محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829754428
هیچ گروهی از تحریم انتخابات سود نبرده اند
واضح آرشیو وب فارسی:اعتدال: نوه امام(ره) با بیان اینکه یکی از مشکلات جامعه ما فراقانونی بودن است، گفت: هیچ گروهی در طول انقلاب از تحریم انتخابات سود نبرده است به گزارش خبرگزاری تسنیم، حجت الاسلام سیدعلی خمینی نوه بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران در سخنانی در همایش «مجلس، انتخابات و امام خمینی» که توسط دفتر قم مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره) برگزار شد، با اشاره به گزاره «مجلس در رأس امور است» که از سوی امام خمینی بیان شد، اظهار داشت: در هر نظام مردم سالاری انتخابات تجلی گاه خاص مردم است و از اهمیت ویژه ای برخوردار است و در طول دوران پس از پیروزی انقلاب اسلامی، تاکنون هیچ گروهی از تحریم انتخابات سود نبرده است. وی افزود: هم آن کسانی که امروز دشمنان جمهوری اسلامی حساب می شوند و هم آن کسانی که دوست جمهوری اسلامی حساب می شوند، هم کسانی که جزء منتقدین نظام حساب می شوند، هیچ کدام از تحریم انتخابات سودی نبردند. نوه امام (ره) تصریح کرد: الآن نمی خواهم وارد مصادیق شوم، اما تاکنون هر تغییری که در کشور صورت گرفته، همیشه از دل صندوق های رأی بوده است. حجت الاسلام خمینی(ره) در ادامه افزود: امام در موارد مختلفی کلمه رأس امور را به کار بردند، شاید جالب باشد که بدانیم حداقل امام در 22 مورد مختلف فرمودند این موضوع رأس امور است. وی ادامه داد: تفاهم و وحدت در میان همه مردم، یکی از موضوعاتی است که تحت عنوان رأس امور در تاریخ 24 / 4 / 62 مورد تأکید امام قرار گرفته است. ایشان در زمانی دیگر می گویند تثبیت جمهوری اسلامی در رأس امور است؛ قانون اساسی و تبیین جهت رأی دادن مردم به آن(3 بار)، مجلس شورای اسلامی (پنج بار)، نماز جمعه، تهذیب نفس و معنویات (هر کدام یک بار) به کار رفته اند. نوه امام (ره) گفت: امام همچنین در مورد اجلاس غیر متعهدها تأکید می کنند که رأس امور وظایف این اجلاس غیرمتعهدها آن است که کشورهای متعهد به شرق و غرب را تصفیه کرده و از خود دور کنند(یک مورد)؛ اهمیت تبلیغات(یک بار)، کشاورزی، قوای مسلح، لزوم وحدت میان قوای مسلح و مردم(هرکدام یکبار، امور تربیتی و آموزشی دو بار، اتکاء و اعتماد به رحمت و عنایت الهی یک بار، جنگ دفاعی، یک بار، دانشگاه یک بار. نشریه متعهد یک بار، لزوم انتخاب مسئولین از قشر متوسط و دون متوسط یک بار، اجرای امر الهی یک بار،حفظ نظام یک بار، معرفت به خداوند متعال یک بار و توجه به لزوم پیروزی در جنگ یک بار، در فرمایشات امام تحت عنوان «رأس امور» به کار رفته است. حجت الاسلام خمینی(ره) یادآور شد: یکی از مواردی که در مورد رأس امور به کار رفته مجلس بود؛ ایشان یک بار هم فرمودند مجلس در رأس همه ارگان ها قرار دارد. وی با بیان ابنکه این شمارشی که انجام دادیم در حقیقت استقصای تام نیست و ممکن است مواردی هم بوده باشد که از چشم من افتاده باشد، گفت: در این تحقیق فقط کلمه «رأس امور» مورد جست و جو قرار گرفته و ممکن است مهم ترین، اولین، بالاترین وظیفه مدّ نظر قرار گرفته باشد که ما این ها را هم نشنیدیم. نوه امام(ره) اظهار داشت: یک بار رأس امور در معنای منفی به کار رفته که آن را هم از میان اینها خارج کردم؛ آن یک مورد این است که امام در 11 / 3 / 60 می فرماید: «طغیان و طاغوت بودن در رأس امور است» که در واقع در همان معنای رأس امور منفی است که