محبوبترینها
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1840525674
بیست و هشتمین بخش «دفترچه خاطرات افغانستان» منتشر شد
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری تسنیم: بیست وهشتمین بخش دفترچه خاطرات افغانستان، منتشر می شود.این کتاب ترجمه فارسی کتاب خاطرات ج.ان.دیکسیت (J.N.Dixit) ، وزیر خارجه سابق هند پیرامون یکی از ماموریت های حساس او در کابل افغانستان استخبرگزاری تسنیم : افغانستان سرزمین ظاهرا شناخته شده و در عین حال پر از ابهامی در مرزهای شرقی سرزمینی ایران، تاریخ پرپیچ و خم، ملتهب و در عین حال پر از سوالی برای تمام جهان است. جنگ با شوروی، حضور جنگجویان مجاهد، ظهور طالبان، حمله آمریکا و... اتفاقات بزرگی برای نیم قرن تاریخ سرزمینی با مردمان پیچیده در قلب غرب آسیاست.حوادثی که هر کدام به تنهایی می توانند سرنوشت یک کشور را برای قرن ها تحت تاثیر قرار دهد.اما این تاریخ پیچیده، پرمساله و پرداستان بیش از همه برای خود مردمان سختکوش افغانستانی پوشیده نگه داشته شده است.اما علاوه بر افغانستانی ها، بخش مهمی از تاریخ ایران به تاریخ معاصر افغانستان گره خورده است و خطر ندانستن آنچه در این سالها بر سر افغانستان آمد و نداشتن یک نگاه تاریخی به مساله افغانستانی کم کم در حال نمایان شده است. ج.ان.دیکسیت (J.N.Dixit) ، وزیر خارجه سابق هند از سال 1981 تا سال 1985 به عنوان سفیر هند در افغانستان مشغول به فعالیت می شود.دوره ای که اقتدار و سلطه شوروی بر این کشور در حال به پایان رسیدن است و مجاهدین در حال قدرت گرفتن. او در کتابی تحت عنوان «دفترچه خاطراتی از افغانستان» یادداشت های روزانه خود را از خضور در افغانستان در این دوره حیاتی وتاریخ ساز منتشر کرده است. خبرگزاری تسنیم به منظور به وجود آوردن آن دید تاریخی که ذکرش رفت، ترجمه فارسی کتاب خاطرات ج.ان.دیکسیت (J.N.Dixit) ، وزیر خارجه سابق هند پیرامون یکی از ماموریت های حساس او در کابل افغانستان را منتشر می کند. سید عبدالحسین رئیس السادات، رایزن فرهنگی ایران در پاکستان و مسئول خانه فرهنگ ایران در پیشاور این کتاب را ترجمه کرده است و در اختیار خبرگزاری تسنیم قرار داده است و قرار است به تناوب همه بخش های کتاب منتشر می شود. برای ارتباط مستقیم با مترجم می توانید با این آدرس ایمیل در ارتباط باشید: 29ژوئن دولت اعلام کرد گام های بیشتری برای تقویت هویّت افغانستان بعنوان یک کشور مسلمان برمی دارد. بیانیّه تکرار کرد طبق اصول نخستین قانون اساسی جمهوری دموکراتیک افغانستان رعایت و احترام نسبت به دین مقدّس اسلام یکی از باورهای بنیادی اش می باشد. بیانیّه در جای دیگر می -گوید احترام به اسلام می بایستی واقعاً بعنوان یک حسّ روحی و معنوی وجود داشته باشد. از مذهب نبایستی برای اهداف سیاسی یا ضدّ انقلابی استفاده کرد. اسلام نباید در خدمت توطئهٔ امپریالیستی آمریکا قرار گیرد. تمرکز نیروهای شوروی در دره پنجشیر و مناطق پیوستهٔ به آن مشکلات فراوانی در برخورد با چالش های شورشیان در دیگر قسمت های کشور بوجود آورده است. با وجود این محدودیّت، نیروهای شوروی و افغانی در تمامی ولایت های آشوب زده در حالت تهاجمی بسر می -برند و مجاهدین در حالت تدافعی هستند. در ولایت های غربی افغانستان پیروان گلبدین حکمتیار و سیّداحمد گیلانی، در ولایات جنوب شرقی و شرقی هم مرز با پاکستان هواداران سیّاف و مولوی یونس خالص، در منطقهٔ مرکزی یعنی کابل و پیرامون آن گروه ربّانی و در ولایت های شمالی گروه شورشی به رهبری محمّد نبی علیه رژیم کارمل فعّال هستند و ایجاد مزاحمت می کنند. پیروان احمدشاه مسعود، رهبر شورشی پنجشیر، دارند با آن گروه هایی که توانستند از کشتار گستردهٔ ماه آوریل روس ها جان سالم بدر برند همکاری می کنند. تا آنجا که مربوط به مجاهدین می شود نکتهٔ مهمّ جالب این است که تعداد زیادی خمپاره اندازهای زمین به هوا، نه تنها از نوع روسی آنکه از مصر تهیّه شده بلکه آنهایی که در آمریکا تولید شده اند، به مجاهدین داده شده است. آخرین اطّلاعات این است که مجاهدین با راهنمایی آمریکا یک هزار نفر را برگزیده اند تا نحوهٔ استفاده ازین خمپاره انداز ها را به آن ها آموزش دهند. با توجّه به موضع محکم و هجومی نیروهای شوروی و افغانی، استراتژی یا هدف گذاری مجاهدین برای بخش باقی ماندهٔ تابستان امسال می تواند خنثی کردن نفوذ دولت در دره پنجشیر تا سرحدّ امکان، ایجاد مزاحمت هایی در دیگر مناطق کشور با قطع ارسال موادّ اساسی و تخریب نظامیان شوروی و افغانی؛ و بدست آوردن سلاح های پیچیده تر ضدّهوایی برای خنثی کردن برتری قدرت هوایی شوروی باشد پاسخ دولت افغانستان و مسئولین شوروی شامل پیاده کردن قوانین نظام وظیفه برای افزایش نیروی انسانی ارتش افغانستان خواهد شد. شوروی ها طیّ برنامه ای زمان بندی شده دارند از خاک خویش نظامیان بیشتری برای عملیّات ویژهٔ برنامه ریزی شده ای (مانند تهاجم در ولایت هرات) وارد افغانستان می کنند. امّا تحت راهبری های آقای چرنینکو و خطّ سیاست گذاری که وی در پیش گرفته است احتمال افزایش نیروهای شوروی در افغانستان برای مقابله با فعّالیّت های مجاهدین، که دارند کمک مالی تسلیحاتی و حمایتی بیشتری از آمریکا، پاکستان و هم پیمان های آن ها می گیرند، زیاد است. در دو هفتهٔ گذشته گزارش های دقیقی از نیروهای شوروی داشتیم که به خاطر کمبود نیروی انسانی در دیگر مناطق