تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805622643
ایران قبل از سال ۲۰۰۳ فعالیت هایی در زمینه ساخت سلاح هسته ای داشته است
واضح آرشیو وب فارسی:رویکرد: گزارش مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی درباره موضوع PMD به شورای حکام ارائه شد؛ این گزارش تصریح می کند نشانه هایی از فعالیت های مشکوک هسته ای ایران بعد از سال ۲۰۰۹ وجود ندارد.به گزارش گروه بین الملل " رویکرد "، گزارش یوکیا آمانو مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی درباره PMD دقایقی قبل منتشر شد. این گزارش ارزیابی نهایی آژانس بین المللی انرژی اتمی درباره مسائل گذشته موسوم به «PMD» است که در اختیار اعضای آژانس قرار می گیرد. آژانس بین المللی انرژی اتمی در این گزارش، مدعی شده ایران پیش از سال ۲۰۰۳ برخی اقدامات تحقیق و توسعه در زمینه سلاح های اتمی انجام داده است، اما بعد از سال ۲۰۰۹، نشانه هایی از فعالیت های مشکوک هسته ای ایران وجود ندارد. د ربخشی از این گزارش آمده است: «ارزیابی آژانس این است که قبل از پایان سال ۲۰۰۳ طیفی از فعالیت های مرتبط با ساخت ابزار انفجاری در ایران به صورت تلاش های هماهنگ انجام شده است، و برخی از فعالیت ها قبل از سال ۲۰۰۳ انجام شده اند. ارزیابی آژانس این است که این فعالیت ها، از سطح مطالعات امکان سنجی و علمی، و کسب برخی صلاحیت ها و توانمندی های فنی مرتبط بالاتر نرفته اند. آژانس هیچ شواهد موثقی درباره فعالیت هایی در ارتباط با ساخت بمب انفجاری هسته ای بعد از سال ۲۰۰۹ در اختیار ندارد.» این گزارش می افزاید: «آژانس هیچ نشانه موثقی درباره انحراف مواد هسته ای در ارتباط با جنبه های نظامی احتمالی در برنامه هسته ای ایران نیافته است.» ترجمه غیررسمی متن کامل گزارش آمانو که نسخه ای از آن در اختیار خبرگزاری فارس قرار گرفته است به شرح زیر است: A. مقدمه ۱. این گزارش که در راستای نقشه راه برای شفاف سازی مسائل باقیمانده گذشته و امروز برنامه هسته ای ایران توسط مدیر کل آژانس به شورای حکام تقدیم می شود، شامل ارزیابی نهایی از تمام موضوعات باقیمانده گذشته و امروز بوده که در گزارش نوامبر ۲۰۱۱ مدیر کل با شماره (Gov/۲۰۱۱/۶۵) تنظیم گردیده بود. این ارزیابی بر اساس تمامی اطلاعات مرتبط با پادمان که در اختیار آژانس قرار گرفته، اعم از اطلاعاتی که با اجرای پادمان ان پی تی به دست آمده، اطلاعاتی که از طریق چارچوب همکاری از جمله نقشه راه بدست آمده و اطلاعاتی که از برنامه اقدام مشترک حاصل شده، تنظیم گردیده است. A.۱. نگرانی های آژانس ۲. از سال ۲۰۰۲ به بعد، نگرانی آژانس در خصوص وجود فعالیت های مرتبط با هسته ای اعلام نشده با مشارکت سازمان های نظامی، از جمله فعالیت های مربوط به تولید کلاهک هسته ای برای موشک در ایران افزایش یافت. گزارش های مدیر کل موضوعاتی را در خصوص ابعاد نظامی احتمالی در برنامه هسته ای ایران و اقداماتی که ایران باید برای رفع آنها انجام دهد، مشخص می کرد. ضمیمه گزارش سال ۲۰۱۱ تحلیلی از جزئیات اطلاعاتی که در اختیار آژانس قرار گرفت را دربرداشت. این اطلاعات نشان می دادند که ایران اقداماتی را مرتبط با تولید ماده انفجاری انجام داده است. این اطلاعات همچنین نشان می داد که ایران پیش از پایان سال ۲۰۰۳، این اقدامات در یک برنامه ساختاریافته انجام داده بود و ممکن است که برخی از این فعالیت ها همچنان در حال انجام باشد. ۳. اطلاعاتی که در ضمیمه فوق ارائه و تثبیت گردیدند، از منابع مستقل گسترده ای کسب شدند از جمله تلاش های خود آژانس و برخی کشورهای عضو از جمله ایران. این اطلاعات از نظر فنی، اشخاص، سازمان هایی که در بر می گرفتند و چارچوب های زمانی، پیوسته بودند. بر اساس این ملاحظات و بر طبق دانش آژانس در خصوص برنامه هسته ای ایران و تحول تاریخی آن، آژانس به این دریافت رسید که اطلاعات مزبور در حالت کلان، معتبر هستند. ۴. آژانس از ایران تقاضا کرد که به شکل اساسی و بدون تاخیر و با هدف شفاف سازی ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته ایش آن گونه که در ضمیمه ۲۰۱۱ منتشر شده، با آژانس همکاری کند. A.