این را هم در شمارش خودم قرار ندادم. حجت الاسلام خمینی در تبیین فقهی بیانات ذکر شده از امام پرداخت و با اشاره به تعاریف «حصر حقیقی» و «حصر اضافی»، گفت: برای فهم معنای کلام امام لازم است نگاهی به کلمات علمای علم بیان و معانی، در مورد حصر کنیم. «حصر» یا «قصر» به معنای حبس است و در اصطلاح تخصیص چیزی به چیزی از طرق معهود؛ مراد همان طرقی است که در علم معانی و بیان ذکر می شود. حصر یا حقیقی است یا غیر حقیقی که به آن اضافی هم اطلاق می شود. من عبارت مطول را اینجا سریعاً می خوانم در تعریف این مورد: ایشان فرمودند: «و هو أی الحصر حقیقی و غیر حقیقی لتخصیص الشیء بالشیء بما أنا ... بنقل لا یتجاوز إلی غیره عصراً و هو الحقیقی أو بحسب الاضافة ... بالنسبة إلیه و هو غیر الحقیقی و الاضافی»، می فرمایند تخصیص یک شیء به شیء که در معنای حصر شمرده شده یا به حسب حقیقت و نفس الامر است به اینکه واقعاً یک چیز را به یک چیز تخصیص می دهیم از این دایره خارج نمی شود، که به آن حصر حقیقی گفته می شود أو بحسب الاضافة و النسبة إلی شیء آخر یا به حسب اضافه است یعنی به معنای نسبی که خودشان هم معنا می کنند، یعنی ما دو تا چیز را، یا چند مورد را با هم می سنجیم، بعد حصر صورت می گیرد، که حصر اضافی معروف است. وی به ذکر مثالی از این مفهوم پرداخت و افزود: مثلاً فرض کنید در مثالی که خود آن بزرگواران مطرح می کنند، می گویند یک وقتی هست که شما طرف مقابل تان خیال کند که زید هم کاتب است، هم شاعر است، هم منجم است، این را می گوئید نه زید فقط «ما زیدٌ إلا کاتب»، زید فقط کاتب است، به این معنا نیست که زید صفت های دیگری ندارد وقتی می گوئیم زید غیر از کاتب نیست، زید انسان است، حیوان ناطق است، قائم است، جالس است، همه این موارد وجود دارد ولی ما وقتی در نسبت به چند صفت نگاه می کنیم می گوئیم این صفات را کنار هم قرار می دهیم و این مجموعه را نگاه می کنیم می گوئیم ما زیدٌ إلا کاتب، زید نیست مگر اینکه کاتب است، تا اینجا مسلماً حصر، حصر حقیقی مدّ نظر نیست، حصر حصر مجازی یا به تعبیری غیر حقیقی یا اضافی مدّ نظر است، اینجا هم که گفتم مجازی این را هم مطرح کنم که در جای خودش بحث می شود که آیا حصر اضافی استعمال حقیقی است یا استعمال مجازی است، این هم مورد بحث قرار گرفته که ما اگر صحبت از حصر اضافی می کنیم. نوه امام(ره) تصریح کرد: این حصر اضافی آیا جزء استعمالات حقیقت حساب می شود یا جزء استعمالات مجازی محسوب می شود که ربطی به بحث ما ندارد، استفاده ای که می خواهم از مسئله ببرم فرق نمی کند چه بگوئیم حصر اضافی جزء استعمالات مجازی حساب می شود یا نه، این ربطی به بحث ما ندارد، لذا کاری به آن نداریم. حجت الاسلام خمینی سپس به مسئله «بیان جریان تعاریف فوق در مفاهیم شبه حق» پرداخت و افزود: تعریفی که علمای علم بیان از حصر ارائه کردند همانطور که گفتیم «تخصیص شیء بالشیء بالطریق معهود» مشخص است یک تا پنج مواردی هست که حصر به آن تحقق پیدا می کند، ما یک تعریف حقیقی و اضافی و حصر حقیقی و اضافی به نظرم می رسد که در یک سری از مفاهیم دیگر هم جریان پیدا می کند مثل مفاهیم اول، آخر، رقص، اینها هم دو تا استعمال می توانند داشته باشند یک بار شما می گوئید اول مرادتان اول حقیقی است، یعنی حالا اگر بخواهیم تشبیه کنیم حصر حقیقی هست، چون این مفاهیم در دل خودشان نفی الغیر هم دارند کما اینکه در حصر هست. وی اضافه کرد: مثلاً شما وقتی می گوئید فلان کس اول شد، یعنی اینکه این فقط در آن جایگاه قرار