افغانستان احساس فشار می کردند زیرا حجم عظیمی از آن ها درون درهٔ پنجشیر مستقر شده اند. یک خشم عمومی از برخورد قاطع نیروهای مسلّحمان علیه تروریست ها در معبد طلایی در میان سیک های افغانی وجود دارد. در حالیکه من شخصاً این موضوع ها را برای رهبران جماعت سیک توضیح داده ام، عناصر جوان تر سیک بدنبال نوعی فعّالیّت و تظاهرات علیه هند هستند. این تنها ترس جماعت سیک از عکس العمل دولت افغانستان نسبت به اینگونه فعّالیّت هاست که آ ن ها را در کنترل آورده است. وزارت خارجه و نیز سازمان های اطّلاعاتی افغانستان بطر کامل با ما در حفاظت نمایندگی های سیاسی در کابل و جلال آباد همکاری دارند. گزارش های اوّلیّه ای دارم که جماعت سیک باردیگر دارد نوعی تظاهرات علیه سفارت هند در تاریخ پانزدهم ژوئیه در پاسخ به درخواست از سوی رهبری آکالی (Akali) در هند طرّاحی می کند. اقدامات امنیّتی لازم در این رابطه انجام شده است. دوست، وزیر خارجه را که 27 ژوئن ملاقات کردم خصوصاً در مورد ارتباط های بین ضدّ انقلابیون افغانی و مجاهدین و تندروهای سیک سؤالاتی مطرح کرد. وی به گزارش هایی که در رسانه های گروهی هند آمده بود با دقّت توجّه کرده بود که بعضی از سلاح های کشف شدهٔ نزد سیک های افراطی آنهایی بوده اند که اصلاً برای مجاهدین افغانی تهیّه شده بودند. او پرسید آیا می -توانیم گزارشی با ذکرجزئیات در مورد پاکستان که تلاش می کند رابطه ای بین عناصر افغانی ضدّ کارمل و افراطیون سیک برقرار کند به او بدهیم؟ آقای دوست گفت چنین پیوندی تأثیرات امنیّتی مستقیمی برای افغانستان هم خواهد داشت زیرا تعداد زیادی جماعت سیک افغانی در این کشور وجود دارد. وزارت خارجهٔ پاکستان کاردار افغانستان در اسلام آباد را فراخواند و علیه ورود نیروی هوایی افغانستان به فضای پاکستان در روز شانزدهم ژوئن اعتراض کرد. کاردار افغانستان از پذیرش یادداشت اعتراضیّه بخاطر دستوراتی که از کابل دریافت کرده بود سر باز زد. وی همچنین بطور کلّی اتّهام پاکستان را رد کرد. فدایونس، کاردار پاکستان در کابل، روز بیستم ژوئن به وزارت خارجه رفت و یادداشت اعتراضیّهٔ مشابهی تسلیم وی شد. در پی این ملاقات، وزارت خارجه افغانستان بیانیّه ای صادر کرد که اظهار می داشت طبق معمول ادّعاهای پاکستان در مورد تجاوزهای [ هوایی] افغانستان کاملاً غلط است. دولت جمهوری دموکراتیک افغانستان این جعلیّات را رد می کند. یوریش، معاون وزیر خارجه، روز 27 ژوئن به من اطّلاع داد تاریخ های پیشنهادی گفتگوهای غیر مستقیم بین افغانستان و پاکستان تحت نظر آقای کوردووز نهایی شده اند. گفتگو ها از 24اوت در ژنو آغاز خواهد شد و حدّاکثر یک هفته یا ده روز طول خواهد کشید مگر رویدادی غیر منتظره اتّفاق بیافتد. 3 ژوئیه درهٔ پنجشیر شاهد حملات فشرده و شدید شورشیان حتّی در شهرهای اصلی رخا و بذرک (Bazrak And Rokha) بود. اگرچه دره در کنترل نیروهای شوروی و افغانی بود، شورشیان توانسته بودند حضورشان را به نمایش بگذارند. گزارش هایی هم در مورد فرار نیروهای مسلّح افغانستان در درهٔ پنجشیر منتشر شد. این نشان می دهد امیدهای مسئولین برای یک کشتیرانی آرام بر دریای آنجا باز هم با چاله هایی مواجه گردیده است. 13 ژوئیه وزارت دارایی در یک جلسهٔ دفتر سیاسی حزب مورد انتقاد شدید قرار گرفت که منجر به تغییر قائم مقام وزیر شد. رویداد مهمّ دیگر رفتن رئیس جمهور کارمل به مسکو بود. جنگ و دعوا و ردّوبدل کردن کلمات داغ مشخّصهٔ جریاناتی بود که در جلسهٔ دفتر سیاسی حزب گذشت. این جلسه هفتم ژوئیه در کابل برگزار شد و به بررسی کار وزارت دارایی انجامید. اظهار شده است که سخنرانی منتهی به برانگیختن نوعی جنگ جناحی شد که در آن اعضای خلقی دست به دست هم دادند تا به سرزنش شخصی عبدالوکیل وزیر دارایی پرچمی به خاطر بی لیاقتی و سوء مدیریت بپردازند. این آقا بعداً از شورای وزیران حذف شد و بنا بر قول دیگر از کار کناره گرفت و دکتر محمدکبیر مدیر کلّ ادارهٔ کنترل و بازرسی جانشین وی گردید. سفارت های حزبی در کابل آشکارا داستانی احساس برانگیز در این رابطه از خود ساختند که بی بی سی آنرا از «منابع دیپلماتیک در دهلی نو و اسلام آباد» قاپید. طبق این گزارش ژنرال قادر وزیر دفاع به سمت وکیل تیراندازی کرده و در پی یک درگیری او را کشته است. او وطن جار وزیر ارتباطات را هم که غربی ها می گویند در گوشه و کنار مترصّد است ژنرال قادر وزیر دفاع را تغییر دهد زخمی کرده است. وزارت خارجهٔ افغانستان خبر بی بی سی را بعنوان خبری کاملاً دروغ و شیطنت آمیز بی اعتبار دانسته است. دروغ بودن گزارش با این حقیقت رو شد که روز نهم ژوئیه که رئیس جمهور کارمل راهی مسکو شد، ژنرال قادر و کلنل وطن جار هر دو در بین دیگران در فرودگاه حضور داشتند. گزارش هایی که آمریکا و کشورهای در خطّ آن اتّحادی «زورکی» بین خطوط رهبری شورشیان ایجاد کرده اند بسیار زیاد پراکنده شده است. اظهار شده با تهدید به اینکه در غیر اینصورت هیچ کمکی نخواهد بود، رهبران شورشی موافقت کردند اختلافات را کنار بگذارند و تلاش هایشان را با دو هدف اصلی هماهنگ کنند: جاپایی درون خاک افغانستان برای خویش دست و پا کنند تا استقرار یک دولت موازی را اعلام نمایند و تا آنجا پیش بروند که دولت کارمل را در شهرهای بزرگ بویژه کابل ناپایدار کنند. با این وسیله ادّعای دولت را در مورد وضعیّت عادّی در مناطق شهری از اعتبار بیاندازند. البته شوروی ها به شورشیان اجازه نخواهند داد هیچ جای کشور را آنظور که می -خواهند سنگر قرار دهند، اگر چه افزایش فعّالیّت های شورشیان در مناطق شهری تصویر متفاوتی ارائه می کند. آن ها با بدست آوردن تجهیزات بهتر از جمله راکت های قوی و پیچیده تر موفّق شده اند تا حدّ زیادی زخم جدیدی ایجاد کنند. هنوز ناپدید شدن وابستهٔ ژاپن، موضوع نامهٔ هفتهٔ گذشته مان [؟]