تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835379244
هر کجا ناموفق بوده ایم؛ علتش استفاده از الگوهای غربی بوده است/ نمی توان گفت مخلص دین هستیم ولی در مذاکرات، در اقتصاد دین غائب باشد
واضح آرشیو وب فارسی:598: دادستان کل کشور در مراسم رونمائی از محصولات اولین نقشه راه تولید الگوی پیشرفت اسلامی گفت: در هرجای کشور که بعد 35 سال توفیقی داشتیم، آنجایی است که نظریات مبتنی بر دین ارائه شده است و هرجایی که ناموفق بودیم، جاهایی است که نگاهی به شرق و غرب و آن الگوی غربی که اصلا به یک مجموعه ای دارای یک هویتی دینی نمی خورد، داشته ایم.به گزارش سرویس فرهنگی پایگاه 598، حجت الاسلام والمسلمین رئیسی دادستان کل کشور در دومین مراسم رونمائی از محصولات مرتبط با اولین نقشه راه تولید الگوی پیشرفت اسلامی- حوزه علمیه مروی تهران با توجه به استفاده از الگوهای غربی گفت: اگر به آنچه در آیات و روایات است مراجعه کنیم، درمی یابیم که یک احکام شریعت داریم مثل: « لله علی الناس حجُّ البَیتِ من استطاع إلیه سبیلاً » که حکم حج است، « أقیم الصلاه»، « أتوا الزکاه» و ... ؛ اینها تبیین کننده احکام شریعت هستند. برخی دیگر از این نصوص تبیین کننده مقاصد شریعت و اهداف شریعت هستند: «و لَقَدْ مَنَ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنینَ إِذْ بَعَثَ فیهِمْ رَسُولاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ یَتْلُوا عَلَیْهِمْ آیاتِهِ وَ یُزَکِّیهِمْ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَة»؛ مقاصدی مانند تزکیه، تعلیم، تربیت نفوس مستعده و بینش الهی از اهداف شریعت است. هیچ گونه پیشرفتی در جامعه اسلامی بدون توجه به مقاصد شریعت امکان تحقق ندارد؛ هر راه کاری برای پیشرفت جامعه باید مبتنی با نگاه به مقاصد شریعت باشد. اکنون می خواهیم بررسی کنیم چه جامعه ای در شریعت به عنوان جامعه آرمانی و مدینه النبی معرفی شده است: «واللهِ یدعوکم الی دارِ السلامِ». تمامی مفسرین «دارالسلام» را به مکانی در جنّت تفسیر کرده اند، اما راهیابی به این دارالسلام جز از طریق سلامت فردی و شکل دهی جامعه ای سالم امکان پذیر نیست. جامعه سالم یا آرمان شهر مدینه النبی چه ویژگی هایی دارد؟ توحید سنگ زیربنای این جامعه است، جامعه ای مبتنی بر اخلاق، عدالت و عقلانیت بوده و آرمان شهر ما چنین ویژگی هایی دارد. اگر توسعه ای تعریف شود که مبتنی بر مبانی توسعه در دنیای غرب باشد، این نمی تواند الگویی برای پیشرفت جامعه ما باشد؛ زیرا این نسخه، نسخه ا ی برای کشور ما نیست. درست است که می توان از تجربیات در توسعه های اقتصادی، اجتماعی و ساخته های بشری – همانند موبایل- استفاده کرده و توسعه را سریع کرد، اما الگوی آنها برای جامعه توسعه یافته لزوماً نمی تواند راه کاری برای ما باشد. راه کار و نسخه ما مبتنی بر جامعه ای است که می خواهد با فقه اداره شود؛ یعنی محوریت جامعه و تمام شئون جامعه براساس فقه باشد. البته نه فقه متداولی که امروزه در ذهن طلبه ها وجود دارد که به معنای احکام مرسوم است؛ همانطور که می دانید فقه سه نوع است؛ اول فقه اکبر به معنای عقاید و باور های الهی، دوم فقه اوسط به معنای اخلاق فاضله و کریمه و سوم فقه اصغر به معنای