واضح آرشیو وب فارسی:پارس نیوز: حمید مساعدیان گفت: خیز مغزی یا کوه گرفتگی شدید، بیماری است که در ارتفاعات بالا سراغ کوهنوردان می آید و کشنده است.به گزارش پارس به نقل از باشگاه خبرنگاران،حمید مساعدیان رئیس انجمن پزشکی کوهستان گفت: خیز مغزی، شکل شدید کشنده کوه گرفتگی است که پیشرفت شدیدی دارد، این بیماری بیشتر به دنبال کوه گرفتگی حاد پدید می آید و در کسانی دیده می شود که با وجود نشانه های کوه گرفتگی حاد به صعود ادامه می دهند، در برخی موارد حضور بلند مدت در ارتفاعات بالا مانند زمین گیر شدن در بارگاه آخر نیز موجب پیدایش بیماری شده است. با توجه به سرشت غافلگیر کننده بیماری و سرعت پیشرفت آن کوچک ترین تاخیر در تشخیص و درمان موجب مرگ بیمار می شود. ناشنه های بیماری کدامند وی در این مورد گفت: در بیشتر موارد نخست نشانه های کوه گرفتگی حاد مانند تهوع، سر درد، ضعف و بی اشتهایی در بیمار دیده می شود، در صورت ادامه صعود و یا گاهی حتی ماندن در ارتفاع نشانه های ویژه خیز مغزی مانند عدم تعادل، سردرد، تغییر رفتار، افت هوشیاری و... آشکار می شود. ترتیب نشانه های خیز مغزی اینگونه است: گیجی و سردرگمی، تغییر رفتار و برخوردهای غیر منطقی، خستگی و واماندگی، عدم تعادل در راه رفتن، اختلال در گفتار، استفراغ، توهمات شنیداری و گفتاری، کوری یا اختلال بینایی، فلج یک عضو، حمله های تشنجی، فلج کامل و در نهایت کما در انتظار فرد بیمار می باشد. مساعدیان در ادامه اظهار کرد: از میان نشانه های بالا، تشدید سردرد استفراغ پیاپی، خواب آلودگی شدید، حواس پرتی پیش رونده و تشنج را باید بیشتر جدی گرفت چرا که بیانگر پیشرفت بیماری و وخیم شدن حال بیمار است. در ارتفاعات بالا مصرف اکسیژن در طول شب می تواند از بروز بیماری جلوگیری کند. * درمان این بیماری چگونه است مساعدیان در این خصوص اشاره کرد: خیز مغزی یک فوریت اورژانسی است. درمان اصلی آن پایین آوردن بیمار از ارتفاع است گاهی حتی دویست متر کاهش ارتفاع می تواند نجات بخش بیمار باشد یادمان باشد هیچی اقدام درمانی دیگری نمی تواند جای کاهش ارتفاع را بگیرد. درمان های دیگر مانند کیسه فشار اکسیژن، دگزامتازون و غیره نقش مهمی کمکی دارند و به هیچ وجه نمی توانند جانشین پایین آوردن بیمار شوند، بهبود حاصل از این روش ها گذرا است و نباید به عنوان فرصتی برای ادامه صعود استفاده شود. کیسه فشار بویژه اگر با تجویز دگزامتازون همراه شود در روند ایجاد فرصت برای پایین آوردن بیمار بسیار موثر است. باتوجه به سبکی نسبی کیسه گامو (حدود 7 کیلوگرم) این کیسه را باید در لیست لوازم حیاتی تمام صعود بلند جای داد. اکسیژن نقش اساسی در بهبود نشانه های بیماری دارد، حتی در صعودهای بی اکسیژن باید یکی دو کپسول اکسیژن با ضمایم آن در لیست همگانی قرار گیرد از میان داروهای موثر به خیز مغزی نخست به دگزامتازون و سپس به استازولامیر می توان اشاره کرد، برای مهار تهوع می توان از پرومتادین استفاده کرد و از ایپوپروفن برای تسکین درد بهره برد زمان و مقدار و چگونگی مصرف داروها به شرایط بیمار و برنامه درمانی پزشک تیم بستگی دارد، پس از پایین آوردن بیمار حتما وی را به مراکز درمانی تخصصی ببرید. * چند درصد کوهنوردان به خیز مغزی مبتلا می شوند مساعدیان در پایان خاطرنشان کرد: 12درصد از همه کسانی که به ارتفاعات بالای 3000 متر می گذارند دچار کوه گرفتگی می شوند. هم چنین 67 درصد از کسانی که با سرعت به ارتفاعات بالای 4000متر صعود می کنند گرفتار ارتفاع زدگی می شوند، از میان بیماران دچار کوه گرفتگی 3درصد آنان گرفتار خیز مغزی می شوند این بیماری بیش از همه در صعودهای بلند بویژه در کوهنوردانی که از اکسیژن استفاده نمی کنند رخ می دهد.
شنبه ، ۷آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پارس نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]