محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830620365
دخترانی که مادر نمی شوند
واضح آرشیو وب فارسی:اقتصاد آنلاین: تجرد زنان و مردان در همه دوره های انسانی به عنوان موضوعی پذیرفته شده وجود داشته است؛ اما وقتی تعداد آن به خصوص در میان زنان به عنوان پایه اصلی باروری در جامعه افزایش می یابد، دیگر تنها یک انتخاب شخصی نیست.به گزارش اقتصاد آنلاین به نقل از شرق ، بنا بر آمار خام سرشماری نفوس و مسکن سال ٩٠ که هیچ تحلیلی به همراه ندارد، نزدیک به ٥٠٠ هزار زن هرگز ازدواج نکرده تنها در فاصله سه گروه سنی ٣٥-٣٩، ٤٠-٤٤ و ٤٥-٤٩ سال بوده اند. همچنین طبق آمار علی اکبر محزون، مدیرکل دفتر آمار و اطلاعات جمعیتی سازمان ثبت احوال، یک میلیون و ۳۰۰ هزار مرد بالای ۳۵سال و زن بالای ۳۰ سال در کشور داریم که ۳۲۰ هزار نفر آنها پسر و ۹۸۰ هزار نفرشان دختر هستند. هرچند که زندگی و روابط انسان ها مثل این آمار خشک و بسته نیست و احتمال زیادی وجود دارد که این حدود یک میلیون دختر مجرد در فاصله سرشماری ٩٠ تا ٩٥ ازدواج کرده باشند، اما مسئله مهم، زنگ خطری است که به صدا درآمده است. روی این گزارش با دخترانی است که در محدوده تجرد قطعی قرار دارند، هیچ تجربه ازدواجی نداشته اند و احتمال مادر شدن را از دست می دهند. با محاسبه اینکه احتمال ازدواج و مادرشدن برای زنان در فاصله ٤٠ تا ٥٠ سال کمتر از سایر گروه های سنی است، طبق سرشماری سال ٩٠ که فعلا برای همه ملاک است، نزدیک به ٥٠٠ هزار زن هرگز ازدواج نکرده در مناطق شهری، روستایی و غیرساکن از امتیاز مادر شدن محروم شده اند. در عین حال به شکل جزئی تر تعداد دخترانی که در سال ٩٠ در ٤٩ سالگی قرار داشته اند ٦٨ هزار و ٦٢١ مورد بوده است که قاعدتا این تعداد امروز از این مرز گذشته اند. براساس سرشماری سال ٩٠، تعداد دختران هرگز ازدواج نکرده در مناطق روستایی در همه گروه های سنی بیش از دو میلیون و ٦٥٠ هزار نفر بوده است اما سهم گروه های سنی ٣٥-٣٩، ٤٠-٤٤ و ٤٥-٤٩، ١٣٧ هزارو ٦٠٤ نفر بوده است که طبق قاعده فرصت های کمتری برای ازدواج داشته اند. اگر این عدد را در مقابل ٣١١ هزار و ٥٠٦ دختر سه گروه سنی فوق در نقاط شهری قرار دهیم متوجه می شویم که جمعیت دختران هرگز ازدواج نکرده روستایی تقریبا نیمی از دختران هرگز ازدواج نکرده شهری است. این مقایسه می تواند یکی از نشانه های جمعیت عظیم مهاجرت مردان روستاها به شهرها باشد که فرصت ازدواج را از دختران روستایی گرفته است. در این میان استان تهران با دارا بودن یک میلیون و ٥٤٨ هزار و ٦٧٣ زن هرگز ازدواج نکرده در میان دختران ١٠ تا ٥٠ سال و بالاتر در صدر این آمار قرار دارد. بعد از تهران استان های خراسان رضوی، خوزستان، فارس و اصفهان به ترتیب بیشترین تعداد دختران هرگز ازدواج نکرده را دارند. البته تعداد مردان هرگز ازدواج نکرده نیز در تهران با یک میلیون و ٩٨١ هزار ٧٧٦ نفر بالاترین آمار را داشته است. البته باید توجه داشت که آمار ارائه شده مربوط به چهار سال قبل است و این امید و احتمال بسیار زیاد است که دختران این گروه های سنی در آستانه تجرد قطعی فرصت ازدواج را یافته و از تقسیم بندی هرگز ازدواج نکرده ها خارج شده باشند. به همین دلیل شاید بهتر باشد آمار