محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826544629
دکتر عضد زاده؛ شهر بدون مانع، رویای دست یافتنی!!!
واضح آرشیو وب فارسی: شهروند اردکان: اگرچه تلخ و ناخوشایند ولی برای رسیدن به یک نتیجه مشترک و ایجاد حس همفکری و همدلی، تصور کنید که در یک شب نسبتا سرد زمستانی و به دنبال یک تب ساده، فرزند دلبندتان تشنج کرده و به دنبال آن دچار عوارض مغزی می شود و در ظرف مدت چند روز، آن کودک شیطان و سرکش و سر به هوا که هر شیطنت و هر جست و خیز او موجب شادمانی و مایه قوت قلب و امید به ادامه زندگی در شما بود، به یکباره قدرت حرکتش را از دست می دهد و برای کوچکترین کارهای شخصی اش نیازمند کمک شما و دیگر اطرافیانش می شود، نازنینی که تا دیروز برای ساکت کردنش برای لختی استراحت عصرگاهی و در کردن خستگی ناشی از کار روزانه، گاه مجبور به استفاده از قوه قهریه می شدید، امروز تنها به دلیل یک تب ساده ویلچر نشین گردیده است. پوزشم را پذیرا باشید و حتی اگر تصور کردنش برای تان سخت و چندش آور است ولی برای لحظه ای تصور کنید که در پایان یک سفر زیبا و دلنشین تفریحی به همراه خانواده، در روزهای آغازین سال نو و در حالیکه کیلومترهایی تا شهرتان فاصله ندارید، بر اثر لحظه ای غفلت از سوی شما و یا راننده مقابل تان، تصادفی بروز کرده و از آن لحظه به بعد، دیگر چیزی به یادتان نمی آید و حال که هوشیاری خود را به دست آورده اید، پزشک معالج تان به شما خبر می دهد که در اثر سانحه تصادف، دچار ضایعه نخاعی شده و از گردن و یا از کمر به پایین قدرت حرکت نداشته و لاجرم باقی عمرتان را بایستی بر روی ویلچر و یا تخت سپری سازید. و باز هرچند عذاب آور و دردناک است ولی برای درک موضوع، تصور کنید که در جریان بازی های کودکانه فرزند دلبندتان با دوستان هم سن و سالش در محیط مدرسه و یا در شهر بازی و یا در کوچه و محل سکونت تان، جسمی به چشمانش برخورد کرده و پس از مراجعه به پزشک، وی با اظهار تاسف، از نابینایی چشمان زیبای فرزندتان خبر میدهد. یا نه، اصلا راه دوری نمی رویم، فقط لحظه ای تصور کنید که به دنبال یک پیاده روی شورانگیز در یک صبح تعطیل پاییزی، پای تان دچار پیچ خوردگی می شود و به توصیه پزشک تان بایستی دو هفته ای پای تان را گچ بگیرید و با همین پای گچ گرفته، باید چندین بار در طول روز از پله های اداره محل کارتان و یا منزل مسکونی تان بالا و پایین بروید، به همین سادگی. اگرچه از شما خواستم تا برای لحظه ای، این چنین تصورات شومی را در ذهن خود تداعی سازید ولی چه بخواهیم و چه نخواهیم، این واقعیت زندگی است که همه این تصورات شوم بخشی حقیقی و جدایی ناپذیر از زندگی من و شما و همه ما آدمیان است و شاید در پس امروز، برای من و شما نیز اتفاق بیفتد، به همین سادگی و به همین سرعت. آری مثل معروفی است که “حادثه خبر نمی کند” و بیراه نیست اگر این جمله را بدین صورت کامل کنیم که ” حادثه، کسی را نمی شناسد”، چرا که حادثه همواره در کمین ما است. و مباد که چنین روزگارانی را دست روزگار برای ما رقم بزند چه آنکه در آن صورت، در این دنیایی که هیچکس را به فکر هیچکس نیست، ماییم و دنیای تنهایی و بی کسی خودمان و دنیای بزرگی که ما را نمی بیند و شاید نمی خواهد که ببیند، چنانکه ما تا دیروز بودیم و نه می دیدیم شان و نه می خواستیم که ببینیم شان. معلولان را می گویم، همان ها که بر اساس آمارهای سازمان جهانی بهداشت، ده درصد از جمعیت جوامع را به خود اختصاص می دهند، ده درصدی که هیچگاه به حساب که نه، حتی به چشم نیز نمی آیند. در اینجا، از جانبازان عزیزی که همه هست و نیست شان را در راه دفاع از آب و خاک و ناموس مان در طبق اخلاص نهاده و اینک چشم انتظار بدیهی ترین حقوق شهروندی خویش اند سخن نمی گویم و نیز از زنان باردار و مادرانی که فرزندان شان را با کالسکه جابجا می کنند، حرفی به میان نمی آورم، همانگونه که سالمندان را که به فرموده پیامبر رحمت(ص) به مثابه پیغمبران قوم خویش اند، به دایره سخن نکشانده ام، به مانند هزاران بیماری که در رفت و آمدهای روزانه و در رفع نیازهای شخصی زندگانی شان، نیازمند خیابانها، پیاده روها، بوستان ها، ادارات، مساجد و… مناسب سازی شده اند، که اگر این طیف وسیع از نیازمندان به مناسب سازی شهری و شهر بدون مانع را نیز به شمار معلولان اضافه کنیم، آمار نیازمندان به مناسب سازی فضاهای شهری به بالای ۲۵درصد و به عبارت بهتر یک چهارم جمعیت بالغ خواهد شد. و حقیقتی تلخ تر از تلخ، که امروزه مقوله مناسب سازی فضاها و اماکن شهری و شهر بدون مانع، به رغم وجود قوانین