گرفت، فرق می کند با اینکه بگوئیم در مجلس ما زید هم ناظر است، اصلاً نفی الغیری در آن نیست، اثبات شیء به نفی ما ادا نمی کند، ولی همین اصطلاح اولین کسی که وارد این مجلس شد استفاده کنیم نفی الغیر دارد، وقتی نفی الغیر در آن هست در حقیقت آن معنای حصر یا شبه حصر می آید و وقتی این آمد همان معنای حقیقی و اضافی بودنش جریان پیدا می کند. مثلاً وقتی ما می گوئیم فلان چیز اول است، یک وقت هست که می گوئیم در مسابقه دو میدانی زید اول شد، حالا یا در دوندگی در رکورد زید اول است. نوه امام(ره) در ادامه، گفت: یک وقت می گوییم اول است حصر حقیقی یعنی اولیت حقیقی را مدّ نظر داریم، یعنی در تمام عالم مسابقاتی که صورت گرفته ایشان نفر اول است، یک وقت در یک کشور خاصی مثل ایران می گوئیم فلانی اول است، ما می گوئیم اول است ولی بالاضافة به یک مجموعه ی کوچکتری این اصطلاح به کار برده می شود، این هم در مقدمه ی سوم بود که گفتیم همین بحث اضافی بودن و حقیقی بودن در مسئله ی کلماتی مثل اول، آخر، در حقیقت مثل رقص هم جریان پیدا می کند و مناسب است که به آن توجه شود. سرّش هم گفتیم که همین مطلب است که اینها نفی الغیر در ظاهرشان دارند. حجت الاسلام خمینی، سپس به موضوع «برتری و تقدم تقنین در اجرا» در منظومه فکری امام پرداخت و گفت: امام دو مرتبه بحث نظریه ولایت فقیه شان را مطرح کردند، یک بار در نجف بود که در هنگام بحثشان در کتاب البیع به بحث ولایت فقیه رسیدند این بحث را مطرح کردند. در آنجا یک سری مقدماتی چیده می شود و نتایجی گرفته می شود که این نتایج در حقیقت حاصلش اجرای فقیه نسبت به قوانین است؛ یعنی در آنجا اثبات می شود که فقیه مجری قوانین است. وی یادآور شد: امام یک مرتبه دیگر در طول انقلاب که ظهور و بروز آن هم در نامه ای که به آیت الله خامنه ای نوشتند وجود دارد، این موضوع را مورد اشاره قرار می دهند که مقدمات و نتایج دیگری را دارد؛ موضوع این بحث مسئله ولایت فقیه در زمینه تقنین است که این باب بعداً به بحث ولایت فقیه اضافه می شود. گرچه ممکن است ایشان عقیده شان بوده باشد ولی شاید بتوانیم بگوئیم ظهور و بروزش در مسائل بعد از انقلاب بیشتر هویدا شده است. نوه امام(ره) گفت: ممکن است ما برای فقیه شأن و مرتبه اجرا قائل می شویم و یدر جایی دیگر هم امکان دارد شأن و مرتبه تقنین قائل شویم؛ البته باز همه در طول اراده الهی است و مشکلی ندارد، وقتی خداوند به بچه می گوید به امر پدرت گوش کن، اگر پدر دستوری داد دستور خدا نمی شود، خدا دستور داد که دستور پدر را اتیان کند. بنابراین در منظومه فکری امام خصوصاً بعد از انقلاب، تقنین نسبت به اجرا تقدم پیدا می کند. حجت الاسلام خمینی با اشاره مجدد به جمله «مجلس در رأس امور است»، گفت: در خصوص اینکه این این جمله اضافی هست یا حقیقی، چون در تمام حصرها اضافه وجود دارد ما وقتی می گوئیم حصر اضافی، یک اشکالی که در جای خودش هم می تواند مطرح شود این است که در همه حصرها اضافه و مقایسه و نسبت سنجی هست؛ چه در حصر حقیقی و چه در حصر اضافی. شما در حصر حقیقی هم که می گوئید فقط و فقط زید کذا، طبیعتاً نسبت سنجی کردید، زید را با بقیه موارد و بعد حکم به انحصار حکم کردید. وی ادامه داد: در موضوع که زید باشد، پس اضافه و نسبت صرف وجود اضافه و نسبت دلیل نمی شود که یک حصری و یک شبه حصری اضافه شود، به نظر می رسد در حصر اضافی اضافه ی در اضافه مدّ نظر است، دو اضافه وجود دارد؛ یکی اضافات و مقایساتی که در تمام حصرها وجود دارد، لا غیریت را که