ازدواج زنان در سه گروه سنی ٣٥-٣٩، ٤٠-٤٤ و ٤٥-٤٩ طی سال های ٩١، ٩٢ و ٩٣ را در این گزارش بیاوریم تا بدانیم چه تعدادی از زنان هزگز ازدواج نکرده در سرشماری سال ٩٠ ممکن است در این چهار سال ازدواج کرده باشند. با این نگاه باید گفت که در سال ٩١ در سه گروه سنی فوق ٣٣ هزارو ٨٥ زن، در سال ٩٢ در همین سه گروه ٣٤ هزار و ٣٤٩ زن و در سال ٩٣ نیز ٣٦ هزارو ٧٩٨ زن ازدواج کرده اند که البته در آمار ثبت احوال مشخص نیست این ازدواج ثبت شده، ازدواج چندم این زنان بوده است اما احتمال این که تعدادی از آنها جزء این آمار باشند زیاد است. با این حساب می توان گفت، بیش از ١٠٣ هزار زنی که از این سه گروه سنی در فاصله سال های ٩١ تا ٩٣ ازدواج کرده اند از آمار حدود ٥٠٠ هزار زن هرگز ازدواج نکرده این سه گروه سنی در سرشماری سال ٩٠ کسر شده اند. سیاست هایی که افسار گسیخت بیشتر مردم اگر از سیاست های کلان جمعیتی دهه ٦٠ بی اطلاع باشند، حداقل اثرات آنها را در میان خانواده های خودشان و اطرافیانشان به خاطر دارند. سال هایی که داشتن بچه های بیشتر تبلیغ می شد و ارگان های دولتی به کارگران و کارمندانشان برای داشتن بچه های سوم و چهارم امتیازات زیادی می دادند. مثلا وقتی من به عنوان فرزند سوم به دنیا آمدم اسم پدرم در لیست اولویت های مسکن در محل کارش قرار گرفت و یا کوپن های آن روزها برای خانواده های پر جمعیت یک امتیاز خاص و چاله پر کن بود. در دهه ٦٠ نرخ باروری و فرزندآوری در کشور ٦,٤ فرزند به ازای هر زن ١٥تا ٤٩ساله بود. سیاست هایی در برنامه پنج ساله اول توسعه تدوین و اجرائی شد تا نرخ باروری در اوایل دهه ٩٠به ٤ فرزند برای هر زن ١٥تا ٤٩ ساله ایرانی برسد. اما متاسفانه با اشتباهاتی که در برنامه های کاهش جمعیتی بود، نرخ باروری در اوایل دهه ۷۰ به ٤ فرزند رسید و اهداف تعیین شده برنامه برای دهه ٩٠ در واقع ۲۰ سال زودتر از آن محقق شد و این روند کاهشی همین طور تا امروز ادامه یافت. دراین شرایط اگر رشد جمعیت با این روند ادامه یابد، در سال ١٤٢٥به صفر و پس از آن به رقم منفی خواهد رسید و باید یادآوری کرد که در برآوردهای جمعیتی، نرخ جمعیت اولین عدد مهم برای یک کشور است. چرا تجرد زنان بیشتر به نظر می آید؟ زنان به واسطه ماهیت وجودیشان، یک وظیفه نانوشته در جامعه و جمعیت دارند و آن همین تعهد طبیعی فرزندآوری است. یعنی اگر مادربزرگ های ما میانگین ٦ تا ١٢ فرزند را تجربه کردند و مادران ما تجربه میانگین ٣ تا ٦ فرزند را، حالا زنان این دوره باید این تعهد را با کاهش متناسب دوره خودشان ادامه دهند. در صورت ادامه نیافتن این چرخه که در آن دخترانی برای ادامه فرزندآوری وجود نداشته باشند، نرخ باروری افت می کند. در تعریف علمی از نرخ باروری گفته اند «تعداد فرزندانی که هر خانم در طول دوران بالقوه باروری خود (١٥ تا ٤٩ سال) به دنیا می آورد». با این تعریف می توانید تعداد دختران مجرد ازدواج نکرده اطرافتان را مرور کوتاهی کنید و ببینید که این نگرانی چقدر می تواند بزرگ باشد. اگرچه حداقل در یک دهه اخیر که سن ازدواج تغییرات زیادی داشته، زنان مجرد که عموما شاغل و تحصیل کرده هم هستند، کمتر مورداتهام قرار می گیرند اما تجرد قطعی در زنان همواره با بازخوردها و واکنش