چندگانه و الزام آور، تنها و تنها به دلیل سهل انگاری و ساده اندیشی مسئولان و متولیان امور، به رویای دست نایافتنی سالمندان، معلولان و جانبازان بدل شده، رویایی که به واقعیت پیوستن اش، چندان سخت به نظر نمی رسد و چندان زمان نمی برد، اگر ما بخواهیم و از همین امروز دست به کار شویم، چه آنکه امروزه ایده شهر بدون مانع و شهر قابل دسترسی برای همه، در بیشتر کشورهای جهان، نه به عنوان یک نیاز، بلکه به عنوان یک حق و یک اصل پذیرفته شده و جزئی از الفبای طراحی شهری است و ساخت و سازها و مبلمان شهری در شهرهای بزرگ دنیا بر این اساس شکل می گیرد و شاهد این مدعا، وجود بیش از یکصد شهر بدون مانع در کشور چین به عنوان یک کشور آسیایی است. بدیهی است که در این رهگذار، شهرداری ها و شوراهای شهر مسئولیت دو چندانی داشته و دارند و دیگر ادارات و دستگاه های دولتی و غیر دولتی نیز به فراخور نوع خدمت و مسئولیت های قانونی خویش و به استناد آیین نامه ها و قوانین موجود، هریک مسئول، اگر که به جنبه های انسانی و حمایت از حقوق شهروندان و اصل ” برابر سازی فرصت ها ” اعتقاد داشته و برای شان ارزش قائل باشند. بر اساس مفهوم ” مساوی سازی فرصت ها” تمام جوامع نسبت به همه شهروندان خود وظیفه دارند که زمینه برقراری فرصتهای مساوی برای همه شهروندان با هر سطح از توانایی جسمی، ذهنی و روانی را در همه زمینه های آموزشی، بهداشتی، ارتباطات، مسکن، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی واجتماعی فراهم نمایند و در این صورت است که دیگر هیچ گروهی از افراد جامعه مورد غفلت قرار نخواهند گرفت و نگاه جامعه به افرادی که ممکن است به دلایلی، همچون دیگران نبوده و یا چون دیگران رفتار نکنند، نگاه یکسان و بدون تبعیضی خواهد بود. شهرهای بدون مانع، یکی از مصادیق برابر سازی فرصت ها است که نه تنها به معلولان و سالمندان فرصت زندگی دوباره ای می بخشد بلکه برای تمامی اقشار جامعه نیز پیام آور محیطی سالم و امن برای زندگی است. بر همین اساس، امروزه دیگر توانبخشی تنها به مجموعه اقدامات پزشکی و پیراپزشکی به افراد دارای ناتوانی خلاصه نمی شود بلکه دارای گستره وسیع اجتماعی شده و خواستار مداخله در نظام های اجتماعی برای بسترسازی حضور موثر افراد معلول در جوامع و توجه ویژه دولتها به افراد دارای ناتوانی در همه حوزه های آموزشی، سلامت، توانبخشی، ارتباطات، ایاب و ذهاب، استقلال و خودکفایی اقتصادی است، تا آنان نیز درمقایسه با سایر شهروندان در دسترسی به امکانات اجتماعی و بهره مندی از ملزومات رشد، پیشرفت و بالندگی در راه توانمندی و استقلال فردی، از فرصت های برابر برخوردار باشند. به بیان دیگر، در جهان معاصر، دیگر به پدیده معلولیت از دیدگاه فردی نگاه نمی شود، بلکه معلولیت را از منظر اجتماعی می نگرند، بدین معنا که اگر فرد کم توان در محیطی مناسب سازی شده قرار گیرد، توانمند خواهد شد و اگر در محیطی بیگانه با اصول مناسب سازی قرار گیرد، معلول و ناتوان و نیازمند کمک دیگران. آری بر اساس آخرین نظرات علمی، این محیط ها و جوامع هستند که توانا و توانمندسازند و یا ناتوان و معلولیت ساز. نگاهی به شعارهای سازمان جهانی بهداشت در سالیان اخیر به خوبی گویای اهمیت این موضوع می باشد: ۱۹۹۹: دسترسی برای همه در هزاره جدید ۲۰۰۹: اهداف توسعه هزاره را فراگیر کنیم: افراد دارای ناتوانی و جوامع شان را در سرتاسر جهان قدرتمند سازیم. ۲۰۱۰: انجام تعهدات: تا سال ۲۰۱۵ و پس از آن، توجه به ناتوانی را در اهداف توسعه هزاره به یک جریان غالب تبدیل کنیم. ۲۰۱۱: با هم برای دنیایی بهتر برای همه: شرکت دادن افراد دارای ناتوانی در توسعه ۲۰۱۲: از بین بردن موانع برای ایجاد جامعه ای فراگیر و قابل دسترس برای همه ۲۰۱۳: موانع را از سر راه بردارید ، درها را باز کنید برای یک جامعه ی فراگیر برای همه ۲۰۱۴: توسعه پایدار، نوید فن آوری از همین روی سازمان جهانی بهداشت، شعار سال ۲۰۱۵ روز جهانی معلولان را نیز “دسترسی و توانمندسازی برای همه” انتخاب نموده است. باشد که با ایجاد شهری فراگیر و قابل دسترسی برای همه، معلولان را نیز چون دیگر شهروندان در مسیر توسعه سهیم و اثرگذار دانسته و با ایجاد زیرساخت های لازم، موجبات بهره برداری از توان و دانش این عزیزان در این مسیر فراهم گردد. دکتر امیرولی عضدزاده رییس اداره بهزیستی اردکان
سه شنبه ، ۱۰آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شهروند اردکان]
[مشاهده در: www.ardakan.info]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]
-
گوناگون
پربازدیدترینها