تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837091262
مازوخیسم یا خودآزاری چیست؟
واضح آرشیو وب فارسی:شفا آنلاین: شفا آنلاین>روانشناسی>یک روان شناس گفت: هرنوع جراحت عمدی که شخص به بدن خود وارد می کند به عنوان خودزنی، خودآزاری، آسیب به خود یا به زبان دیگر مازوخیسم نام دارد که ریشه در عقده های پنهان فرد دارد.به گزارش شفا آنلاین ،«اعظم جعفری» اظهار کرد: افراد مازوخیسم اغلب در احساساتی عمیق مانند حس ناتوانی، نداشتن گزینه ای برای انتخاب یا حس گرفتار بودن غرق هستند. این اختلال ممکن است از تجربیاتی ناخوشایند در گذشته و رویدادی آسیب زا مانند مورد حمله قرار گرفتن از سوی دیگران ناشی شود. رویدادهای زمان حاضر نیز می توانند احساسات پیشین مانند افسردگی را تقویت کنند، به ویژه وقتی که زندگی برای فرد بسیار استرس زاست یا به طور مداوم از سوی دیگران مورد انتقاد قرار می گیرد. این روان شناس با تأکید بر این که مازوخیزمی ها احساس می کنند منزوی شده، حامی ندارند و کسی آن ها را درک نمی کند، ادامه داد: متأسفانه خودزنی معمولاً باعث به جا ماندن علامت یا صدمه به بافت ها شده و می تواند هریک از رفتارهای بریدن، سوزاندن (یا «داغ زدن» با اشیای داغ)، سوراخ کردن یا خالکوبی کردن افراطی بر بدن، کندن پوست یا بازکردن دوباره زخم ها و کندن مو(تریکوتیلومانیا)، کوبیدن سر به جایی، ضربه زدن(با چکش یا دیگر اشیا)، شکستن استخوان را شامل شود. وی افزود: اگر احساساتی را که در فرد به خودآزاری منجر می شود با هم جمع کنیم در نهایت به عقده های پنهان او می رسیم، در واقع می توان گفت عموماً خودآزاری نتیجه یک ناتوانی برای پیروزی بر دردهای روانی عمیق با روش ها سالم و نرمال است. برای نمونه فردی ممکن است شرایط سختی برای بیان، درک و متعادل کردن احساساتش پشت سر گذاشته باشد، در این صورت درد فیزیکی حواس او را از دردهای عاطفی پرت می کند یا کمک می کند بر احساساتش کنترل داشته باشد. هم چنین فرد دیگری ممکن است احساس کند دائماً کرخت است یا از خودش و جهان اطرافش دور است، از همین رو با خودآزاری احساساتش را بیدار می کند. جعفری تصریح کرد: خودآزاری می تواند در هر سنی از قبل از نوجوانی تا سالمندی انجام شود. اما فاکتورهایی مانند سن، تاریخچه خانوادگی، نوع زندگی، مشکلات مربوط به بیماری های ذهنی و سوءمصرف الکل می تواند خطر این اختلال را افزایش دهد. متأسفانه اغلب افرادی که خودزنی می کنند نوجوان هستند و برخی مواقع خودآزاری بین افرادی متداول است که در خانواده اشان کسی خودکشی، خودزنی یا اعمالی در ردیف خود ویرانگری انجام داده است. این روان شناس خاطرنشان کرد: برخی که خودزنی می کنند به اشکال جنسی، جسمی، یا احساسی مورد آزار واقع شده اند. آن ها ممکن است در کودکی نادیده گرفته شده باشند. این در حالی است که گوشه گیری از اجتماع و تنها زندگی کردن ممکن است تمایل به خودآزاری را تقویت کند، هم چنین شرایط زندگی بی ثبات مانند بیکاری و طلاق ممکن است جزو فاکتورهای تقویت کننده به شمار آیند. علاوه بر این مشکلات مربوط به خودآزاری ممکن است به برخی بیماری های ذهنی مانند اختلال شخصیت مرزی، افسردگی، اضطراب،اختلالات جنسی، اختلال فشار روانی، پس آسیبی و اختلالات مربوط به خورد و خوراک (بی اشتهایی عصبی، پرخوری عصبی، شراب خواری) مربوط باشد. وی یادآور شد: افرادی که درگیر انواع و اقسام خودآزاری هستند اغلب این عمل را زمانی انجام می دهند که الکل یا دیگر مواد مخدر و روان گردان را استفاده کرده اند و از خود بی خود هستند یا در طول دوره ترک اعتیاد هستند. این در حالی است که مبتلایان به مازوخیسم روانی، بجز دشنام و خفت و خواری چیزی نمی طلبند و زخم زبان، اهانت و ناسزا، آن ها را به اوج لذت می رساند. جعفری تصریح کرد: متأسفانه مازوخیسمی ها می کوشند با تجسم صحنه های مختلف خودآزاری بوسیله فکر و خیال، تمایلات غیر عادی خویش را ارضاء کنند. در حالی که مازوخیسم جسمی حالتی است که انسان را وادار می کند از احساس درد و رنج، لذت ببرد و بدن خویش را با اشتیاق در معرض زجر، درد و عذاب قرار دهد. این روان شناس بررسی علت و ریشه یابی رفتارها از جمله، اضطراب، خشم و حقارت را گام نخست برای درمان خودآزاری