تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804464557
گاف های سریال معمای شاه تمامی ندارد!
واضح آرشیو وب فارسی:هدانا: سریال معمای شاه علاوه بر خطاهای فراوان تاریخی و نگاه جانبدارانه، حتی ظاهر ماجرا را هم رعایت نکرده است و پیرمردی بالای 65 و 70 سال را به جای روح الله خالقی 35 ساله به خورد تماشاگر داده است.بسید ابوالحسن مختاباد در خبرآنلاین نوشته است: اخیراً بر حسب تصادف بخشی از قسمت چهارم سریال معما را در جایی می دیدیم که یکی از دوستان گفت: «آقای مختاباد، روح الله خالقی!» این توجه را هم از آن جهت داده بود که می دانست من کتابی درباره آن شادروان و زندگی اش نوشتم. به همین دلیل شاید فکر می کرد که من حساسم که بدانم برای نخستین بار در تاریخ موسیقی ایران چه کسی نقش روح الله خالقی را بازی کرده و چگونه؟ و البته که حساسیت او به جا بود. دقت کردم و متوجه شدم بازیگری که گریم او نشان می دهد بالای 60 سال است نقش روح الله خالقی را بازی می کند، تعجب کردم. فیلم، پیرمردی فرتوت را نشان می دهد که از دیدن نمایش بیرون آمده و در سرسرای سالن تئاتر عده ای تماشاگر دوره اش کرده اند در حالی که قد او از همه کوتاه تر است. سپس دیالوگی بین او (بازیگر نقش روح الله خالقی) و محمدرضا شریفی نیا و و سعید نیکپور و امیر یل ارجمند بعد از دیدن نمایش هملت برقرار می شود که از کار آقای خالقی تعریف و تمجیدی می کنند. اما مشکل در اینجاست که روح الله خالقی در آن تاریخ (سال 1320) بیش از 35 سال نداشت و قالب کردن مردی با گریم بالای 65 سال به جای خالقی عملاً نوعی دیگر از تحریف تاریخ است که به سراغ این سریال آمده است. ضمن آنکه روح الله خالقی فردی بلند قد بود و استفاده از هنرپیشه ای کوتاه قد به جای او هم باز تحریفی دیگر است. روح الله خالقی متولد 1285 بود و در سال 1320 اوج انرژی و توان او به شمار می رود. عکس هایی هم که از او در فاصله سال های دهه 20 تا 40 وجود دارد هیچکدام چنین هیبت ضعیف و فرتوتی را نشان نمی دهد. ضمن آنکه استاد خالقی در سال 1344 فوت کردند و اخیراً هم پنجاهمین سال درگذشت ایشان بود (21 آبان 1344) و حتی ضعیف ترین وضعیت جسمی او در زمان بیماری و فوت در سالزبورگ اتریش نیز چنین فرتوت و شکسته نبود. حال با چنین وضعیتی که دست اندرکاران سریال حتی ظاهر کار را هم رعایت نمی کنند، چگونه می توان به محتوای آنها اعتماد کرد؟ در همین راستا، سیدعبدالجواد موسوی نیز نوشت: تا اینجا که ندیدم هیچ آدمی که سرش به تنش بیرزد از سریال معمای شاه خوشش بیاید. دست اندرکاران سریال خیلی راحت و بی پروا منتقدان را به شاه دوستی و سلطنت طلبی متهم کردند و خیال خودشان را راحت. اما حقیقتاً مشکل سریال معمای شاه چیست؟ از من بپرسید، می گویم مشکل اصلی این است که چیزی که ما می بینیم اصلاً سریال نیست. این که کارگردان سریال تاریخ را به روایت خودش تعریف می کند، مشکل ثانوی سریال است. توقع این که از صدا و سیمای جمهوری اسلامی روایتی غیر از آنچه می بینیم اجازه پخش پیدا کند، توقع بی جایی است. انقلابی که سلطنت شاهنشاهی را ساقط کرده، نمی تواند و نباید روایت دیگری از شاه و خاندان سلطنت به نمایش بگذارد، منتهی مشکل بر سر چگونگی اجرای این روایت است. چرا ما با وجود تفاوت و اختلاف منظر با آمریکایی ها مشتاقانه محصولات هالیوود را به تماشا می نشینیم؟ آیا ما با آن ها احساس همدلی و همسخنی می کنیم؟ خیر. آنچه ما را وا می دارد به دیدن فی المثل «آرگو» بنشینیم و روایت نامنصفانه آمریکایی ها را از ماجرای گروگان گیری به تماشا بنشینیم، نحوه روایت آن هاست. آن ها داستان را طوری روایت می کنند که حتی تماشاگر ایرانی ممکن است حین تماشای فیلم نگران سرنوشت گروگان ها شود و در فینال فیلم دلش بخواهد گروگان ها یک جوری از مخمصه ای که در آن گرفتار آمده اند خلاصی پیدا کنند. این فقط و فقط به شناخت عوامل فیلم از امکان هایی که سینما در اختیار آن ها قرار داده برمی گردد و نه هیچ چیز دیگر. کارگردان معمای شاه از ابتدایی ترین مناسبات فیلم و سینما بی اطلاع است. او حتی هیچ تبحری در دیگر زمینه ها هم ندارد. دریغ از یک دیالوگ ساده حتی. همه چیز به نازل ترین شکل ممکن طرح می شود و شاید درست تر این است بگویم به مبتذل ترین شکل ممکن. ایشان اصلاً مدیومی به اسم تلویزیون را نمی شناسد. یعنی اصلاً استعدادی در این زمینه ندارد. خیلی ها با سر کچل تلویزیون استاد شدند. نمونه اش آقای سیروس مقدم. کارهای اولیه آقای مقدم خیلی ناشیانه و سطح پایین است. اما سیروس مقدم در هر سریال بهتر از سریال قبلی ظاهر شد تا امروز که جزو کارگردانان خوب تلویزیون به شمار می آید. اما آقای ورزی بعد از این همه سال و ساختن سریال های متعدد، هیچ پیشرفتی نکرده است. بین سریال نخست ایشان با همین سریال معمای شاه تفاوت چندانی دیده نمی شود، جز این که به دلیل پیشرفتی که در حوزه سخت افزاری در حوزه سینما صورت گرفته، اندکی کارهای ایشان خوش آب و رنگ تر شده؛ همین و دیگر هیچ. البته همه تقصیرها به ایشان برنمی گردد. مسئولانی که هزینه های گزافی در اختیار ایشان قرار می دهند بیش از همه مقصرند. ساخت سریالی هم چون معمای شاه یک پروژه ملی محسوب می شود. می شد در کنار آقای ورزی مشاوران زبده تری قرار داد یا دست کم یک نویسنده خوب که لااقل بتواند در نوشتن دیالوگ های ساده به ایشان مدد برساند. اما ظاهراً هیچ کس در آن دستگاه عریض و طویل عقلش به این چیزها نمی رسد.
سه شنبه ، ۱۰آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هدانا]
[مشاهده در: www.hodana.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]
-
گوناگون
پربازدیدترینها