، در پردهٔ اسرار است. منابع وزارت خارجه معتقدند این آقا از حدّ مجاز محدودهٔ امنیّتی کابل خارج شده تا پول به شورشیانی که در پایتخت و اطراف آن عملیّات می کنند برساند و بجای آن به چنگ باندهای سرگردان دزدی افتاده است. طبق گزارشی تأیید نشده سفارت ژاپن یادداشتی در این رابطه دریافت کرده است که در قبال پول این فرد آزاد می شود. 20 ژوئیه طبق گزارش ترفیع دکتر کبیر، که قبلاً مدیر کلّ ادارهٔ کنترل و بازرسی در نخست وزیری بود، به مقام وزارت دارایی موجب خشم و رنجش در بین حلقه های میانی حزب و دولت شده است. گفته شده است چون طیّ دو یا سه ماه گذشته مشخّص بود وکیل وزیر سابق قرار است از کابینه خارج شود، خیلی ها انتظار این مقام را می کشیدند. علاوه بر این، نامزدی وزارت شامل دو معاون وزیر در کمیتهٔ دولتی برنامه ریزی، سیّدمرتضی و جی. ام. شهباز، هم می شد. گزارشی است که رئیس جمهور کارمل معاون وزارت دارایی سمندری را به جای این شخص تأیید کرده است ولی مسکو از طریق مشاور روسی وابسته به نخست وزیری روی دست او بلند شده و این پیشنهاد را او مطرح کرده است. ولایت های شمالی که طیّ چند ماه گذشته نسبتاً آرام بودند صحنهٔ فشار فعّالیّت های شورشیان شده اند. مجاهدین موفّق شده اند پاسگاه دولت در قلعه نو (ولایت بادغیس) و می منه (ولایت فاریاب) را تصرّف کنند. سربازهای افغانی در هر دو جا تلفات زیادی متحمّل شدند. عملیّات در خوست، جنوب شرقی کابل، پس از بیست و پنج روز جنگ خیلی سخت، بیشتر به این دلیل که شهر چسبیده به مرز پاکستان است، کامل شده است. گزارش شده نظامیان افغانی در این عملیّات تلفات سنگینی متحمّل شدند. براساس مشورت مشاورین روسی شش افسر خلقی، سروان و ستوان، بخاطر تبلیغ جناح گرایی دستور یافتند در پادگان بمانند و از آن خارج نشوند. 27 ژوئیه در غیبت خبر رسمی پیرامون فعّالیّت های رئیس جمهور کارمل در اتّحاد جماهیر شوروی شایعه پراکنی بی اساس در کابل فعّال بود با اراجیفی که در گوشی از «سلب صلاحیّت شدن» یا «برکنار کردن» ر ئیس جمهور کارمل وزوز می کردند. کارمندان عالیرتبه در وزارت خارجهٔ افغانستان در گفتگوی دو بدو این شایعات را بعنوان وهم های خیالی غربی که طرّاحی کرده اند تا در کشور ایجاد «هراس و کابوس» کنند، رد کردند. منابع در سفارت روسیّه هم تقریباً شبیه به همین را تأیید کردند. طبق گفتهٔ آن ها، رئیس جمهور سرحال و قبراق دارد از مرخّصی سالیانه اش در اتّحادشوروی لذّت می برد. طی هفتهٔ گذشته رفت و آمد در بزرگراه سالنگ در اثر حملات شورشیان به کاروان هایی که به سمت کابل در حرکت بودند قطع شد. یک هواپیمای AN – 26 در یک حادثه به قلّه ای در کوه های نزدیک گذرگاه سالنگ برخورد کرد. تمامی هیجده مسافر و پنج خدمهٔ آن کشته شدند. همه اهل شوروی بودند. از ولایت های بغلان و بادغیس هم گزارش برخوردهایی رسید و تأیید کنندهٔ گزارش هفتهٔ گذشته ام بود که در ولایت های شمالی فشار شورشیان دارد افزایش می یابد. خان عبدالغفّار خان بعد از ظهر روز نوزدهم، وارد کابل شد با این امید که برای معالجه به چکسلواکی برود. گفته می شود دولت افغانستان در این رابطه با دولت چکسلواکی تماس دارد. 10 اوت وضع جالبی در سیاست افغانستان که در ماه ژوئیه سربرآورده این است که اعضای پشتون جناح پرچم رهبری، نقش کارسازتری بر عهده گرفته اند و به ایشان اهمیّت بیشتری داده و تبلیغ روی آن ها زیاد تر می شود؛ نجیب، گلاب زئی، رفیع و زیری از چنین موقعیّتی برخوردارند و بیشتر روآمده اند. اگر چه عملاً کشتمند، نخست وزیر، در غیاب کارمل مسئول امور است، نقش و فعّالیّت- هایش تا حدّی پائین نگاه داشته می شود. تعامل رو به پیشرفت بین پرچمی های پشتون و خلقی ها در این رابطه نیاز به توجّه و بررسی دارد. با وجودیکه روس ها هستند که کنترل درهٔ پنجشیر را بعهده دارند، گزارش هایی در مورد مجاهدین داریم که باردیگر در بخش هایی از دره بویژه علیه دژبان های افغانی فعّال شده اند. اکنون ترکیبی از نظامیان شوروی و افغانی در دره پنجشیر مستقر شده اند. مجاهدین روی دژبانی های افغانی متمرکز شده اند. آخرین اطّلاعات در مورد رهبر شورشی پنجشیر، مسعود، این است که در تهاجم آوریل_مه روس ها شدیداً زخمی شده است. او را به پاکستان برده اند و در بیمارستان نطامی در پیشاور معالجه شد. او زنده و در حال حاضر در منطقهٔ اندرآب در شمال دره پنجشیر است. هنوز بطور کامل آمادگی عملیّات ندارد ولی دارد بهبود می یابد و مستعدّ فعّالیّت های زیاد تر علیه دولت است. هنگامی که این اطّلاعات را برای تأیید با منابع دولت افغانستان و شوروی بررسی کردم چیزی مخالف آن نگفتند. شورشیان بمبی در دفتر فرماندار در قندهار منفجر کردند و بعضی از دستیاران و محافظین او را کشتند. فرماندار سالم نجات یافت. در حالیکه تهاجم شوروی علیه فعّالیّت های شورشیان در هرات و قندهار ادامه د ارد، مسئولین دولت و شوروی ادّعای موفّقیّت هایی نظامی علیه مجاهدین در ولایت های شرقی پکتیا، پکتیکا و ننگرهار را مطرح کرده اند. طبق گفتهٔ رسانه های