واضح آرشیو وب فارسی:طرفداری: طرفداری – لبران جیمز هرچند مدت ها بعد از کوبی وارد NBA شد اما بدون شک مهمترین رقیب او در دوران حرفه ایش بود. تقابل این دو فوق ستاره از زمان حضور لبران (2003) در NBA یکی از جذاب ترین تقابل های تاریخ لیگ بود. چند روز بعد از اعلام رسمی خداحافظی کوبی در پایان فصل، خبرنگارها در حاشیه تمرین کوز سراغ جیمز رفتند و با او دراین باره صحبت کردند. صحبت های جیمز یک بار دیگر علاقه و احترام این فوق ستاره به کوبی را نشان می دهد. خیلی ها منتظر واکنش تو به خبر بازنشسته شدن کوبی هستند. ناراحت کننده است. این اتفاق یک روز برای همه خواهد افتاد اما اینکه فهمیدیم امسال آخرین سال حضوری کوبی در NBA است، ناراحت کننده بود. کسی که دوران حرفه ای بی نظیری داشت. وقتی بچه بودم پوستر او را روی دیوار اطاقم داشتم. زمان بازی در دبیرستان در یک تورنمنت شرکت کردیم. مسابقه آل استارز آن تورنمنت در فیلادلفیا برگزار شد و من این فرصت را داشتم تا با او ملاقات کنم و او کتانی هایش را به من داد. سال اولی که در لیگ بازی می کردم، یکی از اولین بازی های خانگی ما مقابل لیکرز بود. آن مسابقه برای من تبدیل رویا به واقعیت بود. وقتی بچه های سن من دبیرستان می رفتند، کوبی، تریسی (مک گریدی)، کوین (گارنت) و این گروه بودند که به آن ها نگاه می کردند و می خواستند مثل آن ها باشند. کوبی الفبای بازی در لیگ را به ما یاد داد. من می خواستم دقیقا مثل او باشم. مسلما الگوی همه جردن بود اما او از ما دور بود و کوبی کسی بود که من همیشه دلم می خواست مثل او باشم و مثل او بازی کنم. او به من یاد داد که مبارز باشم و من را به سطح بالاتری برد. او به من یاد داد مبارزه چیست و همینطور به من یاد داد که هرگز تسلیم نشوم. درسی که من از کوبی گرفتم این بود که ممکنه است بازی را ببازی اما باید در هر مبارزه پیروز باشی. من این درس ها را با نگاه کردن به او و مسابقه دادن مقابلش یاد گرفتم. خیلی ها دوست داشتند شما دو نفر را در فینال NBA مقابل هم ببینند اما انگار این اتفاق هرگز نخواهد افتاد. سال 2009 این شانس وجود داشت که در فینال مقابل هم بازی کنیم. او می خواست این اتفاق بیفتد، من هم می خواستم این اتفاق بیفتد اما نشد؛ واقعا از این اتفاق متنفرم. در تیم ملی کنار او هم بازی کرده ای. کمی درباره این تجربه بگو. سال 2008 و همینطور سال 2012 بالاخره با او هم تیمی شدم و کارش را از نزدیک دیدم. از نزدیک دیدم چطور هر روز به جزئیات توجه می کند. او کسی بود که همیشه می خواست تمرین کند. هم تیمی شدن با او برای من اتفاق احساسی بود چون کسی بود که همیشه به او نگاه می کردم و احترام فوق العاده ای نه فقط به عنوان یک رقیب بلکه به عنوان یک دوست برایش قائلم. می توانم یک ساعت درباره او صحبت کنم چون خاطرات زیادی از کوبی دارم. من مسابقه ای که او در آن 81 امتیاز به دست آورد را به یاد دارم؛ بازی که در سه کوارتر 63 امتیاز آورد؛ شوت ثانیه های پایانی اش مقابل فینیکس (بازی هفتم فینال کنفرانس غرب در سال 2009 که لیکرز به شوت ثانیه های پایانی کوبی برنده و قهرمان کنفرانس شد) و خیلی خاطرات دیگر از او دارم. من خوش شانس بودم که او همیشه در کنفرانس غرب بازی کرد و من همیشه در کنفرانس شرق بودم چون می توانستم بعد از تمام شدن بازی هایم به خانه بروم و بازی او را از تلویزیون تماشا کنم. تا امروز همیشه بعد از مسابقه برای تماشای بازی او به خانه می رفتم. مهمترین چیزی که در این سال ها از کوبی یاد گرفته ای چه چیزی بوده؟ او کسی بود که می دانست همیشه باید در سالن تمرین باشد. به خاطر اینکه می دانستم او هر روز به سالن تمرین می رود، من هم هر روز به سالن تمرین می رفتم. همیشه می دانستم که او در حال پیشرفت است و با خودم می گفتم اگر یک روز تمرین نکنم او از من فاصله خواهد گرفت. همیشه از او به عنوان انگیزه استفاده می کردم و با خودم می گفتم نمی توانی یک روز تمرین را تعطیل کنی. فکر می کنم داخل زمین این مهمترین چیزی باشد که درباره کوبی دلتنگ آن خواهم شد. بعضی ها معتقدند رسانه ها بعد از اعلام خبر خداحافظی کوبی، احترامی که او شایسته آن بود برایش قائل نشده اند. تو هم چنین حسی داری؟ من او را یکی از نترس ترین حریفان همه تاریخ می دانم. 5 با قهرمان NBA، دو بار MVP فینال، 17 بار حضور در مسابقه آل استارز و فکر می کنم رسانه ها او را به خوبی معرفی کرده اند. من اینطور که رسانه ها سعی در کوچک کردن او داشته اند نمی بینم چون او بازیکن بزرگی است، من و شما (رسانه ها) این را می دانیم. در دو بازی آخر مقابل لیکرز بازی خواهید کرد که ممکن است آخرین بازی های کوبی در NBA باشد. فکر می کنم احساسی و جالب باشد. او می خواهد برنده شود و قطعا من هم می خواهم برنده شوم اما آن مسابقه بزرگتر و از برد و باخت خواهد بود. اینکه دو بازی آخر مقابل او بازی می کنیم جالب است و اینکه شانس دیدن او را دارم خوب. اینکه سال دیگه لیکرز را می بینم اما کوبی لباس آن ها را نمی پوشد با عقل جور نیست. 20 سال؛ 13 سال از دوران حرفه ای من او اینجا بوده. تقریبا نصف عمرم کوبی را در لباس لیکرز دیده ام و اینکه او نباشد برایم عجیب و غریب است. همیشه بازی کردن مقابل یا در کنار یک اسطوره جذاب است. به یادماندنی ترین خاطره ای که از کوبی داری چیست؟ بازی فینال المپیک مقابل اسپانیا، به یادماندنی ترین بازی من از اوست. بازی خیلی سخت و نزدیکی بود. رودی فرناندز یک شوت خیلی مهم را برای اسپانیا در لحظات پایانی گل کرد. آن ها در نقشه زون خوب بودند و ما نیاز داشتیم حتما امتیاز بگیریم. من توپ را در سمت چپ به کوبی دادم و او یک شوت سه امتیازی باورنکردنی زد. بازیکن اسپانیا روی او خطا کرد و ما با 4 امتیازی که کوبی گرفت شرایط خوبی پیدا کردیم. یکی دیگر از جاهایی که فهمیدم او در سطح بالاتری از بقیه بازی می کند زمانی بود که در مرحله گروهی همان مسابقات دوباره مقابل اسپانیا بازی کردیم. آن زمان پائو گسول هم تیمی او در لیکرز بود اما کوبی مستقیم به سمت او رفت و با او درگیر شد. آنجا فهمیدم که او فقط به بردن فکر می کند و به جز مسابقه همه چیز را فراموش می کند. او واقعا فراموش کرده بود که سه هفته دیگر پائو را در تمرین لیکرز می بیند و این برای من خیلی جذاب بود چون فهمیدم او برای برنده شدن هرکاری می کند.
پنجشنبه ، ۱۲آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: طرفداری]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 42]