تور لحظه آخری
امروز : یکشنبه ، 27 آبان 1403    احادیث و روایات:  امام علی (ع):دانش منافق در زبان او و دانش مؤمن در كردار اوست.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

خرید یخچال خارجی

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

زانوبند زاپیامکس

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

قیمت سرور dl380 g10

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

نگهداری از سالمند شبانه روزی در منزل

بی متال زیمنس

ساختمان پزشکان

ویزای چک

محصولات فوراور

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

دوربین سیمکارتی چرخشی

همکاری آی نو و گزینه دو

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

الک آزمایشگاهی

الک آزمایشگاهی

خرید سرور مجازی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

لوله و اتصالات آذین

قرص گلوریا

نمایندگی دوو در کرج

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1830503576




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

پیاده روی اربعین؛ قانون اساسی شیعه


واضح آرشیو وب فارسی:جهان نیوز: پیاده روی اربعین فرصتی برای معرفی امام حسین (ع) و دین مبین اسلام است. این پیاده روی میلیونی فرصت بی نظیری است که برای همه ابعاد آن باید برنامه ریزی کرد تا از آن برای انتشار اسلام استفاده کرد.به گزارش جهان به نقل از مهر، یادداشت قانون اساسی شیعه(رهیافتی تاریخی به دلایل پیاده روی اربعین) نوشته محمد کاظم زوار، کارشناس حقوق بین الملل اکنون پیش روی شماست. وقتی یزید تصمیم گرفت کاروان اهل بیت (علیهما السلام) را روانه مدینه کند، برای ظاهرنمایی و فریب افکار عمومی دستور داد امکانات لازم برای سفر را آماده کنند. امام سجاد (علیه السلام) با خطبه خوانی، روشنگری و پای فشردن بر آرمان أباعبدالله الحسین (علیه السلام)، یزید را وادار به عقب نشینی کرد با آنکه قصد قتل امام سجاد (علیه السلام) را داشت. جالب تر آن است که از امام خواست تا اگر خواسته ای دارد بیان کند. امام زین العابدین (علیه السلام) سه درخواست مطرح کرد: روی آقا و مولایم حسین را به من نشان دهی تا از او توشه برگیرم به او نگاه کنم و وداعش گویم. آنچه از ما گرفته شده است (اموال به غارت رفته در عاشورا و پس از آن) به ما بازگردانده شود. اگر آهنگ کشتن ما را داری کسی را با این زنان همراه کن تا آن ها را به حرم جدشان بازگرداند. یزید در پاسخ به خواسته های امام گفت: سر پدرت را هرگز نخواهی دید(سر را به تو باز نمی گردانم) و جز تو کسی زنان را به مدینه باز نمی گرداند اما اموالی که از شما گرفته شده است چند برابر قیمتش را می پردازم. امام پاسخ داد: مال تو را نمی خواهم و آنچه از ما گرفته اند نیز از آن جهت طلب کردم که چرخ نخ ریسی فاطمه (سلام الله علیه) دختر پیامبر، روپوش، گردنبند و پیراهنش در میان آن هاست. یزید فرمان داد این اموال را به اهل بیت برگردانند. ۲۰۰ دینار نیز بر این اموال افزود. امام سجاد (علیه السلام) اموال را گرفت و ۲۰۰ دینار را میان فقرا و نیازمندان تقسیم کرد. بازگشت کاروان اهل بیت(ع) در دمشق آن گونه که همه کتب معتبر نوشته اند، مقصد کاروان اهل بیت(علیهما السلام) مدینه بود. از پیچیده ترین پرسش هایی که فراروی محققان و پژوهشگران عاشورا وجود دارد، تعیین زمان حرکت و از همه غامض تر و مناقشه انگیزتر، آمدن به کربلا در اربعین است. در این زمینه دیدگاه های مختلفی وجود دارد. کاروان اسیران اهل بیت (علیهما السلام) در نخستین اربعین یعنی در سال ۶۱ از شام به قصد مدینه خارج شدند اما به تقاضای آنان، مسیر تغییر یافت و به کربلا آمدند و پس از زیارت کربلا به مدینه رهسپار شدند. چه معتقدان به اربعین اول و چه اربعین دوم یا نظر بینابین، آمدن اهل بیت (علیهما السلام) به کربلا را انکار نکرده اند. همه معتقد به آمدن کاروان اهل بیت امام حسین (علیه السلام) به کربلا بوده اند اما در چند و چون آن اختلاف نظر دارند. هیچ کدام از مورخان قدیم و جدید