واضح آرشیو وب فارسی:آفتاب دل: صنایع دستی از مؤلفه های هویتی کردستان محسوب می شود؛ دست ساخته هایی که در کنار معرفی آداب و رسوم و فرهنگ و پیشینه مردم این استان،امروز به منبعی برای درآمدزایی صنعتگران کردستانی تبدیل شده است...به گزارش آفتاب دل ، صنایع دستی از مؤلفه های هویتی کردستان محسوب می شود؛ دست ساخته هایی که در کنار معرفی آداب و رسوم و فرهنگ و پیشینه مردم این استان،امروز به منبعی برای درآمدزایی صنعتگران کردستانی تبدیل شده است. بر این اساس حمایت از فعالان این حوزه در قالب انجام اقدام هایی مانند راه اندازی خانه های صنایع دستی در دستورکار مسئولان استان قرار دارد.با وجود این، صنایع یادشده با ظرفیت ها و محدودیت های مختلفی مواجهند. شکی نیست که تقویت نقاط قوت و تلاش برای کاهش تنگناهای این حوزه باید در دستورکار مسئولان قرارگیرد تا این بخش، نقش خود را در توسعه و جهش اقتصادی استان به خوبی ایفا کند. در این زمینه با «فرهاد حامدی» معاون صنایع دستی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کردستان به گفت وگو نشستیم که در ادامه می خوانید. صنایع دستی در کردستان از چه پیشینه ای برخوردار است؟ این استان به دلیل برخورداری از تاریخ و فرهنگ غنی، جزو قطب های مهم صنایع دستی کشور محسوب می شود. از بیش از 3هزارسال قبل، مردم این منطقه برای رفع نیازهای معیشتی خود به تولید دست ساخته هایی اقدام می کردند که با استفاده از مواد طبیعی در دسترس و بومی پدید می آمد. این ویژگی تاکنون به عنوان یکی از شاخص های بارز صنایع دستی کردستان همچنان ماهیت خود را حفظ کرده است و به تعبیری صنایع دستی این استان در زندگی مردم جاری است و پیوند ناگسستنی با رفع نیازهای اصلی آنها یعنی سکونت، معیشت و اقتصاد داشته است. این شاخص ها سبب شده است که صنایع دستی استان به شکل کاربردی تری نمود داشته باشد. صنایع دستی استان به چند گروه تقسیم می شود؟ یک دسته از صنایع دستی استان شامل گروه هنرهای چوبی و بافته های داری است که هنرهای چوبی خود به 4 گروه «نازک کاری چوب»، «ارغوان بافی»، «اروسی سازی» و «سازسازی سنتی» تقسیم می شود و بافته های داری نیز «گلیم بافی» و «فرش بافی» رادربرمی گیرد. گروه دوم شامل هنرهای پوشاک سنتی و البسه محلی است که دربرگیرنده انواع لباس های محلی و پاپوش های سنتی مانند «کلاش» و سربندهاست. گروه سوم نیز به عنوان هنرهای چرمی یا سراجی سنتی شناخته می شود. هنرهای فلزی نیز شامل ساخت انواع زیورهای سنتی و مانند آن است. نساجی سنتی شامل «موج»، «مرغز» و «جاجیم بافی» هم دیگر گروه های صنایع دستی کردستان را تشکیل می دهند. حوزه صنایع دستی استان چه ظرفیت هایی دارد و با چه چالش هایی مواجه است؟ ظرفیت هایی که در استان برای بهره گیری در توسعه صنایع دستی وجود دارد عبارت است از وجود منابع غنی مواد اولیه مرغوب اعم از چوب، پشم و سایر محصولات حیوانی، موقعیت ویژه جغرافیایی و هم مرزی با عراق با وجود اشتراکات فرهنگی،وجود پیشینه و قدمت تاریخی این محصولات و بالاخره حضور استادکاران خبره و سرشناس در همه شاخه های فعال صنایع دستی در کردستان که فرصت های بسیاری را در این حوزه به وجود آورده است. در این میان کمبود فضاهای متمرکز برای عرضه محصولات صنایع دستی به گردشگران،آشنا نبودن صنعتگران با قوانین حمایتی، ضعف آشنایی با اصول بازاریابی و بی توجهی به نیازهای بازار یعنی تولید مبتنی بر تقاضا و به روز کردن محصولات،ناشناخته ماندن بسیاری از محصولات مرغوب و کابردی صنایع دستی استان، کمبود بسترهای مناسب برای توسعه صادرات محصولات و کمبود اعتبارات حمایتی لازم از تولیدکنندگان را می توان از مهم ترین چالش های این حوزه در استان عنوان کرد. در بخش اختصاص اعتبارات مورد نیاز این حوزه اوضاع چگونه است؟ در زمینه کمبود اعتبارات نیز باید اشاره کنم که اعتبار معاونت صنایع دستی صرفا به بخش آموزش اختصاص یافته درحالی که فقط یکی از 70 مأموریت ما آموزش است. متأسفانه نبود اعتبار برای اجرای برنامه هایی مانند مستندنگاری،استانداردسازی، اجرای برنامه های توجیهی، حضور در نمایشگاه های بین المللی، استقرار سامانه های الکترونیک، طراحی، تولید و نمونه سازی محصولات و کمک به ایجاد بازارچه های دائمی از مشکلات کنونی ماست. برای کاهش این معضلات چه اقدام هایی انجام داده اید؟ در زمینه تأمین فضای موردنیاز، با هدف متمرکزسازی فعالیت های تولیدی و عرضه این صنایع که اثر بسزایی در جلب گردشگران، ارتقای سطح فروش صنعتگران و تبادل دانش فنی میان تولیدکنندگان دارد، طرح ایجاد شهرک ها و بازارچه های دائمی صنایع دستی را از سال 1389 در دستورکار قرار داده ایم. در این زمینه مطالعات امکان سنجی لازم ازسوی شرکت های مشاور انجام و مشخص شد که سنندج ظرفیت ایجاد شهرک یا مجتمع صنایع دستی را دارد. ضمن اینکه براساس بررسی های صورت گرفته مشخص شد که شهرستان های سقز، بانه و مریوان نیز قابلیت برخورداری از بازارچه های دائمی صنایع دستی را دارند. سال گذشته جانمایی محل راه اندازی مربوط بازارچه در این 3 شهرستان انجام شد، اما در سنندج با وجود اینکه تاکنون 8 نقطه منطبق بر نیاز شناسایی شده است، به دلیل وجود معارض، امکان دریافت زمین موردنظر را نداشته ایم. در این زمینه از قابلیت های خانه های تاریخی چگونه استفاده می کنید؟ با هدف حمایت از صنعتگران فاقد فضای کارگاهی یا آن دسته از هنرمندانی که نشان اصالت یونسکو و مرغوبیت ملی دارند، از ظرفیت بناهای تحت تملک سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری برای ایجاد خانه های صنایع دستی بهره بردیم که تعیین خانه «حبیبی» به عنوان خانه صنایع دستی و همچنین تأسیس خانه تخصصی «زیور و آبگینه» درخانه «امین الاسلام» از اقدام های انجام شده در این زمینه درسال گذشته بود. این رویکرد در سال جاری نیز تداوم یافت و مجتمع صنایع دستی «آیت الله طالقانی» و حمام تاریخی «عبدالخالق» به این منظور اختصاص می یابد. البته این حمام تاریخی فعلا در اختیار اتحادیه صنایع دستی استان است و تعاونی های فعال در این حوزه در آن مشغول فعالیتند. برای ارتقای آموزش و نیز معرفی محصولات در حوزه صنایع دستی چه فعالیت هایی صورت گرفته است؟ در این بخش سال گذشته کارگاه آموزشی مدیریت تولید، بازرگانی و بازاریابی در صنایع دستی برگزار شد. همچنین در سال 1392 برگزاری همایش و کارگاه آموزشی بسته بندی در صنایع دستی و شیوه های ارتقای کیفیت در دستورکار قرار گرفت و سال پیش از آن هم، کلاس آشنایی با مهر اصالت یونسکو با هدف حضور آثار صنعتگران این استان در عرصه های بین المللی برگزار شد.علاوه بر اینها برای معرفی محصولات صنایع دستی استان واحدی به نام «توسعه و ترویج صنایع دستی» را ایجاد کرده ایم که مهم ترین وظیفه آن معرفی و شناساندن محصولات استان است. این معرفی در چند بخش استانی، ملی و بین المللی صورت گرفته است. ضمن اینکه هر سال در نمایشگاه های ملی حضور مؤثری داریم و در کنار آن، اقدام به برپایی نمایشگاه های تخصصی استانی و حضور در برنامه های رسانه ملی کرده ایم. تهیه فیلم های ترویجی مستند از 7رشته بومی صنایع دستی استان مانند «زیورهای سنتی»، «شال بافی»، «پستک بافی» و «خراطی سنتی» و توزیع اقلام تبلیغی مانند بروشور، کتاب و لوح های فشرده، البته به تعداد محدود به دلیل مشکلات اعتباری نیز انجام شده است، اما خوشبختانه در سال جاری اعتبارات ویژه ای برای این موضوع اختصاص می یابد. چه موانعی در مسیر صادرات محصولات صنایع دستی استان قرار دارد؟ از مشکلات موجود در این حوزه، نبود صادرکنندگان تخصصی و آشنا نبودن آنان با مقوله صنایع دستی است. این موضوع زمینه ساز تداوم صادرات صنایع دستی استان به صورت چمدانی می شود. در این میان همکاری اتاق بازرگانی و ترویج این مقوله مهم، می تواند در تربیت صادرکنندگان صنایع دستی نقش بسزایی داشته باشد. نبود مطالعات لازم درحوزه نیازسنجی بازارهای هدف نیز سبب شده است که نتوانیم برنامه ریزی مناسبی در زمینه نوع و حجم تولید داشته باشیم. همچنین فقدان بسته بندی مناسب محصولات صنایع دستی برای حضور در بازارهای بین المللی از دیگر چالش های موجود در این حوزه محسوب می شود. گفتگو از کیوان قاسمی- روزنامه همشهری کردستان
یکشنبه ، ۸آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آفتاب دل]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]