گروهی پاکستانی و افغانی آقای کویچی اومزاوا (Koichi Umezawa)، وابستهٔ اداری ژاپن که مجاهدین او را ربوده بودند، در راه رفتن به پاکستان است. رادیو پاکستان روز سوم اوت اعلام کرد روزنامه نگاران غربی اومزاوا را در یک روستای افغانستان نزدیک مرز پاکستان دیده اند. حال اومزاوا خوب است و طبق اظهارات رادیو پاکستان انتظار می رود از طریق پیشاور و اسلام آباد به ژاپن بازگردد. سفارتخانه های اروپای شرقی ادّعا می کنند اومزاوا در فعّالیّت پنهانی توزیع پول بین شورشیان مشغول بوده، اطّلاعاتی است، و داستان دزدیده شدنش مزخرف است. امّا هیأت سیاسی ژاپن بسیار آسوده شده است که قضیّهٔ گم شدن غیر قابل پیگیری اومزاوا دارد پایان می یابد. بنظر می رسد گروه های مختلف شورشی به تجهیزات بهتری مجهّز شده اند. آن ها از اواسط ژوئن امسال انواع گوناگون ضدّ هوایی قابل استفاده از روی شانه بدست آورده اند. این سلاح ها از آمریکا، چین و مصر تهیّه شده اند. درحالیکه مجاهدین از سلاح های ضدّ هوایی بهتری برخوردار شده اند، ازدست دادن هواپیمای نیروهای افغانی و شوروی کمتر شده است. پاسخ نیروهای افغانی و شوروی فدا کردن دقّت برای سلامت و امنیّت بوده است. بالگردهای توپدار و هواپیماهای ثابت بال در ارتفاع بسیار بالا پرواز می کنند و بجای بمباران نقطه و هدف مشخّص، یک سطح را بمباران می کنند. این روش را برای مقابله با شورشیان و در امان ماندن از سلاح های آن ها انتخاب کرده اند. بنابراین ازدست دادن هواپیما طیّ ژوئیه و تا الان در ماه اوت کمتر شده است و البته جمعیّت غیر نظامی در مناطق غیرشهری بخاطر روش بمبارانی که نیروهای افغانی و شوروی در پیش گرفته و از ارتفاع بالا بمب را فرو می ریزند، دچار آسیب بیشتری می شوند. ژنرال های پاکستانی اکبرخان و سیّد دیداری از پکن داشتند تا سلاح ها و کمک بیشتری برای مجاهدین بگیرند. اکنون جزئیّات بیشتری درمورد رهبران مجاهدینی دارم که ضمن دیدار ماه ژوئیه یعقوب خان از چین به بیجینگ (پکن) رفتند. رهبران شورشی که به بیجینگ رفتند عبارت بودند از: ربّانی، مولانا یونس خالص و بعضی هواداران متمرّد حکمتیار. هدف از دیدار همان بود که ژنرال های پاکستانی داشتند. همزمان گیلانی، رهبر شورشی، به رم و پاریس رفت و گفتگوهایی با رهبران مهاجرین افغان داشت. گزارش هایی در کابل در چرخش است که پاکستان و آمریکا دولت سعودی را تشویق و وادار کرده اند اواخر این ماه از ظاهرشاه دعوت کند برای حجّ به عربستان سعودی برود. طرح این است که ظاهرشاه را وادار کنند ریاست جلسه ای از رهبران گروه های مختلف مجاهدین را در ریاض بعهده بگیرد. شاید هدف این باشد چنین گردهمایی نوعی قطعنامه از طرف یک جبههٔ متّحد از مجاهدین صادر کند که درآن با برجسته کردن اجتناب ناپذیری داشتن نقشی در ایجاد یک راه حلّ سیاسی برای موضوع افغانستان، پیش از اینکه دور بعدی گفتگو های قریب الوقوع در ژنو بین پاکستان و افغانستان انجام گیرد، از آن ها [مجاهدین] بخواهد نقش خویش را ایفا کنند. طی این هفته دولت افغانستان اعلام کرد آمریکا از دسامبر 1979 تا مه 1983 معادل 600 میلیون دلار کمک در اختیار شورشیان گذاشته است. رسانه های گروهی رسمی هم فاش کردند حدود 162 عامل سیا و 300 تعلیم دهندهٔ نظامی مشغول آموزش شورشیان افغانی علیه رژیم کارمل هستند. بیانیّه متذکر شد آقایان اریک لوری (Eric Luri)، فیلیپو آگویارد (Phillipo Augoyard) و رابرت سیمون (Robert Simon) بعنوان عامل های مهمّ سیا هستند که مسئولین افغانی دستگیر کرده و از آن ها اطّلاعات بدست آورده اند. طی دو هفتهٔ گذشته یک سلسله روایات در رسانه های غربی نظر را به خود جلب می کنند که اعلام می دارند کمک مالی، که از 35 تا 100 میلیون دلار گفته می شود، کمک مجاز و مصوّب از سوی آمریکا به شورشیان بوده است. مقاله نویسانی مثل درو می دلتون (DrewMiddleton) اعلام کرده اند برای شورشیان سلاح های ضدّ هوایی قابل حمل مؤثّر و کارساز تهیّه و در اختیار آن هاگذاشته شده تا برتری هوایی افغانستان و شوروی علیه آن ها را خنثی سازند. یک مطلب حاشیه ای جالب در مورد وضعیّت مجاهدین و پناهندگان این است که روشی دیگر برای برگرداندن مهاجرین افغانی از ایالت سرحدّ شمال غربی بوسیلهٔ مسئولین افغانی مورد استفاده قرار گرفته و سود بخش بوده است. از قبایل کوچی یا کوچ رو که بین نورستان و ارتفاعات بدخشان در افغانستان و ایالت سرحدّ شمال غربی [در پاکستان] سفر می کنند خواسته شده است پناهندگان افغانی را تشویق کنند به افغانستان بازگردند. به رهبران قبایل کوچی (کوچ رو) بین سه تا پنج هزار افغانی بعنوان تشویق برای برگرداندن هر خانوادهٔ پناهنده داده می شود. منابع افغانی می -گویند این تلاش نتایج مثبت قابل تشخیصی در بر داشته است. جماعت افغانی های هندی شامل سیک ها و هندو ها هنوز هم مرکز تنش هایی هستند که در نتیجهٔ رویدادهای پنجاب ایجاد شده است. دوستان سیک من در کابل بخصوص از اینکه تلویزیون افغانستان نوارهایی را که بخش XP در مورد پنجاب برای ما فرستاده و آن ها نشان می دهند خشنود نیستند. امّا یک توافق عمومی در هر دو جماعت هندو و سیک وجود دارد که آنچه در پنجاب اتّفاق افتاده تأسّف بار است و گام های سریعی باید برداشته شود تا زخم ها را بهبود بخشد و ریشه های تنش را از بین ببرد. امّا بیگانگی روانی و احساسی بین هندو ها و سیک ها در این کشور از ژوئن گذشته در روابط دوجانبه شان بعنوان