واضح آرشیو وب فارسی:قدس آنلاین: قدس آنلاین: ...و جان هاى ما از (نداشتن) این دنیا تسلى یابد، و آن چه از این اموال و دارائى که در دست مردم است بر ما خوار و پست شود، سپس از نزد شما بیرون رویم و همین که (دوباره) پیش مردم و تجار رویم دنیا را دوست بداریم؟ (این چگونه است؟)به گزارش قدس آنلاین، گاهی ما در نماز و دعاییم و حال خوشی به ما دست می دهد اما به محض درگیر شدن به امور زندگی آن حال از ما دور می شود، چرایی این مسئله را امام باقر (ع) در حدیثی نسبتا طولانی بیان کرده اند: سلام بن مستنیر گوید: من در خدمت حضرت باقر (ع) بودم که حمران بن اعین (یکى از اصحاب آن حضرت) وارد شد، و از چیزهائى از آن حضرت (ع) پرسید، پس همین که خواست برخیزد به امام باقر (ع) عرض کرد: من شما را آگاه کنم- خداوند عمر شما را دراز کند و ما را به وجود شما بهره مند سازد- که ما خدمت شما می رسیم و از نزد شما بیرون نمی رویم تا اینکه (در نتیجه) دل هاى ما نرم شود، و جان هاى ما از (نداشتن) این دنیا تسلى یابد، و آن چه از این اموال و دارائى که در دست مردم است بر ما خوار و پست شود، سپس از نزد شما بیرون رویم و همین که (دوباره) پیش مردم و تجار رویم دنیا را دوست بداریم؟ (این چگونه است؟) گوید: آن حضرت (ع) فرمودند: «همانا اینها دل ها است که گاهى سخت شود، و گاهى هموار و آسان . » سپس فرمودند: «هر آینه یاران محمد (ص) عرض کردند: اى رسول خدا ما بر نفاق از خودمان ترسناکیم؟ فرمودند: «چرا از آن مى ترسید؟» عرض کردند: «هنگامى که نزد شما هستیم و شما ما را متذکر کنید؟ و به آخرت تشویق کنید، از خدا مى ترسیم و در دنیا را (یکسره) فراموش کنیم و در آن بى رغبت شویم تا آنجا که گویا آن حضرت (ع) را به چشم خود ببینیم و بهشت و دوزخ را (بنگریم) و چون از خدمت شما برویم و داخل این خانه ها گردیم، و بوى فرزندان را بشنویم و زنان و خاندان را بنگریم از آن حالى که نزد شما داشتیم برگردیم به حدى که گویا ما هیچ نداشته ایم (و شما را ندیده و خدمت شما نبوده ایم و آن حال قبلى را نداشته ایم) آیا شما از این که این تغییر حالت نفاق باشد بر ما می ترسید؟ رسول خدا (ص) به آن ها فرمودند: «هرگز (این نفاق نیست)، اینها وسوسه هاى شیطانیست که شما را به دنیا تشویق کند، به خدا سوگند اگر شما به همان حالى که به آن خودتان را توصیف کردید می ماندید هر آینه فرشتگان دست در دست شما می گذاردند (و بدون وسیله) روى آب راه می رفتید، و اگر نبود که شما گناه می کنید سپس از خدا آمرزش (آن گناه را) خواهید هر آینه خداوند خلقى مى آفرید تا گناه کنند و سپس از خدا آمرزش خواهند و خداوند آنها را بیامرزد، و براستى مؤمن در گناه افتد (یا به امتحان در گناه گرفتار شود) و بسیار توبه کند، آیا نشنیده اى گفتار خداى عز و جل را (که فرماید:) «همانا خداوند دوست دارد توبه کنندگان را و دوست دارد پاکیزه جویان را» (سوره مبارکه بقره، آیه 222) و (نیز) فرماید: «و آمرزش خواهید از پروردگار خویش سپس بازگشت کنید بسوى او» (سوره مبارکه هود، آیه 90) منبع: اصول کافی
سه شنبه ، ۱۰آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]