تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816665099
شاعر افغانستانی: اربعین یعنی یک دنیا تقوا در اسارت بودن
واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
شاعر افغانستانی: اربعین یعنی یک دنیا تقوا در اسارت بودن
بانوی افغانستانی به مناسبت روز اربعین، در وصف مصیبت‌هایی که بر خاندان سالار شهیدان در «کربلا» وارد شده، شعری سرود.
به گزارش خبرنگار سایت افغانستان خبرگزاری فارس، امروز اربعین است؛ اربعین یعنی اشک خشکیده، اربعین یعنی خورشید بالای نیزه دیدن، اربعین یعنی عدالت در زنجیر بودن، اربعین یعنی یک دنیا تقوا در اسارت بودن، اربعین یعنی چشمان مظهر علم و عصمت و طهارت اشک‌آلود دیدن. عاشقان سید و سالار شهیدان امام «حسین» علیه‌السلام و یاران باوفایشان از روزها پیش به قصد بزرگداشت این روز عزم کربلا کردند و امروز به کربلا رسیده‌اند تا در جوار مرقد نورانی امامشان عزاداری کنند. «سیمین غزل حسن‌زاده» شاعر افغانستانی، شعری را در همین راستا سروده و در اختیار خبرنگار ما قرار داده است: «سخنگوی پیام» سخنگوی پیام و بعد از تو دچار دردهای سر به سر بودم پس از داغ محرم سوگوارت در صفر بودم میان شعله‌های آتش شان غریبانت برای خیمه‌ها گاهی عمو گاهی پدر بودم پس از عباس در شب‌های تاریک بنی‌هاشم به سوی آسمان نبال رویای قمر بودم از آن روزی که خورشیدم به روی خاک و خون غلتید گرفتار شب یلدای سرد بی‌سحر بودم از اول دست عشقم را به دامانت گره کردم چرا منزل به منزل با سر تو همسفر بودم؟ چرا آواز قران از گلوی نیزه می‌آمد؟ حسینم بود آن خورشید و من زینب مگر بودم؟ به استقبال گرم کاروان تاول و زنجیر چرا آماج‌های و هوی از هر بام و در بودم؟ تن طاغوت از خشم بیانم داشت می‌لرزید من از طشتی که می‌آورد اما بی‌خبر بودم لب و دندان تو و بوسه‌ها داغ پیغمبر چرا دلواپس دست یزید و چوب تر بودم به یاد ضربت فرق علی تا گیچ افتادم غم زهرا شدم پهلو ترین درد کمر بودم وزهر کربلا را جرعه‌های شهد حس کردم به هر چه نور و زیبایی که دیدم مفتخر بودم به دوش صبر تا برداشتم بار رسالت را سخنگوی پیامت از تربیون بشر بودم و حالا اربعین است و دلم پرواز می‌خواهد چهل روزیست گرچه از غمت بی‌پال و پر بودم خدا را بس کن ای خاتون صبری بسته در زنجیر چه می‌شد در کنارت کربلا من هم اگر بودم که نقش داغ‌هایت را به قلبم بخیه می‌کردم نه که در کوی غم‌هایت فقط یک رهگذر بودم انتهای پیام
http://fna.ir/C7TFCM
94/09/11 - 12:52
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]
-
گوناگون
پربازدیدترینها