عنوان و خاطرنشان کرد: حذف موقعیت هایی که رفتار خودآزاری در آن رخ می دهد. به گزارش شفا آنلاین ،«اعظم جعفری» اظهار کرد: افراد مازوخیسم اغلب در احساساتی عمیق مانند حس ناتوانی، نداشتن گزینه ای برای انتخاب یا حس گرفتار بودن غرق هستند. این اختلال ممکن است از تجربیاتی ناخوشایند در گذشته و رویدادی آسیب زا مانند مورد حمله قرار گرفتن از سوی دیگران ناشی شود. رویدادهای زمان حاضر نیز می توانند احساسات پیشین مانند افسردگی را تقویت کنند، به ویژه وقتی که زندگی برای فرد بسیار استرس زاست یا به طور مداوم از سوی دیگران مورد انتقاد قرار می گیرد. این روان شناس با تأکید بر این که مازوخیزمی ها احساس می کنند منزوی شده، حامی ندارند و کسی آن ها را درک نمی کند، ادامه داد: متأسفانه خودزنی معمولاً باعث به جا ماندن علامت یا صدمه به بافت ها شده و می تواند هریک از رفتارهای بریدن، سوزاندن (یا «داغ زدن» با اشیای داغ)، سوراخ کردن یا خالکوبی کردن افراطی بر بدن، کندن پوست یا بازکردن دوباره زخم ها و کندن مو(تریکوتیلومانیا)، کوبیدن سر به جایی، ضربه زدن(با چکش یا دیگر اشیا)، شکستن استخوان را شامل شود. وی افزود: اگر احساساتی را که در فرد به خودآزاری منجر می شود با هم جمع کنیم در نهایت به عقده های پنهان او می رسیم، در واقع می توان گفت عموماً خودآزاری نتیجه یک ناتوانی برای پیروزی بر دردهای روانی عمیق با روش ها سالم و نرمال است. برای نمونه فردی ممکن است شرایط سختی برای بیان، درک و متعادل کردن احساساتش پشت سر گذاشته باشد، در این صورت درد فیزیکی حواس او را از دردهای عاطفی پرت می کند یا کمک می کند بر احساساتش کنترل داشته باشد. هم چنین فرد دیگری ممکن است احساس کند دائماً کرخت است یا از خودش و جهان اطرافش دور است، از همین رو با خودآزاری احساساتش را بیدار می کند. جعفری تصریح کرد: خودآزاری می تواند در هر سنی از قبل از نوجوانی تا سالمندی انجام شود. اما فاکتورهایی مانند سن، تاریخچه خانوادگی، نوع زندگی، مشکلات مربوط به بیماری های ذهنی و سوءمصرف الکل می تواند خطر این اختلال را افزایش دهد. متأسفانه اغلب افرادی که خودزنی می کنند نوجوان هستند و برخی مواقع خودآزاری بین افرادی متداول است که در خانواده اشان کسی خودکشی، خودزنی یا اعمالی در ردیف خود ویرانگری انجام داده است. این روان شناس خاطرنشان کرد: برخی که خودزنی می کنند به اشکال جنسی، جسمی، یا احساسی مورد آزار واقع شده اند. آن ها ممکن است در کودکی نادیده گرفته شده باشند. این در حالی است که گوشه گیری از اجتماع و تنها زندگی کردن ممکن است تمایل به خودآزاری را تقویت کند، هم چنین شرایط زندگی بی ثبات مانند بیکاری و طلاق ممکن است جزو فاکتورهای تقویت کننده به شمار آیند. علاوه بر این مشکلات مربوط به خودآزاری ممکن است به برخی بیماری های ذهنی مانند اختلال شخصیت مرزی، افسردگی، اضطراب،اختلالات جنسی، اختلال فشار روانی، پس آسیبی و اختلالات مربوط به خورد و خوراک (بی اشتهایی عصبی، پرخوری عصبی، شراب خواری) مربوط باشد. وی یادآور شد: افرادی که درگیر انواع و اقسام خودآزاری هستند اغلب این عمل را زمانی انجام می دهند که الکل یا دیگر مواد مخدر و روان گردان را استفاده کرده اند و از خود بی خود هستند یا در طول دوره ترک اعتیاد هستند. این در حالی است که مبتلایان به مازوخیسم روانی، بجز دشنام و خفت و خواری چیزی نمی طلبند و زخم زبان، اهانت و ناسزا، آن ها را به اوج لذت می رساند. جعفری تصریح کرد: متأسفانه مازوخیسمی ها می کوشند با تجسم صحنه های مختلف خودآزاری بوسیله فکر و خیال، تمایلات غیر عادی خویش را ارضاء کنند. در حالی که مازوخیسم جسمی حالتی است که انسان را وادار می کند از احساس درد و رنج، لذت ببرد و بدن خویش را با اشتیاق در معرض زجر، درد و عذاب قرار دهد. این روان شناس بررسی علت و ریشه یابی رفتارها از جمله، اضطراب، خشم و حقارت را گام نخست برای درمان خودآزاری عنوان و خاطرنشان کرد: حذف موقعیت هایی که رفتار خودآزاری در آن رخ می دهد.
دوشنبه ، ۹آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفا آنلاین]
[مشاهده در: www.shafaonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]
-
گوناگون
پربازدیدترینها