احکام که همان بایدها و نبایدها می باشد. می خواهیم جامعه ای مبتنی بر فقه به وجود آوریم؛ برخلاف سکولارها و حتی برخی که در کِسوَت دین هستند، معتقدیم فقه می تواند تمام نیازهای جامعه را پاسخ گو باشد؛ منتهی آن فقهی که در پرتوی فقه اجتهادی است. این اجتهاد باید در این عرصه ها فعال باشد؛ البته کارهای بسیاری توسط بزرگانِ بعد از فقه معصوم و در زمان فقه اجتهادی مانند مانند شیخ مفید، سلّار، مرحوم شیخِ طوسی، محقق حلی، وحید بهبهانی، مکتب شیخ انصاری، صاحب جواهر تا امام بزرگوار و فقهای حاضر انجام شده است، ولی باید در کافی نیست و فقه اجتهادی باید یک کارهایی بکند. طلاب و افاضل؛ دولت به معنای دولت اسلامی و حاکمیت اسلامی ( نه به معنی تفکیک قوا بنابر نظر مونتسکیو)، مبتنی بر تربیت است؛ یعنی توسعه ای مبتنی بر اخلاق و تربیت. حتی اگر بحثِ عدالت اجتماعی هم می شود، در قرآن کریم می فرماید: «لیقوم الناس بالقسط»؛ سخن در این است که جامعه باید خودش قسط و عدالت را برپا کند. چطور عدالت برپا می شود؟ باید آموزش های دینی و تربیت الهی و هدایت جامعه را به آنجایی سوق دهد که خود مردم در جامعه عدالت را حاکم کنند. فاعل «لیقوم الناس بالقسط» ناس است؛ یعنی قرار است خود ناس اقامه قسط کند و ناس هم با هدایت و تربیت قسط را برقرار می کند. وقتی بحث از دولت رفاه می شود؛ بله رفاه اجتماعی که در آن برخورداری از مواهب اجتماعی بر اساس آن بایدها و نبایدها الهی است که نفی نمی شود، اما معلوم باشد که اساس و مبنای توسعه، مبتنی بر اخلاق، تربیت و عدالت است که باید در حوزه های مختلف جریان داشته باشد. اما حرفی که در جهت تحقق الگوی اسلامی پیشرفت و مبتنی بر دین با شما عزیزان و بزرگوارن دارم این است که باید حرکتی انجام شود. معتقدیم اجتهاد ما اجتهاد تمدن ساز است؛ یعنی مدنیّتی که در آینده این منطقه و جهان اسلام قرار است رقم بخورد، تمدن و مدنیّت مبتنی بر اجتهاد است. البته در این اجتهاد باید کارهای بسیاری انجام شود؛ نسبت به حکم شناسی خیلی کار شده است به طوری که اساتید و بزرگان ما همه بر سر سفره آنان نشسته اند، اما در مورد موضوع شناسی آنقدر کار نشده است. قدم اول موضوع شناسی است و در این زمینه خیلی باید کار کرده و موضوعات بسیاری باید مورد بحث قرار گیرد. اخیراً مقام معظم رهبری به مرکزی دستور دادند که موضوعات را تبیین کنند. شما می دانید احکام بر موضوعات بار می شود و موضوعات باید تبیین شوند؛ پس یک کار مهم موضوع شناسی است. کار دوم این است که ابواب فقه باید توسعه پیدا کند؛ روابط اجتماعی جزء مسائلی است که باید روی آن کار اجتهادی شود، در تربیت باید فقه تربیت را اجتهادی کنیم. در حوزه ی مروی، حوزه های تهران و دیگر حوزه ها کجا فقه تربیت می گوییم؟ باب تربیت و تعلیم باید به عنوان یک موضوع مهم فقهی مثل موضوعات فقهی که مثلا در کتاب المتاجر است، یکی از ابواب فقهی شود. باید در این قضیه کارهای اجتهادی شود؛ شنیدار و گفتار هست اما کارهای اجتهادی ضرورت دارد. توسعه کار اجتهادی در اخلاق؛ آقای رایس در نظریه ی عدالت و شاید در بحث های دیگر خود اگر خوانده باشید و ترجمه هم شده است؛ عدالت را مساوی با قانون می داند، می گوید عدالت یک ملاک دارد به نام قانونمداری. بسیار