محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846734119
هند به دنبال گرفتن امتیاز معدنی از افغانستان
واضح آرشیو وب فارسی:ماین نیوز: گروه معادن - هند و افغانستان مذاکرات خود را بر سر برنامه های ۱۱ میلیارد دلاری معدنکاری سنگ آهن و پروژه های فولادسازی لغو کردند. پیش از این قرار بود یک کنسرسیوم از شرکت های فلزی هند، این پروژه را به پیش ببرند.به گزارش ماین نیوز، براساس گفته یک مقام ارشد دولت هند که از کنسرسیوم هندی در مذاکرات دوجانبه با افغانستان حمایت می کرد و کارهای آن را به پیش می برد، اکنون هند به این نتیجه رسیده که مذاکرات صرف نتیجه ای نخواهد داشت؛ بلکه ابتدا باید تسلط و سیطره طالبان بر ذخایر سنگ آهن و کارخانه های فولادسازی این کشور در «حاجی گک» پایان یابد. او به وب سایت خبری-تحلیلی «ماینینگ ویکلی» گفت: دولت افغانستان از تصمیم هند آگاهی دارد و این موضوع را درک می کند که دلیل این مسائل چیست. آنها به این موضوع واقف هستند که درحال حاضر، نیروهای طالبان دریافت کننده درآمدهای فعالیت های سازمان نیافته معدنکاری در ناحیه هستند و سرمایه گذاران را هم با مشکلات امنیتی زیادی مواجه می کنند. تا طالبان باشد.... داستان همکاری های هند و افغانستان به سال ۲۰۱۱م بازمی گردد؛ زمانی که هند به حقوق معدنکاری سنگ آهن در «حاجی گک» دست پیدا کرد. از آن زمان تاکنون چندین مرحله از مذاکرات مستقیم دولتی بین ۲ کشور برگزار شده ولی به نتیجه خاصی نرسیده است. به همین دلیل است که هم دولت افغانستان و هم دولت هند به این نتیجه رسیده اند که مذاکرات صرف نمی تواند هیچ مشکلی را حل کند و تنها پروژه را به تعویق انداخته است. بنابر گفته یکی از مقامات مسئول شرکت فولاد هند (سیل) که مهم ترین عضو این کنسرسیوم است، این شرکت فعالیت روی پروژه سنگ آهن و فولاد افغانستان را متوقف کرده؛ هر چند آن را تاکنون علنی نکرده است. با این وضعیت، توافق ۳ جانبه هند، افغانستان و ایران هم بی حاصل خواهد ماند؛ پروژه ای که قرار بود برای فراهم کردن زمینه های انتقال محصولات معدنی و رشد بیشتر این حوزه در هر ۳ کشور، به مرحله اجرا برسد. براساس این طرح قرار بود زیرساخت های ارتباطی و حمل ونقل از طریق ایران و بندر چابهار تامین شود. زمانی که قرارداد معدنی هند و افغانستان در سال ۲۰۱۱م امضا شد، قرار بود که یک کارخانه یک میلیون تنی تولید فولاد با هزینه ۱۱ میلیارد دلار در افغانستان ساخته شده و بهره برداری از ذخیره ۱/۸ میلیارد تنی سنگ آهن «حاجی گک» هم آغاز شود. براساس برنامه، سنگ آهن تولیدی این معدن باید به مصرف کارخانه فولاد افغانستان می رسید و بقیه آن هم به هندوستان ارسال می شد. با این حال، به نظر می رسد که تمام این برنامه ریزی ها لغو شده اند. هند به دنبال امتیازات بیشتر مشاور بین الملل خانه اقتصاد در این باره گفت: هدف هند از اعلام چنین تصمیمی، امتیاز گرفتن از افغانستان است. داوود شاه صبا، وزیر معادن و نفت افغانستان هم چنین نظری دارد. اگر هند به دنبال امتیاز گرفتن نبود، نباید شروع به همکاری معدنی با افغانستان می کرد. این کشور از نوامبر سال ۲۰۱۱ برای شروع فعالیت های معدنی خود وارد خاک افغانستان شد. در حالی که در آن زمان، ناامنی در افغانستان و حضور طالبان بسیار شدیدتر بود. کیوان جعفری طهرانی تشریح کرد: در آن سال، با آنکه هنوز ائتلاف امریکایی در افغانستان حضور داشته و برای حفظ امنیت تلاش می کردند، هند به خوبی از خطرات و ناامنی های افغانستان اطلاع داشت. اکنون شاید حضور داعش در خاک افغانستان هم دیده شود ولی بحث ناامنی در افغانستان، بهانه ای است تا هندوستان بتواند به واسطه آن به بیشتر خواسته های خود برسد. وی افزود: هندوستان در سال های گذشته حتی به تعهدات و برنامه های تعیین شده در افغانستان هم عمل نکرده بود. این کشور زمانی که وارد افغانستان شد، در طرح امکان سنجی اولیه قرار بود که یک کارخانه ۳/۱ میلیون تنی فولاد در این کشور بسازد ولی