تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835323406
عامل اصلی خشونت در دانش آموزان، سیستم آموزشی غلط
واضح آرشیو وب فارسی:سلامت نیوز: سلامت نیوز : خشونت، رفتاری ناهنجار و ناشی از عوامل بسیاری است که فرد در طول زندگی با آنها دست و پنجه نرم کرده است. نوعی از خشونت که در بین دانش آموزان و قشر نونهال و نوجوان و جوان در جامعه به تازگی رو به فزونی نهاده است، پرخاشگری دانش آموزان در مدرسه و گاه حملاتی است که به همشاگردی های خود و حتی در برخی موارد به معلمان خود می کنند. به گزارش سلامت نیوز، روزنامه جهان صنعت در ادامه نوشت: باید پرسید دانش آموزی که چنین رفتارهایی می کند، در چه خانواده ای و در چه محیطی رشد یافته و بزرگ شده است و خانواده و دوستان این دانش آموز تا چه حد در تغییر رفتار وی تاثیرگذار هستند؟ بعد از عوامل خانواده و اطرافیان به بررسی عوامل محرک در مدرسه می پردازیم. وقتی همه درها را به روی فردی ببندی و او را محبوس کنی، قطعا نباید انتظار رفتاری عادی از وی داشته باشی زیرا بعد از کمی دق الباب و فریاد زدن و درخواست کمک کردن، باید انتظار حمله به درها و شکستن آنها را داشته باشی. پس عوامل محدودکننده دانش آموزان می تواند یکی دیگر از دلایل خشونت و پرخاشگری آنان باشد. اکنون باید پرسید این عوامل چه هستند و چه کسانی باعث ایجاد چنین عواملی شده اند؟ هیچ نوزادی خشن و پرخاشگر به دنیا نیامده است و این امر کاملا اکتسابی و متاثر از عوامل محیطی است. در وهله نخست که کودک چشم به جهان هستی می گشاید، نخستین فردی را که می بیند و سعی در ایجاد ارتباط با وی دارد، مادر و بعد از آن پدرش است. پس می توان رفتار نامناسب پدر و مادر با یکدیگر یا با دیگر فرزندان و همچنین رفتارهای اطرافیان نزدیک را در این مقوله بی ربط ندانست. بعد از خانواده و اطرافیان نزدیک، به تبع بزرگ شدن کودک و ورود به جمع هم سن و سالان، رفتارهای محیطی خارج از محدوده خانواده و فامیل منجر به ایجاد تغییر در کودک شده و هرچقدر کودک در محیطی امن و سالم رشد یابد، قطعا رفتارهای پرخاشگرانه و خشونت آمیز کمتری خواهد داشت. بحث از زمانی شروع می شود که کودک وارد مدرسه شده و با سیستم آموزشی و تربیتی حاکم بر جامعه پرورش می یابد و آموزش می بیند. اینکه سیستم فعلی آموزش وپرورش چقدر در این زمینه کارا بوده و توانایی تضعیف یا مضاعف کردن رفتارهای خشونت زا در کودکان را دارد، بحث اصلی این یادداشت است. کودک به محض ورود به مدرسه با خیل عظیمی از قانون های محدودکننده مواجه شده و در وهله نخست باید جداشدن از مادر و خانه را به مدت پنج تا شش ساعت در روز تمرین کند و در وهله دوم تفاوت های فردی و خانوادگی با دیگر همکلاسی ها و هم سن و سالان خود را به عینه مشاهده کند. ورود کودک به مرحله ای از زندگی که در آن خبری از اسباب بازی و تاب بازی و وقت گذراندن با عروسک ها یا ماشین هایش نیست و باید به درس و مشق و قوانین و نظم حاکم بر مدرسه بپردازد نخستین تحول بزرگ را در کودک ایجاد می کند. اگر این تحول به مرور ایجاد نشده و یکباره باشد قطعا درصد ضربه خوردن کودکان خیلی بیشتر از تربیت شدن و باسوادشدن شان است. در این گیر و دار نقش کادر اجرایی مدارس و معلمان بسیار حائز اهمیت است. در آموزش وپرورشی که دارای محیط بخشنامه ای خشک، مدارس تخریبی و کهنه و قدیمی، روش های تعلیم و تربیت سنتی، معلمانی با هزاران مشکل و گرفتاری که اغلب خودشان زیر خط فقر زندگی می کنند و مدیران ارشدی که بیشتر آنها حاصل انتصابات ناشی از روابط با مسوولان و فرادستان این سیستم هستند و مدیران مدارسی که خود نیز ناشی از انتصابات همان مدیران ارشد هستند، قطعا نباید انتظار رفتارهای صحیح و پرورش براساس علم روز دنیا را داشت. کودک