۲. قطعنامه های پیشین شورای حکام و شورای امنیت سازمان ملل ۵. شورای امنیت سازمان ملل متحد تائید کرده است که اقدامات خواسته شده از ایران در قطعنامه های شورای حکام برای این کشور الزام آور است. بین سال های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰، شش قطعنامه شورای امنیت تحت فصل هفتم منشور سازمان ملل تصویب شده اند که بر طبق متن آن قطعنامه ها، الزام آور بوده اند. ۶. به طور مشخص، در قطعنامه ۱۹۲۹ ژوئن سال ۲۰۱۰، شورای امنیت وظایف ایران را بازتائید کرد که در میان آنها همکاری کامل با آژانس در زمینه تمامی موضوعات باقیمانده بود؛ بخصوص موضوعاتی که نگرانی از ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته ای ایران را افزایش می داد. از جمله از ایران خواسته شد که دسترسی بدون تاخیر آژانس را به تمامی سایت ها، تجهیزات، افراد و مستندات مورد تقاضای آژانس فراهم آورد. ۷. در پی انتشار گزارش نوامبر ۲۰۱۱ توسط مدیر کل، شورای حکام آژانس در قطعنامه نوامبر ۲۰۱۱ خود (Gov/۲۰۱۱/۶۹)، بیان داشت که برای ایران و آژانس ضروری است که گفت وگوهای خود را تشدید کنند تا تمام موضوعات باقیمانده حل شوند، از جمله موضوعاتی که به نگرانی ها در خصوص ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته ای ایران دامن زده بود؛ تا به این وسیله، شفاف سازی در خصوص آن موضوعات صورت پذیرد. ۸. پس از گزارش مدیر کل در اوت ۲۰۱۲، (GOV/۲۰۱۲/۳۷)، شورای حکام در قطعنامه (GOV/۲۰۱۲/۵۰) به تاریخ سپتامبر ۲۰۱۲، تصمیم گرفت که همکاری ایران با آژانس برای حل تمامی موضوعات باقی مانده حیاتی و ضروری بوده تا به این وسیله، اطمینان بین المللی در خصوص ماهیت منحصرا صلاح آمیز برنامه هسته ای ایران مجددا جلب شود. B.۱. رویکرد ساختار مند ۹. حدفاصل ژانویه ۲۰۱۲ و می ۲۰۱۳ آژانس و ایران ۱۰ دور مذاکرات در وین و تهران به منظور حصول توافق بر سر یک سند "رویکرد ساختارمند" برای حل موضوعات باقی مانده در ارتباط با برنامه هسته ای ایران برگزار کردند البته هیچ نتایج عملی در این مذاکرات حاصل نشد. در اکتبر ۲۰۱۳ آژانس و ایران با توجه به اینکه مذاکرات به بن بست رسیده بود و هیچ چشم اندازی برای توافق بر سر سند وجود نداشت، به این نتیجه رسیدند که باید یک رویکرد جدید با هدف اطمینان یافتن از ماهیت صرفا صلح آمیز برنامه هسته ای ایران ایجاد شود. B.۲. چارچوب همکاری ها ۱۰. در ۱۱ نوامبر ۲۰۱۳ آژانس و ایران "بیانیه مشترک بر سر چارچوب همکاری" را امضا کردند(چارچوب همکاری) که در آن آنها توافق کردند در ارتباط با فعالیت های راستی آزمایی اتخاذشده توسط آژانس برای حل همه موضوعات گذشته و حال و به پیش گرفتن چنین فعالیتهایی به روش گام به گام، همکاری کنند. ۱۱. در چارچوب همکاری، آژانس و ایران بر سر مجموعه هایی از اقدامات توافق کردند که هر یک از آنها تعدادی از اقدامات عملی که باید توسط ایران اجرا شود را شامل می شود. ۱۵ تا از ۱۸ اقدام عملی توافق شده مربوط به ابعاد مختلف برنامه هسته ای اعلام شده ایران بود که همه آنها قبل از پایان سال ۲۰۱۴ توسط ایران اجرا شد. سه اقدام عملی دیگر در ارتباط با ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته ای ایران، هر کدام از آنها درصدد شفاف کردن حوزه های نگرانی آژانس بود که این موضوع در ضمیمه ۲۰۱۱ تشریح شد. تا جولای ۲۰۱۵ ایران ایران اولین اقدام عملی مربوط به این سه اقدام عملی را اجرا کرد و بحثهای فنی با آژانس در ارتباط با دو اقدام عملی دیگر انجام داد. ۱۲. در ۱۴ جولای ۲۰۱۵ مدیرکل و معاون رئیس جمهور ایران و رئیس سازمان انرژی اتمی ایران آقای علی اکبر صالحی نقشه راه را امضا کردند. آژانس و ایران در ادامه همکاریشان تحت چارچوب همکاری توافق کردند تا همکاری و مذاکراتشان را افزایش داده و تقویت کنند تا پایان ۲۰۱۵ همه موضوعات اساسی گذشته و حال که همچنان توسط ایران و آژانس حل نشده، حل شوند. اقدامات توافق شده بر اساس نقشه راه در ضمیمه اول فهرست شده است. B.۳. قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت ۱۳. در ۲۰ جولای ۲۰۱۵ شورای امنیت سازمان ملل قطعنامه ۲۲۳۱ (سال ۲۰۱۵) را تصویب کرد که در آن در میان موضوعات دیگر، این موضوع بار دیگر تایید شده که ایران "باید به طور کامل آنگونه که آژانس درخواست می نماید همکاری کند تا آژانس بتواند تمام موضوعات باقی مانده به نحو مشخص شده در گزارشهایش را حل کند". C. اجرای نقشه راه ۱۴. در نقشه راه، آژانس و ایران توافق کردند تا پایان سال ۲۰۱۵ همه موضوعات باقی مانده گذشته و حال را همانطور که در ضمیمه ۲۰۱۱ تشریح شده، حل کنند. از زمان آغاز اجرای نقشه راه، آژانس در موقعیتی بود که اطلاعاتی داشته مبنی بر اینکه ایران فعالیتهایی مرتبط با تولید ماده انفجار هسته ای انجام داد. این اطلاعات در ضمیمه سال ۲۰۱۱ نشان داده شده که بر اساس آن آژانس آن را "به طور کلی معتبر" ازریابی کرده بود و همچنین اطلاعاتی از آن دوره تا نوامبر ۲۰۱۱ دریافت کرد که بیشتر به تحلیل مطرح شده در ضمیمه کمک کرد. ۱۵. بر اساس نقشه راه، ۱۵ آگوست ۲۰۱۵ ایران توضیحات خودش را به صورت مکتوب و اسناد مربوطه درباره موضوعات باقی مانده گذشته و حال به آژانسارائه داد. ۸ سپتامبر ۲۰۱۵ آژانس سوالاتی را در ارتباط با ابهامات در خصوص اطلاعات ارائه شده توسط ایران در تاریخ ۱۵ آگوست ۲۰۱۵ تقدیم کرد. . سوالات مربوط به بخشهای C.۱-۱۲ ضمیمه سال ۲۰۱۱ بودند و یک ساختار مشترک برای ارائه سوالات برای هر کدام از این بخش هااستفاده شد که بدین شرح است: شاخص های بدست آمده از متن ضمیمه ۲۰۱۱ به عنوان پایه جستجو برای شفاف سازی فهرست شدند؛ بازنگری اطلاعات در دسترس آژانس از نوامبر ۲۰۱۱ بر اساس فعالیتهای امور پادمانی اش، از ایران و از سوی دیگر کشورهای عضو و همه مفاهیم مربوط به شاخص ها و سوالات آژانس. ۱۶. برای از بین بردن ابهامات در خصوص اطلاعاتی که ایران ۱۵ آگوست ۲۰۱۵ در اختیار آژانس قرار داد، آژانس و ایران نشستهای فنی- کارشناسی و بحثهایی در ایران در ۱۵، ۱۶، ۱۷، ۲۹ و ۳۰ سپتامبر و ۱۰ و ۱۴ اکتبر ۲۰۱۵ داشتند و آژانس فعالیتهای پادمانی در اماکن خاص مدنظر آژانس در ایران در تاریخ ۱۸، ۱۹ و ۲۰ سپتامبر ۲۰۱۵ و ۹ و ۱۵ اکتبر ۲۰۱۵ انجام داد. ۱۷. در تاریخ ۲۰ سپتامبر ۲۰۱۵، مدیر کل و معاون دبیرکل و رئیس اداره امور پادمان از یک مکان خاص در سایت پارچین که مدنظر آژانس بود، بازدید کردند. ۱۸. همه فعالیتهای موجود در نقشه راه طبق جدول مورد توافق اجرا شد و در ۲۴ نوامبر ۲۰۱۵ آژانس و ایران "نشست جمعبندی فنی" در وین داشتند. در حال تکمیل...
پنجشنبه ، ۱۲آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: رویکرد]
[مشاهده در: www.rooykard.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 37]
-
گوناگون
پربازدیدترینها