واضح آرشیو وب فارسی:فارس: یادداشت مهمان؛ رضا پارسا
اختلافات قومی؛ بزرگترین تهدید برای نظام سیاسی افغانستان
در وضعیت کنونی افغانستان نباید شکافها و منازعات قومی و قبیلهای تحریک شوند چرا که این مسأله باعث قدرتمند شدن دشمنان این کشور میشود.
به گزارش خبرنگار سایت افغانستان خبرگزاری فارس، «رضا پارسا» سردبیر روزنامه اصلاحات افغانستان در یادداشتی به موضوع همدلی مردم افغانستان در مقابله با چالشهای فراروی آنها پرداخت و نوشت: در وضعیت کنونی نباید شکافهای قومی و قبیلهی فعال شوند چرا که این مسأله باعث قدرتمند شدن دشمنان افغانستان میشود. در این یادداشت آمده است: افغانستان واحد سیاسی است که سرنوشتش با جنگ، خشونت و ناآرامی گره خورده و شرایط سیاسی این کشور آبستن بحرانهای زیادی است. آتش زیر خاکستر در حال شعلهور شدن است امروزه یک بحران کلان که مدتی زیر خاکستر نهان بود، دوباره در حال زبانه کشیدن میباشد و آن منازعات قومی است. اگر به گذشتهها باز گردیم، بزرگترین دشواری که فراروی تاریخ افغانستان بوده است، منازعههای قومی و زبانی است که مانع پیشرفت شده و آن را به خواب تاریخی برای مردم افغانستان بدل ساخته است. در این اواخر این شکاف در میان شهروندان بسیار کمرنگ شده بود؛ همانگونه که در امتیازگیری مسابقات بینالمللی که ورزشکاران کشور به دست میآورند، بسیاری از شهروندان بدون در نظر داشت مرزبندیهای قومی و زبانی، از ورزشکاران کشور، حمایت میکردند. اما برخوردهای برخی از نمایندگان و نخبگان سیاسی در مقابل اقوام دیگر و یا اتهامزنیها، شکافهای اجتماعی درون جامعه را یکبار دیگر تازه میکند و همدلی و یگانگی را در دل شهروندان خاموش میکند. شهروندان در این فضا با کینههای قومی و زبانی به همدیگر هتاکی میکنند و برای تعدیل این شکافها کار جدی از سوی نخبگان، جریانهای سیاسی، حکومت و دیگر نهادها مشاهده نشده است. سیاستمداران به دنبال سواستفاده از شکافهای قومی مردم متأسفانه بسیاری از سیاستمداران و کسانیکه تازه به عرصه سیاست پا گذاشتهاند، روی همین شکافهای قومی و زبانی سرمایهگذاری میکنند و میخواهند با برجسته کردن یکی از این شکافها، برای خود اعتبارسازی کنند. آنها دریافتهاند که دادن شعارهای قومی و تحریک کینههای زبانی و قومی، کمهزینهترین و آسانترین روشی است که میتوانند بهوسیله آن برای خودشان اعتبار و شان اجتماعی فراهم کنند. سیاست پیشهگانی که هیچ ابتکار و فرهیختگی دارند، بقای خود را در کاربرد همین روش میدانند؛ به همین دلیل است که نخبگان به جای اینکه تعدیلکننده شکافهای زبانی و قومی باشند، به محرک آن بدل میشوند. نخبگان سیاسی ما در طول تاریخ سیاسی و اجتماعی کشور در مقیاس قبیله و قوم بازی سیاسی خود را عیار کردهاند و منافع ملی کشور در فرهنگ سیاسیشان نبوده است. به سخن دیگر، ساز و کار قبیله مهمترین و اساسیترین چارچوب رفتاری نخبگان سیاسی ما بوده و منافع ملی هرگز اولویت نداشته است. شکافهای قومی، بزرگترین تهدید برای بقای نظام سیاسی کنونی جدالها در تاریخ سیاسی افغانستان تنها در چارچوب ساز و کار قبیله و قومگرایی قابل تحلیل و فهم است. بنابراین، در وضعیت کنونی نباید این شکافهای قومی و قبیلهی فعال شوند چرا که این مسأله باعث قدرتمند شدن دشمنان افغانستان میشود. افغانستان به عنوان یک کشور زخمی و آسیبپذیر، نیازمند همدلی است، این کشور نباید دوباره شاهد جنگهای داخلی و زبانی و قومی باشد چرا که بزرگترین تهدید برای بقای نظام سیاسی کنونی، تهدید گسلهای اجتماعی و شکافهای قومی است. فعالشدن شکافها اقدامات مثبت دولت را نیز در دید اقوام دیگر منفی جلوه میدهد. بنابراین ساختار شکننده کنونی در برابر چنین تهدیدی به غایت آسیبپذیر است و در فردای فعالشدن شکافهای قومی و نیروهای برخاسته از آن، معلوم نیست چه تقدیری برای نظام سیاسی و آینده کشور رقم خواهد خورد. بنابراین سیاستمداران و نخبگان سیاسی کشور به جای اینکه به دنبال شهرتهای کاذب باشند به منافع ملی کشور بیاندیشند؛ سقوط «قندوز» و افزایش قدرت تروریستها در کشور نمونهای از این غفلت است. سیاستمداران و نخبگان سیاسی بیشتر از هر چیز دیگر باید برای همدلی و همگرایی فکر بیاندیشند تا بتوانند با بسیج ملی بر شورشیان و دشمنهای افغانستان بتازند و نگذارند که تروریسم بار دیگر در این خطه سر بلند نماید. انتهای پیام/
http://fna.ir/OM3JVV
94/09/07 - 11:21
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]