واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: دوشنبه ۹ آذر ۱۳۹۴ - ۱۵:۰۸
این روزها دغدغهی مشترک مردم و مسئولان ایلام یکی است و آن چیزی جز زائران اربعین و استقبال از آنان و همراهی آن و راهی کردن آنان به وادی عشق است، این روزها همه عاشقاند، چه زائر، چه میزبان و حتی جادهها... با نزدیک شدن به اربعین حال و هوای مردم سراسر کشور حسینی میشود و در این میان مرزنشینان غرب کشور شور و حال دیگری دارند. این روزها مرز مهران میزبان زوار کربلاست و جالب آنکه هر دو گروه عاشقی میکنند. سیل محبان حسین(ع) از اقصی نقاط ایران به این سمت روانه شده است. به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه ایلام، مرز مهران اکنون امنترین و نزدیکترین مرز برای تردد به عتبات است، این قلب تپنده ایرانزمین به دروازه عشاق تبدیلشده و بوی کربلا میدهد و عشق به حسین را مجسم میکند و مملو از زائرانی است که میخواهند بر سفینهی نجات بنشینند. ایلامیها با مهماننوازی ویژهای که مختص خودشان است از میهمانان زائر پذیرایی میکنند. هر خانه اینجا بیت الحسین(ع) است و مردم این شهر مرزی با دلوجان به استقبال زائرین حسین میروند و با پخش نذری و مواد غذایی از آنها پذیرایی میکنند و این مردم از هیچ کوششی برای زوار دریغ نمیکنند. خدمترسانی به زائرین امام حسین(ع) آنچنان باشکوه است که قلم و دوربین نیز از انعکاس این صحنهها عاجز است. ذوق زیارت چنان انرژی و نشاطی به آنان بخشیده که با دوری و سختی راه بیگانهاند و تنها شوق رسیدن دارند. چشمی به مقصد دارند و قلبی تپنده که به عشق مولایشان میزند. ذکر یا حسین بر لب دارند و قدمبهقدم میعادگاه را نزدیکتر مییابند. گویی زائران مرزها را درنوردیدهاند و از مهران تا کربلا پلی انسانی زدهاند. عکسها و خبرها نمایانگر حضوری پرشور است. عاشقان از پیر و جوان، خرد و میانسال در حال خلق حماسهاند. مرز مهران مملو از شیفتگانی است که نه با پا که با دل میروند. اینجا واقعاً حال و هوایش وصفناشدنی است. این ایام فرصت مغتنمی است تا آنان که سالها در آرزوی زیارت کربلا بودند، به مراد دل برسند و بندبند وجودشان را به حرم ششگوشهی آقا گره بزنند. مرزبانان عراقی متعجب از اینهمه استقبال، نظارهگر ملتی هستند که فوج فوج و دستهدسته به عراق وارد میشوند و بیهیچ واهمهای پا در رکاب دیگر عاشقان میگذارند. مردمانی که سودای حسین(ع) در سر دارند و محبت او در دل. اینجاست که عشق، خطر نمیشناسد. ایمان و باور قلبی به اهلبیت(ع)، محبت عمیقی است که در روح این عاشقان ریشه دوانده است. اینجا زائران یکپا در زمین و یکپا در آسمان دارند و برای آسمانی شدن و کربلایی شدن لحظهشماری میکنند، میروند تا باشعور اما شوریدهحال شوری به پا کنند... میروند تا در دوراهی «بینالحرمین» بمانند تا در «تل زینبیه» روایتگر حماسهی بزرگ زینب(س) باشند و آب بیآبروی «فرات» تا ابد در حسرت بماند که خود را از سقای کربلا دریغ کرد. در هر سفری اولین و ضروریترین مسأله تهیه غذاست، ولی این زوار چنان عشقی به حسین و رسیدن به کربلا دارند که هیچ توجهی به تهیه این نیاز اساسی نکردند. اینجا لبیک یا حسین(ع) طنینانداز میشود و این صدا تا کربلا میرود، صدای حسین را از زبان کسانی میشنوی که صدها کیلومتر را برای رسیدن به قافله عشق طی کردهاند. اینجا تنها یک موضوع اهمیت دارد و آن خدمت به حسینبن علی(ع) است و این موضوع مشترک است که وزیر، وکیل، استاندار، معاون استاندار، فرماندار، خبرنگار و همه و همه را در کنار هم قرار داده است. اینجا هر کس با هر امکانی آمده است تا بگوید میخواهیم به زائران اباعبدالله کمک کنیم. همه موکبدار حسیناند و بینالحرمین و پیادهروی اربعین هدف اصل آنان. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 32]