خوب اما در نگاه اسلام عدالت به عنوان یک فضیلت اخلاقی است. مگر نمی خواهید در جامعه عدالت ایجاد شود؛ انسان عدم برخودار از فضیلت اخلاقیِ عدالت چگونه می تواند جامعه را با عدالت آشنا کند، شیرین شدن کام مردم با عدالت از یک انسان عادل برمی خیزد. برای مثال وقتی از امامت بحث می کنید؛ می گویید «امام العادل» که در مقابلش امام الجائر است و می گویید از صفات مهم امامت، عدالت است. البته عدالتی که برای امام بحث می شود با عدالتی که شاهد در محکمه یا امام جماعت باید داشته باشد متفاوت است؛ زیرا اینها حداقل تعریف عدالت است. مگر مجریان غیر عادل می توانند کام مردم را با عدالت شیرین کنند؟ حتماً باید از عدالت بر خوردار باشند، مگر قانون گزاران غیر عادل می توانند عادلانه قانون گزاری کنند؟ آنها هم باید عدالت داشته باشند و در قضا هم باید عدالت وجود داشته باشد. اما قبل از عدالت از یک چیز دیگر باید سخن گفت و آن اخلاق است. پیامبر فرمودند: «بعثت لاتمم المکارم الخلاق»؛ من پیامبر آمده ام جامعه را با مکارم اخلاق آشنا کنم؛ یعنی توسعه مبتنی بر اخلاق؛ یعنی قانون می تواند جامعه را کنترل کند اما آیا می توان برای همه پلیس گذاشت؟ عیبی ندارد پلیس بگزارید اما قرار است فقط پلیس ناظر باشد تا به قانون عمل شود؟ ولی اگر اخلاق محور قرار داده شود -که البته قانون هم می تواند مبتنی بر اخلاق باشد- و فرد در خلوت و جلوت خودش را مقید دانست به اینکه خلاف نکند، عدالت هم محقق می شود. می دانید امروز در نظام مدیریتی کارآمدترین نظام کنترلی چیست؟ خود کنترلی. بازرسان، مدیران و حساب رسان خوب است ولی اگر کسی خودش در خلوت هم معصیت نکرد، در خلوت هم قانون مدار بود، اگر بازرس و مدیر بیاید یا نیاید خودش را مکلف دانسته و از چهارچوب بیرون نمی رود. این مهم است و این نیازمند اخلاق است. ما برای امروز عالم و مدنیّت امروز عالم یک حرف جدید و نویی داریم. آن حرف نو این است که تأکید امروز برای تولید الگوی اسلامی پیشرفت به خاطر مفاهیم عالی است که در اسلام وجود دارد. برای مثال انتخابات موجود در کشور ما بحسب ظاهر با کشورهای دیگر تفاوتی ندارد؛ تازه آنها مجموعه ای برای تعیین صلاحیت نیز دارند. حرف متفاوت ما چیست؟ مضمون جواب همان الگوی اسلامی پیشرفت است. جواب این است که ما وقتی می گوییم انتخابات یک تفاوت اساسی مبنایی دارد و آن عبارت است از «تکلیف مداری»؛ یعنی هرکسی که خودش را عرضه می کند و هر کسی که رأی می دهد هردو باید بر اساس تکلیف عمل کنند. اگر شخص بگوید بابام رأی می دهد من هم رأی می دهم؛ تکلیف می گوید حق نداری. چون فرمود الناس ثلاثه؛ فرمود آن کسی که خیلی ناپسند است عبارت است از «همج الرعا»؛ یعنی اصلا در جامعه دینی و اسلامی نداریم که فرد بگوید چون جامعه فلان کار را کرد من هم بکنم؛ چه عالم باشد چه ربانی و .... . این کار در جامعه مذموم و قبیح است. حالا برای این تکلیف مداری در انتخابات و جاهای دیگر باید الگو بسازیم؛ زیرا این الگوهایی که بعضاً در قوانین ما هست، این طور تبلیغات، این طور پول خرج کردن درست نیست. باید متناسب با این تکلیف مداری مطابق با این محتوا و مفهوم یک قالبی تعریف کنیم. در نظام قضا نیز به همین شکل است؛ باید سازوکاری باشد که دادرسی اسلامی