کنید. خلاصه که در هانی یاد و خاطره بهترین دست پخت های عمرتان زنده می شود. نوستالژی بازی یکی از جاهایی که هنوز از دست تخریب و تسطیح و این جور چیزها در امان مانده بازار تهران است. گردش در بازار تهران می تواند برای مهمان های ایرانی هم به اندازه مهمان های خارجی جذاب باشد، اگر سراغ غذاخوری های بازار هم بروید. البته اصلا از این غذاخوری ها انتظار سوسول بازی! نداشته باشید. این رستوران ها فقط به کیفیت غذای شان معروف هستند. از قیمت غذاهای این رستوران ها هم می توانید راضی باشید اگر حجم غذا را ببینید. از راسته بازار زرگرها 50متر که پایین بروید، دست چپ تان ورودی غربی مسجد امام خمینی است که به جلوخان غربی مسجد معروف است. چلوکبابی شرف الاسلامی که از سال1317 همین جا جاخوش کرده، یک جورهایی تنها نمونه زنده یک رستوران 100درصد سنتی ایرانی است. از همان ها که سیستم سفارش غذا با ژتون بود. آنچه می تواند خیال شما را از غذاهای رستوران شرف الاسلامی راحت کند این است که خیلی از رستوران دارهای قدیمی و استخوان دار تهران از شاگردان و پرسنل حاج حسن شرف الاسلامی و پدرش بوده اند، برای همین هر غذایی که اینجا می خورید می تواند یک تجربه تکرار نشدنی باشد. حالا اگر از چهارراه گلوبندک به سمت سبزه میدان بروید در ورودی دالان حاج حسن، همان جا که یک عالمه جمعیت ایستاده، رستوران مسلم است که با وجود قدمت کم برای خودش جایی در بازار و در قلب ها باز کرده! بهداشت در این رستوران یکی از ویژگی هایی است که با کیفیت غذا برابری می کند. پرچم ته چین مرغ مسلم هم بین همه ته چین ها بالاست که می تواند به انتخاب شما با ران یا سینه مرغ آماده شود. در مسلم حتما برای هر دو نفر یک غذا بگیرید. در ضلع جنوب شرقی سبزه میدان هم می توانید سراغ رستوران شمشیری را بگیرید که در کنار همه خوبی ها از کیفیت و برخورد خوب پرسنل، سالاد بار رایگانش خیلی وسوسه انگیز است. اگر در محدوده جنوبی و غربی بازار یعنی خیابان خیام، میدان محمدیه یا بازار فرش فروش ها و بازار پارچه فروش ها دنبال جایی برای مهمان کردن مهمان تان می گردید، در انتخاب قدح شک نکنید و بروید خیابان خیام، روبه روی مسجد سیدنصرالدین، اواسط کوچه شهید کربلایی. قدح به کباب های غول پیکرش معروف است. فضای داخلی قدح سنتی و به حال و هوای قهوه خانه های قدیمی نزدیک است. این چند قلم از قلم نیفتد غیر از این غذاخوری های رسمی انتخاب های خرده ریز دیگری هم دارید که حیف است مهمان های تان از آنها بی نصیب بمانند. مثلا تجربه رستوران های فرحزاد و درکه و دربند می تواند شب تان را به یادماندنی کند، به خصوص اگر آن را با پیاده روی و آلوچه و ترشک های توی مسیر همراه کنید. حواس تان به اینها هم باشد. رستوران فرحزاد جگرکی های میدان بهمن هم جگر تازه دارند و هم قیمت مناسب. به خصوص که رستوران ها برخلاف تصور معمول از جگرکی ها دل تان را به هم نمی ریزد. فلافل چیزی است که مهمان های خارجی شما اگر ساکن لبنان و مصر و بعضی از کشورهای عربی نباشند از خوردن شان محروم اند. برای اینکه فلافل کار داده باشید دست مهمان سری به فلافلی سلف سرویس میدان تجریش در اول بازار بزنید یا بروید یکی از شعبه های فلافل کورت که به تازگی باز شده است. بستنی سنتی و فالوده هم متاعی است که فقط در این گوشه از کره زمین پیدا می شود، البته اگر مردانی از پارس آن را صادر نکرده باشند! آش و هلیم فراموش نشود. مکان های نوستالژیکش را که دیگر بلدید، غیر از آن می توانید به آش فروشی پایتخت در ستارخان حدفاصل میدان توحید و پاتریس لومومبا یا آش فروشی های خارج از تهران در گردنه امامزاده هاشم سر بزنید. احتمالا می دانید کله پاچه یکی از 10غذای ترسناک دنیاست، کلی هم برای قند و چربی مضر است، برای همین مشتری اول و آخرش خودمانیم. طباخی های مادوتا، کاج و طلایی نیاوران می توانند جلوی مهمان ها روسفیدتان کنند. البته این یکی فقط مربوط به آن دسته از مهمان هایی است که از خودمان اند! دست آخر اگر می خواهید مهمان ها را با آجیل و سوهان و میوه خشک راهی کنید، بروید سراغ پاتوق مسافران مرزها، یعنی آجیل فروشی تواضع در خیابان ولیعصر نرسیده به چهارراه پارک وی همشهری 6و7: برای آگاهی از آخرین اخبار و پیوستن به کانال تلگرامی « جدیدترین اخبار » اینجا کلیک کنید
پنجشنبه ، ۱۲آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: زمان نیوز]
[مشاهده در: www.zamannews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]
-
گوناگون
پربازدیدترینها