واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: دوشنبه ۹ آذر ۱۳۹۴ - ۱۶:۰۶
دومین نامه یا پیام مقام معظم رهبری به «عموم جوانان اروپایی» که پس از انفجارهای 13 نوامبر در پاریس نگاشته و منتشر شده، از چند منظر قابل توجه است. به گزارش ایسنا، «عصر ایران» با انتشار یادداشتی، این نکات را به شرح زیر برشمرد: 1. همانگونه که در متن نامه بر «گفتوگو» و «همفکری» تاکید شده، نامهنگاریهایی از این دست برای گشایش باب گفتوگو و تعامل است و تفاوت اسلام در قرائت دموکراتیک آن با اسلام داعشی و اسلام طالبانی را نیز نشان میدهد. در تفکر طالبانی، اساسا نیازی به گفتوگو احساس نمیکنند چون حاملان و مالکان حقیقت مشخصند و مالک و حامل حقیقت کامل نیاز به گفتوگو و همفکری با دیگران ندارد. تنها به آنان ابلاغ میکند و چون دنیای دیگری را تاریک میانگارد نوری به آن میتاباند. در نامه آیتالله خامنهای به جوانان اروپایی اما چنین نگاهی مشاهده نمیشود و لحن از بالا به پایین و عمودی نیست بلکه مخاطبان به صورت افقی موضوع این گفتوگو قرار گرفتهاند. 2. اشاره به «پرخاشگری» و «بی بند و باری اخلاقی» به عنوان «مولفههای اصلی فرهنگ غربی» را نیز میتوان اینگونه تعمیم داد که با پرخاشگری نمیتوان بر ارزشهای غربی شورید و بدون آنکه بخواهیم چنین مقصود و منظور مشخصی را به رهبری نسبت دهیم میتوانیم به پرخاشگران داخلی یادآور شویم وقتی از این مولفه در کنار بی بند و باری اخلاقی یاد شده چنانچه بخواهند به نام دفاع از ارزشها پرخاشگری کنند در واقع به نام کار ارزشی دست به رفتاری ضد ارزشی زدهاند. 3. از اشاره صریح مقام معظم رهبری به «عقبماندهترین نظامهای سیاسی» در مقابل «پیشروترین اندیشههای مردمسالاری پویا» میتوان اینگونه برداشت کرد که برگ برنده جمهوری اسلامی و تفاوت آن با پارهساختارهای سیاسی در منطقه خاورمیانه همچنان برگزاری انتخابات و تقید به مردمسالاری است. چرا آیتالله خامنهای برخی از نظامهای سیاسی را عقبمانده توصیف میکنند؟ کدام ویژگی موجب میشود از آنان با این صفت یاد شود؟ به قرینه میتوان دریافت که منظور حکومتهایی است که نه پارلمان دارند و نه صدر اعظم یا نخستوزیر و تفکیک قوا نیز در آنها معنی ندارد. 4. از این پیام بیش از همه این تعبیر مورد توجه قرار گرفته که «تروریسم، درد مشترک» است. به جای تقسیم تروریسم به تروریسم خوب و تروریسم بد، از تعبیر «درد مشترک» استفاده شده است. با این هدف که قربانیان ترور و خشونت در اروپا بدانند که مسلمانان و مردمان خاورمیانه نیز در ابعادی به مراتب وسیعتر از این درد رنج میبرند. اسلام طالبانی و داعشی اما از تعبیر «مشترک» استفاده نمیکند چرا که احساس یا وانمود میکنند که اساسا اشتراکی با دنیای غرب ندارند. وقتی آنان خود را حق مطلق میدانند و غربیها را باطل، پس اشتراکی وجود ندارد؛ نه با حکومتها که با جامعه آنان نیز. با تاکید بر درد مشترک است که توصیه و تصریح میشود: «بنیانهای تعامل صحیح و شرافتمندانه را با جهان اسلام پیریزی کنید.» مهمترین ویژگی این نامه را اما میتوان استفاده از ادبیات مدرن و واژههایی دانست که برای غربیها نیز کاملا مفهوم است. به این واژهها دقت کنید: «اطمینان، اعتماد، امنیت، آرامش، امید، رنج انسانی و حرکت به سوی رشد و توسعه» که فضای غالب گفتمانی را بر این نامه حاکم ساختهاند. اهمیت این واژهها را هنگامی بیشتر درمییابیم که بدانیم رهبری معمولا واژه «توسعه» را با احتیاط و ملاحظه به کار میبرند و در اکثر قریب به اتفاق مکاتبات و سخنرانیهای سالهای اخیر واژه «پیشرفت» را بر «توسعه» ترجیح دادهاند. مهمترین مشخصه این پیام را میتوان تاکید بر مفاهیم تعاملی و ارزشهای مشترک نزد همه جهانیان و نه اصرار بر ابلاغ یک مفهوم از موضع بالا به دیگران دانست. همچنین است اعلام برائت از قرائتهای پرخاشگرانه از اسلام که با تقبیح «عقبماندهترین نظام سیاسی» و ستایش «مردمسالاری پویا» جلوه کرده است. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]