به تدریج اهداف خود را تعدیل کرد و به این مرحله رسید که یک کارخانه یک میلیون تنی فولاد در افغانستان بسازد. با این حال، حتی برای ساخت این طرح و البته طرح های موازی آن که شامل توسعه معدن سنگ آهن «حاجی گک» و نیروگاه و طرح های بسیار دیگر هم می شود، زمان را تلف کرد. جعفری طهرانی آخرین زمان حضور واقعی هندی ها در خاک افغانستان را سال گذشته می داند؛ زمانی که مهمانسرای کارشناسان و کارکنان هند در افغانستان هدف انفجار قرار گرفت. او بر این نکته تاکید کرد که از آن زمان تاکنون، هندی ها در افغانستان حضور فیزیکی نداشته اند و تنها روی کاغذ اینگونه ادعا می شد که کارها براساس برنامه های تعیین شده پیش می رود. این موضوع اکنون به صورت علنی مطرح می شود تا بتوانند از دولت افغانستان امتیاز بگیرند و خواسته های خود را به این کشور تحمیل کنند. هند مجبور به عقب نشینی می شود مشاور بین الملل خانه اقتصاد ایران خاطرنشان کرد: دلیل توجه اولیه هند به افغانستان و تلاش برای همکاری معدنی آن، محدود شدن تولید سنگ آهن در هند و صادرات آن بوده است. دولت هند در سال ۲۰۱۰م اقدام به تعیین عوارضی برای صادرات سنگ آهن این کشور کرد تا مانع از خروج آن به کشورهایی مانند چین شود و بتواند سنگ آهن مورد نیاز صنعت فولاد خود را در داخل کشورش تامین کند. با این حال، این طرح نه تنها باعث کاهش چشمگیر صادرات سنگ آهن از هند شد، تولید این ماده معدنی را هم در هند به شدت کاهش داد. به عنوان مثال در حالی که معدنکاران هند در سال ۲۰۰۹م، علاوه بر تامین نیازهای داخلی کشور خود اقدام به صادرات ۱۱۰ میلیون تن سنگ آهن هم کردند، در سال گذشته میلادی (۲۰۱۴) کل تولید سنگ آهن هند به ۱۳۰ میلیون تن کاهش یافت و تنها ۵ میلیون تن از آن صادر شد. دولت هند با سیاستی که اجرا کرد و باعث از بین رفتن انگیزه تولیدکنندگان سنگ آهن کشور خود شد، مجبور شد که به جایگزین هایی مانند سنگ آهن افغانستان توجه کند. جعفری طهرانی ادامه داد: هند در سال ۲۰۱۱م برای تامین کسری سنگ آهن مورد نیاز کشور خود وارد افغانستان شد ولی به دلیل مشکلات مالی نتوانست به تعهدات خود عمل کند. به همین دلیل به تدریج، اهداف و برنامه های تعیین شده برای فعالیت در افغانستان را تعدیل کرد تا به مرحله کنونی برسد که اعلام کرده قصد ندارد برنامه های خود را ادامه دهد. با این حال، چنین ادعایی، جامه عمل به خود نخواهد پوشاند و می توان انتظار داشت که هند تا یک سال دیگر به افغانستان بازگردد. این کشور، چاره ای به جز این کار ندارد. هند باید تا سال ۲۰۲۵م به هدف تولید ۳۰۰ میلیون تنی فولاد خود دست پیدا کند و برای آن نیاز به حدود ۵۰۰ میلیون تن سنگ آهن در هر سال دارد. تفاوت ۳۷۰ میلیون تنی تولید کنونی سنگ آهن هند و سنگ آهن مورد نیاز آن در ۱۰ سال آینده، قابل جبران نیست و این کشور باید از افغانستان کمک بگیرد. ایران چه باید بکند؟ مشاور بین الملل خانه اقتصاد ایران گفت: در هر صورت، خروج هند و ادعای آنها، به ضرر خود این کشور است. ایران یکی از کشورهایی است که می تواند در معادن سنگ آهن افغانستان، جای هند را بگیرد. حتی در سال ۲۰۱۱م هم ۲ شرکت ایرانی برای حضور در «حاجی گک» اعلام آمادگی کرده بودند. اکنون هم ایران می تواند به طور جدی در معادن افغانستان حضور داشته باشد. وی در پایان تصریح کرد: با این حال، یکی از مشکلاتی که کشور با آن مواجه می شود، به تاخیر افتادن پروژه توسعه بندر چابهار و خط آهن آن تا افغانستان است. برای انجام این طرح ۱۰۰ میلیون دلار سرمایه نیاز است که البته در صورت تمرکز بر جذب سرمایه گذاری خارجی می توان منابع آن را تامین کرده و پروژه را به پایان رساند؛ پروژه ای که منافع اقتصادی و امنیتی فراوانی برای ایران و شرق کشور خواهد داشت.
یکشنبه ، ۸آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ماین نیوز]
[مشاهده در: www.minews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]
-
گوناگون
پربازدیدترینها