های اجتماعی منفی نسبت به تجرد مردان مواجه بوده است. دلایل ازدواج نکردن یک زن در جامعه ما مختلف است و زنان همانند مردان ممکن است فردی هم سطح خود پیدا نکنند اما جامعه بیشتر به زنان انگ می زند. این زنان مجرد هستند که از سنی به بعد با عنوان هایی نظیر «ترشیدگی» مواجه هستند و حتی بسیاری از خانواده ها برای فرار از همین انگ، دخترانشان را به هر نوع ازدواجی مجبور می کنند. معمولا زنان هرگزازدواج نکرده با این انگ مواجه هستند که «اگر ایرادی نداشت حتما باید ازدواج می کرد». فارغ از این موارد، تجرد برای زنان، با توجه به شرایط فیزیکی و هورمون های مختلفی که دارند، آسیب های جسمی بیشتری نسبت به مردان دارد. جدای از برخی بیماری های روحی و روانی همچون افسردگی، زنان هرگزازدواج نکرده به دلیل نداشتن رابطه جنسی و محرومیت از بارداری و مادرشدن، در معرض انواع بیماری ها قرار دارند. درگیربودن با انواع کیست های دردناک و خطرناک رحم و تخمدان و افزایش بیماری های قلبی جزء موارد اثبات شده در مورد زنانی است که در تجرد قطعی هستند. البته نباید این موضوع را از نظر دور داشت که بسیاری از این زنان و مردان ممکن است وارد رابطه ای غیر از ازدواج شده باشند و به همین دلیل باید عوارض و بیماری های ناشی از روابط جنسی پرخطر را هم به این موارد بیفزاییم. با ناهید خداکرمی، رئیس انجمن علمی مامایی و رئیس کارگروه بهداشت، سلامت و محیط زیست معاونت زنان و خانواده ریاست جمهوری، درباره کاهش نرخ باروری و ضررهای تجرد قطعی در مردان و به خصوص زنان صحبت کردیم و او این زنگ خطر را در ابعاد متفاوتی تشریح کرد. او معتقد است مراکز آمار و ثبت احوال، مجلس شورای اسلامی و سایر ارگان های مسئول در این سال ها، هشدارهای کاهش نرخ باروری را جدی نگرفته اند و می گوید: نباید صرفا دختران را مؤثر و مقصر دانست و قطعا پسرها هم در این روند دخیل و تأثیرگذار هستند. آمار دقیقی از تعداد دختران و پسران در سن تجرد و دلایل عدم ازدواج یا سایر مسائل مرتبط با این افراد وجود ندارد اما مسئله مهم این است که تجرد قطعی روی هر دو جنس تأثیر منفی دارد و اگرچه هر دو جنس را به آسیب های متعددی می کشاند اما درباره جنس زن این آسیب بیشتر است. وی معتقد است نتیجه کاهش نرخ باروری همین رواج تجرد قطعی، مسائلی چون ازدواج سفید و روابط جنسی پرخطر است. وی گفت: بسیاری از دختران و پسران برای فرار از مشکلات و انگ های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ترجیح می دهند خود را از قیدوبند ازدواج دور کنند و یا مجرد بمانند یا به سمت این روابط بروند. البته برای همین مسئله یعنی رواج ازدواج سفید و روابطی که با تعاریف خاص شکل می گیرد، آماری وجود ندارد و هیچ مطالعه میدانی و کارشناسی شده ای روی آنها صورت نگرفته است تا وسعت و دامنه آن و عمق فاجعه را دریابیم و بتوانیم درباره آن درست فکر و برنامه ریزی کنیم. درحال حاضر با توجه به آمار سازمان ثبت احوال و مرکز آمار می توان حدس هایی از تعداد این واقعه در جامعه و میزان شیوع آن داشت و تنها اعلام نگرانی کرد. خداکرمی موضوع تجرد قطعی برای خانم ها و ازدست دادن فرصت مادرشدن را از نظر سلامت جسمی و نیز بعد اجتماعی موردارزیابی قرار داد و گفت: اگرچه