مدت توقف در شام را از یک ماه و نیم بیشتر ننوشته است. نویسنده مقتل الامام الحسین نوشته است: میزان درنگ در شام بر اساس برخی کتب تاریخی کمتر از یک ماه نبوده است. روشنگری اهل بیت (علیهما السلام) نیز وضعیتی درست کرد که یزید نمی توانست اهل بیت را در شام نگه دارد. اگر کسی بگوید بعد از یک ماه و نیم به مدینه رفته اند و سپس به کربلا آمده اند، باید گفت هیچ مورخی گزارش آمدن اهل بیت از مدینه به کربلا را گزارش نداده است. اگر چنین چیزی روی می داد قطعا تعدادی از بنی هاشم که در مدینه بودند به این کاروان اضافه می شد. عمده تاریخ نویسان اتصال سر مبارک أباعبدالله به تن مبارک ایشان را در اربعین دانسته اند که مسلما در اربعین دوم نمی تواند باشد. وقتی کاروان اهل بیت (علیهما السلام) به کربلا رسید همگان خود را از مرکب ها فرو افکندند. در این هنگام چشم ها دیگر بار با خاک کربلا آشنا شد. غم ها تازه گردید و زخم های پیشین سر باز کرد. همگان گریبان چاک زدند. موها پریشان کردند و گدازه های اندوه پنهان از دل ها سربرآورد. چند روزی در آنجا ماندند و آنگاه به مدینه سفر کردند. درنگ کاروان را در کربلا سه روز نوشته اند. نیز نوشته اند زنانی از اطراف ـ احتمالا زنان بنی اسد ـ آمدند. حضرت زینب (سلام الله علیه) در میان این زنان می نگریست و می گفت: وا أخاه، وا حسیناه، وا حبیب رسول الله و ابن مکه و منی و ابن فاطمه زهرا و ابن علی مرتضی. در کنار حضرت زینب (سلام الله علیه) در میان این زنان می نگریست و می گفت: وا اخاه، وا حسناه، وا حسیناه. هنوز نشان از خیمه های سوخته، باقی بود. گودال قتلگاه چشم در چشم باز آمدگان داشت. زمین از نیزه ها و تیرها و شمشیرهای شکسته نشان داشت. کودکان با مشاهده این صحنه ها بلند بلند می گریستند. سکینه می گفت: وا محمداه، وا جداه. حضرت زینب (سلام الله علیه) و ام کلثوم (سلام الله علیه) همراه با زنان و کودکان گرد مزار أباعبدالله (علیه السلام) حلقه زدند. هر یک به زبانی ماجراهای رفته را باز می گفت: یکی از کربلا و سوزها و اشک ها و سوختن ها و تازیانه ها می گفت و دیگری از اسارت وتلخی راه و رنج های مجلس عبیدالله و یزید. ام کلثوم (سلام الله علیه) مزار برادر را در آغوش گرفت و گفت: جعلت فدام، قتلو فما عرفوک و ترکوک عریانا و ذبحوک عطشانا و لم یوجد احد ان یرحمک و یرحم عیالک: فدایت شوم برادر، تو را کشتند و جایگاه و عظمت تو را درنیافتند. بدنت را برهنه رها کردند و تو را شهید کردند در حالی که لب هایت خشکیده و کامت تشنه بود و هیچ کس آن لحظه بر تو و خانواده ات ترحم روا نداشت. زیارت اربعین جابر انصاری اما آنچه مسلم است کسانی که پس از شهادت حضرت أباعبدالله (علیه السلام) در اربعین به کربلا آمدند جابر ابن عبدالله انصاری و عطیه کوفی بودند. جابر ۱۵ سال پیش از هجرت در مدینه متولد شد یعنی هنگام وقوع کربلا ۷۶ ساله بود. او ۱۷ سال پس از کربلا نیز زنده بود و در ۹۳ سالگی درگذشت. عطیه هم از یاران و وفاداران امام علی(علیه السلام) و از راویان حدیث بود. جابر پس از غسل و بستن احرام و زدن ماده ای خوشبو قدم ها را آهسته بر می داشت و با نهایت ادب و احترام به سمت قتلگاه حرکت کرد. وقتی به مزار رسید سه بار گفت یا حسین و بی هوش شد. وقتی به هوش آمد گفت: حبیب لا یجیب حبیبه؟ و چون جواب نشنید پاسخ گفت: چگونه جواب دهی حال آنکه رگ های گردنت را بریده اند و میان پیکر و سرت جدایی افکنده اند. من شهادت می دهم تو پسر خاتم پیامبرانی و پسر امیر مؤمنانی و پسر هم پیمان تقوا و فرزند هدایتی، پنجمین اصحاب کسایی، پسر سرور نقبایی، پسر فاطمه (سلام الله علیه) برترین زنان جهانی، چگونه چنین نباشی حال آنکه پرورده دست سرور پیامبرانی و در دامن پارسایان پرورش یافتی و از پستان ایمان شیر نوشیدی و با اسلام از شیر بریده شدی. پاکیزه زیستی و پاکیزه رفتی. اما دل های مؤمنان در فراق تو دردمند است. در حالی که در خوبی تو تردیدمان نیست. سلام و خشنودی خدا بر تو باد. من گواهی می دهم که تو بر همان راه رفتی که برادرت یحیی بن زکریا رفت. در