یک جریان پنهان باقی مانده است. فقط زمان و تلاش خواهد توانست این جدایی را ترمیم کند. سفارت دارد هرکاری از دستش بر می آید انجام می دهد تا به بهترین وجهی به این هدف دست یابد. دیدار وزیر خارجه پاکستان از چین و اروپای غربی و گفتگو هایش در آنجا به روشنی نشان می دهد پاکستان می خواهد به نتیجهٔ مشخّصی در دور بعدی مذاکرات قریب الوقوع که قرار است زیر نظر سازمان ملل در ژنو برگزار شود دست یابد. روز ششم اوت در سخنرانی در باشگاه روتاری (Rotary Club) در کراچی، یعقوب خان بار دیگر به ارائهٔ عنصری در گفتگو از نظر پاکستان پرداخت که کوردووز پیش تر ابراز امیدواری کرده بود پاکستان آنرا فراموش کند. یعقوب خان باردیگر تأکید کرد تا زمانی که رهبران پناهندگان افغانی در این موضوع طرف مشورت قرار نگیرند، نمی توان به هیچ راه حلّ سیاسی برای مسئلهٔ افغانستان دست یافت. به عبارت دیگر یعقوب خان بار دیگر داشت به این مطلب بر می گشت که رهبران شورشی می بایستی بخشی از برنامهٔ مذاکرات برای یافتن راه حلّی سیاسی باشند. پیش شرط دیگری که وی مطرح کرد ضرورت اعلام از سوی افغانستان و شوروی برای خروج کامل نظامیان شوروی در یک چارچوب زمانی معیّن بود. هردوی این پیش شرط ها تا آنجا که مربوط به افغان ها و روس ها می شود، غیر قابل پذیرش اند. جدا از گفتگوهای یعقوب خان و اظهاراتی که در بالا ذکر شد، آقاشاهی وزیر خارجهٔ سابق پاکستان بار دیگر پیش شرط خروج نظامیان شوروی را تکرار کرد. وی این را هنگام رونمائی کتابی با عنوانAfghanistan- Some Aspects [افغانستان– بعضی منظر ها] نوشتهٔ یک پژوهشگر پاکستانی بنام سیّداحسان در لاهور اظهار داشت. در مورد دعوت ظاهرشاه برای رفتن به عربستان سعودی اطّلاع داشتیم. جالب است که فدایونس کاردار پاکستان در کابل هفتهٔ سوم اوت دارد برای حج به عربستان سعودی می رود. روز دوم اوت رئیس کمیسیون پناهندگان پاکستان در مصاحبه ای با رادیو پاکستان اعلام کرد پاکستان سالانه 5500 میلیون روپیه برای پناهندگان هزینه می کند که نصف آن را خود پاکستان می -پردازد و 2250 میلیون روپیه از منابع خارجی تأمین می شود. رئیس پاکستانی کمیسیون پناهندگان همچنین اعلام کرد عددی که وی گفت غیر از هزینهٔ راهسازی، تأمین حمل و نقل، آماده کردن زمین و تأمین برق و غیره برای اردوگاه های پناهندگان است. لازم است به مفاهیم این اظهار ناشایست آخری توجّه کنیم. اردوگاه های پناهندگان در منطقه ای به وسعت کویته تا بخش کشمیر تحت اشغال پاکستان گسترده اند. مسئولین پاکستانی از عذر وجود پناهندگان استفاده می کنند و ظاهراً دارند به وضعیّت ارتباطات، حمل ونقل و امکانات لجستیکی خویش در مناطقی در مجاورت مرز غربی ما سر و سامان می دهند. اندیشه های نظامی و استراتژیکی که پاکستان دارد، می طلبد مدام آن ها را زیر نظر داشته باشیم و موقعیّتشان را ارزیابی کنیم. منابع افغانی و شوروی به من گفته اند پاکستان دو پایگاه هوایی نظامی در مظفرآباد و راول کوت در کشمیر تحت اشغال پاکستان ساخته است. اطمینان دارم سفارتمان در اسلام آباد اطّلاعات بیشتری همراه با جزئیّات برای شما ارسال کرده است. پرزد کوئیار دبیر کلّ سازمان ملل اوایل ژوئیه برای گفتگو با آقای چرنینکو در مسکو بود. افغانستان یکی از موضوعات مهمّی بود که مورد گفتگو قرار گرفت. اطّلاعات دریافتی از منابع شوروی در کابل این است که آقای چرنینکو به آقای کوئیار گفت ادامهٔ رژیم PDPA به رهبری کارمل و حضور نظامیان شوروی در افغانستان برای تثبیت این رژیم قابل مذاکره و گفتگو نیستند. او آقای کوئیار را اندرز داد پاکستان و ایران را متقاعد کند از دخالت در امور افغانستان و حمایت از شورشیان دست بردارند. نیز پیشنهاد کرد یک راه واقعی قابل انتخاب برای کوردووز این است که پاکستان را وادار کند مستقیماً با دولت افغانستان سر و کار پیدا کند، حتّی بدون شناسایی رسمی. چرنینکو تعهّد شوروی را به ابتکار سازمان ملل تکرار کرد. ولی در عین حال تأکید کرد نظامیان شوروی تنها پس از آنکه اوضاع بطور کامل در افغانستان آرام گرفت، در چارچوب منافع شوروی و افغانستان خارج خواهند شد. 17 اوت روز شانزدهم اوت رئیس جمهور کارمل در یک گردهمایی خطاب به اعضای حزب، دیپلمات های خارجی و رهبران نظامی و سیاسی افغانستان سخنرانی کرد. یکی از نکات حاشیه ای و جالب مراسم حضور کاردار اتریش هتزل و شوتز مولر (SchutzMuller) نمایندهٔ UNDP [برنامهٔ توسعهٔ سازمان ملل] مقیم در کابل در مراسم بود که برای نخستین بار در دورهٔ مأموریّت من اتّفاق می افتاد. غیر از آن ها اندونزی هم گویی قبل از این تجربه ی چنین جلساتی را نداشت. برآورد من این است که کاردار اتریش و نمایندهٔ مقیم UNDP که او هم یک اتریشی است تصمیم گرفته اند در برنامه های دولتی شرکت کنند با این انگیزهٔ سیاسی آشکار که بعنوان دلّال اطّلاعات برای هیأت های دیپلماتیک غربی مستقر در کابل انجام وظیفه کنند. شرکت اندونزیایی در چنین مراسمی نیز با نیّت مشابهی صورت می گیرد تا بازخوردی برای هیأت های دیپلماتیک اسلامی، بخصوص سفارت خانه های مسلمان غیر عرب باشد. دفتر سیاسی حزب روز هشتم جلسه داشت تا به بررسی اوضاع نظامی و اقتصادی بپردازد. وطن جار عضو دفتر سیاسی را که دوازدهم ملاقات کردم به من گفت در حالیکه در مورد کفایت رو به رشد نظامی نیروهای شوروی علیه شورشیان و نقش حمایتی که نیروهای افغانی بر عهده داشتند رضایت حاصل است، نگرانی زیادی