ازدواج نکردن و واردنشدن به زندگی زناشویی و تجرد قطعی برای هر دو جنس مرد و زن آسیب های زیادی دارد اما آسیب های جسمی و روانی خانم ها به دلیل شرایط فیزیکی آنها بیشتر است. تخمدان ها و هرمون ها در خانم هایی که ازدواج می کنند، کارکرد همیشگی خود را دارد و آنها را از انواع بیماری ها دور می کند. تعداد زیادی از خانم هایی که ازدواج نمی کنند و فرصت باروری ندارند به انواع بیماری ها از جمله سرطان تخمدان و پستان و آندومتر دچار می شوند. وی می گوید زنانی که در تجرد قطعی هستند از نظر سلامت روان دچار آسیب های اساسی می شوند چراکه بدن خانم ها از یکی از پتانسیل های اصلی خود یعنی باروری و مادرشدن دور می ماند. یکی از همین آسیب های روانی و عاطفی، نداشتن خانواده و بروز عشق و علاقه و وابستگی های خانوادگی است. این علایق معمولا به افراد، امید به زندگی و انگیزه می دهند و نبود آنها، جسم و روح افراد را از زندگی روزمره خسته و دچار یأس و ناامیدی می کند. خداکرمی تأکید دارد که درمورد داشتن روابط جنسی، مردان نسبت به زنان آسیب بیشتری دارند و می افزاید: زنان نوعی کنترل درونی دارند و سیستم بدنشان این اجازه را به آنها می دهد اما غلیان جنسی در مردان بسیار بیشتر است. طبیعت فیزیکی آنها میل به ارتباط جنسی را بیشتر می کند و به همین دلیل احتمال تمایل مردان مجرد به روابط جنسی ناسالم و پرخطر بیشتر است و آنها بیشتر در معرض ابتلا به انواع بیماری های مقاربتی و سرطان های ناشی از آنها هستند. در کنار همه این مسائل باید خطر ابتلا به HIV را برای زن و مرد قرار داد که متأسفانه آمار کمی ندارد و عموما در میان افرادی که آگاهی کمی دارند بیشتر اتفاق می افتد. وی تأکید دارد که برخی از تصمیم ها و قوانین بر بار این آسیب ها می افزاید و در توضیح آن می گوید: در قانون طرح تعالی جمعیت که متناسب با سیاست های ابلاغی مقام معظم رهبری تنظیم و کلیات آن در صحن علنی مجلس هم بررسی شده است، مسائل خطرناکی وجود دارد. یکی از این موارد قراردادن سن ازدواج ١٨ تا ٢٢ سال برای زنان است. به این ترتیب هر دختری که از این سن بگذرد، مقابل نگاه های جامعه و در معرض انگ ترشیدگی و ترس تنهاماندن قرار می گیرد. این طرح اگرچه نقاط قوت زیادی دارد اما نقاط ضعف خطرناکی را هم در دل خود جای داده است. میل به ازدواج و فرزندآوری باید به شکل طبیعی در زن و مرد وجود داشته باشد و اتفاقا به جای گرفتن انگشت اتهام به سمت زنان، باید بیشترین میزان کار فرهنگی و اجتماعی را روی پسران در سنین پایین و قبل از دوران جوانی داشته باشیم تا وظایف همسر و پدربودن و احترام به جنس مخالف را یاد بگیرند و در سنین بالاتر بتوانند از مهارت های خود استفاده کنند. وی با تأکید بر اینکه نباید تنها زنان را در کاهش نرخ باروری مقصر بدانیم و حتما مسائل اجتماعی و مردان در بروز این مسئله نقش اساسی دارند، گفت: زنان خودشان قربانی این ماجرا هستند و به دلیل بروز این شرایط در جامعه از تجربیات شیرین زندگی یک زن محروم شده اند.
یکشنبه ، ۸آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اقتصاد آنلاین]
[مشاهده در: www.eghtesadonline.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
-
گوناگون
پربازدیدترینها