واضح آرشیو وب فارسی:نارین نیوز: نارین نیوز » محمد حسن دهقانی (کارشناس مسائل سیاسی) – بعد از حادثه سرنگونی هواپیمای جنگنده روسیه توسط ارتش ترکیه، واکنش های مختلفی توسط روسیه صورت گرفت که از مهمترین آنها می توان عبور یکی از بزرگترین کشتی های جنگی روسیه از تنگه بسفر و تنگه چاناک قلعه و ارسال سامانه ضد هوایی S14 به سوریه قلمداد کرد. آنکارا که در نزدیکی جنگ با بزرگترین قدرت اتمی دنیا قرار دارد در صدد به دست آوردن حمایت ناتو و آمریکاست که تاکنون موفق نبوده است. روابط روسیه و ترکیه که پیشتر با مداخله نظامی روس ها به سوریه تیره شده بود، اکنون با خطر یک درگیری روبروست؛ اتهام هایی مانند «خنجر زدن از پشت» یا «همدستی با تروریست ها» یا «افراط گرایی» که رئیس جمهور پوتین مطرح می کند، راه را برای اظهارات تند دیگر کارشناسان، معاونین وزرا و سناتورهای روس باز می کند. روابط اقتصادی که عامل اصلی توسعه روابط روسیه و ترکیه بود، احتمالا بیشترین آسیب را از این حادثه ببیند. وابستگی ترکیه به واردات نفت و بنزین از روسیه چیزی نیست که بتوان آ ن را نادیده گرفت. ترکیه ۲۰ درصد از بنزین و ۶۰ درصد از گاز طبیعی خود را از روسیه تامین می کند و در ماه های سرد که ایران نمی تواند گاز کافی به ترکیه ارسال کند، روسیه به جبران آن گاز بیشتری به این کشور می فرستد. به نظر می رسد تمایلی برای برداشتن گام هایی در جهت آرام کردن این تشنج از سوی هیچ کشوری صورت نمی گیرد، و این نشان از تمایل از سوی اکثر دولت های جهان برای درگیری روسیه با ترکیه می باشد. حال سوال اینجاست که انگیزه آنکارا از این اقدام چه بود و طبق گفته پوتین واکنش سخت روسیه چه خواهد بود؟ آیا ترکیه میدان رقابتی خواهد شد برای تقابل تکنولوژی نظامی دو ابرقدرت روسیه با آمریکا که هر دو منتظر زمینه ی غیر مستقیمی برای این رویا رویی بودند؟ انگیزه اعلامی که آنکارا بر روی آن تأکید دارد این است که ترکیه درباره مرزهای هوایی اش حساس است و قبل از این نیز بر سر همین موضوع، یک جنگنده سوریه را در مرزهای مشترک میان دو کشور سرنگون کرده بود. پیش از این هم دولت ترکیه چند مرتبه به دولت روسیه درباره نقض حریم هوایی اش هشدار داده بود و ضمن احضار سفیر روسیه در آنکارا گفته بود قواعد درگیری را پس از ۳ مرتبه هشدار به هواپیمای متجاوز به مرزهایش اعمال خواهد کرد. هر چند که روسیه می گوید که هواپیمایش وارد حریم هوایی ترکیه نشده بود و آمریکا گفته است این حضور در فضای ترکیه فقط چند ثانیه بوده است. ورود به حریم هوایی دیگر کشورها البته بر اساس قوانین بین المللی غیرمجاز است، اما میان نقض حریم هوایی یک کشور و سرنگون کردن جنگنده خارجی فاصله بسیاری وجود دارد. انگیزه دوم را می توان اوج نارضایتی ترکیه از دخالت نظامی روسیه در سوریه دانست. حملات گسترده جنگنده های روسیه علیه مواضع داعش، گروه های مسلح و مخالفان مسلح بشار اسد، نارضایتی دولت ترکیه را به اوج خود رسانده است. دخالت نظامی روسیه در سوریه به ایده سرنگونی سیاسی یا مسلحانه بشار اسد در سوریه پایان داد. جنگنده های روسیه علاوه بر بمباران داعش در حال هدف قرار دادن مخالفان مسلح بشار اسد هستند و این یعنی پنبه کردن رشته های اردوغان. همان نیروهایی که توسط ترکیه مسلح و آموزش داده شده اند و مورد حمایت همه جانبه آنکارا هستند. در مقابل انتظار می رود روسیه نقش نظامی خود را در سوریه و در حمایت از بشار اسد، حمله به داعش و همه گروه های مسلح خارج از چارچوب دولت بشار اسد و هم پیمانانش را بیش از پیش تقویت کند. همه هم اکنون در انتظار واکنش روسیه هستند؛ یک واکنش از موضع ابرقدرت و دردناک. یک واکنش از موضع عضو دائم شورای امنیت و دارای یکی از ارتش های بزرگ جهان و دارنده بیشترین بمب های هسته ای جهان و صادرکننده بزرگ تسلیحات و دارای قدرت هژمون منطقه ای. اگر واکنش روسیه و پوتین خارج از این چارچوب باشد قطعا ترکیه برنده این بازی خواهد بود و از مواهب آن بهره مند خواهد شد و در مقابل همه مانورهای تسلیحاتی – نظامی روسیه از اوکراین تا سوریه بر باد خواهد رفت. این حادثه نوعی شکست برای فناوری نظامی روسی در برابر فناوری نظامی آمریکایی به شمار می رود. اینکه جنگنده های آمریکایی اف ۱۶ ترکیه بتوانند در نبرد هوایی جنگنده سوخوی ۲۴ روسی را بزنند اتفاق خوبی برای وجهه روسیه به عنوان دومین فروشنده بزرگ سلاح جهان نیست. روسیه باید از حیثیت خود دفاع کند. حیثیتی که در سال های اخیر با حمله قدرتمندانه به گرجستان و کندن دو بخش از این کشور و ارائه استقلال به آنها (اوستیای جنوبی و آبخازیا)، حمله نظامی به شبه جزیره کریمه اوکراین و الحاق آن به روسیه، حمایت از استقلال طلبان / تجزیه طلبان شرق اوکراین در برابر دولت مرکزی این کشور و دست آخر ورورد نظامی به سوریه به اوج خود رسیده است، اما هم اکنون آسیب دید. این حادثه روسیه را بیش از پیش به ایران نزدیک تر خواهد کرد. ائتلاف نظامی ایران – روسیه و در نمونه گسترده تر آن ایران، روسیه، عراق، سوریه و حزب الله لبنان را تقویت خواهد کرد و ترکیه را به کشورهای عربستان سعودی، قطر و امارات و آمریکا نزدیک تر مس کند. مقامات آمریکایی از این حادثه و تلفات روس ها در سوریه خوشحال هستند. این اتفاق به سود دولت بشار اسد رئیس جمهوری سوریه و کردهای سوریه است. این اتفاق حل بحران سوریه را پیچیده تر خواهد کرد. به هر حال ترکیه با این اقدام در جایگاه آلت دست قدرت های جهانی و منطقه ای رقیب روسیه قرار گرفت. رقبایی که نمی توانند به هنگام پرداخت هزینه در کنار آنکارا باشند، همانگونه که گرجستان و اوکراین در رویارویی با روسیه نتوانستند حمایتی تاثیرگذار، ملموس و سرنوشت ساز از بزرگترین رقیب مسکو دریافت کنند.
سه شنبه ، ۱۰آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نارین نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 65]