درون اینچنین سیستمی رشد و پرورش و آموزش می یابد و درس ها و کتاب های پرحجمی را باید یاد بگیرد و مطالعه کند و کمترین زمان را برای تفریح و سرگرمی در مدرسه خواهد داشت. همه اینها به صورت بالقوه در کودک جمع می شوند و کودک با این حجم عظیم ناملایمات بزرگ شده و پا به عرصه نوجوانی و جوانی می گذارد و هرچه بزرگ تر می شود وضعیتی که عنوان شد وخیم تر شده و قوانین خشک تر و محدودیت ها بیشتر می شوند. بی تردید از دانش آموزی که با چنین سیستمی رشد یافته نمی توان انتظار رفتارهای درست و قانونمند داشت. دانش آموز جوان که الان نیرومند شده و احساس می کند دیگر به حدی رسیده است که کسی نمی تواند او را وادار به انجام کارهایی کند که برخلاف میلش است، دیگر نه خط خانواده و پدر و مادرش را می خواند و نه خط مدرسه و مدیر و معاون و معلمش را. در اینجا نقش اصلی مشاوران مدرسه نمود پیدا می کند. اما متاسفانه بیشتر این مشاوران نیز نیروهایی غیرتخصصی هستند که به علت مازاد بودن در رشته خود یا داشتن روابطی با کارشناسان ادارات در این پست به کار گرفته شده اند و توانایی ایجاد تعادل در نوجوانان و جوانان را ندارند و قادر به تفهیم این قشر آسیب پذیر و کندوکاو در رفتارهای آنان نیستند. آن دسته از مشاورانی نیز که از تخصص کافی برخوردارند به علت کم بودن ساعت کاری و حضور ناکافی در مدرسه قادر به حضور مداوم و پیگیری امور رفتاری و شخصیتی دانش آموزان نیستند.در اینجا و در نبود مشاوران، ایفای این نقش به عهده معاون پرورشی است. این معاونان نیز آنقدر برنامه های متنوع و بی فایده در دستور کار دارند که نمی توانند چنین نقشی را درست ایفا کنند. پرواضح است که کل این مسوولیت ها به گردن معلمان می افتد. حال معلمی که دارای کمترین زمان برای تدریس کتابی با بیشترین حجم مطالب و تعداد صفحات است. چگونه می تواند هم به نیازهای روانی دانش آموز توجه کند، هم نیازهای آموزشی او را برطرف سازد و هم بیشترین بازدهی را با بالاترین درصد قبولی داشته باشد؟ قطعا یک جای کارش می لنگد، اگر معلمی بتواند همه این امور را یکجا تحقق بخشد در کنار اکثریت معلمانی که چنین توانایی ندارند کارش کمترین تاثیر را روی دانش آموزان دارد. جالب اینجاست که معلمان که قشر آگاه و فرهیخته و باسواد جامعه هستند چنان محو تدریس و جلو بردن این سیاست های غلط آموزشی و به اتمام رساندن کتابی که باید تدریس کنند، شده اند که اصلا به این فکر نمی کنند که این دانش آموزان دارای تفاوت های فردی و رفتاری بی شماری هستند و بیشتر این مطالب و آموزه ها کمترین نقشی در زندگی شان ندارند در دانش آموز ایجاد اضطراب و نگرانی و ناامیدی می کند و دانش آموزی که در محیط خارج از مدرسه با بیشترین خطرات روبه رو است را از درس و مدرسه گریزان کرده و به مرور این رفتارها در آنها به صورت پرخاشگری، روی آوردن به سیگار و مواد مخدر، فرار از مدرسه و...بروز پیدا می کند.حال معلمی را تصور کنید که مشغول تدریس درس سنگینی مانند ریاضی یا فیزیک است و در مقابلش دانش آموزانی قرار دارند که بیشتر نیمی از آنها بالقوه آماده پرخاشگری هستند و به علت پایه ضعیفی که دارند از صحبت های معلم چیز چندانی نمی فهمند. از آن طرف باید در این درس نمره لازم را اخذ کنند تا موجب نکوهش خانواده و مدرسه و سرافکندگی بین هم سن و سالان خود قرار نگیرند و از طرف دیگر در خارج از مدرسه هر نوع رفتاری را دیده و آموخته اند. اینجا کافی است معلم در رفتارش کوچک ترین لغزشی داشته باشد. به طور قطع فورا مورد هجمه دانش آموزان ضعیفی که قصد به اثبات رساندن خود در مقابل دوستان شان را دارند، قرار می گیرند. این هجمه ها در ابتدا به صورت تمسخر و متلک انداختن و بعد از آن و در صورت تکرار به مرور وارد فاز پرخاشگری می شود. معلمی که بتواند با دانش آموزان خود ارتباط عاطفی و روانی خوبی برقرار کند و با آنها دوست شود بدون شک در کارش موفق خواهد بود. معلمی که بتواند به دانش آموزان خود بفهماند وی در مقابل آنها قرار نگرفته و در کنار آنها و راهنمای آنهاست بی تردید در کارش موفق خواهد بود.