محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829178503
برای مقابله با سرطان چه باید کرد؟
واضح آرشیو وب فارسی:شفا آنلاین: شفا آنلاین>سلامت>جامعه پزشکی >سرطان هر ساله قوی تر می شود و هرچه می گذرد خطر جدی تری برای سلامت و پیشرفت جامعه به حساب می آید.به گزارش شفا آنلاین به نقل از سپید ، شاید در گذشته مردم نگران این بودند که سیل، زلزله، وبا یا حصبه به جان سرزمین شان بیفتد، اما در جوامع امروزی دشمن اصلی، بیماری های غیرواگیر و در راس آن سرطان است. روز به روز بر تعداد مبتلایان اضافه می شود و هر ساله بخشی از جمعیت فعال کشور بخاطر سرطان از دست می روند. اما برای مقابله باید بیماری را شناخت. این شناخت هم تنها با تحقیقات و پژوهش های منظم به دست می آید. پژوهش هایی که راه را روشن می کنند و باعث می شوند بهتر بتوان از بروز بیماری پیش گیری کرد. به همین علت، همایش سالیانه انستیتوی کانسر در بیمارستان امام خمینی (ره) برگزار شد. در این همایش بیشتر به مسائلی مانند برنامه های حمایتی تسکینی بیماران ، تشخیص به هنگام و بررسی چالش ها و موانع پیش رو در زمینه ثبت سرطان توجه شد. در همین زمینه با محمدعلی محققی، استاد گروه جراحی در بیمارستان امام خمینی (ره) در انستیتو کانسر به گفت وگو نشستیم که در ادامه می خوانید. در حال حاضر سازمان ثبت ملی سرطان به چه صورتی عمل می کند؟ بیماری سرطان یکی از بزرگ ترین گروه های بیماری های غیرواگیر است که در همه جوامع رواج دارند. کشورهای توسعه یافته بیشتر درگیر این بیماری هستند ولی تعداد بیماران کشورهای درحال توسعه نیز رو به افزایش است. به صورتی که در ردیف مسائل کلان نظام های سلامت، همیشه بیماری سرطان در بالا قرار می گیرد. در ایران نیز، بعد از حوادث و سوانح و بیماری های قلبی و عروقی، سرطان سومین عاملی است که منجر به مرگ افراد جامعه می شود. براساس استانداردهای بین المللی برای مهار سرطان در یک جامعه، یک برنامه ای به نام برنامه ملی کنترل سرطان لازم است. این برنامه ملی پنج یا شش قسمت دارد. یکی از ابعاد این برنامه پیشگیری اولیه است. پس از آن، پیشگیری ثانویه یا تشخیص به موقع مورد نظر قرار می گیرد. در این بُعد، هدف این است که سرطان هایی را که می شود با غربالگری تشخیص داد، در مردم شناسایی کرد. دیگری درمان های استاندارد بیماری است و پس از آن، طب تسکینی مورد نظر قرار می گیرد. بدین معنی که ما بتوانیم اقداماتی تسکین بخش برای بیمارانی که به مراحل پیشرفته بیماری مبتلا هستند، فراهم کنیم. در مرکز و نقطه ثقل همه این برنامه ها، نظام اطلاع رسانی و آمار است که از آن می توان به عنوان ثبت سرطان نام برد. چه مسائلی در ثبت سرطان مورد توجه است؟ یکی از این موارد حداقل اطلاعات مورد نیاز در مورد هر بیماری است که جدیداً مبتلا به بیماری می شود. مثلاً در یک محدوده زمانی یک ساله، تعدادی از افراد به بیماری های سرطانی مبتلا می شوند، یا بیماری آنها در آن سال تشخیص داده می شود. به این تعداد افراد، میزان بروز بیماری های سرطانی در یک سال می گویند. حالا برای اینکه مطالعه بتواند به نتیجه برسد، این میزان بروز را به اجزای جمعیت تقسیم می کنند. شاخصی که به دست می آید برای ما بسیار مهم است. با توجه به همین شاخص می توان گفت کشورهای صنعتی بیشترین میزان بروز بیماری سرطانی را در خود دارند. شاخص مهم بعدی، شاخص مرگ ومیر ناشی از سرطان است. این شاخص به عواملی مانند تشخیص زودرس، درمان صحیح و بهنگام، پیگیری های درمان، حل مشکلات عوارض آن و خیلی مسائل دیگر بستگی دارد که مجموعه اینها باعث می شود شاخص مرگ ومیر کاهش پیدا کند. مثلاً در سال 2012، طبق آماری که IARC، مرکز بین المللی تحقیقات سرطان در دنیا منتشر کرده است، چیزی در حدود 13/5 میلیون مورد جدید سرطان ثبت شده است. در همان سال هم 8/5 میلیون نفر به علت سرطان جان خود را از دست دادند. پیش بینی شده در سال 2032، یعنی 20 سال بعد از آن تاریخ، شاخص بروز به 22 میلیون مورد جدید و 13 میلیون مورد مرگ ومیر برسد. در اینجا وظیفه سیستم ثبت سرطان این است که این اطلاعات را کسب و رصد کند و با ارائه گزارشی به مسئولین سلامت کشور، بتواند در تصمیم گیری و سیاست گذاری درست نقش داشته باشد. چه مشکلاتی بر سر راه ثبت سرطان است؟ برای مثال امکان دارد فردی به چند نوع سرطان مبتلا شود. در این صورت راهکار چیست؟ اینکه فردی چند بیماری داشته باشد، مشکل اصلی ما نیست. مشکل ما این است که فردی در چند مرکز مورد درمان قرار گرفته باشد و اطلاعات پرونده پزشکی وی از چند مرکز درمانی به ما رسیده باشد. این موضوع باعث زیادشماری بیماری می شود و اطلاعات ما را از واقعیت دور می کند. در مکانیسم های ثبت سرطان برای این مشکل راهکار وجود دارد. راه حل این است که در پرونده حداقل اطلاعات دموگرافیک براساس مدارکی که موجود است، ثبت شود. این اقدام از تکرار اطلاعات جلوگیری می کند و فرد تنها یک بار در سیستم ثبت می شود. معمولاً وقتی فردی هم به چندین مورد بیماری مبتلا شده، اولین مورد را به عنوان سرطان پایه ملاک قرار می دهیم و طبق مقررات آن را محاسبه می کنیم. بیماری های بعدی به شکل دیگری در پرورنده بیمار ثبت می شود. وضعیت در شرایطی که فردی به سرطان مبتلا شود و پس از بهبود، سالها بعد به نوع دیگری ابتلا پیدا کند، چطور است؟ در این صورت، بیماری جدید وی، جزو آمار بروز بیماری در آن سال محاسبه نمی شود. علت این است که براساس مطالعات علمی، افرادی که بعد از یک بار به سرطان مبتلا می شوند، هر سال به میزان مشخصی این شانس را دارند تا دوباره به نوع دیگری از بیماری سرطان دچار شوند. این عود بیماری به عنوان مورد جدید محاسبه نمی شود و به عنوان عارضه و از تبعات بیماری در نظر گرفته می شود که ثبت آن هم رویه های خاص خودش را دارد. سپید: در رابطه با عواملی که باعث می شود فردی به سرطان دچار شود؟ در برنامه ثبت سرطان، تاکید دارم، یک حداقل اطلاعات خواسته شده نیاز است که در بعد دموگرافیک این حداقل اطلاعات باید موجب شود فرد دقیقاً شناخته شده و دیگر اشتباهی صورت نگیرد. ما تلاش می کنیم تا می توانیم اطلاعات شخصی مربوط به بیمار را از تاریخ تولد و کد ملی گرفته تا نام پدر و شماره شناسنامه ثبت کنیم تا یک بیمار دو بار محاسبه نشود. در بخش اطلاعات بیماری هم، براساس ثبت اطلاعات بین المللی، سیستم های کدبندی مشخصی وجود دارد که حداقل اطلاعات بیماری فرد را ثبت می کند. در این سیستم ثبت می شود که بیماری دقیقاً چیست و از کدام نوع