شما لحاظ کردید یعنی غیر را لحاظ کردید این نسبت در تمام حصرها وجود دارد، اما یک وقتی هست که این غیر که گفته می شود فقط زید آمد و غیرش نه، این غیر لحاظ شده این غیر در خودش باز یک محدوده ی خاصی مدّ نظر قرار گرفته باز اضافه ی در اضافه قرار گرفته این را علمای معانی و بیان می گویند حصر اضافی و مرادشان این است و الا اصل اضافه همه جا وجود دارد. با توجه به این نکته مسلماً نمی توانیم بگوئیم در اندیشه امام فقط یک چیز در رأس امور است ولی امور از ابتدا بر یک معنای ضیق تری دلالت دارد. نوه امام(ره) تصریح کرد: جمله مثلاً فلان چیز در رأس امور است ممکن است حصر اضافی باشد، یعنی شبه حصر، زیرا ادات حصر نیستند و می تواند حصر حقیقی یا اضافی باشد. اگر شما گفتید امور در همین معنای عام خودش هست، در حقیقت این امور در همین معنای عام به کار رفته ولی اضافه ی در اضافه در اندیشه صورت گرفته که این می شود حصر اضافه، ولی اگر از اساس آمدیم امور را گفتیم یا الامور که گفتیم امور خاصی هست، اینجا وقتی می گوئیم فلان چیز در رأس این سه چهار تا امر است، چه بسا بتوانیم ادعای حصر حقیقی بکنیم که این هم مدّ نظر نیست. حجت الاسلام خمینی گفت: در 22 موضوعی که امام به عنوان رأس الامور در موردش سخن گفته، در بعضی هایشان قرینه های لفظیه وجود دارد نسبت به اینکه اینها مدّ نظر به طور حصر حقیقی نیستند، مثلاً امام فرمودند «در این برهه ی فعلی»، یا «در میان این اتفاقات»، چون در مواردی در محضر امام از جاهای مختلف شکایت کردند که اینجا اینطوری است، این مشکلات وجود دارد، امام می فرمایند همه ی این مشکلات وجود دارد من اینها را مطلع هستم، اما فعلاً مسئله ی مهم این است که تبلیغ کنید که مردم بیایند به قانون اساسی رأی بدهند یا به مجلس خبرگان قانون اساسی که تشکیل شده بود رأی بدهند اینجا مسلم است که قرینه لفظیه وجود دارد نسبت به اینکه اینجا به یک نحوی حصر اضافی با آن تعریفی که ما مسامحتا گفتیم. وی با بیان اینکه در جاهایی مانند انتخابات، اجلاس غیر متعهدها و... قرائن حالیه وجود دارد، گفت: گاهی اوقات در منظومه فکری امام قرینه ای برای عبارات یافت می شود؛ مثلاً وقتی امام می فرمایند مسئله کشاورزی در رأس امور است ما وقتی منظومه فکری امام را نگاه می کنیم که همان منظومه فکری اسلامی ما هست؛ اما می دانید کلّ مادیات کلاً جنبه ی مقدمی دارند، کشاورزی که جزء این مادیّات هست و فراهم آورنده ی زندگی مردم هست نمی تواند در رأس مطلق امور قرار بگیرد. نوه امام(ره) با اشاره به اینکه امام پنج مرتبه در مورد اینکه مجلس در رأس امور است جمله دارند، یادآور شد: چهار مرتبه اش به همین شکل است که مجلس در رأس امور است، یک مرتبه می فرمایند مجلس در رأس همه ارگانهاست، که ما اگر آن جمله ی دارای شیوع بیشتر را بر این جمله ی دارای شیوع کمتر حمل کنیم و بگوئیم مراد این است که آن مواردی هم که همه امور به کار رفته مراد از امور با توجه به اینکه در یک جایی مورد خاصّش به کار رفته و تبیین می کند نگوئید تخصیص و تبیین، چون اینها در متعارضین جریان دارند و هر دو مثبت هستند، این می گوید مجلس در رأس امور است و آن هم می گوید مجلس در رأس ارگانهاست، هر دو مثبت است. اینجا معلوم می شود که مراد امام از همه امور به معنای همه ارگانهاست، یعنی مجلس در رأس همه ارگانها قرار دارد، وقتی می گفت مجلس در رأس همه ارگانها قرار دارد به همان معناست. حجت الاسلام خمینی تأکید کرد: با توجه به این مباحث شأن اصلی مجلس که در قانون