پیرامون برنامه های اقتصادی و توسعه ای وجود دارد که به موقع راه اندازی نشوند و به مورد اجرا در نیایند وی بر این باور بود که بازسازی اقتصادی افغانستان تنها پس از آن آغاز خواهد شد که دولت بتواند مناطق پرجمعیّت پشتون را با استفاده از ابزاری غیر نظامی متقاعد کند وجود انقلاب ثور را باور کنند. وی افزود این تنها وقتی امکان پذیر خواهد بود که ابتدا بطور کامل برتری نظامی بر شورشیان به اثبات برسد. او صادقانه اعلام کرد این مرحله حدّاقل یک پنج سال دیگر زمان می برد. عنوان جدیدی در روزنامه های افغانستان تلاش دولت برای بالا بردن اعتبارش در مورد کنترل مناطق غیر شهری است. روزنامه های هردو زبان [فارسی و پشتو] و انگلیسی این روز ها آنچه را که می توان به انگلیسی «home news in brief» ترجمه کرد [خلاصهٔ اخبار داخلی]، منتشر می کنند. این یک بخش سه ستونه شامل اخبار از ولایت های مختلف افغانستان و مربوط به برنامه های دولتی و فعّالیّت های توسعه ای می شود که در مراکز ولایات اتّفاق افتاده و از آنجا گزارش شده اند. بنظر من این بطور خالص تلاشی تبلیغاتی است که اوضاع موجود را منعکس می کند. اوضاع هرات را نظامیان شوروی تحت کنترل درآورده اند. قندهار همچنان آشوب زده است. دفعات حملهٔ متقابل شورشیان علیه نظامیان شوروی مستقر در پنجشیر با خبر بازگشت مسعود به اندرآب افزایش یافته است. نیروهای شوروی به تهاجم خویش علیه عناصر شورشی در ولایت های شرقی افغانستان مخصوصاً پکتیکا، خوست و جنوب ننگرهار ادامه می دهند. در مورد تلاش دیگری برای ایجاد اتّحاد سیاسی بین شورشیان که عربستان سعودی از طریق ظاهرشاه بانی آن شده است، ارزیابی افغانستان و شوروی این است که باردیگر بی نتیجه خواهد بود. هیأت های سیاسی غربی در کابل در این نظر با شوروی و افغانستان مشترکند امّا جالب است حتّی این امید که این اتّفاق خواهد افتاد، زیرا ایشان یک دولت جایگزین یا یک دولت موازی در تبعید ایجاد خواهند کرد، یک پریشانی و هزیان گویی سیاسی است به دلایل کاملاً روشن. تصویر اوّلیّه ای که در مورد شورشیان به ذهن می رسد این است که: (الف) شکاف آشکاری بین گروه های شورشی بنیاد-گرای اسلامی و میانه رو ها وجود دارد؛ (ب) دولت پاکستان بخاطر اجبارهای داخلی خودش دارد پافشاری می کند شورشیان از مناطق شهری ایالت سرحدّ شمالغربی بیرون بروند و نزدیک اردوگاه-های پناهندگان افغانی مستقر شوند؛ (ج) پاکستان بدنبال همکاری فعّال تر از سوی چینی ها برای جا دادن و آموزش گروه های شورشی، بویژه سبکبال تر ها و بنیادگراهای غیر قابل کنترل است. جشن های استقلال هند در کابل با یک اجرا بوسیلهٔ گروه رقص و قوّالی که از سوی مرکز فرهنگی هند پشتیبانی می شدند و گروهی شامل یازده هنرمند بودند آغاز شد. این بار انتخاب هنرمندان و شکل های هنری بسیار بهتر از قبل بوده است. نخستین برنامه روز سیزدهم اوت برگزار شد و هنرمندانمان تا نوزدهم اوت در کابل به اجرای برنامه خواهند پرداخت. استقبال شرکت کنندگان از اجراهای رقص کوچی پودی (Kuchi Pudi) بوسیلهٔ خانم مهرا (Mehra) و آواز قوّالی گروه به رهبری استاد ظفرحسین مشتاقانه و گرم بوده است. روز پانزدهم اوت دو برنامه برگزار کردم: مراسم بالا بردن پرچم در صبح که پس از آن پذیرایی از تبعه های هندی را داشتیم و برنامهٔ شام شب برای رهبری افغانستان و جماعت خارجی. حدود پانصد نفر شرکت کننده در مراسم صبح داشتیم و حدود هشتصد می ه مان در میهمانی شام. چون نخست وزیر کشتمند در مسکو بسر می برد، دکتر زیری نفر سوم سیاسی حزب و رئیس جبههٔ ملّی میهن می ه مان ویژهٔ میهمانی شام بود. بریالی و وطن جار اعضای دفتر سیاسی هم آمدند. در مجموع سطح نمایندگی سیاسی شرکت کننده تا حدودی پایین تر از قبل بود. گزارشی جدا در مورد جشن های روز استقلال طیّ هفته یا ده روز آینده برایتان ارسال خواهم کرد. روز هفتم اوت گروهی از پناهندگان افغانی به سفارت افغاستان در بن حمله کردند. بعضی از دیپلمات های افغانی زخمی شدند و اسناد و مدارک موجود در سفارت یا خسارت دیده یا برده شد. جدا از اعتراض معمول که از طریق کانال های دیپلماتیک در بن و کابل انجام گرفت، روز سیزدهم اوت حزب حاکم و جبههٔ ملّی میهن تظاهرات عظیمی مقابل سفارت آلمان غربی در کابل برپا کردند. حدود دویست هزار نفر در تظاهرات شرکت کردند. آلمان غربی اکنون در لیست شرورهای سطح بالاست که به همراه آمریکا، پاکستان، چین و ایران علیه افغانستان و مردم آن رفتار می کند. بایستی یادآوری کنم تظاهرات بسیار منظّم برگزار شد و به جمعیّت اجازه داده نشد از کنترل خارج شوند. بجز شکسته شدن یکی دو شیشهٔ پنجره های ساختمان سفارت خسارت دیگری وارد نشد. اگر چه جمعیّت زیاد بود قلبش در تظاهرات نبود. آن ها بطور مشهود همگی تحت هدایت حزب در راهپیمایی شرکت کرده بودند. رسانه های افغانستان و منابع دولتی طیّ هفتهٔ گذشته در تبلیغات علیه چینی ها گامی بالا تر گذاشته اند. مقالهٔ انتقادی طولانی دربارهٔ اتّحاد چین– پاکستان علیه افغانستان در پس دیدار یعقوب خان از بیجینگ در اوایل ژوئیه منتشر شد. گزارش هایی در مورد محلّ اردوگاه های آموزشی شورشیان در زین چیانگ رسیده است. منابع افغانی تأیید می کنند که چینی ها پس از آمریکا دومین تأمین کنندهٔ بزرگ سلاح برای شورشیان هستند. 