واضح آرشیو وب فارسی:قدس آنلاین: قدس آنلاین: اگرچه به تصریح آیات و روایات جواز ورود به بهشت و نیز بلیط رفتن به جهنم بعد از حسابرسی اعمال صادر می شود اما هستند افرادی که بدون حساب به آتش جهنم داخل می شوند.به گزارش قدس آنلاین، حسد از صفات رذیله و مذموم آدمی است که به تصریح روایات بیش از همه صاحب خود را می کشد از این رو بشدت از آن نهی شده و آثار سوئی برایش برشمرده می شود. رسول خدا (ص) فرموده اند: «خداى عز و جل به موسى بن عمران علیه السّلام فرمود: «اى پسر عمران؛ بر آنچه از فضل خود به مردم داده ام حسد مبر و چشمت را دنبال آن دراز مکن و دلت را پى آن مبر، زیرا حسد برنده از نعمت من ناراحت است و از تقسیمى که میان بندگانم کرده ام جلوگیر است، و کسى که چنین باشد، من از او نیستم و او از من نیست (میان من و او ارتباط و آشنائى نباشد).» امام باقر (ع) می فرمایند: «همانا مرد هر گونه تندى و شتابزدگى می کند و کافر مى شود، و حسد ایمان را می خورد، چنان که آتش هیزم را می خورد.» امام صادق (ع) نیز در این باره فرموده اند: «حسد ایمان را می خورد چنان که آتش هیزم را می خورد.» همچنین در حدیث از پیامبر اکرم (ص) است که: «شش گروهند که قبل از حساب الهى وارد آتش دوزخ مى شوند به خاطر شش چیز!» عرض کردند: اى رسول خدا (ص)! آنها کیانند؟، فرمودند: «زمامداران به خاطر ظلم و بیدادگرى، عرب به خاطر تعصب، کدخدایان و خان ها به خاطر تکبر، تجار به خاطر خیانت به مردم، روستاییان به خاطر جهل و دانشمندان به خاطر حسد!». داود رقى گوید: شنیدم امام صادق (ع) می فرمودند: «از خدا پروا کنید و بر یک دیگر حسد مبرید. همانا از جمله مقررات دینى عیسى بن مریم گردش در شهرها بود، در یکى از گردش ها مردى کوتاه قد که غالبا ملازم عیسى علیه السّلام و از اصحاب آن حضرت بود همراهش شد، چون عیسى به دریا رسید، با یقین درست فرمود: بسم اللَّه و بر روى آب راه رفت، چون مرد کوتاه قد عیسى علیه السّلام را دید که بر روى آب می گذرد او هم با یقین درست گفت بسم اللَّه و بر روى آب براه افتاد تا به عیسى علیه السّلام رسید، آنگاه خودبینى او را گرفت و با خود گفت: این عیسى روح اللَّه است که بر روى آب می رود و من هم روى آب می روم پس او را بر من چه فضیلتى باشد؟ آنگاه در آب فرو رفت و از عیسى فریادرسى خواست، عیسى دستش را گرفت و از آب بیرون آورد و به او گفت: اى کوتاه قد؛ چه گفتى؟ (که در آب فرو رفتى) گفت: من گفتم: این روح اللَّه است که روى آب راه می رود و من هم روى آب راه می روم و مرا خودبینى فرا گرفت، عیسى به او فرمود: خود را در جایى گذاشتى که خدایت در آنجا نگذاشته، پس خدا به سبب این گفتار تو را مبغوض داشت، از آنچه گفتى به سوى خداى عز و جل توبه کن.» سپس امام (ع) فرمودند: «آن مرد توبه کرد و به رتبه اى که خدا برایش قرار داده بود برگشت، پس از خدا پروا کنید و بر یک دیگر حسد نبرید.» همچنین، امام صادق (ع) فرموده اند: «آفت دین حسد و خودبینى و بالیدن است.» همچنین است که ایشان فرموده اند: «مؤمن غبطه برد و حسد نبرد، ولى منافق حسد برد و غبطه نبرد.» منابع: اصول کافی اخلاق در قرآن انتهای خبر/
سه شنبه ، ۱۰آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9]