معلمی که به مسائل روانشناسی روز دنیا آگاه نباشد و اصول آموزش صحیح را مطالعه نکرده باشد، حتی اگر در تدریس درس تخصصی خود بهترین باشد، باز توانایی اداره کلاس های با تنوع دانش آموزان ضعیف و قوی را ندارد. پرداختن صرف به مطالب کتاب و بازخواست دانش آموز به دلیل عدم انجام تکالیف درسی و ایجاد فضایی خشک و خفقان در کلاس، پیش بردن همان محدودیت های ایجاد شده و قوانین خشک حاکم بر سیستم آموزشی کشور و بالفعل کردن رفتارهای پرخاشگرانه ای است که به مرور و به صورت بالقوه در دانش آموزانی جمع شده است که زمینه لازم برای پرخاشگری و خشونت را دارند.یقینا مدیران مدارس و معلمان به عنوان اجراکننده سیاست های غلط آموزشی که از طرف مدیران ارشد ناآگاه به امور دانش آموزان، مدارس و جامعه تدوین شده در به انحطاط کشاندن مسایل آموزشی و تربیتی در جامعه شریک و سهیم هستند و نمی توان معلمان را به علت اینکه تاثیری در تدوین این سیاست ها ندارند، از این مقوله جدا دانست.بلکه همین بی تاثیری معلمان در تدوین سیاست های آموزشی و تربیتی، خود عذر بدتر از گناهی است که جای بسی تامل و بحث دارد. این را قبول دارم که در برخی مواقع زمینه های ایجاد شده متاثر از خانواده و جامعه، برای بعضی دانش آموزان به حدی نامناسب و ناملایم است که معلم هرچه تلاش می کند و هر چقدر هم با بچه ها رابطه عاطفی و صمیمانه برقرار می کند و هر چقدر از در دوستی وارد می شود، باز قادر به کنترل تعداد انگشت شماری از دانش آموزان نیست. دانش آموزی که در فقر فرهنگی و اقتصادی بزرگ شده و رشد یافته است و بیشتر اوقات زندگی خود را خارج از مدرسه و در قلب جامعه و خانواده می گذراند.یقینا اگر در مدرسه با روش های صحیح و اصولی آموزش نبیند و پرورش نیابد و به مدرسه جذب نشود، جذب فضای خارج از مدرسه شده و موجبات به هم خوردن سیستم روانی و فکری در دانش آموز بیش از پیش خواهد شد. اما متاسفانه با چنین سیاست گذاری هایی که در سیستم آموزشی کشور و مدارس آن انجام شده است قطعا مدرسه در جذب طیف عظیمی از جامعه زیر 18 سال کشور موفق نخواهد بود و آنهایی را هم که به زور والدین و نگرانی از آینده و... در خود نگه داشته است نیز درست تربیت نکرده و موجبات بروز این رفتارهای پرخاشگرانه را در دانش آموز ایجاد می کند. مع الوصف جدای از نقش خانواده و جامعه، نقش مدرسه و معلمان و سیستم آموزشی حاکم بر جامعه در شکل گیری رفتارهای پرخاشگرانه در دانش آموزان بی بدیل است و معلم نیز خود به همراه دانش آموزانش قربانی این سیاستگذاری های غلط آموزشی هستند. آموزش وپرورشی که با وجود همه این کاستی ها به درستی توانایی حل مشکلات را نداشته و دست به دامان اولیای دانش آموزان شده و کاری کرده است که اولیای دانش آموزان به علت بی پولی و بضاعت کم مالی جرات مراجعه به مدرسه فرزندشان حتی برای اخذ کارنامه آنها را نداشته باشند و این موجب کم شدن ارتباط خانواده ها با مدارس و رایزنی های لازم در مورد دانش آموزان مشکل دار شده است و وقتی خانواده و مدرسه در ارتباط نباشند قطعا دود آن به چشم دانش آموزان خواهد رفت و به مرور در رفتارهای غلط و شکستن هنجارهای مدرسه و جامعه و پرخاشگری و اعتیاد و ترک تحصیل و...خود را نشان خواهد داد.
پنجشنبه ، ۵آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سلامت نیوز]
[مشاهده در: www.salamatnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]
-
گوناگون
پربازدیدترینها