24 اوت اعضای رده بالای حزبی افغانستان به من اطّلاع داده اند چهاردهمین پلنوم کمیتهٔ مرکزی PDPA در ماه سپتامبر برگزار خواهد شد. انتظار می رود پلنوم به تأیید تصمیماتی بپردازد که در جلسه های دفتر سیاسی حزب از مارس گذشته اتخاذ شده است. دو عنوان مهمّ در مورد برنامه ها برای پلنوم چهاردهم وجود دارد: بررسی توان کادر حزب و ارزیابی وضعیّت نظامی داخلی. رئیس جمهور کارمل به دنبال تأیید رسمی اقدام اطمینان بخش تر از نظر نظامی است که بوسیلهٔ نیروهای روسی و افغانی علیه شورشیان و نیز پاکستان، ایران و چین انجام خواهد شد. اعضای سطح میانی حزب انتظار داشته اند از جناح خلقی اعضای جدیدی در دفتر سیاسی و کمیتهٔ مرکزی پذیرفته شوند. اظهار نظر کرده اند پلنوم چهاردهم تصمیم هایی خواهد گرفت که تا پایان سال جاری به حلّ مسائل رقابت جناحی و رهبری کمک خواهد کرد. پاکستان ادّعا کرده است نیروی هوایی افغانستان وارد خاک آن کشور شده و مناطق پاراچنار و تری منگل را بین هفدهم و بیست و دوم پنج بار بمباران کرده است. مسئولین افغانی بطور کامل این اتّهام ها را رد کرده اند. پاکستان هم چنین توپخانه افغانستان را متّهم کرد که از حدود نهائی جنوبی ولایت ننگرهار و حدود نهایی شرقی ولایت پکتیکا به داخل خاک پاکستان آتش گشوده است. پاکستان مدّعی شد منطقهٔ مرزی چسبیده به مرز افغانستان از پاراچنار تا می رامشاه هدف حملات نیروهای افغانستان قرار گرفته است. واقعیّت امر این است که نیروهای شوروی و افغانستان اقدام های تهاجمی علیه اردوگاه های شورشیان که در طول مرز پکتیکا و ننگرهار مستقرّ است، داشته-اند. یادداشت اعتراضیّه و تکذیب معمول از طریق هیأت های سیاسی و با زبانی بسیار تند ردّو بدل شد. این ها همه بخشی از نمایش هایی است که لزوماً پیش از گفتگوهای ژنو که قرار است روز 24 اوت آغاز شود اجرا می شود. رسانه های پاکستان و افغانستان هردو وقت و فضای قابل توجّهی را وقف تهاجم نظامی گزارش شدهٔ افغانستان علیه خاک پاکستان کرده اند. شورشیان در قندهار، نیمروز، دره پنجشیر، پکتیکا، بویژه اطراف جاجی میدان و ننگرهار فعّال بودند. در حالیکه بطور کلّی حالت تهاجمی علیه شورشیان ادامه داشته مقداری هم عقب نشینی بوده است. نظامیان تیپ سی و ششم پیاده نظام از لشکر بیست و پنجم ارتش افغانستان که تحت فرماندهی سپاه سوم عمل می کردند در نزدیکی جاجی میدان به محاصرهٔ شورشیان درآمدند. تعدادی از نظامیان فرار کردند و تلفات سنگینی هم وارد شد. شورشیان به روستای آنابه (Anaba) در درهٔ پنجشیر حمله کردند که پادگانی مهمّ است که نیروهای شوروی و افغانی پس از تهاجم ماه آوریل در دره ساختند. ارزیابی پیشین ما که پیروان مسعود روی واحدهای نظامی افغانی در دره متمرکز شده اند تأیید شده است. وابستهٔ نظامی سفارت شوروی تأیید کرده است که در حالیکه نیروهای شوروی بطور کلّی کنترل دره را بدست آورده اند، از آخرین هفتهٔ ژوئیه بار دیگر فعّالیّت-های شورشیان جان گرفته است. اطّلاعات تأیید شد هٔ بیشتری وجود دارد که شاه سابق، ظاهرشاه در نیمهٔ نخست سپتامبر جلسه ای با رهبران میانه رو گروه های شورشی غیربنیادگرا در ریاض خواهد داشت. گیلانی گروه را از پاکستان رهبری می کند. رهبران گروه های دیگر مثل مولوی محمد نبی و مجدّدی هم احتمال دارد شرکت کنند. رهبران افغانی در تبعید از اروپا و آ مریکا هم برای جلسه خواهند آمد. رهبران گروه-های شورشی بزرگ تر و بنیادگرا، حکمتیار، خالص و سیّاف این جلسه را تحریم کرده اند. اطّلاعات موجود این است که ربّانی در مورد شرکت کردن در برنامهٔ ظاهرشاه برای ایجاد وحدت در میان شورشیان دو دل است. طی چهار هفتهٔ گذشته داشته ام یک سری مصاحبه ها یی را که مخالفین افغانستان با رسانه-های گروهی پاکستان و آمریکا داشته اند مطالعه می کرده ام. این ها ارزیابی پیشین ما را که احتمال ایجاد اتّحاد سیاسی کارساز بین گروه های مختلف شورشی تصادفی و دور از دسترس است، تأیید می کنند. این اعتقاد وقتی بیشتر تأیید شد که دولت افغانستان به نامه ها و اسنادی از دو گروه شورشی حزب اسلامی و جامعهٔ اسلامی افغانستان دست یافت و آن ها را چاپ و منتشر کرد. این اسناد نه تنها اختلافات سیاسی را مطرح، بلکه دشمنی و خشونت های دوجانبهٔ طرّاحی و اجرا شدهٔ گروه های شورشی علیه یکدیگر را افشا می کند. گمان من این است که جلسه ای که ظاهرشاه ریاست خواهد کرد نوعی بیانیّه بیرون خواهد داد که در آن ادّعای وحدت شورشیان مطرح خواهد شد و بعضی طرح های عملیّاتی علیه رژیم کارمل را برای اهداف تبلیغاتی یا طیّ مذاکرات تقریبی ژنو یا فوراً پس از آن اعلام خواهد کرد. فدا یونس کادار پاکستان، هیجدهم اوت کابل را به مقصد جدّه و ریاض (برای حج!) ترک کرد. او به من گفت اواسط سپتامبر برمی گردد. گزارش هایی داریم که تبعیدی های ضدّ کارمل در اروپا هجومی تبلیغاتی علیه اتّحادشوروی در جمهوری های آسیای میانه و با پشتیبانی مالی از سوی عوامل اطّلاعاتی غربی آغاز کرده اند. بروشور ها و تفسیرهای سیاسی به انتقاد از فعّالیّت های شوروی در افغانستان و سیاست های شوروی بطور عموم، به زبان های دری و ترکمنی، برای توزیع مخفیانه در جمهوری های آسیای میانه دارند چاپ می شوند. بعضی از این بروشور ها و تفسیر ها را مسئولین افغانی در ولایت های بلخ و بدخشان بدست آورده اند. ارزیابی افغانستان و شوروی این است که طیّ این زمستان شورشیانی که در حال آموزش در جنوب زینجیانگ هستند برای عملیّات علیه نیروهای شوروی مستقر در کریدور واخان در تابستان آینده به بعد، وارد این کریدور خواهند شد. گردهمایی