را که با دادرسی فلان کشور متفاوت است تبیین کند و این در یک الگوی متناسب با این مفهوم و معنا و ماهیت می تواند پیش بینی شود. لذا نکته ای که باید مورد توجه دوستان باشد این است که ما یک اجتهاد تمدن ساز داریم و باید در این رابطه بسیار جهاد و اجتهاد کرد که به کار فراوان نیاز دارد تا بتواند توسعه مبتنی بر اخلاق رقم بخورد، تا جامعه از آن توسعه یک مدنیّتی مبتنی بر دین و بوم داشته باشد. آقایون محترم و طلاب و فضلای گرامی در هرجای کشور که بعد 35 سال توفیقی داشتیم، آنجایی است که نظریات مبتنی بر دین ارائه شده است و هرجایی که ناموفق بودیم، جاهایی است که نگاهی به شرق و غرب و آن الگوی غربی که اصلا به یک مجموعه ای دارای یک هویتی دینی نمی خورد، داشته ایم. ما می خواهیم نظامی مبتنی بر دین بنا کنیم؛ بنابراین باید با این اهداف شریعت و با مقاصد شریعت کاملاً سازگاری داشته باشد و لذا در اینجا آموزش و پرورش و آموزش عالی دیگر یک وزارت خانه معمولی مثل همه وزارت خانه ها نمی شود؛ اگر حکومت هدایت گر شد، نه اینکه تنها هدایت کند به سمت نماز، بلکه هدایت می کند به تمام سطوح زندگی تا انسان را متعالی بسازد چراکه «و الی الله مصیر»؛ یعنی این صیرورت به حق اقتصادش چگونه باشد؟ سیاست چطور باشد؟ روابط اجتماعی چگونه باشد؟ قانون در مجلسش چطور باشد؟ سیاست بین الملل چطور باشد؟ خانواده به عنوان اساس چگونه باشد؟ چون «الی الله مصیر». مگر خانواده از جامعه و سیاست از اقتصاد جداست؟ باید یک آهنگی داشته باشد آن هم آهنگ توحیدی است. الان آن آهنگی که به علت رابطه ارگانیک باید به کل قضیه بخورد، نمی خورد؛ یک جایی یک آهنگی دارد، جای دیگر یک آهنگ ناموزون دیگری دارد. آن آهنگ موزون این است که در همه بخش ها آن هدایت و تربیت دینی جریان داشته باشد. برای قانون در مجلس، اقتصاد و داد و ستدمان در بازار، سیاست ما با دیگران باید با این تربیت دینی و هدایت دینی ارتباط داشته باشد. نباید جدای از این تربیت دینی باشد؛ نمی توان گفت مخلص دین هستیم ولی در مذاکرات، در اقتصاد و جاهای دیگر دین باید غائب باشد. در زندگی امیرالمونین داریم که آمدند در بازار و گفتند: الفقه ثم المتجر. اما در مبانی تربیتی امیرالمونین در مکتب و در نهج البلاغه نگاه کنید؛ انسان تکامل یافته متجر و بازار و قضا و وزارت خارجه و داخله اش نمی تواند غیر دینی باشد. این ایجاب می کند که ما متناسب با این اهداف و مقصدبرنامه ریزی کنیم. من تشکر می کنم از دست اندرکاران این مراسم؛ بحث بسیار خوبی بود جایش هم برای شما جوان هاست که اهل فکر هستید، اهل اندیشه هستید، وقت می گزارید مطالعه می کنید و ان شاء الله که به دست شما با فکر و اندیشه شما با بحث های شما این اتفاق بیفتد. امروز نگاه به حوزه های ما نگاه به حوزه ایست که از آن انقلاب اسلامی برخواسته و توقع این است که این حوزه بتواند بسیاری از سؤالات را پاسخ گو باشد و می تواند و باید اجتهادکند، اجتهاد تمدن ساز این کار شماست و کار عزیزانی که در این عرصه و جایگاه علمی قرار دارند.
پنجشنبه ، ۵آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: 598]
[مشاهده در: www.598.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]
-
گوناگون
پربازدیدترینها