کتاب کامل الزیارات ابن قولویه آمده، گریه ۴۰ روزه آسمان و زمین و خورشید و ملائکه را بر امام حسین (علیه السلام) یادآور شده است. اعتبار اربعین امام حسین (علیه السلام) از قدیم الایام میان شیعیان و در تقویم تاریخی وفاداران به امام حسین (علیه السلام) شناخته شده بوده است. ار روز اربعین زیارت امام حسین (علیه السلام) مستحب است و این زیارت، همانا خواندن زیارت اربعین است که از امام عسکری (علیه السلام) روایت شده که فرمود: علامات مؤمن پنج تاست : خواندن ۵۱ رکعت نماز در شبانه روز، نمازهای واجب و نافله و نماز و شب، به دست کردن انگشتری در دست راست، برآمدن پیشانی از سجده و بلند خواندن بسم الله الرحمن الرحیم در نماز. سنت پیاده روی اربعین از هنگامی که نخستین زائر مضجع منور اباعبدالله الحسین (علیه السلام)، جابر بن عبدالله انصاری در روز اربعین از مدینه به سمت کربلا رهسپار شد تاکنون سال ها می گذرد. در این سال ها علما و اولیای الهی برای زیارت سیدالشهدا (علیه السلام) در روز اربعین اهمیت و جایگاه والایی قائل بودند و با پای پیاده از نجف اشرف به سوی کربلا رهسپار می شدند، بی شک جابر بن عبدالله، نخستین زائر کربلای معلی در روز اربعین سال ۶۱ هجری است، این سنت حسنه نیز در سال های حضور ائمه معصومین (علیهما السلام) با وجود حکومت سفاک و خونریز اموی و عباسی انجام شده است. در برخی از روایات تاریخی بیان شده است که زیارت کربلا با پای پیاده در زمان «شیخ انصاری» (متوفی سال ۱۲۸۱ قمری) رسم بوده است، اما در برهه ای از زمان به ورطه فراموشی سپرده می شود که در نهایت توسط «شیخ میرزا حسین نوری» دوباره احیا می شود. این عالم بزرگوار اولین بار در عید قربان به پیاده روی از نجف تا کربلا اقدام کرد سه روز در راه بود و حدود ۳۰ نفر از دوستان و اطرافیانش وی را همراهی می کردند، نیز با وی بودند. «محدث نوری» از آن پس تصمیم گرفت، هر سال این کار را تکرار کند، ایشان آخرین بار در سال ۱۳۱۹ هجری با پای پیاده به زیارت حرم أباعبدالله حسین(ع) رفت. با این که زیارت سید الشهدا (علیه السلام) در اکثر برهه های تاریخی به سختی انجام می شد و جان زائران در خطر بود، اما با این وجود عاشقانه خطرات را به جان می خریدندو به پابوسی امام حسین (علیه السلام) در روز اربعین نائل می شدند. پیاده روی مراجع و علما تا زمان صدام ادامه داشته است، اما از زمانی که او در سال ۱۳۵۸ (۱۴۰۰ قمری) به ریاست جمهوری عراق رسید تا زمانی که در سال ۱۳۸۱ شمسی (۱۴۲۴ قمری) سقوط کرد، وقفه ای در اجرای مراسم عزاداری با شکوه و پیاده روی های دسته جمعی ایجاد شد، هر چند که برخی اخبار حکایت از پیاده روی مخفی مردم در زمان صدام داشته است که گاهی منجر به شهادت این افراد توسط نیروی های بعث شده، اما مردم عراق با سقوط صدام، بار دیگر عشق و علاقه وصف ناپذیر خود به امام حسین (علیه السلام) را طی این چند سال به جهانیان ثابت کرده اند که در کنار دیگر محبان و شیعیان اهل بیت از کشورهای ایران، لبنان، پاکستان، هند، لبنان، قطر، امارات، کویت، بحرین و ... مراسم اربعین حسینی را با شکوه تر از سال قبل اجرا می کنند. آینده پیاده روی اربعین با استقبال زایدالوصف آزادگان جهان از هر دین و مذهبی از سراسر جهان خصوصا شیعیان هندی، پاکستانی و ایرانی هر سال به این شور و شوق افزوده می شود و این فرصتی برای معرفی امام حسین (علیه السلام) و دین مبین اسلام است. این پیاده روی میلیونی فرصت بی نظیری است که برای همه ابعاد آن باید برنامه ریزی کرد تا از آن برای انتشار اسلام استفاده کرد. از آنجایی که می توان گفت قیام عاشورا قانون اساسی عالم تشیع قلمداد می شود باید پذیرفت که بخش اعظمی از این قانون اساسی در اربعین حسینی به میثاق نوینی تبدیل می شود که باید از بسترهای فرهنگی و معنوی آن نهایت بهره را برد.


دوشنبه ، ۹آذر۱۳۹۴


[مشاهده متن کامل خبر]





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: جهان نیوز]
[مشاهده در: www.jahannews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن