واضح آرشیو وب فارسی:عقیق: زیارت معصومین (ع) یکی از بزرگترین مستحباتی است که بسیار بدان تاکید شده است و ثواب های عظیم و بیشماری برای آن ذکر گردیده؛ چنانکه لحن و بیانی که در احادیث به کار رفته است، بسیار جدی و آمیخته با تاکیدات فراوان است که ضرورت زیارت را در هر حال و همواره مطرح می کند اما زائرین در این بین می بایست نکاتی را رعایت نموده تا به پاداش حقیقی آن دست یابند.عقیق :1. داشتن وضو و غسل. از مطالعه باب عبادات در فقه اسلام این نتیجه کلى عاید مى شود که در اسلام، نخست طهارت است و بعد عبادت. این طهارت، بعد از پاک بودن بدن از نجاسات با وضو و غسل حاصل مى شود. از آنجا که اعمال ظاهرى اثرى خاص در روح انسان دارد، شستشو و طهارت ظاهر که باید به قصد قربت انجام گیرد، علاوه بر نظافت صورى و پاک شدن از بوى ناخوش بدن، در ایجاد طهارت باطن و صفاى دل نیز مؤثر خواهد بود و آمادگى روانى لازم براى دیدار شخصیتهاى مقدس و کسب فیض از حضورشان را به انسان مى بخشد. 2. پوشیدن لباس پاک و نو، که بهتر است سپید رنگ باشد و خوشبو کردن خود با مواد معطر، جز در زیارت سیدالشهدا حسین بن على (ع). 3. سخن بیهوده و لغو را ترک نمودن و از مجادله و بحثهاى خصومت انگیز پرهیز داشتن. 4. هنگام رفتن به روضه مقدسه با وقار و آرامى گام بردارد و با حالت فروتنى و سر به زیر حرکت کند و به اطرف خود توجه ننماید، تا تجمع حواس و حضور قلب لازم را در خود فراهم آورد. 5. با تسبیح و ستایش آفریدگار متعال زبان را به ذکر و دل را به عظمت الهى مشغول گرداند و همچنین با فرستادن صلوات بر محمّد و آل محمّد حق امامت و هدایت آنها را سپاس گوید. 6. اجازه ورود خواستن. چون به حرم و آستان معصومین رسید بایستد و اذن دخول بخواند، یعنى اجازه ورود طلبد. 10. شایسته است زائر معنى اِذن دخول را بداند و بتواند با فهمِ آن، مقاماتِ روحانى و عظمت معنوى حجتهاى الهى را به یاد آورد. 7. درباره بوسیدن و دست مالیدن به درهاى حرم یا ضریح مطهَّر امام این توضیح لازم است که اسلام دینى است فطرى و احکامش سازگار با عواطف و عقل طبیعى انسان مى باشد. بدیهى است که یکى از راه هاى اظهار علاقه به دوست، خویشاوند یا کسى که در نظر ما محترم است بوسیدن او یا تصویر یا اشیاء منسوب به او مى باشد. بنابراین بوسیدن در و دیوار اماکن مقدّسه به قصد تبرک یا به عشق پیامبر و امام -صلوات اللَّه علیهم- عملى است طبیعى و نشان شور محبت و بزرگداشتِ آن بندگان برگزیده حق تعالى است. 8. چون قبر مطهر را دید پیش از شروع به خواندن زیارت، تکبیر گوید و خداى تعالى را به بزرگى یاد کند. چنانکه بعضى علماى ما یادآور شده اند، ظاهراً حکمت تکبیر قبل از خواندن زیارت این باشد که از پیدا شدن حالت مبالغه یا غفلت از عظمت حق تعالى جلوگیرى شود. 9. نا آشنایى عامه مردم با آداب و سنتهاى اصیل اسلامى این پندار را در اکثر عوام به وجود آورده که زیارت یعنى گرداگرد ضریح گشتن و آن را لمس کردن و بوسیدن، چنانکه اگر بواسطه زیادى جمعیت موفق به چنین کارى نشوند زیارت خود را ناقص مى شمرند و اندوهگین مى شوند. در حالى که زیارت با حضور زائر نزد حجت خدا حاصل مى شود. در حقیقت همان توجه قلبى به امام و اظهار احترام و سلام کردن و پیوند قلبى با او برقرار نمودن اصل زیارت است و خواندن زیارتنامه ها نیز براى افزایش معرفت و ایجاد چنین حال و روحیه اى است. بنابراین در اطراف ضریح مطهر گردیدن و به آن دست مالیدن، گرچه در خلوت مطلوب است، امّا بجا نیاوردن آن هم خللى به اصل زیارت وارد نمى کند. 10. اگر عذرى از ضعف و دردِ پا ندارد زیارت را ایستاده بخواند. 11. هنگام زیارت خواندن پشت به قبله و رو به قبر منوّر بایستد و چون از آن فارغ شد گونه ها را به ضریح گذارد و تضرَّع و دعا کند و سپس به طرف سر مطهر برود و رو به قبله ایستاده دعا کند. 12. زیارتهاى مأثوره و منقول از ائمه معصومین (ع) را بخواند و از خواندن عبارات مَجعول و ساخته افراد اجتناب کند. 13. هنگام خواندن زیارت صداى خود را بلند نکند. 14. دو رکعت نماز به نیت نماز زیارت بخواند و بهتر است در بالاى سر مطهر این نماز را بجا آورد. 15. بعد از نماز دعاهاى وارده را بخواند، یا آنچه به خاطر او مى رسد براى خود و بستگان و حق داران از پروردگار متعال بخواهد. 16. قرآن تلاوت کند و هدیه نماید به روح مقدس معصوم. 17. اگر ورود زائر به حرم مصادف با اقامه جماعت شود، ابتدا نماز بجا آورد و سپس زیارت بخواند. همچنین اگر در بین زیارت نماز بر پا شد مستحب است که زیارت را قطع کند و به نماز روى آورد. 18. بانوان هنگام زیارت حجاب خود را رعایت نمایند و محل عبور و زیارت خود را جایى انتخاب کنند که موجب اختلاط و رویارویى با مردان نشود. 19. بر مسکینان و درماندگان بخصوص افراد آبرومندى که در غربت تهیدست شده اند، احسان و انفاق کند. 20. چون حظّ روحانى خود را از زیارت بدست آورد، در بیرون رفتن از حرم مقدس شتاب کند، نه اینکه در گوشه و کنار براى استراحت بنشیند و به سخنان دنیوى یا بیهوده خود را سرگرم نماید. پی نوشت ها: 1- شیخ عباس قمى، مفاتیح الجِنان: صغحات متعدد. 2-علامه امینی، الغدیر ج 5: صغحات متعدد. 3-وفاء الوفا، الطبعة الرابعة ج 4: صغحات متعدد. منبع:قدس 211008
چهارشنبه ، ۱۱آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عقیق]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]