واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۹ آذر ۱۳۹۴ (۱۳:۶ب.ظ)
مهم ترين اختلافات پيش روي اجلاس تغييرات آب و هوا در پاريس موج - گروه بين الملل
به گزارش خبرنگار بين الملل خبرگزاري موج، ديلي استار در گزارشي اعلام کرد که انتظار مي رود اختلافات ميان قدرت هاي بزرگ در پاريس در طول مذاکرات تغييرات آب و هوايي به اوج خود برسد. سران 195 کشور در حال حاضر به منظور کاهش يا مهار انتشار گازهاي گلخانه اي و جلوگيري از گرم شدن زمين راهي پاريس شده اند.
اقدام سازمان ملل براي برگزاري اين نشست گامي رو به جلو محسوب مي شود، اما؛ لازم بود که پيش از برگزاري اين نشست براي دستيابي به پيماني جهاني پاره اي اختلافات پيشاپيش حل مي شد.
براي مثال، پيمان آب و هوايي پيشين که در سال 1997 تصويب شد، جهان به دو قسمت کشورهاي توسعه يافته و در حال توسعه تقسيم کرده بود و سهم هر گروه از کشورها براي تلاش در راستاي کاهش گازهاي گلخانه اي مشخص شده بود. در حال حاضر ايالات متحده آمريکا و اتحاديه اروپا و ساير کشورهاي توسعه يافته معتقدند که اين بار تمام کشورها از جمله کشورهاي ثروتمندي مانند قطر بايد در صرف هزينه هاي کاهش گازهاي گلخانه اي مشارکت کنند.
ديلي استار اعلام کرد حتي اگر تمام کشورها در کاهش دماي زمين و مهار گازهاي گلخانه اي نقش داشته باشند، کشورهايي نظير هند معتقدند بايد سهم کشورهاي توسعه يافته در هزينه ها بيشتر از ساير کشورها باشد.
از سوي ديگر حتي اگر تصور کنيم که همه کشورها در کاهش گازهاي گلخانه اي نقش داشته باشند، برخي از کشورها بدون کمک گرفتن از ساير کشورها قادر به انجام اين کار نخواهند بود و بايد تکنولوژي کشورهاي پيشرفته در اختيار آنها قرار گيرد. کشورهاي در حال توسعه براي دستيابي به انرژي پاک مانند خورشيد و باد نياز به تکنولوژي کشورهاي پيشرفته دارند. همچنين آنها به منظور انطباق با تغييرات آب و هوايي که در حال حاضر دامن بسياري از مناطق را گرفته، نياز به صرف هزينه هاي هنگفت دارند.
کشورهاي توسعه يافته قادر به کمک هاي مالي و تکنولوژيک به کشورهاي در حال توسعه هستند، اما؛ به نظر نمي رسد که قصد داشته باشند تعهدات سنگين و الزام آوري در اين زمينه قبول کنند. آنها همچنين قصد دارند کشورهايي نظير چين و آمريکا که سهم بالايي انتشار گازهاي گلخانه اي را به خود اختصاص داده اند، در شرايطي قرار دهند که بيش از ساير کشورها تعهداتي را به عهده بگيرند.
از سوي ديگر بسياري از کشورها اصرار دارند در نشست پاريس قرارداد الزام آور و يک پيمان جهاني در زمينه کاهش تغييرات اقليمي و مهار و يا کاهش گازهاي گلخانه اي ميان سران کشورهاي شرکت کننده امضا شود.
به نظر مي رسد که دستيابي به اين هدف با مشکلات زيادي روبرو است. تصويب اين پيمان که بايد در داخل کشورها نيز مراحل قانوني خود را طي کند، با مسائلي روبرو است. براي مثال به نظر مي رسد که تصويب اين پيمان احتمالي در کشوري مانند آمريکا که سهم قابل ملاحظه اي در انتشار گازهاي گلخانه اي دارد، از سوي جمهوريخواهان با اشکال و مانع روبرو شود.
با اين حال کشورهاي شرکت کننده در اين مذاکرات درصدد تلاش براي دستيابي به سازشي هستند که در آن نيازي به تصويب داخلي در کشورها نيست. در اين صورت باراک اوباما، رئيس جمهور آمريکا قادر به اجراي آن بدون نياز به تصويب کنگره خواهد بود.
از سوي ديگر، عده اي نگران اين موضوع هستند که چنين توافقي ضمانت اجرايي کافي را در پي نداشته باشد و نبايد براي موضوع مهمي مثل گرم شدن زمين در انتظار اعمال نظرهاي سياسي در داخل کشورها بود.
اکثريت سران شرکت کننده در نشست پاريس بر اين باورند که بايد يک پيمان بلندمدت و با ضمانت اجراي لازم براي جلوگيري از انتشار گازهاي گلخانه اي و جلوگيري از گرم شدن هوا به امضا برسد، اما بايد يادآور شد که دستيابي به اين هدف کمي ناممکن به نظر مي رسد. براي مثال کشوري نظير عربستان سعودي که يکي از بزرگترين توليد کنندگان نفت است، بارها اعلام کرده است که خواهان استفاده از سوخت هاي فسيلي نيست.
در پيش نويس فعلي مذاکرات حاضر در پاريس به موضوع کاهش گازهاي کربنيک در چرخه اقتصاد جهاني و يا رساندن سطح انتشار گازهاي گلخانه اي به صفر تا سال 2050 اشاره شده است، اين بدان معناست که در حال حاضر انتشار گازهاي گلخانه اي بيش از ظرفيت شرايط اقليمي است.
کشورهاي جزيره اي کوچک که بيش از همه از تغييرات آب و هوايي آسيب مي بينند، بر اين باورند که در اجلاس پاريس نياز به ساز و کارهايي وجود دارد که نبود آنها به اين کشورها آسيب هاي جبران ناپذيري مي زند. از جمله اين آسيب ها مي توان به افزايش حجم آب درياها و توفان هاي ويرانگر اشاره کرد.
اين موضوع کشورهاي پيشرفته اي نظير آمريکا را نگران مي کند، چرا که ممکن است کشورهايي که در مجاورت درياها و اقيانوس ها قرار دارند و در آسيب چنين طوفان هاي سهمگيني قرار مي گيرند، خواهان دريافت غرامت از کشورهاي پيشرفته باشند.
با مسائل مطرح شده به نظر مي رسد که در پاريس شاهد يک کشمکش ميان کشورهاي جزيره اي و کشورهاي توسعه يافته باشيم که يک طرف آن از گرم شدن زمين بيشترين آسيب را متحمل مي شود و طرف ديگر آن توليدکننده گازهاي گلخانه اي و عامل اصلي گرم شدن زمين هستند.
سارا دهاز
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]