عمومی برنامه ریزی شده بوسیلهٔ رفقای اتّحادشوروی (Friends Of The Soviet Union) که روز سیزدهم اوت در دهلی نو و با سخنرانی شری راجیو گاندی برگزار شد در سطح گسترده ای در رسانه های دیداری–شنیداری افغانستان منتشر گردید. روس ها یک نوار ویدئویی از این گردهمایی برای تلویزیون افغانستان تهیّه کرده اند که نشان می دهد شری راجیو گاندی برای گردهمایی سخنرانی می کند. اهمیّت معاهدهٔ صلح، دوستی و همکاری بین هند و اتّحادشوروی موضوع هایی هستند که رسانه های جمعی افغانستان در حالیکه به اظهار نظر در مورد گردهمایی می پردازند، بر آن تأکید دارند. شری پی. ا. نزارث (Shri. P. A. Nazareth)، دبیر ICCR [مؤسّسه ای که برنامهٔ فرهنگی روز استقلال هند در کابل را پشتیبانی کرد] قرار است روز بیست و ششم اوت به کابل بیاید تا در مراسم افتتاحیهٔ مرکز موسیقی هند در کابل شرکت کند که پروژه ای تحت نظارت کمیسیون مشترک هند– افغان برای همکاری دوجانبه است. نکتهٔ اصلی که رئیس جمهور ضیاءالحق در سخنرانی [کجا؟ کی؟] ارائه کرد این بود که وی متعهّد است به حمایت کامل از پناهندگان افغانی و رهبرانشان، به عبارت دیگر، رهبران شورشیان ادامه دهد. او اظهار داشت فشار نظامی و سیاسی شوروی یا افغانستان، پاکستان را به زانو درنخواهد آورد. او همچنین گفت خروج نظامیان شوروی پیش شرطی غیر قابل بحث برای یافتن راه حلّی سیاسی برای مسائل مربوط به افغانستان است. جالب است در حالیکه بی بی سی پوشش گسترده ای برای این بخش های سخنرانی رئیس جمهور ضیاءالحق در روز بیستم اوت ایجاد کرد، رادیو پاکستان آنرا پخش نکرد. در حقیقت من بسیار علاقمند هستم متن کامل سخنرانی رئیس جمهور ضیاءالحق در روز نوزدهم اوت و متن کامل سخنرانی وزیر خارجه یعقوب خان را که روز دوم اوت در کلوپ روتاری ایراد کرد داشته باشم. هردوی این سخنرانی ها وارد جزئیّاتی در مسئلهٔ افغانستان می شوند و آخرین دیدگاه های پاکستان را پیرامون موضوع منعکس می کنند. امیدوارم سفیرمان در اسلام آباد که یک نسخه از این نامه را دریافت می کند ترتیب متن سخنرانی ها را جهت ارسال برای من در موقع خود بدهد. روز 22 اوت دوست، وزیر خارجه پس از انجام گفتگو هایی با آقای گرومیکو در مسکو وارد ژنو شد. وقتی مطبوعات از او دربارهٔ فعّالیّت های نظامی افغانستان در خاک پاکستان پرسیدند، آقای دوست این اتّهام را تکذیب کرد و ابراز امیدواری کرد این ادّعا ها گفتگو هایی را که روز 24 اوت در ژنو قرار است آغاز شود بی حاصل نکند. یعقوب خان وزیر خارجه پیش از حرکت به سمت ژنو در روز 22 اوت مصاحبه ای با مطبوعات پاکستان داشت. رادیو پاکستان از قول او گزارش کرد که نکات زیر را گفته است: الف) به راه حلّ سیاسی تنها از طریق چارچوب قطعنامه های کنفرانس اسلامی و سازمان ملل می توان دست یافت. خروج نظامیان شوروی برای این منظور اساسی است؛ ب) پاکستان می تواند نگاهی به مذاکرات مستقیم با هر دولت افغانی داشته باشد تنها پس از آنکه دولتی واقعاً ملّی را مردم افغانستان انتخاب کنند و به قدرت برسد؛ و پ) او گفت نباید هیچ نتیجهٔ دراماتیکی از گفتگوهای تقریبی که قرار است اواخر هفته در ژنو بر گزار شود، انتظار داشت. او نظرش این بود که دستیابی به راه حلّی سیاسی کاری است که آهسته و کند پیش می رود. بنظر من چارچوب مذاکرات ژنو آشکارا در سخنرانی شانزدهٔ اوت ر ئیس جمهور کارمل و نوزدهم اوت رئیس جمهور ضیا مشخّص شده است. در این رابطه دیدم اظهارات آقای کوردووز در نیویورک پیش از حرکت به سوی ژنو بار دیگر تا حدودی بیش از حدّ خوشبینانه است. گفته می شود آقای کوردووز اظهار داشته امیدوار است به «پیشرفت اساسی» دست یابد. امیدواری آقای کوردووز تماماً بستگی به این دارد که فرد چگونه کلمهٔ «اساسی» را تعریف کند. اگر تولید یک سند، اساسی به حساب آید، ممکن است احتمالاتی داده شود. امّا من پیش بینی هیچ نوع پیشرفتی دراماتیک، از نظر سیاسی یا نظامی، در وضعیّت موجود درون افغانستان نمی کنم. قرار است حدود هفت هزار زائر افغانی طیّ اوت-سپتامبر راهی حجّ شوند. آن ها هوایی و تحت اجازهٔ ویژه ای که دولت عربستان سعودی داده است سفر خواهند کرد. دولت افغانستان برای هر حاجی 28 تا 30 هزار افغانی سوبسید می دهد. دولت افغانستان مسئولین ایرانی را متّهم به تولید سلاح های شیمیایی برای گروه هایشورشی افغانی کرده که از درون ایران در ولایت های غربی افغانستان دست به عملیّات می زنند. از وابستهٔ نظامی خواهش کرده ام اطّلاعاتی در مورد سلاح های شیمیایی که ادّعا شده است شورشیان دارند، بدست آورد و آ نرا برای بخش و برای ستاد خودش گزارش کند. فدایونس، کادار پاکستان به من گفت اطّلاعاتی دارد که روس ها با تهیّهٔ سلاح و پول به فعّال کردن دوبارهٔ گروه های دانشجویان بلوچ در ولایت نیمروز افغانستان علیه مسئولین پاکستان پرداخته اند. او گفت طیّ ماه ژوئیه و اوایل اوت چندتایی ملاقات طولانی بین نجیب و نوّاب خیر-بخش مری صورت گرفته است. یونس تاکید کرد این حرکت شوروی– افغان بعنوان بخشی از عمل تهاجمی عمومی آن ها علیه شورشیانی است که برای شمال غربی پاکستان و جنوب شرقی ایران کار می کنند. این رویدادی جدید است که ضرورت دارد مدّ نظر قرار گیرد. ادامه دارد...
جمعه ، ۶آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری تسنیم]
[مشاهده در: www.tasnimnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]
-
گوناگون
پربازدیدترینها