است، مبدا پیدایش آن کدام عضو بدن بوده و بیمار در چه مرحله ای قرار دارد. فرض کنید بیماری به سرطان دچار می شود. ما از وی چندین نمونه می گیریم تا ثابت کنیم یک بیمار جدید است که باید ثبت شود. اما در زمینه عواملی که باعث شده فرد به بیماری دچار شود، باید گفت اطلاعات مربوط به شغل، عوامل خطر، زمینه های ژنتیکی بیمار و مواردی شبیه به این را تنها برخی از سیستم های ثبت سرطان ذخیره می کنند. چون زمانی که اینها اطلاعات اختیاری است و برای سیستم های جوان تر ثبت سرطان به کلی توصیه نمی شوند. چرا که حجم زیادی از اطلاعات به دست بیاید تحلیل آن را دشوار می شود. چیزی که مورد نیاز ما است، همان حداقل اطلاعات دموگرافیک است که بیماری در آن ثبت شود. اما اگر ندانیم چه عواملی منجر به بیمار شدن افراد می شود، چطور می توانیم از آن پیشگیری کنیم؟ این موضوع تحقیقات دیگر اپیدمیولوژیک است. برای بررسی عوامل سرطان زا، لازم نیست کل جمعیت را مورد مطالعه قرار دهند. به همین دلیل اطلاعات به دست آمده ما نمی توانند خیلی کمکی به آنها کنند. آنها تنها اطلاعات اولیه خود را از سیستم ثبت سرطان می گیرند و در زیرگروه هایی با جوامع محدود به بررسی عواملی می پردازند که گمان می رود می تواند سرطان زا باشد. از طرف دیگر، بخشی از عوامل سرطان زا هم بدیهی است و نیاز به ثبت و پس از آن اثبات ندارد. برای مثال مشخص است که سیگار یکی از عواملی است که به ایجاد سرطان در فرد کمک می کند. این رابطه، شناخته شده و واضح است و لازم نیست ما از ابتدا آن را مورد بررسی قرار دهیم. اما لازم است بدانیم در گروه های مختلف جامعه ما، تماس ما با این عامل خطر، چقدر وجود دارد، تا بعد هم بتوانیم گزارش اطلاعات به دست آمده را به مسئولین بدهیم تا تصمیم لازم را در مورد کنترل این عوامل خطر داشته باشند و آگاهی ها و آموزش های لازم را هم به اطلاع مردم برسانند. گزارشات مربوط به اطلاعات ثبت سرطان هرچند وقت یک بار منتشر می شود؟ این گزارشات به صورت معمول هر ساله منتشر می شود. اما اگر به دنبال اطلاعات عمیق تر و با جزئیات بیشتر مثل تغییر روند ابتلا و یا درمان هستیم، باید در بازه زمانی 10 ساله به آن نگاه کنیم. عملاً زمانی که پایگاه اطلاعاتی ثبت سرطان دایر شد، در طول زمان همه اطلاعات بعدی را می توان از آن استخراج کرد. آخرین گزارش منتشر شده مربوط به چه سالی است؟ گزارش سال 94 را فعلا نمی توان منتشر کرد. چرا که چندین گزارش باید بر هم منطبق شود تا به چاپ برسد و تنها یکی از اینها گزارش ثبت سرطان است که وزارت بهداشت در راس آن نظارت دارد. گزارش ثبت سرطان سال 92 منتشر شده است و گزارش سال 93 نیز در دست انتشار است. ولی گزارش سال 94 در سریع ترین زمان خود در اواخر سال 95 می تواند منتشر شود. چون تمام اطلاعات باید جمع آوری شود و مورد تجزیه و تحلیل قرار بگیرد. البته سازمان های ثبت سرطان کوچک تر، برای مثال سازمان ثبت سرطان استان گلستان، به علت اینکه جمعیت کوچک تری دارد، می تواند اطلاعات خود را زودتر منتشر کند.
دوشنبه ، ۹آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفا آنلاین]
[مشاهده در: www.shafaonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]
-
گوناگون
پربازدیدترینها