به آن اشاره شده بحث تقنین است. امام می فرماید اگر مجلس درست شود بقیه موارد هم درست می شود که این هم نشانگر تقدم تقنین بر اجرا در اندیشه امام خمینی است. لذا مجلس در رأس امور است به معنای تقدّم تقنین بر اجرا؛ البته ممکن است کسی بگوید اینکه می گویند مجلس در رأس امور است به جهت جنبه ی نظارتی مجلس است، اولاً نظارت فقط با نظر مجلس نیست و ثانیاً مجلس به صورت همه ی ارگانها نحوه نظارتی ندارد. وی در همین زمینه تصریح کرد: به نظر می رسد آن جنبه اصلی فرمایش امام که می گویند مجلس در رأس همه امور است یا همه ارگانها هست به نظر می رسد که به تقدم تقنین بر اجرا برمی گردد زیرا ریشه تمام مشکلاتی که در کشور داریم هم از جنبه های تقنینی ماست که قوانین ما مشکل دارد و دیگر اینکه در مسئله ی قضاوت و قوه ی قضائیه، یکی از مشکلات جدی که تمام حقوقدان ها مطرح می کنند مسئله فقر قانونی و مشکلات قانونی ما و جرم زایی است. نوه امام(ره) با بیان اینکه مشکلات امروز ما یکی در حیطه ی تقنینی است؛ ما خیلی از مسائل مان به این دلیل است که قانون روشنی نداریم. هر جا قانون روشن شود حیطه ی دل به خواه کم می شود، هر جا حیطه دل به خواه کم شود حیطه استبداد به رأی کم می شود، لذا یکی از مشکلات جامعه ما فراقانونی بودن است. حجت الاسلام خمینی مسئله دوم را مسئله اجرا دانست و ادامه داد: بسیاری از موارد اجرا به مجلس برمی گردد، اینکه امام گفتند مجلس در رأس امور است معنای اصلی اش تقدم تقنین بر اجراست اما مجلس از جهات دیگری هم اهمیت دارد ولو در رأس امور نباشد، از جهات دیگری هم اهمیت دارد؛ تعبیر «اگر مجلس، مجلس درستی باشد تمام مشکلات کشور حل می شود»، هم به جنبه ی تقنینی و هم جنبه ی اجرایی به مجلس باز می گردد. وی یادآور شد: ما در این سال ها هم دیدیم هر وقت یک مجلس کارآمد، متخصص و دلسوز وجود داشته چرخ کشور راحت تر چرخیده است، چه دست اصولگراها و چه دست اصلاح طلب ها بوده باشد، اما هر وقت دنبال احساسات رفتیم و از آن قوه ی تعقلی در رأس ارگان های کشور غافل شدیم همین احساسات به مرور آمده به دولتها رسیده است. خیلی وقتها اینطور بوده و بعضی اوقات برعکس هم بوده، وقتی که قوه ی تعقلی در مجلس کمتر بشود هرج و مرج و اشتباه در عمل هم زیادتر شده، هر وقت قوه تعقلی در رأس و مغز امور تقویت شده در آنجا هم طبیعتاً خیر و صلاح مملکت هم بیشتر شده است. نوه امام(ره) تصریح کرد: بنابراین ما منکر این نیستیم که مجلس از جهات مختلفی اهمیت دارد، قطعاً از همه جهاتش، چه آنکه از دل همه ی مردم بیرون آمده و چه جنبه های نظارتی مجلس و چه رنگ هایی که به دولت می دهند و دولت را وزارت یک وزیر را تمیم می کنند، سپس نظارت می کنند، همه اینها اهمیت دارد ولی من برداشتم این است که با توجه به مقدماتی که عرض شد به نظرم می رسد امام در موارد مختلفی در کنار دولت نام می برند و مجلس را تأکید می کنند که در رأس امور است. حجت الاسلام خمینس در پایان خاطر نشان کرد: برداشت بنده این است که آن جنبه ای که به حق است و مجلس را در رأس امور قرار می دهد همین بحث تقدم تقنین بر اجراست که در اندیشه امام وجود دارد و انشاء الله همه دولتها و همه ارگان ها به تعبیر امام بر وفق قانون عمل کنند قانونی که متخصصینی دلسوز متعهد در مجلس آن را تثبیت کرده باشند.
جمعه ، ۶آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اعتدال]
[مشاهده در: www.etedaal.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9]
-
گوناگون
پربازدیدترینها