محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829560533
والدین بداخلاق کودکان دروغگو خواهند داشت
واضح آرشیو وب فارسی:هدانا: یک روان شناس کودک دلیل عمده دروغ گویی کودکان را ترس دانست و گفت: ترس به خاطر بداخلاقی والدین علت عمده دروغ گویی کودکان بوده و این در حالیست که حتی در بزرگسالی و روابط بین همسران نیز در بسیاری از موارد به علت ترس از گفتن واقعیت، افراد به یکدیگر دروغ می گویند.جوان، مهدی بیاتی ترس از قضاوت اجتماعی و فردی خصوصا در بزرگسالی را علت دروغ گویی افراد دانست و گفت: گاهی فرد تصور می کند با دروغگویی و عدم بیان واقعیت ها مقبول اجتماع و خانواده می شود. کودکان دروغگو را نیز والدین با رفتارها و برخوردهای غلط خود تحویل جامعه می دهند. وی ادامه داد: از جمله موضوعاتی که در فرآیند برخورد والدین به کودک، خانواده ها را دچار مسئله و سردرگمی کرده، مسئله اعتماد یا عدم اعتماد کودکان نسبت به یکدیگر است؛ این درحالیست که داشتن اعتماد یا عدم اعتماد در فرایند فرزندپروری در گروه سنی صفر تا یک سال شکل می گیرد. از این رو صفر تا یک سالگی گروه سنی بسیار مهمی در شکل گیری اعتماد در کودکان و به دنبال آن شکل گیری اعتماد در بزرگسالی فرد است. این روان شناس تصریح کرد: در گروه سنی صفر تا یک سال حتما باید کودک در کنار مادر باشد؛ مادر نیز باید فردی با حوصله بوده تا بتواند به نیازهای کودک پاسخ مثبت دهد. معمولا کودکانی که در این گروه سنی دچار کم توجهی از سوی پدر و مادر می شوند، عمدتا در بزرگسالی نیز حس اعتماد خود را از دست می دهند. بیاتی افزود: انبوه مشکلات رفتاری که در فرایند بزرگسالی شاهد آن هستیم و جامعه را دچار بحران های مختلف کرده اند، ریشه در کودکی فرد دارند. این در حالیست که در کشور ما اصلا گروه سنی صفر تا یکسال جدی تلقی نمی شود؛ این درحالیست که صفر تا یک سال مهم ترین عرصه رشد شناختی، جسمی و فیزیکی فرد در بزرگسالی است. درواقع چنانچه بخواهیم از صفر تا هزار سالگی فردی را در فرایند رشد مورد بررسی قرار دهیم، مهم ترین مرحله رشدی که بسیار سریع نیز می گذرد همین دوره بوده که دوره سازگاری کودک با محیط اطرافش است. وی همچنین عنوان کرد: والدین آسان گیر یا والدین سخت گیر و در واقع والدینی که انضباط تربیتی و اجتماعی را رعایت نمی کنند، در رفتارهای خود دچار "حالی به حالی" بوده، کنترل رفتارهای خود را ندارند، در مواجهه با کودک برخورد ناشایست داشته و ممکن است پس از این برخوردها پشیمان نیز شوند، باعث می شوند کودک دچار چندگانگی شده و در این شرایط نداند که باید چه رفتاری با والدین خود داشته باشد. به این ترتیب حس بی اعتمادی در آن شکل می گیرد. این روان شناس افزود: زمانی که بی اعتمادی در کودک شکل گرفت، ابراز وجود آن فرد نیز دچار اختلال شده و هنگامی که به مرحله اعتماد به نفس، عزت نفس و استقلال می رسد به علت آنکه پشتوانه خوبی را از سوی والدین نداشته و نمی داند که والدین در زمینه های مختلف چه برخوردی را با وی خواهند داشت، دچار یک سردرگمی نقش شده و سپس در برخورد و مواجهه با موضوعات اجتماعی دچار ترس می شود. بیاتی ادامه داد: در چنین شرایطی فرد برای جبران ترس خود دست به دروغگویی زده یا به خاطر فرار از ترس، واکنش هایی همچون پرخاشگری از خود نشان می دهد؛ معمولا در برخورد با افرادی که دچار پرخاشگری بوده یا متهم به دروغگویی هستند، تنها خروجی رفتار در نظر گرفته شده و اطرافیان وی سعی می کنند با انجام اقداماتی، مانع دروغ گویی فرد شوند. در حالی که دروغ گویی ابزاری است که کودک از آن استفاده می کند تا بر بدرفتاری والدین و ترس خود غلبه کند. به این ترتیب این والدین هستند که در برخورد با کودک از بدو تولد وی را به سمتی می کشانند که ناچار به استفاده از دروغ باشد. خیال پردازی های کودک تان را تحقیر نکنید این روان شناس در ادامه به مسئله "تخیل" در کودکان اشاره کرد و گفت: کودکان زیر شش سال توانایی دروغ گفتن ندارند؛ زیرا کودک در زیر شش سال هنوز به لحاظ شناختی به مرحله مفهوم سازی نرسیده است که توانایی تشخیص و کاربرد دروغ را داشته باشد؛ بلکه آنها تخیل گرایی و خیال پردازی می کنند. بیاتی ادامه داد: نباید خیال پردازی های کودک را تحقیر و با دروغ گویی یکسان بدانیم، زیرا تخیل گرایی برای کودکان امر واجبی است و انسان های موفق همواره کسانی بوده که دارای تخیل قوی هستند. هیچ انسان موفقی را نخواهیم یافت که فاقد تخیل کافی در دوره کودکی بوده باشد. در چنین شرایطی چنانچه والدین به این مسئله آگاه باشند و بدانند در برابر تخیل گرایی و خیال پردازی کودک چه برخوردی را باید