محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830166322
تمام تلاشهای اردوغان به بن بست رسیده
واضح آرشیو وب فارسی:ناطقان: اردوغان که زیرپای خود را خالی می بیند و خبری هم از حمایت های واقعی و عملیاتی آمریکا و ناتو وجود ندارد، با بن بستی روبروست که تنها با اعلام پشیمانی و اینکه «ایکاش این هواپیما ساقط نمی شد» باید ناتوانی و استیصال خود را اعلام کند.ناطقان : شاید بتوان گفت که مهمترین مسئله دیپلماسی خارجی دولت اردوغان در پنج سال گذشته که بیشترین انرژی از دستگاه های حکومتی را بخود اختصاص داده، پرونده سوریه است که اردوغان حساب های ویژه ای برای کسب موفقیت در سوریه و پیامدهای ژئوپلتیکی آن برای ترکیه و تفکر اخوانی باز کرده بود. هزینه هم پیمانی با وهابیت تکفیری، هزینه حمایت از تروریسم با تابلوهای گوناگون، هزینه چالش های امنیتی- سیاسی با کردهای داخلی، هزینه سرکوب رسانه ها و خبرنگاران، هزینه وارد شدن به چالش با هم پیمان خود فتح اله گونی، هزینه های از دست دادن بازار 60 میلیاردی تجارت با سوریه و ده ها هزینه خرد و کلان دیگر، با این امید از سوی تیم حکومتی اردوغان تحمل شد تا از ویرانه و کشتار در سوریه، سکوی پرشی از معادلات منطقه ای برای حکومت اخوانی در سوریه و منطقه شکل گیرد و داوداوغلو بتواند نظریه رویکرد به شرق خود را در قبال اروپا و غرب با دست پر به اثبات برساند. شتاب و گسترده ناکامی ترکیه در سوریه در حداقل دو سال گذشته، آنچنان افزایش داشته که همچون باتلاقی به بلعیدن ظرفیت های گوناگون ترکیه منجر شده و بازتاب پرخاش گونه در تعاملات خارجی و دیپلماسی این کشور بجای گذاشته است. همین شرایط هیستریک که از یکسو فقدان دستاوردهای با ثبات در سوریه را نشان می دهد و از سوی دیگر، با بی رغبتی شرکای غرب و گاه عربی مواجه شده و ضریب هیجانی شدن سیاست های ترکیه را افزایش داده است. ترکیه ای ها و در کنار آنها آل سعود، بهترین گزینه برای اسقاط سریع حاکمیت در سوریه را از طریق یک هجوم گسترده خارجی و متشکل از ائتلاف به رهبری آمریکا می دانستند و آنگاه که اینکار به نتیجه نرسیده، به یک تاکتیک برای تشکیل منطقه پرواز ممنوع و یا نوار در مرزهای ترکیه با سوریه و در داخل سوریه فکر کرده اند. آمریکا با وجودی که رفتاری محتاطانه در مدیریت بحران سوریه داشته و ابتدا به قطر و ترکیه و سپس به عربستان به عنوان محور اصلی مدیریت میدانی تکیه کرده، در ماه های گذشته به رویکردی جدید رسیده که اجرای آن، تجزیه سوریه و براندازی نظام سوریه را دنبال می کند. سبقت راهبردی روسیه- ایران در سوریه، غافلگیری غربی و ارتجاع منطقه ای، معادله ای تولید کرده که گزینه های طرف های مقابل را محدودتر از گذشته و پر هزینه تر از قبل کرده است. آمریکا و شرکای منطقه ای و غربی چنین ارزیابی می کردند که از طریق گسترش حمایت های تسلیحاتی و هدایت عملیاتی تروریست ها، راهبرد مشترک روسیه - ایران در سوریه را، ضمن هزینه های فراوان، با شکست روبروی می کنند ولی وقتی با استمرار و شدت عملیات های هوایی در حاشیه مرزهای سوریه و ترکیه و هدف قرار گرفتنی راه های امدادی و لجستیکی روبرو شدند، باید "واکنش موازنه ساز" نشان می دادند. از آنجا که آمریکا راهبرد مداخله مستقیم در جنگ و درگیری و بحران را در دستورکار خود نداشت از انگیزه های ترکیه و با این احساس که ناتو از ترکیه حمایت خواهد کرد، دست به اقدامی با هدف تولید نوعی بازدارندگی در رفتار عملیاتی- نظامی روسیه زدند. آنها اینگونه فکر می کردند که با هدف قرار گرفتن هواپیمای سوخو 24، روسیه دست به اقدام تلافی جویانه که منجر که جنگ با ترکیه و ناتو شود نخواهد زد و مجبور است قاعده ای رفتاری در مناطق مرزی با ترکیه را رعایت کند و همین باز دارندگی موجب فرسایش و شکست عملیاتی روس ها خواهد شد. ترکیه ای ها آنچنان هیجان زده بودند که از زبان اردوغان و داود اوغلو و گاه وزیر خارجه شان، بجز پذیرش مسئولیت، به رجزخوانی و خط و نشان کشیدن هم روی آوردند. نشست ناتو بدلیل اختلاف در دیدگاه های آلمان و فرانسه نسبت به آمریکا و دیگر اعضا، بدون هیچ موضع و حتی بیانیه ای، زیرپای ترکیه را خالی کرد و آمریکایی ها هم اعلام حمایت جدی از ترک ها نکردند. واکنش های پوتین در اقدامات اقتصادی و نظامی که در قالب حملات پرشدت در حاشیه مرزهای ترکیه انجام گرفت (شمال لازقیه و یا در شمال حلب) و استقرار سیستم S400 و همراه شدن هواپیما های رهگیری و هجومی روسی با هواپیمای سوخو 24 که مأموریت بمباران اهداف تروریستی را دنبال می کردند و نشست برای بررسی واکنش نظامی به اقدام ترکیه، اردوغان را از روز گذشته (شنبه) با مشکل جدی روبرو کرده است. تلاش های سیاسی برای گفت وگو با پوتین و یا لاوروف و اصرار ترک ها در روزهای قبل که تلویحاً به رجزخوانی ادامه داده بودند، نشست پوتین با مقامات نظامی و امنیتی و اقتصادی و سیاسی را به نقطه عطف رفتاری اردوغان تبدیل کرد. خصوصاً اینکه مقامات ترکیه ای ها نه تنها نتوانستند فرضیه ورود هواپیمای روسی به فضای ترکیه را اثبات کنند بلکه اعزام ستون های کامیون های کمک و لجستیک نظامی که با پوشش بشر دوستانه!! انجام می گرفت و یا موضوع انتقال نفت توسط داعش به ترکیه و هدف قرار گرفتن محل تجمع و پارکینگ تانکرهای نفتکش آنها، ترکیه را در جایگاه متهم در حمایت از تروریست ها نیز قرار داد و کشته شدن خلبان روسی که در منطقه استقرار تروریست های وابسته به ترکیه انجام گرفت، به جدی تر شدن موضع روس ها انجامید. اردوغان، که زیرپای خود را خالی می بینید و خبری از حمایت های واقعی و عملیاتی آمریکا و ناتو نیز وجود ندارد، با بن بستی روبروست که تنها با اعلام پشیمانی و اینکه "ایکاش این هواپیما ساقط نمی شد" باید ناتوانی و استیصال خود را اعلام کند. این دام آمریکایی برای ترک ها که قرار بود یک کارکرد راهبردی در برداشته باشد، که شرایط معکوس تبدیل شده و روندهای عملیاتی و حضور بر قدرت نظامی روس ها در سوریه را نیز، ارتقاء داده و قوت بخشیده است. فاز دوم عملیات های نظامی هوایی و زمینی در حالی آغاز خواهد شد که در موازنه شرایط دو طرف، ثبت یک شکست راهبردی غربی و ارتجاع منطقه، و عزم و استحکام بیشتری در راهبرد مشترک روسیه - ایران وجود دارد.
دوشنبه ، ۹آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ناطقان]
[مشاهده در: www.nateghan.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 7]
-
گوناگون
پربازدیدترینها