داشته باشند، طبیعتا این تخیل گرایی ها و خیال پردازی های کودک منجر به موفقیت و رشد وی خواهد شد. وی افزود: ریشه معضلات بیکاری، کارآفرینی و اشتغال، عمدتا باید در گروه سنی سه تا شش سال مورد بررسی قرار گیرند و باید تلاش کنیم برای آنکه کودک در آینده با این معضلات درگیر نشود، در کودکی تک بعدی فکر نکرده و تک بعدی رشد نکند. نباید کودکی که تخیل می کند را متهم به دروغ گویی کنیم، زیرا زمانی که کودک از چیزی حرف می زند که وجود ندارد، دروغ نمی گوید بلکه این مسئله تخیل اوست و چنانچه تخیل کودک متهم به دروغ شود، یعنی خود والدین زمینه را برای نرسیدن وی به خلاقیت فراهم می کنند. بیاتی در ادامه اظهار کرد: در حال حاضر دنیا از مرحله کارهای دستی گذشته و انسان ها باید با قدرت فکر و اندیشه خود به موفقیت برسند. در چنین شرایطی زمانی که کودک توانایی اندیشیدن و صحبت کردن از آنچه وجود ندارد را داشته باشد، باید بدانیم اتفاقات بسیار مهمی در حوزه تفکر شناختی وی رخ داده است. این روان شناس در ادامه در خصوص والدینی که مدعی اند برای مثال دو فرزند داشته و رفتارهای یکسانی با هر دوی آنها دارند و هر دوی این کودکان نیز در محیط های یکسان رشد می کنند، اما یکی از آنها بسیار دروغ می گوید، گفت: والدین باید بدانند در برخورد با کودکان یکسان عمل کردن کار درستی نیست؛ زیرا هر کودکی ویژگی های منحصر به فرد خاص خودش را دارد و اگر بخواهیم آنها را موفق تربیت کنیم باید متناسب با شخصیت و ویژگی های آنها برخوردهای صحیح را داشته باشیم. به این ترتیب کودک اول، دوم، آخر، دختر، پسر، روستایی، شهری و غیره هر کدام ویژگی های خاص خود را دارند و نمی توان با همه آنها رفتار یکسان داشته و انتظار موفقیت آنان را داشته باشیم. بیاتی همچنین عنوان کرد: متاسفانه در ایران نحوه تربیت کودکان به شیوه علمی نیست و در اکثر مواقع والدین تربیت را از دیگران یاد می گیرند نه از علم. به همین ترتیب کودکان همواره در هاله ای از برخوردهای ناشایست والدین هستند و این مساله خود باعث عدم موفقیت کودک می شود؛ زیرا در برخی از موارد والدین به علت تکرار برخی رفتارهای ناشایست و عدم کنترل خود مجبور می شوند سال ها به کودک خود باج دهند و وقتی یک فرد تا قبل از ازدواج همواره با انجام رفتارهایی از والدین خود به صورت رفتاری باج می گیرد، طبیعتا نمی تواند آینده خوبی برای خود ساخته و در رشد و توسعه کشور موثر واقع شود. وی افزود: زمانی که کودک شاهد آن باشد که مادرش به راحتی به پدر دروغ می گوید و ... این رفتارها را الگوپذیری کرده و یاد می گیرد. به این ترتیب در برخی مواقع شاهد آن هستیم که کودک نه به خاطر ترس بلکه به خاطر رسیدن به موقعیت بهتر و شرایط راحت تر اقدام به دروغ گویی می کند. این در حالیست که اگر خانواده منضبط باشد و رفتارهای آن بر طبق اصول علمی پیش رود، قطعا کودک آنان به سمت دروغ گویی نخواهد رفت. این روان شناس همچنین اظهار کرد: زمانی که پدر یا مادری حتی به شوخی به کودک خود می گویند که چنانچه والد دیگر تو را اذیت کرد "به من بگو تا حسابش را برسم" به محض اینکه کودک خطایی کرده و از سوی یکی از والدین تذکر یا تنبیه شود و در عین حال شاهد آن باشد که والد دیگر هیچ همراهی با همسر خود ندارد، از رابطه بد والدین خود سوء استفاده کرده و برای رسیدن به توجه و امکانات بیشتر اقدام به دروغ گویی کرده و از هر والد به والد دیگر بدگویی می کند. وی در پایان ضمن اشاره به آنکه کودکان امروز دچار بی پدر و مادری مدرن شده اند ، گفت: والدین گمان می کنند با اهمیت دادن به سوء استفاده های کودک می توانند «نیست» خود را جبران کنند. در حالی که برای جبران این نبودن ها با چنین اقداماتی تنها باعث به هم ریختگی حوزه اجتماعی می شوند. نباید فضای ذهنی کودک را به گونه ای تربیت کنیم که کودک یاد بگیرد چطوری نقش بازی کند تا شرایط بهتری داشته باشد و امتیازات بیشتری بگیرد. زیرا در چنین شرایطی در بزرگسالی با فردی بی اعتماد مواجه خواهیم شد که نمی تواند به هیچ کس اعتماد کند و نتیجه چنین رفتارهایی آن است که این افراد در بزرگسالی در روابط زناشویی خود نیز موفق نبوده و دچار طلا ق های عاطفی مکرر یا طلاق های رسمی خواهند شد که ریشه اولیه تمامی این آسیب ها در نحوه تربیت کودکی فرد از سوی والدین است. منبع: مهر برای آگاهی از آخرین اخبار و پیوستن به کانال تلگرام باشگاه خبرنگاران جوان اینجا را کلیک کنید. انتهای پیام
پنجشنبه ، ۵آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هدانا]
[مشاهده در: www.hodana.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها